1

یک ماه و اندی بعد از افشاگری رسانه های مستقل، حالا روزنامه منسوب به هلال احمر گزارشی منتشر کرده درباره “سرمایه گذار هشت فیلمه”⇐ عموسبیلو، آقای دوربینی یا سلطان سینمای ایران؟

سینماروزان: کمی بیش از یک ماه قبل بود که برخی رسانه های مستقل هنری و از جمله “سینما24” و “سیمانما” درباره حضور “سرمایه گذار هشت فیلمه” در سینما و چرایی حضور متوالیش به عنوان سرمایه گذار در هشت پروژه مختلف طرح سوال کردند.

حالا هفته ها بعد از آن خبررسانی برخی رسانه های ارگانی که معمولا در طرح مباحث کلیدی دنباله روی رسانه های مستقل هستند نیز درباره رسوخ سرمایه گذار هشت فیلمه به سینما طرح سوال میکنند.

از جمله این رسانه ها روزنامه “شهروند” منسوب به سازمان هلال احمر است که در گزارشی با عنوان “عموسبیلو، آقای دوربینی یا سلطان سینمای ایران؟” درباره این سرمایه گذار هشت فیلمه حرف زده است.

متن گزارش “شهروند” را بخوانید:

در ماه‌های اخیر «نگاه رسانه‌ها متوجه قصه جذاب ‏حضور عجیب صاحب یک آژانس مسافرتی شده که صاحب بخش مهمی از فیلم‌های امسال است». این شخص به‌نام محمدصادق ‏رنجکشان امسال در فیلم‌های مهم و کنجکاوبرانگیزی چون متری شش‌ونیم سعید روستایی، سرکوب رضا گوران، سرخپوست ‏نیما جاویدی و لتیان ساخته علی تیموری، بی‌حسی موضعی حسین مهکام، تفریق مانی حقیقی، قاتل و وحشی حمید نعمت‌الله و از ‏عشق امیر ثقفی سرمایه‌گذاری کرده و از این طریق خود را به‌عنوان مهمترین نام این روزهای سینمای ایران تثبیت کرده که «اگر ‏فیلم‌‌هایش را از جشنواره بیرون بگذارد، مهمترین رویداد فرهنگی کشور آسیب می‌بیند». گفتنی ا‌ست رنجکشان در نمایش بینوایان نیز سرمایه‌گذاری کرده است.‏

می‌گویند محمدصادق رنجکشان را سیدجمال ساداتیان به دنیای سینما آورده. آنهایی که روزهای بازسازی سینما آستارا را یادشان ‏است، در تصاویری که از مراحل مختلف بازسازی آن سینما رسانه‌ای شد، بی‌تردید متوجه مرد میانسالی شده بودند که در کنار ‏ساداتیان حضور داشت. مردی خوش‌تیپ با سبیل‌های آراسته‌ای که یادآور آدم پولدارهای فیلم‌های ایرانی بود. بله؛ او همان ‏محمدصادق رنجکشان است. مردی که با همکاری در بازسازی سینما آستارا واقع در میدان تجریش فعالیت در حوزه سینما را آغاز ‏کرد. مردی که از بیست‌وچهار- پنج‌سال پیش با تأسیس و ریاست هیأت‌مدیره یکی از مهمترین آژانس‌های مسافرتی و توریستی ‏کشور به‌نام دلتابان در عرصه‌ توریسم هم نام و نشانی به‌دست آورده و سه بار در سال‌های ٩٤، ٩٥ و ٩٦ هم به‌عنوان برگزیده ‏برتر ملی گردشگری انتخاب شده، آن‌هم در دو دولت مختلف با نگاه و نگرش و سیاست‌های به‌شدت متفاوت. ظاهرا رنجکشان ‏مالک هتل‌های پارمیدا و هلیا در کیش نیز است.

شوخی‌های مجازی حکایت از این دارند که از این به بعد پروژه‌ای برای کوبیدن رنجکشان آغاز خواهد شد؛ به این دلیل کوچک که در ‏این مرزوبوم الصاق عنوان سلطان به نام یک فعال اقتصادی در هر رشته‌ای باشد، او را سیبل می‌کند. بدا به حال او!‏

این‌که در سینمای تا ریشه دولتی ایران شخصی پیدا شده که اگر فیلم‌‌هایش را از جشنواره بیرون بگذارد، نمادین‌ترین و مهمترین ‏رویداد فرهنگی کشور آسیب می‌بیند؛ این روزها بهانه‌ای شده برای آغاز پروژه زیر سوال بردن حجم سرمایه‌گذاری رنجکشان، که ‏حداقل 8 فیلم از فیلم‌های امسال را وارد چرخه تولید کرده.  چنین شده که رسانه‌هایی خاص شروع کرده‌اند به تشکیک در منابع ‏مالی پروژه‌هایی که با سرمایه‌گذاری این فرد جلوی دوربین رفته‌اند. این در حالی ا‌ست که بر عکس سرمایه‌گذاران گل‌درشت سابق ‏سینمای ایران، رنجکشان حداقل در ظاهر با کسب‌وکاری که پیش از ورود به سینما نیز داشته، با دیگرانی که از طریق اتکا به ‏منابع دولتی به ریخت‌وپاش در سینما می‌پرداختند، متفاوت به نظر می‌رسد.

بخش دیگر انتقادها در مورد رنجکشان به شهرت‌طلبی او مربوط می‌شود. این‌که در سال‌های اخیر تقریبا تمام ضیافت‌های ‏دلتابان که فقط کانال تلگرامش 21‌هزار فالوور دارد چهره‌های نامدار سینمایی حضور داشته‌اند و در این بین مدام عکس‌های ‏دونفره رنجکشان با چهره‌هایی چون مرحوم ناصر ملک‌مطیعی، محمدرضا شریفی‌نیا، مجید مظفری، امیر جعفری و… منتشر شده، ‏دلیل بروز انتقادهایی شده که سرمایه‌گذاری این شخص را به انگیزه‌های خودنمایانه‌ تقلیل می‌دهند.‏

این‌که آیا رنجکشان در این حیطه جدید نیز موفق خواهد شد یا نه، نیاز به گذر زمان دارد. اما تاکنون تنها چیزی که روشن ‏شده این است که این سرمایه‌گذار در سایت‌ها و شبکه‌های اجتماعی مورد توجه قرار گرفته. کاربری نوشته: «اگر بدانید او چه پولی ‏وارد سینما کرده، سبب دلیل علاقه سینماگران را متوجه خواهید شد.» کاربران بی‌شماری اما نگاهشان به سرمایه‌گذاری رنجکشان ‏مثبت است: «درحالی‌که جیب فرهنگی دولت خالی است، ظهور یک سرمایه‌گذار که فقط در یک پروژه تئاتری نزدیک به 300 ‏فرصت شغلی پدید آورده اتفاق خوبی‌ است.» کاربری نیز با اعتراض به انتقاداتی که از حضور رنجکشان صورت گرفته، نوشته: «‏مدت‌هاست می‌گویید راه علاج سینمای ایران از سرمایه‌گذاری خصوصی می‌گذرد. بابا این‌که دیگه بخش خصوصیه. دیگه از چی ‏می‌نالید؟»

درباره تاثیرگذاری رنجکشان همین بس که او در شرایطی در سینمای ایران 8فیلم مهم را سرمایه‌گذاری کرده که دو مرکز ‏مهم سرمایه‌گذاری فرهنگی این سینما- که به نهادهای دولتی و حکومتی نزدیک هستند- از نظر سرمایه‌گذاری تفاوت زیادی با او ‏ندارند…




بعد از پرسش رسانه های مستقل درباره ظهور “سرمایه گذار هشت فیلمه ۷۰ساله” در سینما⇐یک رسانه اصولگرا از حسین انتظامی خواست به شفاف سازی اوضاع بپردازد!!

سینماروزان: در روزهای اخیر برخی رسانه های مستقل از حضور یک سرمایه گذار هفتاد ساله که به طور متوالی در نزدیک به هشت فیلم سرمایه گذاری کرده خبر داده اند. سرمایه گذاری که مشخص نیست منشأ پول او داخلی است یا خارجی؟؟

روزنامه اصولگرای “جوان” در گزارشی با اشاره به حضور این سرمایه گذار در سینما از حسین انتظامی سرپرست سازمان سینمایی خواسته به شفاف سازی درباره رسوخ چنین سرمایه گذارانی در سینما بپردازد.

“جوان” نوشت: حسین انتظامی، سرپرست سازمان سینمایی در یکی از اولین پست‌های توئیتری‌اش درباره اوضاع سینما، وعده شفافیت‌سازی در سینما را داد؛ موضوعی که شرایط خاص سینمای ایران لزوم ورود جدی‌تر سازمان سینمایی را در آن گوشزد می‌کند؛ سینمایی که گفته می‌شود فیلمسازی در آن از برج‌سازی پرسود‌تر است، اما بیشتر فعالان سینما به دلیل فقر مالی زندگی پر مشقتی دارند.

این روزنامه با اشاره به ماجرای ظهور سرمایه گذار هشت فیلمه و اخبار مبتنی بر حضور پولشویان در سینما ادامه داد: در روز‌هایی که سازمان سینمایی «شفاف سازی» را در بوق و کرنا کرده است، باید به دنبال پاسخ به پرسشهای مرتبط با این سرمایه گذار باشد. علاوه بر شفافیت مالی، حسین انتظامی باید به دنبال شفافیت در سیاست‌های حمایتی سازمان هم باشد.




تهیه کننده “کاغذ بی خط” و “دستهای آلوده” در واکنش به حضور “سرمایه گذار هشت فیلمه” در سینما مطرح کرد⇐فردی که نامش به عنوان مجری طرح یا سرمایه گذار هشت فیلم مختلف آمده سینما را به شدت گران کرده!!!/ چرا ارشاد درباره ریشه‌های سرمایه این افراد مضر به حال سینما تحقیق نمیکند؟!/ارشاد نباید به هر که از راه میرسد پروانه دهد!!/دلیل اصلی بالا رفتن بی حساب و کتاب دستمزدهای بازیگران، ناشی از ورود همین سرمایه گذاران مشکوک است!!/سرمایه های مشکوک است که بازیگران را سواره کرده و کارگردانان و تهیه کنندگان باسابقه را پیاده!!!

سینماروزان: پرسشهای شکل گرفته بر سر حضور یک “سرمایه گذار هشت فیلمه” به سینما همچنان ادامه دارد.

به گزارش سینماروزان این فرد نه پله پله و تدریجی که در بازه ای چندماهه سرمایه تولید هشت فیلم را تأمین کرده و همین است که به شدت پرسش برانگیز شده.
حسن توکل‌نیا تهیه کننده ای که سابقه تولید آثاری همچون “کاغذ بی خط” و “دستهای آلوده” در کارنامه دارد در اظهاراتی برای “جام جم” با اشاره به سختیهای تولید مستقل در سینمای ایران گفت: زمانی نه چندان دور کافی بود یک کارگردان سرشناس در کنار پروژه ای سینمایی یا تلویزیونی قرار گیرد تا مشهورترین بازیگران با دستمزدهای معقول جذب کار شوند اما این روزها بازیگران کاری با نام کارگردان ندارند و هر که پشت کار باشد آنها فقط رقم دستمزدشان را میخواهند!!
توکل نیا ادامه داد: بازیگری را میشناسم که سال قبل دستمزد 350 میلیونی می گرفت ولی بعد از بالا کشیدن دلار دستمزدش سه برابر شد و نزدیک به یک میلیارد میخواهد تا در کاری بازی کند. آخر  یکی به ما توضیح دهد قیمت دلار چه ربطی دارد به دستمزد بازیگر؟؟؟ مگر بازیگر هم وارداتی است که رقمش با نرخ دلار بالا میرود؟؟؟
این تهیه کننده افزود: کم نیستند تهیه‌کنندگانی که بخاطر دستمزدهای عجیب بازیگران، نتوانسته اند طرحهایشان را اجرایی کنند ولی برای من اگر فیلمنامه‌ای پیدا شود که قابل تکیه باشد شک نکنید که  در کوتاهترین زمان محصولم -چه سینمایی چه تلویزیونی-به تولید خواهد رسید چون من بعد از سالها کار تولید لنگ بازیگر نمی‌مانم و یا میتوانم بازیگر مدنظر را قانع کنم که دستمزد معقول بگیرد یا کلا قیدش را میزنم و تیمی می‌بندم که بی ادعا باشند و توانا.
تهیه کننده “نفرین” و “جابجا” خاطرنشان ساخت: برای حل مشکل دستمزدهای عجیب بازیگران هیچ بگیر و ببندی جواب نمیدهد و هیچ محدودیتی نمی شود روی دستمزدها گذاشت. تجربه فوتبال جلوی رویمان است که کنترل قراردادها منجر شد به قراردادهای صوری و زیرمیزی گرفتن! در سینما و تلویزیون هم همین است؛ اگر بخواهند سقف قرارداد بگذارند، بازیگر، مازاد قرارداد را از طرق دیگر میگیرد؛ مثلا بازیگر به جای یک شماره حساب، چند شماره حساب مختلف که به آدمهای مختلف مربوط است به تهیه کننده میدهد و مازاد دستمزد را از طریق واریز به حسابهای اقماری میگیرد تا به نوبه خود بگیر و ببند را دور بزند.
توکل نیا درباره پیشنهاد خودش برای حل مشکل گفت: پیشنهاد من برای حل مشکل دستمزدهای نجومی بازیگران پرمدعا، تکیه به فیلمنامه‌های قوی است که هر بازیگری را راغب کند به بازی یا اینکه کارگردانان مطرح را بیشتر و بیشتر استفاده کنیم و یا اینکه چهره های جدید را وارد تولیدات سینمایی و تلویزیونی کنیم. چرا یک مرد 40 ساله هنوز باید نقش پسر 20 ساله را بازی کند و مدام هم ژست و ادعاهایش بیشتر میشود؟؟ چرا تهیه‌کنندگان به سمت وارد کردن چهره های توانا نمیروند؟
این تهیه کننده باسابقه تأکید کرد: از آن سو وزارت ارشاد هم نباید به هر که از راه میرسد پروانه دهد؟ بخش عمده دلیل بالا رفتن بی حساب و کتاب دستمزدهای بازیگران، ناشی از پروژه های پولشویان و ورود سرمایه های مشکوک است!! چرا ارشاد بر این پروژه ها نظارت کافی را ندارد؟؟؟
توکل نیا با اشاره به سرمایه گذار هشت فیلمه بیان کرد: اخیرا فردی وارد سینما شده که همزمان در هشت پروژه نامش به عنوان سرمایه‌گذار یا مجری طرح آمده و سینما را به شدت گران کرده! چرا ارشاد درباره ریشه‌های سرمایه این افراد مضر به حال سینما تحقیق نمیکند؟؟؟!! همین جماعت باعث افزایش غیرمنطقی دستمزدها شده اند و نتیجه آن شده که بازیگران سواره محصولاتند و مابقی، پیاده!!!
توکل نیا تأکید کرد: زمانی بود که کارگردان بخاطر اهمیت کارش دو برابر بازیگر دستمزد می گرفت ولی حالا بزرگترین کارگردانان ما هم حاضرند سرمایه تولیدشان فراهم شود به قیمت اینکه دستمزد نگیرند!! مگر چند بازیگر داریم که قادر باشند سرمایه تولید را برگردانند؟ بعید است بیشتر از 3 بازیگر داشته باشیم که نام و چهره شان پتانسیل فروش چندمیلیاردی باشد! در این اوضاع چه معنا دارد بازیگری که فروش ده فیلمش روی هم به 5میلیارد نمی رسد تقاضای دستمزد نیم میلیاردی دارد؟