سینماروزان: محسن روزبهانی طراح جلوه‌های ویژه باسابقه سینما با گلایه از کم‌کاری‌های دولتمردان در ارتقای معیشت هنرمندان،  خواستار ورود سپاه پاسداران برای حل مشکل شد.

به گزارش سینماروزان محسن روزبهانی به سینماپرس گفت: در دولت اعتدال فقط عده معدودی از سینماگران و نورچشمی‌ها مرتب کار می‌کردند و اکثریت بیکار بودند!

مدیر جلوه‌های ویژه “دوئل” و “برج مینو” ادامه داد: شاید برخی مدیران سینمایی کرونا را عامل بیکاری سینماگران بدانند در صورتی که این‌طور نیست و قبل از پاندمی کرونا هم وضعیت سینماگران فاجعه‌بار و سرشار از مصیبت بود. بیکاری طی ۸ سال گذشته روز به روز بیشتر‌ گریبان اهالی سینما را گرفت و در این سال‌ها تنها عده معدودی از اهالی سینما بودند که به‌واسطه ارتباطات متعدد با برخی مدیران و نورچشمی‌ها مرتب کار می‌کردند.

روزبهانی گفت: دولت اعتدال طی هشت سال اخیر هرگز به هنر و هنرمند اهمیت نداد؛ امنیت شغلی برای هنرمندان در این سال‌ها هرگز فراهم نشد و تمامی کسانی که مسئولیت اداره عرصه‌های مختلف فرهنگی و هنری را در دست داشتند جز ضربه ‌زدن بر پیکره نیمه‌جان و نحیف این حوزه‌های مهم هیچ کاری انجام ندادند. سینما که رسماً برای آقایان حتی جزو اولویت‌های دهم‌شان هم نبود.

طراح جلوه‌های ویژه “سی و سه روز” و “معراجیها” تصریح کرد: بی‌شک کسانی که به زودی اداره اجرایی کشور را در دست می‌گیرند باید همه عرصه‌های کشور را از بحران نجات دهند که به تبع این اتفاق سینما هم نجات پیدا خواهد کرد.

این پیشکسوت طراحی جلوه‌های ویژه تأکید کرد: مردم ایران اسلامی این روزها اوضاع بدی را تجربه می‌کنند؛ بنده امیدوارم سپاه پاسداران وارد میدان شوند و دیگر اجازه ندهند برخی مسئولان اینچنین عرصه‌های مختلف را به ویرانه بکشانند و کاری برای معیشت سینماگران و هنرمندان بیکار کنند. بی‌تردید با به کار گماردن نیروهای متعهد و متدین است که کشور می‌تواند از این وضعیت وخیم فعلی نجات پیدا کند.

سینماروزان: نزدیک به چهل سال بعد از تولید فیلم “سفیر” که نخستین فیلم سینمایی حرفه ای مرتبط با تاریخ تشیع است همچنان این فیلم با فاصله ای بعید از بسیاری فیلمها و سریالهای دیگر جزو دیدنی ترین آثار تاریخی-مذهبی بعد از انقلاب است.

به گزارش سینماروزان طرح اولیه “سفیر” از غلامعلی حدادعادل بوده و تولید آن با حمایت 15میلیون تومانی سپاه پاسداران(معادل 350هزار دلار وقت) و همراهی شخص شهید یوسف کلاهدوز صورت گرفت و فریبرز صالح هرچه در چنته داشت برای ساخت فیلم به کار گرفت.

“سفیر” فیلمی خوش ساخت و مخاطب پسند شد و در عین حال مطلوب مدیران ولی صالح بعد از تولید این فیلم جز ساخت یک فیلم سفارشی کار دیگری از پیش نبرد. در چرایی بایکوت کارگردان “سفیر” بیش از هر چیز رزومه اش در ساخت فیلم “دام نامرئی” که به سفارش ساواک ساخته شده بود نقش داشت.(اینجا را بخوانید)

حدود چهار دهه قبل و بلافاصله بعد از اکران “سفیر” فریبرز صالح کارگردان این فیلم در گفتگویی با مجله فیلم برخی آرای خود درباره سینمای بعد از انقلاب را مطرح کرده بود و عجبا که اغلب نظرات وی بعد از این همه سال همچنان قابل تامل به نظر میرسد.

فریبرز صالح با رد تصورات آنها که با صرف هزینه هنگفت به دنبال راه اندازی سینمای ایدئولوژیک بودند بیان داشت: هیچ گاه سینمای اسلامی نداشته ایم و فقط تفکرات اسلامی داشته ایم که به تصویر درآمده! سینما هیچ مرزی ندارد و هر تفکری و از جمله اسلام میتواند در آن بگنجد.

فریبرز صالح ادامه داد: پس از انقلاب هنوز فیلم ساخته نشده بلکه مقادیری فتورمان ساخته شده و مقداری عکس متصل به حرف که سینما نیست. در این ساختار نهادهایی متمول به سمت فیلمسازی یورش برده اند ولی به جایی نمیرسند چون از قبل چارچوبهایی ثابت درنظر دارند که باعث میشود سینماگران واقعی به معنای کامل کلمه به کار گرفته نشوند. در این ساختار سینماگران حرفه ای یا خیلی کم فیلم میسازند یا اصلا نمیسازند.

سردرگمی و آشفتگی سینما که همچنان بعد از سالها ادامه دارد از دیگر حرفهای قابل تامل این کارگردان بوده. به گزارش سینماروزان فریبرز صالح با نقد این سردرگمی گفت:  سینما در مملکت ما وضع سردرگم و آشفته ای دارد و بهتر است تعطیل شود تا مسئولان بنشینند و تصمیم بگیرند که اصلا میخواهند سینمایی وجود داشته باشد یا نه و اگر تمایل به وجود است خطوط و شیوه های عملی آن روشن گردد.

صالح افزود: دولت باید در عمل و نه در حرف از سینما حمایت کند. در شرایط فعلی سینما برای دولت در درجه صدم اهمیت قرار دارد چون مسائل مهمتر دیگری وجود دارد!!

بسیاری ساخت “سفیر” توسط صالح را به سبب رهایی از سایه سنگین ساخت “دام نامرئی” برای ساواک میدانند. به گزارش سینماروزان صالح بی اشاره به این مساله درباره هدف خود از ساخت “سفیر” چنین گفت: این فیلم را ساختم فقط برای آن که نشان دهم در شرایط آشفته فعلی هم میشود فیلم خوب ساخت! میخواستم یک چهره گمنام تاریخی را به وسیله فیلم معرفی کنم و درعین حال چیزی بیشتر از تکنیک و فن معمول عرضه کنم. میخواستم با ساختن این فیلم زمینه ای فراهم شود که دیگران هم دست به کار شوند!

صالح در شرح سختیهای تولید “سفیر” گفت: کمبود امکانات تولید هم من و هم تهیه کننده را فرسوده کرد. با گدایی سی اسب فراهم کردیم و مدام نگران بودیم قبل از پایان کار آنها را ازمان نگیرند. سیاهی لشکرها را با چنگ و دندان نگه داشتم و مدام دلهره این را داشتم غیبشان نزند. آنها هر شب لباسشان را درمیاوردند و به گوشه ای مینداختند و روز بعد نمیدانستند دیروز چه پوشیدند. هیچ دکوری نمیشد زد و بین دو لوکیشن ما 700کیلومتر فاصله بود. طول مدت فیلمبرداری هفت ماه و نیم بود که سه ماه و نیم آن صرف حمل و نقل شد!

یکی از اله مانهای فیلمهای ابتدای انقلاب و از جمله “سفیر” قلت استفاده از بازیگران زن بود. به گزارش سینماروزان فریبرز صالح در چرایی عدم وجود بازیگر زن حتی به شکل سیاهی لشکر در “سفیر” گفت: اتفاقا بازیگران زن به قدر کفایت بودند ولی زاویه دوربین ما طوری تنظیم شده بود که زنان در کادر دیده نشوند!

صالح درباره حجم بالای نماهای خشن و از جمله شکم پاره کردن و سر بریدن در “سفیر” گفت: وقتی تماشاگر چنین نماهایی را دوست دارد و در موضوع فیلم هم وجود دارد چرا در فیلم نباشد؟؟ تماشای غیرمستقیم چنین نماهایی مخاطب را راضی نمیکند و حتی آنها که تماشای چنین نماهایی را محکوم میکنند خودشان دوست دارند ببینند!

بحث درباره بودجه 15میلیونی که برای تولید فیلم صرف شده بود و اینکه چقدرش سهم صالح بوده از دیگر فرازهای گفتگو است. به گزارش سینماروزان فریبرز صالح درباره دستمزدش بابت تولید “سفیر” گفت: بنده به همراه هفت نفر دیگر و ازجمله یک مدیر تولید و یک دستیار و چهار خیاط حین تولید فیلم از سوی تلویزیون مامور خدمت در سپاه بودیم و همه مابه غیر از حقوق ماهیانه فقط حق ماموریت عایدمان شد و لاغیر!

سینماروزان/حامد مظفری: سازمان هنری-رسانه ای اوج در سالهای اخیر و با صرف هزینه بالا سعی زیادی کرده که ردپایی پررنگ در سینما و تلویزیون به جای گذارد ولی مشکل آنجاست که به غیر از مواردی معدود این هزینه ها هیچ گاه نتوانسته اسباب معرفی استعدادهای درخشان به جامعه سینمایی را فراهم کند.

اینکه روسای فعلی اوج به سراغ برندهایی همچون ابراهیم حاتمی کیا و مسعود ده نمکی و حتی “پایتخت” میروند و میکوشند عقبه آنها را به کارنامه خود الصاق کنند نه نشانه شکوفایی بلکه نشانه عدم کارکرد صحیح سیستمی است که باید نیروهایی مستعد و تازه نفس را به سینمای ایران معرفی کند نه آن که خود منگنه به برندهای دست ساخته نهادهای پیشین نظام اسلامی باشد.

یک ماه بعد از تغییر و تحول در رأس فرماندهی سپاه پاسداران خبر رسیده که سازمان هنری-رسانه ای اوج که کل محصولات تولیدشده سینماییش در سالهای راه اندازی به ده نرسیده به ناگاه تصمیم گرفته ده اثر سینمایی را در تابستان پیش رو کلید بزند و با این ده اثر متقاضی جشنواره شود!!

فارغ از آن که این خبر خود ناظر به آفتی مبتلابه در سیستمهای متصل به بیت المال با نام “کمیت گرایی” است اولین سوالی که حول این خبر ایجاد می‌شود آن است که روسای فعلی اوج با توسل به کدام رزومه عملیاتی جرأت کرده اند فقط در یک سال ده فیلم مختلف تولید کنند؟؟

همه دستاورد سازمان اوج در سال گذشته و جشنواره سی و هفتم فقط یک فیلم در حال و هوای تله فیلمهای دوران مدیریت ضرغامی بر رسانه ملی با عنوان “بیست و سه نفر” بود که هنوز زمان اکرانش هم مشخص نشده! با این کارنامه شفاف چطور میخواهند در سال جاری ده فیلم تولید کنند؟

پرسش دوم ناظر به کمیت گرایی روسای فعلی اوج را باید در تغییر و تحولات بالادستی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی جستجو کرد.

اینکه یک ماه بعد از تغییر فرمانده کل سپاه و تحولات مدیریتی این ارگان، به ناگاه خبری میرسد مبنی بر تولید ده فیلم توسط یکی از زیرمجموعه های سپاه چه معنایی دارد؟؟

آیا بناست با تصویب بودجه های این ده پروژه، فرماندهان تازه سپاه در عمل انجام شده قرار گیرند؟؟ آیا بهتر نبود روسای فعلی اوج صبر میکردند تا تحولات مدیریتی سپاه به تکامل برسد و آن گاه منطبق با شرایط تازه، تصمیم گیری میکردند؟؟

سینماروزان: سه هفته پیش و بعد از اقدام ابلهانه دولت ترامپ در تروریستی خواندن سپاه در تحلیلی از لزوم واکنش سینماگران دارای عقبه سپاهی و همچنین آنها که با حمایت ارگانهای متصل به سپاه محصول تولید کرده اند، نسبت به این اقدام نوشتیم.

با این حال به غیر از جمال شورجه و مسعود ده نمکی که در همان ابتدای کار و با انتشار هشتگ #من_یک_سپاهی_هستم واکنش خود را نسبت به اقدام ترامپ نشان دادند هیچ واکنش ملموس دیگری از سینماگران را شاهد نبودیم.

نه فقط سینماگرانی مانند کیومرث پوراحمد، بهرام توکلی، سیروس مقدم، احمدرضا معتمدی و محسن تنابنده که در این سالها حمایت نهادهای زیرمجموعه سپاه را پشت تولیدات خود داشته اند نسبت به این اقدام موضع نگرفتند بلکه سینماگران دارای عقبه سپاهی نیز کمترین واکنشی به این اقدام نداشته اند.

جواد نوروزبیگی، سعید سعدی و اکبر ثقفی از جمله سینماگران سپاهی هستند که ازشان انتظار میرفت واکنشی صریح نسبت به اقدام سپاه داشته باشند. اینها که اتفاقا در ادوار مختلف کاری خود حمایت ارگانهای متنفذ نظام را کنار محصولات خود داشته اند باید پیشتاز همراهی سینماگران با سپاه پاسداران میشدند.

با این حال تاکنون هیچ واکنش صریحی ازشان سر نزده است تا این پرسش شکل گیرد که چرا این جماعت در قبال توهین به یک نیروی جهادی-دفاعی نظام که اگر نبود شاید اینها هم نبودند، این قدر منفعلانه نظاره گر اوضاعند؟؟؟

سینماروزان آماده است هم توضیحات این سینماگران سپاهی و هم سینماگرانی که حمایت نهادهای متصل به سپاه را داشته اند درباره چرایی عدم واکنش به اقدام ترامپ، بی کم و کاست منعکس کند.

سینماروزان/حامد مظفری: رفتار ابلهانه دولت آمریکا در تروریستی خواندن “سپاه پاسداران انقلاب اسلامی” تا اینجا فقط با واکنش صریح دو کارگردان سینما یعنی جمال شورجه و مسعود ده نمکی مواجه شده که به صراحت و با هشتگ #من_یک_سپاهی_هستم تکلیف خود را با دولت آمریکا مشخص کرده اند.

به گزارش سینماروزان هنوز جواد نوروزبیگی که از جمله شناخته شده ترین سینماگران دارای عقبه سپاهی است و گویا گرین کارت امریکا را هم دارد درباره این رفتار دولت آمریکا واکنشی نشان نداده است.

خیلیها منتظرند ببینند نوروزبیگی هم به صراحت شورجه و ده نمکی به کمپین “من یک سپاهی هستم” خواهد پیوست یا معذوریت انتقال بخشی از زندگی به آمریکا مانع وی خواهد شد؟؟ آیا جواد نوروزبیگی به نمایندگی از سینماگران دارای عقبه سپاهی، گرین کارتش را میسوزاند یا منتظر میشود ترامپ گرین کارتش را باطل کند؟

به جز نوروزبیگی وقتش نیست تمام آنها که در سالهای اخیر از ارگانهای متصل به سپاه و از جمله اوج و بنیاد روایت و انجمن سینمای دفاع مقدس حمایتهای هنگفت مالی گرفته اند، اکنون همراهی خود با سپاه را نشان دهند!؟

افرادی نظیر ابراهیم حاتمی کیا، سعید ملکان، بهرام توکلی، محسن تنابنده، سیروس مقدم، الهام غفوری و احمدرضا معتمدی که با حمایت مالی اوج محصولاتی پرهزینه نظیر “بادیگارد”، “به وقت شام”، “تنگه ابوقریب”،”پایتخت5″،”سوء تفاهم” و “راه رفتن روی سیم” را ساختند الان باید مردانگی خود را نشان دهند و به شفاف ترین شکل رفتار دولت آمریکا در تروریستی خواندن سپاه را محکوم کنند.

یکی مثل کیومرث پوراحمد که با حمایت بنیاد روایت فیلم شکست خورده “پنجاه قدم آخر” را ساخت از دیگر کارگردانانیست که باید موضع خود را نسبت به سپاه مشخص کند.

حالاست که ارگانهای متصل به سپاه هم میتوانند سرندی داشته باشند برای یافتن سینماگرانی که واقعا علقه نظام و سپاه را دارند! این طور نیست؟