1

تهیه‌کننده “قندون جهیزیه” در گفتگو با سینماژورنال: اینکه از کاهش تعداد سانس‌ راضی باشیم یا نه، در وضعیت نهایی تفاوتی ایجاد نمی‌کند!/خوب یا بد روش اعتراضی ملاقلی‌پور به خودش مربوط است/تا زمانی که کف فروش‌مان نیفتاده کسی حق تغییر فیلم را ندارد

سینماژورنال: اعتراضات علی ملاقلی پور کارگردان جوان ایرانی به بی عدالتی های شکل گرفته در حق فیلمش “قندون جهیزیه” در اکران و کاهش تعداد سانسهای این فیلم بعد از آغاز اکران فیلم مجیدی یکی از پربازتاب ترین اتفاقات هفته اخیر سینمای کشور بوده است.(اینجا را بخوانید)

به گزارش سینماژورنال اوج اعتراضات این کارگردان زمانی بود که تی شرت منقش به پوستر “قندون جهیزیه” را بر تن کرد و وارد زمین بازی دو تیم ستارگان جهان و هنرمندان ایران شد.(اینجا را بخوانید)

اینکه این اعتراضات چقدر در ادامه راه این فیلم در اکران تأثیرگذار بوده به کنار مهم اینجاست که سینمای ایران به‌واسطه این اعتراض با شکل جدیدی از سینماگران مستقل آشنا شد؛ سینماگرانی که سعی می کنند به جای متوسل شدن به لابی های غیرمستقیم، مستقیم وارد میدان شده و حرف خود را بزنند.

در قبال اتفاقات مربوط به “قندون جهیزیه” تهیه کننده آن سعید سعدی اما در آرامش کامل به سر برد و حتی یک اظهارنظر صریح هم در این باره ارائه نکرد.

اینکه از وضعیت پیش آمده راضی باشیم یا نه فرقی نمی کند

برای چرایی این سکوت به سراغ سعدی رفتیم و از او درباره وضعیت اکران “قندون جهیزیه” پرسیدیم.

این تهیه کننده درباره اینکه آیا از وضعیت پیش آمده در جریان کاهش سانسها برای فیلم رضایت داشته یا نه به سینماژورنال می گوید: اینکه از وضعیت پیش آمده در کاهش سانسها راضی باشیم یا نه فرقی نمی کند و در وضعیت نهایی تفاوتی ایجاد نمی کند. ما انتظار داریم سینماداران براساس قراردادها عمل کنند و انشاءا.. که این اتفاق بیفتد.

خوب یا بد رفتار ملاقلی پور به خودش مربوط است

سعدی که هم سابقه تهیه آثاری تحسین برانگیز چون “اینجا بدون من” و “آلزایمر” و “کیفر” را در کارنامه دارد و هم آثاری انتقادآمیز نظیر “پنجاه قدم آخر” پیرامون اعتراضات کارگردان فیلم و شیوه اعتراضاتش بیان می دارد: ایشان در واکنش، کارگردان مستقلی است و طبیعی است که خوب یا بد اعتراضاتش و روش اعتراضی که در پیش گرفته به خودش مربوط است.

کف فروش مان نیفتاده و این روند ادامه دارد

این تهیه کننده با اشاره به اینکه فروش “قندون جهیزیه” همچنان خوب بوده خاطرنشان می سازد: فروش “قندون جهیزیه” همچنان خوب است و استقبال مخاطبان هم روزبروز افزایش می یابد و این هفته هم کف فروش مان نیفتاده است و فکر می کنیم این روند هم ادامه داشته باشد.

سعید سعدی می افزاید: تا زمانی که کف فروش مان نیفتاده باشد کسی نمی تواند سینمای سرگروه را از ما بگیرد و فعلا هم که کف فروش بالاست.

انشاءا.. اوضاع بهتر شود

وقتی از سعدی می پرسیم درباره همزمانی اکران با فیلم مجیدی و تخصیص دو سرگروه به این فیلم که رقابت را برای دیگر آثار دشوار کرده نظری ندارد وی بیان می دارد: انشاءا.. اوضاع بهتر شود و شرایطی پیش آید که تمامی فیلمها بتوانند به اندازه سالن در اختیار داشته باشند.

سعدی در پایان گفتگوی خود خاطرنشان می سازد: امیدوارم که نه فقط “قندون جهیزیه” که تمامی فیلمهایی که روی پرده هستند بتوانند از طریق ارتباط مستقیم با مخاطب، فروش خوبی داشته باشند. فیلمی که مخاطب برای دیدنش به سینما می آید باید سالن در اختیارش قرار گیرد و این یک حق آشکار است.




تهیه‌کننده پروژه‌ پرهزینه “پنجاه قدم آخر” هم از بی‌پولی می‌نالد؛ مشکلات اقتصادی‌مان زیاد شده/دریافت تسهیلات از بانکها رابطه می‌خواهد که ما نداریم!/شکست “پنجاه قدم…” طرحهای بعدی‌مان را تحت‌الشعاع قرار داد

سینماژورنال: حدودا دو سال قبل کیومرث پوراحمد کارگردانی که بیش از هر چیز بخاطر ساخت درام عاشقانه “شب یلدا” می شناسیمش یک فیلم جنگی ساخت؛ اثری به نام “پنجاه قدم آخر” که بنا بود بعد از “اتوبوس شب” دومین کار جنگی قابل توجه او باشد.

به گزارش سینماژورنال با این حال کیفیت “پنجاه قدم آخر” آن قدر ضعیف بود که از همان اولین نمایش آن در جشنواره این سیل انتقادات بود که به سمت کارگردان اثر روانه شد.

البته که در اکران عمومی نیز این فیلم که بودجه میلیاردی تولید آن را انجمن دفاع مقدس داده بود یک شکست خورده تمام عیار بود و جالب اینجاست که در تمام این موارد کارگردان کار اظهارنظری جدی درباره این شکست انجام نداد.

تهیه کنندگی “پنجاه قدم آخر” را سعید سعدی برعهده داشت؛ تهیه کننده ای که دو سال قبلتر درام جنگی “روزهای زندگی” را تولید کرده بود و بعد از ساخت “اینجا بدون من” و “آلزایمر” در آخرین سال از دهه هشتاد و بازخورد مثبت این دو فیلم بشدت در کانون توجه قرار گرفت و تولید بسیاری از پروژه های ارگانی به وی واگذار شد.

سعدی اما بعد از شکست “پنجاه قدم آخر” کم کارتر از قبل شد و کمتر نامش را در فهرست تهیه کنندگان در حال تولید شنیدیم.

از یک طرف یکی از پروژه های دفاع مقدسی اش با نام “آشیخ” که احمد کاوری بنا بود آن را بسازد به دلایل مختلف از مشکلات مالی گرفته تا نارضایتی بازماندگان شهیدی که زندگیش دستمایه فیلمنامه شده بود معلق شد و از آن طرف هیچ کدام از طرحهایی که برای ساخت فیلم جنگی داشت،  به تخصیص منابع نرسید.

اینها باعث شد سعید سعدی که سابقه تولید آثاری چون “گیلانه”، “دکل” و “موش” را داشت در یک تغییر فاز آشکار تمام وقت دو سال اخیرش را بر پروژه های جمع و جور اجتماعی بگذارد. یکی از این پروژه ها “قندون جهیزیه” بود که در برنامه اکران قرار دارد و دیگری “من” که به تازگی فیلمبرداریش به اتمام رسید.

وضعیت اقتصادی سینما تغییر پیدا کرده

سعید سعدی درباره عدم تولید فیلم جنگی در این دو سال به سینماژورنال می گوید: وضعیت اقتصادی سینما تغییر کرده و دیگر نمی توان به مانند سابق به راحتی منبع مالی برای تولید فیلم پیدا کرد. همین میشود که ما هم نمی توانیم پروژه های جنگی را پیش ببریم.

این تهیه کننده با اشاره به اینکه آخرین فیلم دفاع مقدسی اش “پنجاه قدم آخر” نیز فروش لازم را نداشت ادامه می دهد: البته ما انتظار نداشتیم که این فیلم فروش میلیاردی داشته باشد اما به هر حال گمان مان این بود که در حد متوسط بفروشد ولی متاسفانه فروش فیلم بسیار کمتر از حد انتظار بود و همین باعث شد سرمایه ای که در این فیلم صرف شده بود بازنگردد.

وی می افزاید: همین شکست تجاری به اندازه کافی برای ما و البته ارگان حامی کار غیرقابل قبول بود و باعث شد در کارهای بعدی هم طرحهای ما تحت الشعاع فروش ضعیف این فیلم قرار گیرد.

مشکلات اقتصادی زیاد شده

سعید سعدی در توصیف اضاع مالی دفتر متبوعش فدک فیلم بیان می دارد: مشکلات اقتصادی مان زیاد شده و همین مشکلات سبب ساز آن است که نتوانیم پروژه های دلخواهمان را پیش ببریم. به عنوان مثال اخیرا تهیه کنندگی “عادت نمی کنیم” ابراهیم ابراهیمیان را برعهده گرفتم اما وقتی دیدم مشکلات مالی بر سر راهمان است تولید را واگذار کردم.

دریافت تسهیلات برای تولید فیلم رابطه قوی می خواهد

وقتی از سعدی می پرسیم چرا به مانند دیگر همتایان خود برای جلب سرمایه به سراغ بانکها نمی رود وی به سینماژورنال می گوید: دریافت وام از نهادهای مالی-اعتباری نیاز دارد به روابط خاص چه برسد به دریافت تسهیلات برای تولید فیلم که رابطه قوی می خواهد و ما از آن بی بهراه ایم.

تهیه کننده “تردید” و “کیفر”با اشاره به اینکه ارگانهای مالی-اعتباری براساس روابط تسهیلات می دهند ادامه می دهد: اینکه تهیه کننده ای می تواند مرتب با سرمایه این ارگانها فیلم تولید کند و تهیه کننده ای دیگر حتی لنگ یک وام معمولی است مطمئنا ریشه فقط در یک چیز دارد و آن هم عدم توزیع تسهیلات براساس استعداد و صرفا با توسل به رابطه.

فیلم آپارتمانی را میتوان با سرمایه شخصی ساخت ولی فیلم جنگی را نه

 سعید سعدی با بیان اینکه تولید فیلم خوب دفاع مقدسی بدون حمایت ارگانهای متولی به شدت دشوار است تاکید می کند: شاید بتوانید فیلم آپارتمانی را با سرمایه شخصی بسازید اما درباره فیلم دفاع مقدسی اگر بخواهید حق مطلب ادا شود نیاز دارد به سرمایه قابل قبول و این هم مهیا نمیشود جز با حمایت ارگانهای متولی.



موفقیت فیلمی با سرمایه‌گذاری “ب.ز” در جشنواره شانگهای+عکس

سینماژورنال: نوید محمدزاده بازیگر فیلم جنجالی “عصبانی نیستم” چندی قبل با درام “ناهید” در جشنواره کن حضور داشت.

به گزارش سینماژورنال به تازگی نیز فیلمی دیگر با حضور این بازیگر یعنی “سیزده” در بخش مسابقه جشنواره شانگهای حضور داشت.

“سیزده” که دومین فیلم بلند هومن سیدی است موفق شد بهترین فیلم جشنواره شانگهای نام گیرد.

علی تبریزی مدیر تصویربرداری “سیزده” هم برنده بهترین فیلمبرداری این جشنواره شد.

یسنا میرطهماسب بازیگر نوجوان فیلم هم کاندیدای بهترین بازیگری بود که البته به این جایزه دست نیافت.

“سیزده” که داستان بحرانهای پیش روی پسرکی را بیان میکند که دوران بلوغ را پشت سر می گذارد از جمله پروژه های سینمایی بود که شرکت سینمایی منسوب به ب.ز سرمایه تولیدش را فراهم کرده بود.

بخش عمده فیلمبرداری “سیزده” در نماهای بیرونی و خیابانهای شهرک اکباتان انجام شده بود.

هومن سیدی
هومن سیدی بعد از دریافت جایزه بهترین فیلم جشنواره شانگهای