سینماروزان: از جمله نشستهای راهبردی جشنواره ویدیویی یاس نشست بررسی جایگاه فناوری سه بعدی در سینما و شبکه خانگی و نقش فرمت بلوری در سه بعدی سازی بود؛ نشستی که توسط کارشناسان موسسه نمایش خانگی گلرنگ رسانه و صنایع الکترونیک گلرنگ برگزار شد.

علی میراحمدی کارشناس اتورینگ، مسترینگ، تدوین و ۳D ، مهرداد سلیمانی مدرس دانشگاه در گرایش های فیلمسازی، مبانی دیجیتال، و تدوین و شهاب کاظمی معاون اجرایی گلرنگ رسانه و دانش آموخته آکادمیک گرایش های عکاسی، فیلمبرداری، کارگردانی سینما و ادبیات نمایشی سخنرانان نشست بودند و درباره “ماهیت و ساختار”، “فنون” و “نقش بلو- ری” در سه بعدی سازی سخن گفتند.

در ابتدای این جلسه شهاب کاظمی با اشاره به این که موسسه گلرنگ رسانه نخستین آورنده فرمت تکنولوژی بلو-ری و تنها تولید کننده این فرمت در آسیای مرکزی است گفت: حتی در حال حاضر شرق اروپا هم چنین تکنیکی ندارند. ما می خواهیم با برگزاری این نشست فیلمسازان را تشویق کنیم تا وارد ساخت فیلم های سه بعدی شوند و ترس شان نسبت به استفاده از این تکنولوژی ریخته شود.

معاون اجرایی گلرنگ رسانه افزود: سیستم سه بُعدی به زبان ساده به معنی این است که شما به صورت همزمان با دو چشم محیط را ببینید یا با دو دوربین همزمان فیلم برداری کنید. اما ما اینجا هستیم تا درباره چگونگی تبدیل این تکنیک ساده به تکنیک اجرایی صحبت کنیم.

مهرداد سلیمانی، دیگر کارشناس حاضر در این نشست صحبت هایش را با تعریف کوچک ترین جزء سینمای دیجیتال یعنی پیکسل شروع کرد و گفت: بارها شاهد بوده ایم که فیلم ها یا سریال های فاخر گاهی در زمان حرکت دوربین از شبکه های ماهواره ای با لرزش مواجه می شوند چرا که سینمای دیجیتال یکباره در کشور ما بدون زمینه سازی وارد شد.

وی افزود: بسیاری از کارگردانان و تهیه کنندگان در ابتدا مقاومت زیادی دربرابر این تکنولوژی داشتند و راضی نبودند تا ما به سمت سینمای دیجیتال برویم. چون شناخت خوبی از این سیستم وجود نداشت و آنها تصور می کردند که تصویر و صدای فیلم ها آنطور که می خواهند گرفته یا پخش نمی شود.

این استاد دانشگاه درباره پیکسل توضیح داد: پیکسل ها تاکنون به شکل مربع و مستطیل بوده اند چون اگر دقت کنید شکل پرده سینما و تلویزیون هم مستطیلی شکل است. اما این مستطیل ها و مربع ها می توانند سایزهای مختلفی داشته باشند.

سلیمانی ادامه داد: در کشور ما سیستم رنگی پال بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد، البته سیستم رنگی ان تی اس سی هم پیش از این مورد استفاده قرار می گرفت که همیشه مشکل ساز بود. در واقع در سیستم ان تی اس سی پیکسل ها به شکل مستطیل عمودی بودند و در سیستم پال مستطیل ها به شکل افقی بودند. تا این که پیکسل ها به شکل مربع هم پدیدار شدند.  ما مجبور هستیم از لحظه ای که تصویربرداری آغاز می شود اشراف کامل به پیکسل داشته باشیم.

وی درباره تفاوت سینمای دیجیتال و نگاتیو تاکید کرد: ما هنوز در سینمای دیجیتال به کیفیت نگاتیو در رنگ و عمق میدان نرسیده ایم. فکر می کنم علت این موضوع هم ساختار مولکولی نگاتیو است که به آن شکل سه بعدی می دهد اما در دیجیتال ما فقط با نور و ال ای دی کار می کنیم. البته برای سینمای سه بعدی ما فقط باید از کیفیت Full HD به بالا استفاده کنیم.

علی میراحمدی  با اشاره به این که معمولا سیستم سه بُعدی برای فیلم های اکشن و کمدی یا انیمیشن به کار گرفته می شوند گفت: این سیستم به درد فیلم های دیالوگ محور و به صورت تک لوکیشن نمی خورد. برای رشد سینمای سه بعدی باید دوربین را از لوکیشنهای محدود و دایره بسته ایده های آپارتمانی بیرون کشید.

وی افزود: دیدن فضای سه بعدی از نتیجه اختلاف دید دو چشمی است. هنگام تصویربرداری یک تصویر سه بعدی دو دوربین مورد استفاده قرار می گیرند که هر دو از یک شی یکسان با کمی اختلاف در زاویه دید و از یک نقطه ثابت تصویر برمی دارند.

میراحمدی تاکید کرد:هنگام پخش یک پلان سه بعدی تصویر مربوط به دوربین سمت چپ فقط به چشم چپ نشان داده می شود و در مورد سمت راست هم همین اتفاق می افتد. مغز با تلفیق این دو تصویر باعث درک عمق می شود. با تنظیم فاصله دو دوربین به صورت پویا عمق تصویر را کاهش یا فزایش می دهیم.

میراحمدی با اشاره به اینکه فیلمهای سه بعدی یا باید در سینماها یا سینمای خانگی عرضه شوند گفت: حجم لازم برای ارائه فیلم سه بعدی بین 35 تا 50 گیگابایت است که قاعدتا برای ذخیره سازی این حجم باید به سمت استفاده از بلوری رفت بخصوص که فارغ از وضوح تصویر، دامنه طیفی رنگها در فیلمهای سه بعدی فقط از طریق بلوری است که قابلیت انتقال دارد.

نشست آشنایی با صنعت سه بعدی سازی و جایگاه فرمت بلوری در این صنعت

شهاب کاظمی معاون اجرایی گلرنگ رسانه با اشاره به قابلیت بلوری در انتقال وضوح تصویری سینمای سه بعدی خاطرنشان ساخت: متاسفانه کاهش دانش آکادمیک باعث شده بسیاری گمان کنند فرمت بلوری منقضی شده در صورتی که فرمت بلوری در حال حاضر تنها فرمتی است که میتوان از آن برای انتقال وضوح تصویری FULL HD و بالاتر از آن مثلا 4K استفاده کرد.

این کارشناس ادامه داد: البته این طور نیست که بلوری فقط مخصوص عرضه آثار سه بعدی باشد بلکه این آثار سه بعدی هستند که برای لحاظ کیفیت می بایست در فرمت بلوری عرضه شوند. بلوری هم کیفیت تصویری بالا را پوشش می دهد هم حجم بالای انتقال اطلاعات را و این دو ویژگی است که باعث می شود در آینده بیشتر از اینها از این فرمت استفاده کرد.

کاظمی تاکید کرد: بلوری یک ویژگی مهم دیگر هم دارد و آن هم اینکه تولیدش به گونه ای کاملا امنیتی رخ می دهد و در نتیجه قاچاق آن به راحتی رخ نمی دهد. اینها همه باعث شد که صنایع الکترونیک گلرنگ در تولید و بومی سازی این تکنولوژی ورود کند.

سینماروزان: تولید فیلمهای سه بعدی هرچند در هالیوود روندی متداول است و به واسطه گستردگی سینماهای آیمکس مخاطبان هم به راحتی می توانند به تماشای آنها بنشینند اما در ایران هنوز تولید و روی پرده فرستادن فیلمهای سه بعدی چندان فراگیر نشده است.

به گزارش سینماروزان حاشیه‌سازترین فیلم سه بُعدی که در سینمای ایران روی پرده رفت “آقای الف” بود که البته به دلیل پایین بودن استانداردهای ساختاری-محتوایی نتوانست توجهی را به خود جلب کند.

از پنجشنبه یازدهم آذرماه  فیلمی کودکانه با عنوان “جنجال در عروسی” در سینماها اکران شده که محصولی سه بُعدی به شمار می رود. البته این فیلم دو نسخه دوبعدی و سه بعدی دارد و نسخه سه بعدی آن فقط در سینماهایی روی پرده می رود که مجهز به سیستم نمایش سه بعدی هستند.

پردیسهای کورش، آزادی، زندگی، چارسو و سینماهای فرهنگ و ایوان شمس و همچنین پردیس هویزه مشهد سینماهایی هستند که نسخه سه بعدی “جنجال در عروسی” را نمایش می دهند.

محوریت اتفاقات فیلم با حضور تعدادی کودک رقم می خورد اما بازیگران بزرگسال شناخته شده ای نظیر علیرضا خمسه، میرطاهر مظلومی، نعیمه نظام دوست و مرتضی ضرابی نیز در فیلم حضور دارند.

داستان فیلم در یک مراسم عروسی رخ می دهد؛ برگزارکنندگان مراسم کودکان را به محل برگزاری جشن راه نمی دهند و به کلبه ای در انتهای باغ تبعید می کنند. بچه ها متوجه می شوند برگزارکنندگان مراسم قاچاقچی مواد مخدر هستند ، لذا تصمیم می گیرند تا جشن را به هم بزنند…

به مانند اغلب فیلمهای کودکی که در سینمای ایران تولید می شود این فیلم نیز با حمایت فارابی تولید شده و به مانند همه فیلمهای کودکی که با حمایت فارابی تولید می شود این فیلم هم نتوانسته برای اکران سرگروه داشته باشد و به اکران در گروه آزاد بسنده کرده است!

رضا خطیبی سرایی که هشت سال قبل یک فیلم در ژانر هارور به نام “حریم” را ساخته بود کارگردان “جنجال در عروسی” است و محمد احمدی هم تهیه کننده کار است.

جنجال در عروسی