سینماروزان:: هرچند تصور میشد امسال دیگر رضا عطاران در کنداکتور رمضانی تلویزیون نباشد ولی عطاران با یک روز تاخیر وارد کنداکتور رمضان شد.
به گزارش #سینماروزان ، رضا عطاران از دومین روز رمضان 1401 با سریال کمدی #خانه_به_دوش در شبکه #تماشای تلویزیون حاضر شد.
سریال خانه به دوش که با حمایت شرکت ملی گاز و به کارگردانی عطاران ساخته شد، اولین بار در رمضان سال 83 روی آنتن شبکه سوم سیما رفت و آن قدر مخاطب پسند بود که در سالهای بعد بارها از شبکه های مختلف پخش شد.
در سالهای اخیر و در کنداکتور ماه رمضان اغلب بازپخش سریالهایی از عطاران همچون خانه بدوش، متهم گریخت و بزنگاه را شاهد بوده ایم که عمده این بازپخش ها هم گاهی بیش از پخش اولیه سریالهای تولیدی رمضان، مخاطب داشته. هیچ بعید نیست بازپخش خانه به دوش هم بیشتر از برخی سریالهای تولیدی امسال، مخاطب داشته باشد.
مهمترین ویژگی سریالهای عطاران غلبه نوعی رئالیسم ناظر به سبک زندگی طبقات حاشیه ای است. رئالیسمی که وقتی با طنازی همراه میشود لحظات مفرحی را برای مخاطب شکل میدهد.
ورود رضا عطاران به کنداکتور رمضان 1401 با سریال خانه به دوش
حرفهای اصغر سمسارزاده بازیگر پربینندهترین سریال تاریخ تلویزیون⇐بدشانسترین هنرپیشه تاریخ ایران، منم؛ همین که به شهرت رسیدم، فضای سیاسی کشور تغییر کرد و مدتها بیکار شدم!/هیچگونه سابقه سیاسی نداشتم ولی همه جور ممنوعیتی را تجربه کردم!/یک زمانی شرایط اجتماعی، اجازه کار به ما نداد، حالا هم که کرونا نمیگذارد کار کنیم!/حقمان به هزار و یک دلیل پایمال شده!!
|
سینماروزان/ندا آلطیب: سریال دهه پنجاهی “خانه به دوش” و سریال دهه هشتادی “متهم گریخت” جزو پربینندهترین سریالهای تاریخ تلویزیون هستند ولی اینکه اصغر سمسارزاده بازیگر سریال “خانه به دوش”، خود را بدشانسترین بازیگر تاریخ ایران بنامد، شگفتآور است.
اصغر سمسارزاده با اشاره به سوابق کاری خود به خبرگزاری ایسنا گفت: سال ۱۳۳۷ در گروهی، کار تئاتر را آغاز کردم که همه موفق و مشهور شدیم، کسانی مانند سیروس ابراهیمزاده، رضا بیک ایمانوردی، عبدالله بوتیمار، ولی شیراندامی و … همدورههای من بودند که همه نامی به هم زدند.
او ادامه داد: بعدا به استخدام وزارت فرهنگ و هنر درآمدم که البته بعد از انقلاب، این همکاری قطع شد.
سمسارزاده با لحن شوخ و شنگ خود اضافه کرد: من ذوحیاتین بودم! (جانداری که هم در خشکی زندگی میکند و هم در آب) هم کار روشنفکری داشتم و هم مطربی و هم مردمی. در لالهزار هم با دوستانی مانند آقایان شیراندامی و وحدت کار میکردم و بیشتر در تئاتر تهران فعالیت داشتیم.
بازیگر “ممل آمریکایی” افزود: در لالهزار همه جور تئاتری بود؛ هم روشنفکری و هم مردم پسند. هنرمندانی مانند مجید محسنی، علی محزون، خانمها توران مهرزاد و ایرن، زندهیادان نوذری و قنبری و … در این تئاترها فعال بودند. لالهزار تازه داشت رنگ فرهنگی میگرفت که انقلاب شد و تئاترها هم تعطیل شدند.
بازیگر “اصغر ترقه” در سریال دهه پنجاهی “خانه به دوش” بیان داشت: سال ۵۷ که بیکار شدم بسیاری از همکارانم از ایران رفتند ولی من ماندم. من فقط هنرپیشه بودم و هیچگونه سابقه سیاسی نداشتم ولی همه جور ممنوعیتی را تجربه کردم.
بازیگر “لازانیا” ادامه داد: با وجود بیکاری چندساله، با این حال در کشور خودم ماندم تا اینکه بعد از چند سال بیکاری تازه در اواسط دهه شصت اجازه فعالیت در رادیو به من داده شد و با برنامه «صبح جمعه با شما» وارد کار شدم که این همکاری همچنان هم ادامه دارد.
سمسارزاده با گلایه از ممنوعیت فعالیت گاه و بیگاه گفت: بدشانسترین هنرپیشه تاریخ ایران، منم؛ همین که به شهرت رسیدم، فضای سیاسی کشور تغییر کرد و مدتها بیکار شدم ولی در همان دو سه سالی که در اوج شهرت بودم، نزدیک به ۳۰ فیلم بازی کردم که همه هم موفق بودند ولی بعدش مدتها بیکار بودم…
بازیگر “چپ دست” و “خالتور” تاکید کرد: یک زمانی شرایط اجتماعی ابتدای انقلاب ، اجازه کار به ما نداد، حالا هم که کرونا نمیگذارد کار کنیم. سالهاست حق بچههای هنرمند به هزار و یک دلیل پایمال شده درحالیکه بسیار سختکوش هستند. امیدواریم همه فعالان سینمایی و تئاتری بیشتر مورد حمایت قرار بگیرند.
