سینماروزان/مسعود احمدی:

➕روان، داستان می‌گوید و بی‌لکنت با آن که پر است از بازیگر ولی از پس کنترل بازیگر حتی بازیگران فرعی‌تر هم برآمده

➕کارگردانی یکدست و بی دست‌انداز و پرهیز از اغراق در دکوپاژ

➕ اقتباس از نمایشنامه #ملاقات_با_بانوی_سالخورده فردریش دورنمات فی‌نفسه قابل تقدیر است در سینمایی که همه می‌خواهند مولف جلوه کنند حتی با سرقت

➖جغرافیای داستان، روستایی در مرکز ایران حوالی راه‌آهن است ولی اثری از اتمسفر روستا موجود نیست‌‌. چرا؟ به خاطر عدم هماهنگی داستان با مختصات ایران؟ یا به خاطر طراحی لباس دوگانه که برخی جاها به زمان اتفاقات می‌خورد و برخی جاها، نه؟ منبع اقتباس، #سوئیس است با سیر و سلوک اجتماعی خاص خودش و اینجا، ایران است با سلوکی دیگر. آنجا مناسبات شهری بر روح نمایش حاکم است و پول برای هتلدار و بانکدار و کارخانه‌دار یک شهر اروپایی در میانه‌های سده پیش چنان اهمیت داشت که همه منافقانه و‌ ریاکارانه وارد فضایی که بانوی متمول می‌سازد بشوند و خود را نجات دهند اما آدمهای ساده‌دل روستایی در عصر پهلوی دوم، اساسا عاری از این طراحی شخصیت ویژه شهر سوئیسی نمایشنامه دورنمات هستند! در نتیجه آن بازیهای کثیف شهری طبقات بالای اجتماعی سرمایه داری اینجا تبدیل‌می‌شود به روابط اجتماعی غیرواقعی که در باور نمی گنجد و فقط چیدمانی می‌شود برای فیلمسازی که به زور می‌خواهد حقنه کند پول، برادر را هم در مقابل برادر قرار می‌دهد.

➕البته که می‌شود برای عمیق جلوه دادن کار ، اشارات و کنایات سیاسی-اجتماعی از آن بیرون کشید، علیه مردسالاری شعار داد و با #می‌تو مغازله کرد و کارگردان را حلوا حلوا نمود.‌..➖ در این فضا می‌بایست آن روح حاکم بر اثری که فیلم از آن اقتباس شده در می‌آمد وگرنه باقی قضایا، اشارات و کنایات تزییناتی الصاق شده هستند ، ضمن اینکه شتاب سیاسی این روزگار هزار برابر صریح‌تر از کنایات دمده امثال این فیلمهاست که البته داعیه‌ای هم ندارند.

➖هادی حجازی‌فر خیلی سعی کرده نقشش را با رگه‌های کمیک بازی کند ولی باز همان کمال نیمروز است با عصبیت و عجله‌ای لابد برای زدن! این بار به‌جای #موسی ، هدف #امیر است!

.
➕کلیپ‌های آهنگین خوبی برای قرار دادن در جای جای فیلم ساخته شده و نشان از تسلط کارگردان بر زبان تصویر دارد ➖صد حیف که هر چه می‌کند باز روح ندارد. روح است که نماهای مشابه در فیلمهایی همچون #مالنا که منبع رونویسی بوده‌اند را مانا کرده ولی هیچ کدام از کلیپ‌های این فیلم حتی به صورت اسلوموشن نقطه عطفی نمی‌سازد
.
➕سرمایه‌گذاری بنیاد خیریه(!؟) بر فیلمی اقتباسی حتی اقتباسی بی‌روح جای خوشحالی ندارد؟
.
➖آموزگاری که بناست حاکمیت عقل و نه احساس را اجرا کند چقدر شبیه است به آقامعلم #جاده‌های_سرد و آموزگار #ایران_برگر
.
➕ هدیه تهرانی با آن صورت سنگی کاملا همگن است با لیلی‌؛ بانویی که آمده تا انتقام ۴۰ سال قبل را بگیرد!
.
➖پرستویی خیلی سعی می‌کند تودار باشد و پارادوکس مظلوم-ظالم را اجرا کند ولی سرآخر و وقت موعظه قبل از قصاص باز حاج کاظم‌ش بیرون می‌زند؛ آن انتحار پایان‌بندی هم که دیگر انگ حاج‌کاظم است و شاید هم یک قدم جلوتر ، انگ #عمر_مختار و بازیگر نام آوازه اش در آن هیبت ، زیاده خواهی این بازیگر از نقش- وقتی که حق و سهم این نقش در روند درام نیست- کاملا مشهود است.
.
➖ لحن اثر دورنمات که یک هجویه تلخ است ، موقعیتهای طنز بسیاری را می‌آفریند اما در اینجا به غیر از ذبح گاو دختر یائسه روستایی یا صحنه غارت مغازه با پولهای اهدایی، موقعیتی کمیک که طنازی هجوگونه آدمهای ریاکار و پول پرست را رقم زند ،به چشم نمی‌آید چون فیلم در انتخاب لحن خود بین کمدی و تراژدی سرگردان است.

?کاراکتر

#نوری زنی روستایی(با بازی باران کوثری) که بدویتش باعث می‌شود در نفاق قدری عقب‌تر باشد از دیگران!

?گاف

معلم مدرسه روی تخته، عکس متوازی الاضلاع کشیده و زیرش نوشته: ذوزنقه!! و با صدای بلند از کودکان می‌خواهد به متوازی‌الاضلاع بگویند: ذوزنقه!

?سکانس

–تاراج مغازه متجاوز با پول زن تحت‌تجاوز

–انگشت‌زنی دورویان بر برگه اعدام متجاوز و لحظاتی بعد، گریستن همان دورویان به حال اعدامی!

سینماروزان/مسعود احمدی:

➕تلاش تصویری برای ترویج فرزندآوری با حمایت فارابی

➖ابتر ماندن تلاش به‌دلیل غلبه سفارش‌های اندرزگونه(؟) بر زیربنای کلی اثر که آن را عقب‌تر از #آینه و واپس‌گراتر از #نوعی_دیگر و #تلخ_و_شیرین قرار داده

➖خط تکراری مصائب نویسنده جوان عشق کارگردانی عینا از #ایتالیا_ایتالیا آمده بی هر گونه نوآوری.

➕فیلمبرداری یکدست شهرام نجاریان که تماشای تکرار مکررات را اندکی تحمل‌پذیر کرده

➖نه تازه است و نه ایرانی با آن پیش‌پرده‌های سینما کلاسیک که هیچ ربطی به خاستگاه آدمهای این دیار ندارد؛ هیچ نشانه‌ای از ایران ندارد فیلمی که با مشارکت یک ارگان حاکمیتی برای ترویج فرزندآوری ساخته شده

➕ساختار ملون بصری در ابتدا جذاب است ولی…

➖ آن قدر بر این ساختار ملون تاکید می‌شود که دل به‌هم‌زن میشود و مشابه فیلمهای عروسی!

➖یک ساعت و ۲۰ دقیقه می‌گذرد که اتفاقی برهم زننده تکرار مکررات روی دهد

➖فقر داستانی موجب شده با فتوکلیپی مواجه باشیم که از جنگل تا کافه، قاب‌های کارت پستالی بی ربط معنایی ارائه می‌دهد

➖کیفیت پایین نماهای فانتزی پرواز بر فراز باغ کتاب که یادآور فیلمهای کودک دهه شصت شده؛ عقب افتاده و سهل انگار. ایضا کیفیت پایین نماهای تله‌کابین سواری که بدتر از نماهای داخل خودروی تله‌فیلمهاست.

➖بازی‌های ضعیف بازیگران اصلی که نه خودشان درکی از سینما دارند و نه ابعادشان، مناسب قاب سینماست

?جوک

–گریم عماد که شبیهش کرده به گریمور-مجری طرح-تهیه‌کننده مطبوع همه؛ از سرمایه‌گذاران دربند تا ارگانهای متصل به بیت‌المال!

–بازی پدر #مهدی برای پسر #کاوه با شمایل جان فورد

?️دیالوگ

–عشق تفاوت داره با خارش پوست؟؟

–نون زیر کباب از نظر شرعی مصداق بی‌حیایی ه چون معادل است با #خواهرزن!!

سینماروزان: از حدود شصت فیلم متقاضی جشنواره سی و نهم فجر، بیش از ۴۰ فیلم توسط هیات داوران رد شدند تا درنهایت ۱۶ فیلم تاییدیه هیات داوران را بگیرند.

در میان همین ۱۶ فیلم اغلب ارگانی هم برمی‌خوریم به آثاری ضعیف و حتی فاقد استانداردهای پخش در تلویزیون که به هنگام رونمایی در جشنواره، به تفصیل به آنها خواهیم پرداخت.

در آستانه جشنواره در سینماروزان بر تعدادی از فیلمهای قابل تحمل جشنواره تمرکز کرده‌ایم بلکه رغبتی ایجاد شود نزد مخاطبان برای پیگیری آثار.

پیشاپیش پوزش سینماروزان را بپذیرید بابت اندک بودن حجم فیلمهای قابل تحمل!

اول. “زالاوا”ی ارسلان امیری را باید در صدر آثار قابل تحمل جشنواره دانست.
روح‌الله برادری از تهیه‌کنندگان قدیمی سینمای ایران با همکاری دخترش سمیرا، تولید فیلم اول ارسلان امیری را برعهده گرفته‌اند. آیدا پناهنده همسر ارسلان امیری نیز فیلم “تی تی” را در جشنواره دارد‌.
“زاوالا” درباره ماجراهای یک جن و جنگیری است؛ ماجرایی که در فضایی بین کمدی و دلهره روایت می‌شود و موضع‌گیری علیه خرافه طوری اعلام می‌شود که مخاطب ابتدا محو داستان شود و بعد جذب پیام.

دوم. “بی‌همه‌چیز“محسن قرایی به تهیه‌کنندگی جواد نوروزبیگی، ایرانیزه شده “ملاقات بانوی سالخورده” فردریش دورنمات است!
امید اخباراتی از رئوس اصلی بنیاد خیریه اخباراتی(!) سرمایه‌گذار “بی همه چیز” بوده!
قرایی داستان دورنمات- با محوریت بازگشت زن میانسال به زادگاه برای مجازات متجاوز- را به روستایی حوالی گرمسار برده و در قبل از انقلاب روایت کرده.
این کارگردان در دومین فیلم مستقلش ازمنظر تکنیکی روبه جلوتر است ولی ازمنظر داستانی و به‌ویژه در پایان‌بندی می‌توانست بهتر باشد.

سوم.”روشن“روح‌الله حجازی امتداد علایق کارگردان است درباره کار بر تعارضات زناشویی.
در اینجا با مردی تنها، عقیم‌مآب و تحقیرشده توسط همسر روبروییم که گرفتار دسیسه انبوه‌سازان هم شده و درنهایت کارش به انتحار می‌رسد! بازی رضا عطاران در “روشن” را باید از ویژگی‌هایش دانست و از حالا شانس دریافت سیمرغ.

چهارم. “شیشلیک“محمدحسین مهدویان به تهیه‌کنندگی محمدرضا منصوری از محصولات اول‌مارکت مخابرات.
کارگران کارخانه تولید پشم(!) “شیشلیک” فقط تخم‌مرغ می‌خورند ولی وقتی بچه یکی از کارگران، دلش شیشلیک می‌خواهد، تعارضی بدوی شکل می‌گیرد از جنس آثار ضدکمونیسم دهه‌های قبل هالیوود. همگنی متن با تصویر و درک درست بازیگران از فضای متعارض فیلم می‌تواند برگ برنده‌اش باشد.

پنجم. “ابلق“نرگس آبیار با مایه‌های تجاوز به زنان در نگاه اول یادآور انبوهی فیلمفارسی است ولی لحن داستانگو و سرگرم‌کننده اثر باعث می‌شود فیلم برای تماشاگران جشنواره، قابل تحمل باشد. تجاوز، موتیف اصلی “ابلق” است و ازجایی به بعد تداعیگر شعارهای حامیان جنبش “می‌‌تو” !!
دوربین لرزان آثار قبلی آبیار در اینجا هم به چشم می‌خورد و به غیر از هوتن شکیبا، بازی مابقی بازیگران اصلی، تعریفی ندارد به‌خصوص بازیگری تقریبا حذف از رده یک بازیگری ایران که حالا خواسته با گریمی سنگین و در قالبی پلید، خوداحیایی کند…

ششم. “روزی روزگاری آبادان“حمید آذرنگ به تهیه‌کنندگی عبدالله اسکندری محصول اول مارکت مخابرات شاید در کارگردانی، شلخته باشد ولی با طراحی داستان هوشمندانه و رفت و آمد میان سوررئال و رئال با پایان‌بندی غافلگیرکننده، قطعا سهمی از سبد جوایز را به خود اختصاص خواهد داد‌.
“…آبادان” متمرکز است بر ماجراهای خانواده‌ای در آبادان که یک بمب آمریکایی کاملا اشتباه بر سر آنان فرود می‌آید.

هفتم. در میان فیلمهای ارگانی جشنواره تنها یک فیلم قابل تحمل هست و آن هم “مصلحت نظام/پدری/مصلحت” که حسین دارابی آن را با حمایت اوج و حوزه ساخته.
“مصلحت” درباره قتل یک طاغوتی توسط یک آقازاده انقلابی است آن هم در ابتدای انقلاب؛ فیلم از منظر متنی، ساده پیش می‌رود و پایان‌بندی بحث‌برانگیزی هم دارد درباره بخشش قاتل توسط ولی دم طاغوتی!!

باز هم از عموم مخاطبان بابت اندک بودن حجم فیلمهای قابل تحمل که حتی به نصف آثار مطلوب هیات داوران هم نمی‌رسد پوزش می‌طلبیم ولی…

…تلخی واقعیت آنجاست که در میان آثار مردودی هیات داوران هم تقریبا جز “قاتل و وحشی” و “چپ و راست” به آثاری برنمی‌خوریم که اگر وارد جشنواره می‌شدند در دسته‌بندی “قابل تحمل” جای می‌گرفتند!

سینماروزان: جمشید نجفی از خوانندگان خوش‌صدای ایرانی درگذشت.

به گزارش سینماروزان جمشید نجفی که متولد ۱۳۲۹ تهران بود و اصالتی آذری داشت بیش از هر چیز به خاطر خواندن قطعه “خلبانان…” از ساخته‌های بابک رادمنش، شناخته می‌شد.

“گیجه لر” از دیگر قطعات خاطره‌انگیز جمشید نجفی است ضمن اینکه آخرین بار صدایش با قطعه “دختر گلفروش” در کمدی “زنها فرشته‌اند۲” شنیده شد.

پدر جمشید نجفی اصالت باکویی داشت که به مراغه و بناب آمده و در آنجا سکنی گزیده و با دختری اردبیلی تشکیل زندگی داد.

نجفی در سال ۱۳۵۱ اولین آلبوم خود را با نام “سلام به لیلی سلام به مجنون” ساخته صمد نوریان به بازار عرضه کرد و با آلبومهای دیگری  از جمله “آی دختر گل فروش” و “خواهش میکنم الو” سر زبانها افتاد.

جمشید نجفی آلبوم‌های دیگری ازجمله “گیجلر” و “گلدی بابا” و “آخشاملار” را به زبان آذری ارائه کرده ضمن اینکه بازخوانی سالهای اخیرش از قطعه “غروب پاییزه…”قاسم جبلی نیز به شدت مخاطب‌پسند شده بود.

سینماروزان: در پی استقبال علاقمندان، مهلت شرکت در جشنواره ایران بان‌نو تا نیمه اسفندماه تمدید شد.

جشنواره تخصصی بانوان کارآفرین(ایران بان‌نو) جشنواره‌ای است برای تعامل میان اهالی فرهنگ و بانوان کارآفرین.

فراخوان جشنواره ایران‌ بان‌نو در آستانه شب یلدا منتشر شد و تاکنون استقبال از جشنواره، چنان بوده که باعث تمدید مهلت شرکت در جشنواره شده.

عموم علاقمندان به شرکت در جشنواره تا میانه اسفند می‌توانند آثار خود را به شماره ۰۹۳۷۶۴۹۴۳۵۹ واتس‌آپ کنند. امکان ارسال آثار از طریق پست الکترونیک
Info@iranbaneno.ir
میسر است. دبیرخانه جشنواره با شماره تماس ۰۲۱۸۶۰۴۷۷۲۱ پاسخگوست.

جشنواره بانوان کارآفرین در حیطه‌های مختلف فرهنگی-اجتماعی و در بخش‌های بانوان کارآفرین برتر، عکس، شبکه‌های اجتماعی، فیلم کوتاه، تیزر، موشن، کلیپ، پویانمایی، رسانه، پژوهش، کتاب، مقاله، موسسات مردم‌نهاد و گروه‌های جهادی خیریه برگزار خواهد شد.

سینماروزان: اکبر نبوی‌منش از سی‌وپنجمین جشنواره که سال ۹۵ برگزار شد به عنوان تلخ‌ترین دوره داوری‌‌اش یاد کرد و حرف‌هایی را درباره پشت پرده داوری در آن دوره مطرح نمود‌.

در جشنواره۳۵ که دبیرش محمد حیدری بود و محمدمهدی دادگو، محمدرضا تخت کشیان، شهرام اسدی، محمدرضا هنرمند، اکبر نبوی، ایرج رامین‌فر و رویا نونهالی داوری فیلم‌های بخش سودای سیمرغ را بر عهده داشتند. اعلام نامزدهای جشنواره در روزهای آخر سبب بروز حاشیه‌های زیاد و انصراف چند کاندیدا شد. برخی عوامل فیلم‌های «ماجرای نیمروز»، «ویلایی‌ها»، «خفه‌گی»، «سد معبر»، «فصل نرگس» و … به شکل‌های مختلف اعتراض خود را به نادیده گرفته شدن بخش‌های مدنظرشان نشان دادند و قیدی که به عنوان کارگردان فیلم اول در جشنواره بود، با تاکید بر قربانی شدن در برابر “حسادت، جهالت و بلاهت” از داوری شدن فیلمنامه‌اش انصراف داد.

این حاشیه‌ها به اختتامیه جشنواره هم کشیده شد تا جایی که هومن بهمنش که برای فیلم «تابستان داغ» جایزه گرفت، گفت: ما گویا به اشتباه در ۱۳ رشته کاندیدا شده‌ایم. من از داوران عذرخواهی می‌کنم که بابت فیلم ما توهین شنیدید و در تلویزیون و از سوی آن نسلی که من از آن‌ها کار یاد گرفتم به شما توهین شد. معذرت می‌خواهم که فیلم ما را دوست داشتید.

اکبر مزرعه سپید(اکبر نبوی‌منش) درباره آن روزها به خبرگزاری ایسنا می‌گوید:‌ همه آن تلخی بخاطر دوست عزیزم بهروز افخمی و برنامه هفت و مسعود فراستی بود که در آن دوره حرف‌های نادرست بسیاری گفتند. من خیلی آزرده شدم. به بهروز هم زنگ زدم و گفتم برادر! این‌ها که می‌گویید درست نیست، اما آن‌ها کار خود را می‌کردند. برای من شگفت‌آور بود. می‌گفتم این چه اصراری است؟ می‌خواهید «هفت» پرسروصدا شود؟ خب، یک تمهید رسانه‌ای دیگری را انتخاب کنید که خلاف هم نگفته باشید.

نبوی‌منش ادامه داد: به جز این‌ها بعد از آن دوشنبه شبی که اسامی نامزدها اعلام شد عده‌ای اعتراض داشتند، ولی خانم قیدی (کارگردان ویلایی‌ها) به شکل شگفت‌انگیزی به داورها توهین کرد. ما همان روز اعلام اسامی نامزدها تنها جایزه‌ای که برنده‌اش را به طور قطعی انتخاب کرده بودیم جایزه بخش استعداد درخشان بود که به خانم قیدی تعلق می‌گرفت. همه در این باره اتفاق نظر داشتیم، اما صبح روز اختتامیه که برای داوری نهایی دور هم جمع شدیم تا برندگان را انتخاب کنیم، یکی از داورها گفت چه اصراری است که وقتی خانم قیدی اینچنین توهین کرده به او جایزه بدهیم؟ فیلم دیگری را اسم برد که آن هم به لحاظ فیلم اول اثر خوبی بود و قابلیت‌های زیادی داشت و یکی دو تا از داورها هم با او همراه بودند. ولی من معتقد بودم ما باید متناسب با شخصیت خودمان رفتار کنیم چون هر کسی متناسب با شخصیت خودش رفتار می‌کند. ما بر اساس شایستگی فیلم ویلایی‌ها آن جایزه را انتخاب کرده بودیم. در این باره بحثی هم درگرفت، اما در مجموع همه داورها مجدداً بر اهدای این جایزه به خانم قیدی تاکید کردند، گرچه از حقوق ما بود و می‌توانستیم تغییر نظر دهیم.

داور فجر۳۵ افزود: البته در نهایت با وجود اینکه خانم قیدی آن رفتار را نشان داد و گروه «ماجرای نیمروز» هم رفتار توهین آمیزی داشت و تصمیم گرفتند در مراسمی که برای نامزدها در هتل برگزار شد با آدامسی(!!) در دهان روی صحنه بیایند، گفته شد که جوایز این فیلم تحت تاثیر برنامه هفت بوده که همه اینها نادرست بود. البته سر فیلم «ماجرای نیمروز» من جمله‌ای را در یکی از جلسه‌های داوری گفته بودم که به سرعت برق و باد به بیرون درز کرد و پیراهن عثمان شد. گرچه در همان جلسه ای که این حرف را زدم آن را تصحیح کردم. ولی دیگر همان حرف اولم پخش شده بود. حرفم این بود که در جلسه داوری گفته بودم اگر قرار باشد به «ماجرای نیمروز» جایزه بدهید من در هیات داوری نمی‌مانم، چون «ماجرای نیمروز» را به لحاظ محتوا و هدف‌گیری محتوایی و پیام، فیلم بدی می‌دانستم و هنوز هم آن را فیلم بدی می‌دانم. اما در همان جلسه کمتر از نیم ساعت بعد به خودم نهیب زدم که این حرف یعنی چه؟ من می‌توانم به عنوان نقد نظرم را بعداً بنویسم و باید به عنوان یک فیلم آن را داوری کنم. به همین دلیل در جلسه حرفم را پس گرفتم و نظراتم را پس از جشنواره در فرصت‌هایی که پیش آمد به صورت نقد مطرح کردم. همه این‌ها باعث تلخی آن دوره شد.

اکبر نبوی‌منش مدعی شد: در آن دوره نه حجت ایوبی و نه محمد حیدری با وجود آن همه مسئله‌ای که پیش آمده بود یک جمله هم نگفتند که چه کنیم یا نکنیم ولی دوستی که الان اسمش را نمی‌برم چون دستش از دنیا کوتاه است{علی معلم؟؟}، در برنامه هفت حرف‌های عجیبی زد و گفت، مسئولان در رای داوران دخالت می‌کنند. پیغام دادم که اگر تو اهل معامله و امتیاز گرفتن هستی، فکر نکن همه مثل خودت هستند. من اگر الان هم این‌ها را مطرح و ابراز ناراحتی می‌کنم، به خاطر حمایت از آن جمع داوری است چون می‌دیدم چقدر همه چیز وارونه جلوه داده می شود. در برنامه هفت بحث دوتابعیتی بعضی داورها مطرح شد و گفتند آن‌ها به دلیل منافع کشوری که تابعیت آن را دارند به فیلم «ماجرای نیمروز» جایزه نمی‌دهند در حالی که اتفاقا بعضی از آن‌ها مدافع فیلم بودند.

یکی از اتفاقات قابل تامل دوره سی‌وپنجم جشنواره فجر رکوردداری فیلم «تابستان داغ» در نامزدی ۱۳ رشته بود، اما جایزه‌های کمی دریافت کرد. این یکی از مسائلی بود که به حاشیه‌ها دامن زد. نبوی‌منش دراین باره توضیح می‌دهد: جزئیات درباره این فیلم دقیق خاطرم نیست اما «تابستان داغ» خیلی “ناگهانی” به اعتبار نوع پرداخت و قصه‌اش نظرات را به خود جلب کرد. اما به هر حال وقتی می‌خواهید جایزه بدهید از بین چند گزینه محدودتر مجبور به انتخاب هستید و آن موقع شرایط کاملاً فرق می‌کند. گرچه این اصل را باید بپذیریم که وقتی مثلا پنج نفر در یک رشته نامزد می‌شوند به این معناست که بالقوه هر ۵ نفر استحقاق دریافت سیمرغ جشنواره فجر را دارند اما در داوری نهایی، همه بررسی‌ها میلیمتری می‌شود.

سینماروزان: “قاتل و وحشی” به‌عنوان تنها فیلم توقیفی جشنواره سی و نهم فجر، داستان مادری است اسیر یک باند مخوف!

در خلاصه داستان این فیلم آمده است: “زیبا”، مهیای عروسی دخترش می‌شود که بطور اتفاقی اسیر یک باند گانگستری مخوف میشود. او سعی می‌کند از این بند خود را رها کند. وقت زیادی ندارد، چون دخترش نیز بی‌خبر از همه‌چیز عازم همان‌جاست و این اتفاقی است که نباید بیفتد. «زیبا»، برای نجات خود و دخترش می‌جنگد…
حمید نعمت‌الله مضمون اصلی فیلم خود را مقابله‌ی خیر و شر عنوان کرد و گفت که در واقع این یک فیلم حماسی است.
لیلا حاتمی با سری تراشیده جلوه ای متفاوت به بخش عمده فیلم “قاتل و وحشی” داده است.

امین حیایی، شهرام حقیقت‌دوست، ستاره اسکندرى، عزت‌الله رمضانی‌فر، شهرام قائدى، سام‌نوری و …، و با تهیه‌کنندگی حمید نعمت‌الله و محمدصادق رنج‌کشان دیگر بازیگران این فیلمند.

سینماروزان:  بعد از اعلام فهرست مطلوب هیات داوران فجر برای نمایش در جشنواره برخی از صاحبان آثار با فانتزی سازی و چسباندن خود به فیلم توقیفی”قاتل و وحشی” مدعی توقیف شدند ولی معاون نظارت به صراحت ادعای این خیال پردازان را تکذیب کرد.
سعید رجبی فروتن به صراحت اعلام کرده که تنها فیلم ممیزی خورده “قاتل و وحشی” است و مسئول عدم انتخاب سایر آثار راه نیافته به جشنواره هیات داوران است و نه اداره نظارت!!
 

سعید رجبی فروتن در گفت‌وگویی مکتوب با ایسنا درباره اینکه جشنواره فیلم فجر همیشه محلی برای نمایش فیلم‌ها پیش از هر توقیف قطعی یا ممیزی‌های زیاد بوده، چرا این اتفاق برای فیلم «قاتل و وحشی» که- نزدیک به 60 دقیقه لیلا حاتمی را با سرتراشیده ارائه میدهد-رخ نداد و آیا این امکان هست که در یکی از روزهای جشنواره اجازه نمایش فیلم در بخش خارج از مسابقه داده شود، بیان کرد:‌ نوع اصلاحات احتمالی شورای پروانه نمایش به فیلم‌های داوطلب حضور در جشنواره ممکن است متفاوت با اکران عمومی آن‌ها باشد، زیرا معمولا فیلمسازان پس از دریافت بازخورد جشنواره‌ای فیلم‌هایشان نسخه متفاوتی را به شورای بازبینی ارائه می‌دهند. همچنین شورای پروانه نمایش اصلاحات جزیی را حسب مورد به زمان اکران عمومی فیلم‌ها موکول می‌کند. در مورد فیلم «قاتل و وحشی» شورای پروانه نمایش در نسخه ارائه شده صحنه‌هایی را مغایر با احکام شرعی دانسته است و متاسفانه در مهلت داده شده اصلاحات مورد انتظار محقق نشد.

او در پاسخ به اینکه چرا فیلم «قاتل و وحشی» با وجود درخواست داوران برای آن‌ها به نمایش درنیامد تا شاید آن‌ها هم به عنوان متخصصان این حوزه می‌توانستند راهکار و کمکی برای حل مشکل فیلم ارائه کنند، گفت:‌ هیات داوران اصولا برای فیلم «قاتل و وحشی» و هیچ فیلم دیگری تقاضای نمایش نکرده است، زیرا به موجب مقررات و گردش کار تعریف شده فیلم‌هایی که با نمایش آن‌ها در جشنواره ولو با اصلاحات موافقت به عمل می‌آمد، برای داوران ارسال می شد. 

رجبی فروتن در پاسخ به اینکه آیا عدم صدور مجوز نمایش برای فیلم «قاتل و وحشی» در اکران عمومی قطعی است‌ و این فیلم را باید توقیف شده دانست، تاکید کرد: بررسی دوباره فیلم «قاتل و وحشی» برای اکران عمومی به تقاضای تهیه‌کننده و اراده و تمایل او به رفع مشکل موجود وابسته است.

وی همچنین درباره اینکه چرا سختگیری‌های شورای پروانه نمایش در جشنواره‌ای که امسال بسیار محدود برگزار می‌شود زیاد بوده (طبق اظهارات برخی صاحبان فیلم) بویژه ممیزی‌هایی که مصداق آن‌ها به وفور در جامعه دیده می‌شود، گفت: اشاره شما به کدام سخت گیری شورای پروانه نمایش است؟ آیا به جز ایراد کلی به فیلم «قاتل و وحشی» از اصلاحات سایر فیلم‌ها اطلاع دارید؟ آیا جز این است که اگر به معدودی از فیلم‌ها اصلاحاتی ابلاغ شده است با استقبال تهیه‌کنندگان آن‌ها روبرو شده و نام آن‌ها در بین فیلم‌های منتخب هیات داوران به چشم می‌خورد؟

معاون نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی در پایان در پاسخ به اینکه آیا فیلم‌های دیگری بوده‌اند که برای جشنواره متقاضی بودند و موفق به دریافت پروانه نمایش نشدند، گفت: بجز “قاتل و وحشی” هیچ فیلم دیگری به خاطر نداشتن پروانه نمایش از فهرست فیلم‌های منتخب هیات داوران حذف نشده است و این نظر هیات داوران بوده که بسیاری از فیلمهای مجوزدار در جشنواره نباشند!

سینماروزان: سخنگوی وزارت بهداشت در اظهاراتی متناقض از یک طرف از امکان برگزاری جشنواره فجر با سی درصد ظرفیت سالن‌ها گفت و از طرف دیگر از ترجیح به برگزاری “غیرحضوری” جشنواره.

به گزارش سینماروزان اظهارات سخنگوی وزارت بهداشت که اخیرا با حکم وزیر بهداشت، رئیس سی‌ و پنجمین جشنواره ملی قرآن و عترت (ع) دانشجویان کشور(!!) شده در شرایطیست که هنوز مجوز کتبی ستاد کرونا برای برگزاری جشنواره منتشر نشده!!

سخنگوی وزارت بهداشت شرایط برگزاری جشنواره فجر امسال را اعلام کرد و گفت: برنامه های جشنواره فیلم و تئاتر فجر امسال با ۳۰ درصد ظرفیت و با رعایت پروتکل های بهداشتی می توانند فعال باشند.

دکتر سیما سادات لاری درباره وضعیت برگزاری جشنواره های فجر به ویژه جشنواره فیلم و تئاتر فجر در سال جاری به خبرگزاری ایسنا گفت: فعالیت برنامه‌های سینما و تئاتر در گروه سه دسته بندی می‌شوند؛ پس با ۳۰ درصد ظرفیت و با رعایت پروتکل های بهداشتی می توانند فعال باشند.

وی افزود: البته این موضوع منوط به فروش بلیط فقط به صورت اینترنتی است. کنترل کد ملی و عدم فروش بلیط به بیماران از طریق نرم افزار ماسک نیز انجام می‌شود.

وی تاکید کرد: تامین تهویه مناسب و فاصله گذاری بین تماشاچیان و فاصله یک ساعته بین سانس‌ها برای انجام نظافت و ضدعفونی نیز باید انجام شود.

لاری در پایان اظهار کرد: البته ترجیح به برگزاری بیشتر به صورت غیرحضوری است زیرا رعایت فاصله گذاری و پروتکل‌های بهداشتی اصلی‌ترین اقدام برای مقابله با ویروس کروناست!!

سینماروزان: میترا حجار بازیگر “غیبت موجه” به گلایه از سبک داوری در فجر۳۹ پرداخت.

به گزارش سینماروزان در حالیکه قرار بود متفاوت ترین فیلم عباس رافعی در جشنواری سی و نهم رونمایی شود نام فیلم در فهرست هیات داوران نبود.

میترا حجار بازیگر اصلی فیلم “غیبت موجه” در یاداشتی تند به توقیف “غیبت موجه” واکنش نشان داد و نوشت: این که فیلمی به دلیل نمایش دادن واقعیت‌های جاری در سطح جامعه، امکان نمایش را از دست بدهد هم تعجب آور است و هم تاسف آور .

حجار ادامه داد: تاسف آور ازاین بابت که هر فیلم حاصل دسترنج عده زیادی از افرادی‌‌ست که حتی خواندن اسامی‌شان را در پایان‌بندی فیلم کار سختی به نظر می‌رسد، حال آنکه دو سه نفر که در طی سال در پشت میز‌هایشان نشسته‌اند، با چنین تصمیمی تلاش آن عده را به سادگی دور می‌ریزند.

میترا حجار تاکید کرد: تعجب‌آور ازین حیث که به ما آموخته‌اند هنرمند باید از جامعه جلوتر و آینه تمام نمای جامعه باشد و رسالت هنر عیان‌کردن معضلات جامعه هست و اصولا به زبان‌آوردن حرف‌هایی که دیگران یا شجاعت بیانش را ندارند یا ترجیح می‌دهند چشم فروبندند و از کنارش به سادگی بگذرند.

این بازیگر تاکید کرد: همه ما می‌دانیم که برای ساختن جامعه‌سالم نیاز به تحلیل و تعمق در معضلات هست و با پاک کردن صورت مساله گره از مشکلات باز نمی‌شود. چه بهتر که با نگاه تحلیلی این رویداد باورپذیر شود و شخصی که خطایی مرتکب شده در پایان بفهمد که در پاسخ کدامین مشکل شخصیتی‌اش این اتفاق افتاده …اما ظاهرا ما را به واپس گرایی وامی‌دارند چراکه “خانه از پای بست ویران است.”

سینماروزان: رحیم شهریاری خواننده موسیقی پاپ آذربایجانی با انتشار متنی خطاب به سید عباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ضمن انتقاد از برخی سیاست‌های خانه موسیقی در مواجهه با هنرمندان فعال این عرصه از او خواست تا درباره بهبود وضعیت معیشتی هنرمندان در روزهای کرونایی چاره اندیشی کند.

متن نامه رحیم شهریاری را بخوانید:

جناب آقای عباس صالحی، وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی!

من رحیم شهریاری به عنوان کوچک‌ترین عضو جامعه هنری در ایران، در این شرایط ناخوشایند تعطیلی کسب و کارها خواستار رسیدگی هر چه سریع‌تر به مشکلات فعالین این حوزه هستم.

بی شک مستحضرید که در یکسال و نیم گذشته، که شرایط اقتصادی اهالی هنر و موسیقی در بدترین دوران خود به سر می‌برد و هنرمندان و فعالین این حوزه سخت‌ترین اوضاع معیشتی را دارند، کوچک‌ترین اتفاق عملی برای جبران این خسارت‌ها برای فعالین حوزه موسیقی صورت نگرفته است.

ایده‌ها و رفتارهای پوپولیستی وزارت ارشاد که در تلاش بود نشان دهد به فکر معیشت اهالی هنر است، تنها در صفحات خبرگزاری‌ها و رسانه‌ها مشاهده شد و هیچ اتفاق عملی جدی در این حوزه صورت نگرفت. شاید تنها رفتاری که صورت پذیرفت، اعطای کمک هزینه یک میلیون و پانصد هزار تومانی برای برخی چهره‌های گزینش شده موسیقی بود که از دید من توهینی بیش به اهالی شریف این عرصه نیست.

اغلب شاهد حضور شما در کنار آقای رئیس جمهوریم و تماشاگر عکس‌های یادگاری شما با ایشان در رسانه‌هایتان. هر لحظه منتظریم اتفاق و رفتاری عملی برای بهبود اوضاع ناخوشایند معیشتی هنرمندان موسیقی رخ دهد اما دریغ از یک موضوع عملیاتی. اطرافیان و اعضای ارکسترها و نوازنده‌ها، از طعنه‌ها و کنایه‌های خانواده‌هایشان می‌گویند که: «اگر به جای موسیقی و هنر پیک موتوری بودی، اوضاع بهتری در زندگی‌مان جریان داشت».اینها همه درد است آقای وزیر، درد هم گویی این روزها نهایتی ندارد و پایانی برایش قابل تصور نیست.

آقای وزیر! دستِ کم چهار خانواده از اطرافیان موزیسین من در تهران تا امروز، در راهروهای دادگاه خانواده منتظر صدور حکم طلاق خود هستند. چه بسیار اتفاقات مشابهی در سایر حوزه‌های هنر که به دلیل شرایط ویژه کشور و بی کفایتی مدیران فرهنگی، خانواده‌های زیادی در آستانه از هم پاشیدن قرار دارند. مقایسه کوچکی که اگر قرار باشد بین رفتار کشورهای دیگر با هنرمندان خود در این اوضاع داشته باشیم، بیشتر و بیشتر باید به ضعف عده‌ای از مدیران فرهنگی وطنی پی برد.

در فرانسه و آلمان ماهانه سه هزار دلار برای هنرمندان حوزه‌های مختلف هنر اختصاص پیدا کرده و علاوه بر این، بیمه بیکاری و چندین کمک هزینه معیشتی به آنها پرداخت می‌شود و همین روال است که باعث شده سیستم فرهنگی و اجتماعی آنها تا این حد پیشرو و تأثیرگذار باشد. از دید شما مقایسه پرداخت‌های وزارت ارشاد، پرداختی‌های گزینشی یک میلیون و پانصد هزار تومانی، در شأن هنرمندان ایرانی است!؟

در آستانه انتخابات، شاهد اتهام زنی و توهین‌های باورنکردنی به ریاست جمهوری در رسانه ملی بودیم و سکوت اهالی هنر درباره این رفتار توهین‌آمیز در قبال آقای رئیس جمهور نشان دهنده میزان نارضایتی‌ها از ایشان و کابینه‌شان است. دولتی که با حمایت همین هنرمندان و اهالی موسیقی کارناوال‌های انتخاباتی خود را در سراسر کشور رنگ و جلا داد، امروز در بدترین شرایط مقبولیت اجتماعی قرار دارد و متأسفم که بگویم شما بازنده‌های دوران معاصر سیاسی اجتماعی در ایران از نگاه اهالی موسیقی هستید.

صحبت پایانی من هم درباره ساختار خانه موسیقی است. این مرجع ظاهراً دولتی، هشت سال پیش از من و بسیاری دیگر از اعضای خانه موسیقی که از جمله هنرمندان شریف موسیقی در ایران هستند حدود ۴۰ میلیون تومان دریافت کرده و پس از ۹ سال هیچ گونه پاسخگویی درباره آخر و عاقبت واگذاری آپارتمان‌های تهران نیست و دسترسی به مدیران خانه موسیقی از دسترسی به مدیران ریاست جمهوری هم دشوار تر شده. خواستار پیگیری این رفتار هستم.

سینماروزان: سعيد عقيقي منتقد سينما درباره مميزي فيلم‌هایی نظیر “چپ راست” و “قاتل و وحشی” و عدم حضور این آثار در جشنواره فجر، از فقدان اتحاد در بدنه سینما گفت.

به گزارش سینماروزان سعید عقیقی به تینا جلالی در روزنامه اعتماد گفت: یادم است فيلم «شايد وقتي ديگر» از بهرام بيضايي روز آخر به جشنواره فجر رسید و جزو يكي، دو فيلم مطرح و بحث‌برانگيز آن دوره جشنواره بود. تا سال 71، تك و توك فيلم‌هايي بودند كه با نگاه مميزي به جشنواره راه پيدا مي‌كردند و علتش هم اين بود كه در آن دوره، مميزي مربوط به جشنواره نبود و مديريت خودش را مسوول نمايش فيلم‌هاي جشنواره مي‌دانست شرط نمايش فيلم را ورود به جشنواره گذاشته بود – بخش مسابقه يا مرور، فرقي نمي‌كرد- ولي از سال 72 به بعد شيوه مميزي به‌طور كلي تغيير مي‌كند و فيلم‌ها با تغييرات گوناگون در اين رويداد به نمايش درمي‌آيند.

اين منتقد سينما به صحبت‌هايش ادامه مي‌دهد: در حال حاضر سينماي ايران با داشتن انواع متولي، ورودي‌هاي مختلفي دارد و يكي از آنها جشنواره است. الان ديگر جشنواره فجر بخشي از سينما را انتخاب مي‌كند و در برابر بخشي ديگر از اين سينما قرار مي‌دهد تا فيلم‌ها را انتخاب و داوري كند. براي يك بخش – كه احتمالا سليقه‌اش را نمايندگي مي‌كند- تبليغ مي‌كند، به آن اعتبار مي‌دهد و رو‌به‌روي بخشي ديگر مي‌گذارد كه احتمالا سليقه‌اش را نمايندگي نمي‌كند. در نتيجه سينما مجموعه‌اي است ظاهرا پيوسته و در باطن گسسته.

عقيقي در بخش ديگري از صحبت‌هايش به نكته جالبي اشاره کرد: ای کاش سينما صاحب مجموعه‌اي مدون با همبستگي بالا مثلا اتحاديه بود، صاحبان اين اتحاديه با هم به توافق مي‌رسيدند و مثلا در اعتراض به سياست‌هاي ممیزی يك‌سال فيلم‌شان را به جشنواره نمي‌دادند و در اين صورت جشنواره مي‌ماند و فيلم‌هاي خودش و مجبور به اصلاح رویه می‌شد. آن وقت خودش به اين فكر مي‌افتاد به معتمدان خودش – كه هر چند سال يك‌بار هم مديريتش تغيير مي‌كند و هم معتمدانش- پول بدهد تا برايش فيلم بسازند و با همان‌ها جشنواره برگزار كند و به همان‌ها هم جايزه بدهد. اما متاسفانه در سينماي ايران اين وحدت و همبستگي وجود ندارد و گاهي حتي شاهديم عده‌اي از اينكه ديگري فيلم بسازد، جلوگيري مي‌كنند و عده‌اي ديگر از اينكه فيلم همكارشان توقيف بشود، خوشحال مي‌شوند، چون گمان مي‌كنند جا براي خودشان باز شده است.

سینماروزان: مجموعه گفتگوهای فرهنگی عصرپیشرفت با حضور فرهیختگان برگزار خواهد شد.

در این رویداد فرهنگی که از هفتم تا ۲۱ بهمن ماه به صورت مجازی برگزار می‌شود جمعی از اساتید حوزه و دانشگاه حضور دارند.

گفتگوهای فرهنگی عصرپیشرفت که با حمایت ستاد پیشرفت ستاد اجرایی فرمان امام(ره) برگزار می‌شود، فضایی را فراهم خواهد کرد برای تبادل آرا و اندیشه‌های صاحب‌نظران فرهنگی در حیطه پیشرفت و توسعه ایران اسلامی.

دکتر حسن بنیانیان، دکتر موسی نجفی، دکتر سید مهدی زریباف، حجت الاسلام محمدرضا فلاح، حجت‌الاسلام احمد آکوچکیان، حجت‌الاسلام احمد رهدار، حجت‌الاسلام رضا غلامی، دکتر خسرو نورمحمدی، دکتر عماد افروغ،دکتر ابراهیم متقی، حجت‌الاسلام حسین میرمعزی، حجت‌الاسلام علیرضا پیروزمند، حجت‌الاسلام حمید پارسانیا، حجت‌الاسلام حبیب بابایی و دکتر حسین راغفر ازجمله مهمانان حاضر در این رویداد فرهنگی هستند.

متقاضیان جهت ثبت‌نام و همراهی با این رویداد، به پایگاه asr-pishraft.com مراجعه کنند یا از طریق سامانه پیامکی ۰۹۳۳۴۰۵۸۶۴۱ اقدام نمایند.

سینماروزان: حدودا ۱۶ ساعت بعد از انتشار لیست فیلمهای نهایی جشنواره توسط سینماروزان دبیر جشنواره به طور رسمی نام ۱۶ فیلم قابل نمایش در جشنواره را اعلام کرد.

به گزارش سینماروزان لیست اعلامی توسط دبیر جشنواره کمتر از ده درصد تغییر نسبت به لیست سینماروزان دارد.

چنان که پیشتر گفتیم همچنان سهم ارگانی‌ها در جشنواره امسال بالاست و از اوج تا مرکز و فارابی و کانون در دوران کرونازده سینماها، فیلم تولید کرده‌اند برای جشنواره!

آنچه در نگاه اول مشخص است اینکه فقط ۴ فیلم غیرارگانی در جشنواره حاضرند و مابقی حمایت ارگانها و نهادهای مختلف را داشته‌اند و همین ارگانها هستند که باید پاسخگوی کیفیت آثار باشند.

نیمی از فیلمهای جشنواره حمایت فارابی را داشته‌اند، دو فیلم نام اوج را یدک می‌کشند، مرکز گسترش مستند با یک فیلم در جشنواره است و حوزه و کانون نیز هر کدام یک فیلم دارند. اول مارکت مخابرات هم با دو فیلم در جشنواره است.

فهرست رسمی فیلمهای جشنواره سی و نهم فجر به قرار زیر است:

–ابلق ساخته نرگس آبیار به تهیه‌کنندگی محمدحسین قاسمی

–بدون همه چیز ساخته محسن قرایی

–تک تیرانداز ساخته علی غفاری به تهیه‌کنندگی ابراهیم اصغری محصول انجمن سینمای انقلاب و دفاع

–تی تی ساخته آیدا پناهنده به تهیه‌کنندگی پناهنده حمایت فارابی

–خط فرضی ساخته فرنوش صمدی به تهیه‌کنندگی علی مصفا

–رمانتیسم عماد و طوبی ساخته کاوه صباغ‌زاده به تهیه‌کنندگی مهدی صباغ‌زاده با مشارکت فارابی

–روزی روزگاری آبادان ساخته حمید آذرنگ به تهیه‌کنندگی عبد اسکندری محصول اول‌مارکت همراه اول مخابرات

–روشن ساخته روح‌الله حجازی به تهیه‌کنندگی روح‌الله حجازی با حمایت فارابی

–زالاوا ساخته ارسلان امیری به تهیه کنندگی سمیرا و پدرش روح‌الله برادری با حمایت فارابی

–ستاره بازی ساخته هاتف علیمردانی به تهیه‌کنندگی علی سرتیپی

–شیشلیک ساخته محمدحسین مهدویان به تهیه‌کنندگی محمدرضا منصوری محصول اول‌مارکت همراه اول مخابرات

–گیجگاه ساخته عادل تبریزی به تهیه‌کنندگی میرولی‌الله مدنی با حمایت حنیف سروری

–مامان ساخته آرش انیسی به تهیه‌کنندگی مجید برزگر محصول مرکز گسترش

–مصلحت نظام ساخته حسین دارابی و تهیه‌کنندگی محمدرضا شفاه محصول اوج و حوزه

–منصور ساخته ساخته سیاوش سرمدی محصول اوج

–یَدو ساخته مهدی جعفری محصول کانون و فارابی

سینماروزان: در فاصله‌ای کوتاه تا برگزاری جشنواره فجر هیات داوران، فهرست کاندیداهای اصلی حاضر در جشنواره را جمع‌بندی کرده و به زودی نام کاندیداها به طور رسمی اعلام میشود.

شنیده‌های اختصاصی سینماروزان حکایت از آن دارد که از میان حدود ۶۰ فیلم ارائه شده به جشنواره کمتر از ۲۰ فیلم صلاحیت نمایش در جشنواره را داشته‌اند.

رقم قطعی تعداد آثار نامعلوم است و برخی از ۱۶ فیلم نهایی حرف می‌زنند و برخی نیز از یکی دو فیلم بیشتر از ۱۶ فیلم.

بسان همه این سالها آثار ارگانی مختلف از محصولات اوج گرفته تا محصولات مرکز و فارابی و حوزه و کانون جای ثابتی در لیست نهایی دارند ضمن اینکه برخلاف شایعات هر دو فیلم عطاران یعنی “روشن” و “شیشلیک” در جشنواره حاضرند و به غیر از “قاتل و وحشی”، همان طور که سینماروزان پیشتر خبر داده بود “چپ راست” گرفتار توقیف موقت شده است.

مجید برزگر با دو فیلم “مامان” و “بچه گرگهای دره سیب” که با حمایت مرکز گسترش و فارابی تولید شده‌اند حضور فعال(!) در جشنواره دارد.

لیست فیلمهایی که تقریبا حضورشان در جشنواره سی و نهم فجر قطعی شده به قرار زیر است:
(فهرست براساس الفبا تنظیم شده)

–ابلق ساخته نرگس آبیار

–آفتاب نیمه شب ساخته شهریار بحرانی

–بدون همه چیز ساخته محسن قرایی

–بچه‌ گرگ‌های دره سیب ساخته فریدون نجفی محصول فارابی

–پدری(مصلحت نظام) ساخته حسین دارابی محصول حوزه و اوج

–تک تیرانداز ساخته علی غفاری محصول انجمن سینمای انقلاب و دفاع

–تی تی ساخته آیدا پناهنده

–خط فرضی ساخته فرنوش صمدی

–روزی روزگاری آبادان ساخته حمید آذرنگ محصول اول‌مارکت همراه اول مخابرات

–روشن ساخته روح‌الله حجازی

–زاوالا ساخته ارسلان امیری

–ستاره بازی ساخته هاتف علیمردانی

–شیشلیک ساخته محمدحسین مهدویان محصول اول‌مارکت همراه اول مخابرات

–مامان ساخته آرش انیسی محصول مرکز گسترش

–مهران ساخته رقیه توکلی محصول فارابی

–منصور ساخته ساخته سیاوش سرمدی محصول اوج

–یَدو ساخته مهدی جعفری محصول کانون و فارابی

سینماروزان/کیوان بهارلویی: شفاف‌سازی مالی سازمان سینمایی درباره موسسه سینماشهر، یک پرسش کلیدی پیش‌رو می‌گذارد و آن هم چرایی صرف بودجه هنگفت برای سمفا در دوران تعطیلی تقریبی سینماها.

طبق اطلاعات ارائه شده توسط سازمان سینمایی، بودجه کل سینماشهر ۴۷.۴۴میلیارد تومان بوده است که از این مبلغ حدود ۴میلیارد(دقیقا ۳.۸۹میلیارد) صرف پشتیبانی شده است.

به گزارش سینماروزان در ریزهزینه‌های سینماشهر با تخصیص بودجه‌ای بیش از یک میلیارد(دقیقا ۱.۲۵۰میلیارد) برای سمفا مواجهیم و در شش ماه ابتدایی سال، ۷۰۲میلیون تومان برای پشتیبانی از سمفا هزینه شده است.

سمفا چیست؟ سامانه آنلاین ارائه اطلاعات درباره اکران و فروش آثار سینماها.

اینکه بعد از مدتها سمفا راه‌اندازی شد تا جامعیتی در اطلاعات فروش فیلمها باشد خیلی هم خوب است ولی در شرایطی که در سال ۹۹ و به علت شیوع کرونا، سینماها تقریبا تعطیل بوده‌اند چرا باز باید برای سمفا هزینه‌ای هنگفت شود؟

آیا نمی‌شد حالا که اکران تقریبا تعطیل است و سینماها فروش چندانی ندارند که نیاز به ارائه اطلاعات باشد از بودجه این بخش کم می‌شد و به بخش‌های آسیب‌دیده سینما کمک می‌شد؟

از آن گذشته چرا برای راه‌اندازی چنین سامانه‌‌ای باید از بودجه دولتی ارتزاق کرد؟ نمی‌شد به مانند سامانه‌های آنلاین حیطه‌های مختلف، کارهای اجرایی سمفا را هم به بخش خصوصی واگذاشت و صرفا نظارت بر آن را سازمان انجام دهد؟؟

سینماروزان: کمدی سیاسی «چپ، راست» ساخته حامد محمدی به تهیه‌کنندگی منوچهر محمدی در آستانه رونمایی در جشنواره به دلیل حجم قابل توجه اصلاحیه برای اخذ پروانه دچار مشکل شده و علیرغم مدت‌ها پیگیری سازندگان، وضعیت آن همچنان نامشخص است.

به گزارش سینماروزان نگاه انتقادی فیلم به سوءاستفاده‌های برخی سران اصولگرا و اصلاح‌طلب از احساسات مردم، نزدیکی به انتخابات ریاست جمهوری و حساسیت‌های پیرامون آن، دلیل توقیف غیررسمی فیلم بوده!

اگر در چند روز آینده سازندگان «چپ، راست» نتوانند مجوز نسخه اصلی فیلم را دریافت کنند هیچ بعید نیست که قید جشنواره را بزنند و فیلم از جشنواره فجر خارج شود.

پیش از این «مارمولک» به تهیه‌کنندگی منوچهر محمدی و فیلم‌سینمایی «اکسیدان» دیگر ساخته حامد محمدی از جمله آثار کمدی بودند که در زمان اکران خود با حواشی و اعتراضات مختلفی رو به رو شدند.

در «چپ، راست» رامبد جوان، پیمان قاسمخانی، ویشکا آسایش، سارا بهرامی با حضور سروش صحت، ستاره اسکندری، مونا فرجاد، تینو صالحی و محمدرضا مالکی ایفای نقش می‌کنند.

سینماروزان: بازیگر کمدی “مارمولک” از حسرتش برای عدم ایفای نقشی گفت که فریبرز عرب‌نیا، آن را ایفا کرد.

به گزارش سینماروزان بهرام ابراهیمی بازیگر کاراکتر “مجاور/زندانبان” در کمدی “مارمولک” به خبرگزاری تسنیم گفت: مردم اول که مرا می‌بینند می‌گویند “مارمولک” و آن نقش رئیس زندان؛ آقای مجاور. بعد آرام‌آرام بیشتر یادشان می‌آید و به سراغ دیگر نقش‌ها و سریال‌هایمان هم می‌روند.

ابراهیمی ادامه داد: خاطره‌ای بعد از اکران فیلم “مارمولک” دارم که ماشین گشتِ پلیس جلوی مرا گرفت و آن دیالوگِ معروف رئیس زندان که کاراکتر من در این فیلم سینمایی بود را تکرار کرد: “بفرستینش انفرادی!”. البته این اتفاق به شکل‌های دیگر تکرار شد.

این بازیگر باتجربه گفت: من خودم را فرزند تلویزیون می‌دانم و بسیار به این رسانه علاقه‌مندم. به جای دلخوری، دغدغه‌مندم و دوست دارم مردم بیشتر تلویزیون ببینند تا ماهواره! احساس اهانت می‌کنم وقتی می‌بینم و یا می‌شنوم سریال‌های دستِ چندم ترکیه‌ای را به سریال‌های ما ترجیح می‌دهند. حس می‌کنم به من توهین می‌کنند؛ از طرفی هم حق می‌دهم تعداد سریال‌های حوصله‌برِ ما زیاد شده است.

به گزارش سینماروزان بهرام ابراهیمی درباره حسرت‌های هنریش گفت: در تلویزیون چیزی به ذهنم نمی‌رسد اما دلم می‌خواست چمران را در “چ” بازی می‌کردم که فریبرز عرب‌نیا این نقش را ایفا کرد.البته قرار بود در سریال “مختارنامه” هم بازی کنم که قسمت نشد و مختار هم نصیب عرب‌نیا شد که خیلی خوب این نقش را بازی کرد. دوست دارم تله‌تئاتر دوباره در تلویزیون رونق پیدا کند اگر بدانم این رویه جدی می‌شود حتماً طرح‌های زیادی دارم که در اختیار تلویزیونی‌ها قرار بدهم.

سینماروزان: اکران فیلم “پیشی میشی” در دور جدید بازگشایی سینماها ادامه دارد و تعداد سالن‌های این فیلم نیز در حال افزایش است.

به گزارش سینماروزان حبیب اسماعیلی پخش کننده سینما و مدیر عامل شرکت رسانه‌فیلمسازان  با اشاره به استقبال از  اکران فیلم “پیشی میشی” گفت: بعد از بازگشایی مجدد سالن‌های سینما، اکران فیلم “پیشی میشی” آغاز شد و خوشبختانه در دور جدید اکران، استقبال از این فیلم به نسبت خوب بوده است.

وی ادامه داد: هم‌اکنون بیش از ۵۰ سالن سینما فیلم “پیشی میشی” را نمایش می‌دهند و هر سالن سینمایی که فعالیت خود را آغاز می‌کند، نسبت به نمایش این فیلم اقدام می‌کند. دلیل استقبال مردم، فضای مفرح و شادی است که این فیلم دارد.

اسماعیلی افزود: با توجه به اینکه فیلمهای زیادی در انتظار اکران هستند باید تلاش کنیم تا با حفظ و اجرای پروتکلهای بهداشتی ارتباط تماشاگر با سالن سینما قطع نشود و در کنار آن از بیکاری پرسنل جلوگیری شود.

فیلم کمدی “پیشی میشی” به کارگردانی حسین قناعت و تهیه‌کنندگی احمد احمدی و با حضور رضا شفیعی جم، بهاره رهنما، ارژنگ امیرفضلی، نفیسه روشن، یوسف صیادی، ساعد هدایتی، محمد شیری، عباس محبوب و صدیقه کیانفر هم‌اکنون در حال اکران است.

سینماروزان: یکی از نگرانی‌های جشنواره فیلم فجر امسال برای طرفداران بسیار آن، حذف بخش مردمی آن بود. اتفاقی که روابط‌عمومی از همان روز نخست، برگزاری آن را منوط به وضعیت کرونایی کشور اعلام کرد.

در این چند روز، اخباری مبنی‌بر برگزاری این بخش منتشر شده که این اخبار، از سوی روابط‌عمومی جشنواره،  تایید یا تکذیب نشده است؟؟

مسعود نجفی مدیر روابط‌عمومی جشنواره فجر در این باره به «فرهیختگان» گفت: بحث اکران مردمی هنوز به قطعیت نرسیده و طی یکی، دو روز آینده، تکلیف این بخش مشخص شده و ما آن را به شکلی رسمی اعلام می‌کنیم.

نجفی درمورد اعلام رسمی تماشای فیلم‌ها توسط مخاطبان مردمی از سوی کیانوش جهانپور نیز به ما گفت: بله، آنها به شکل شفاهی، موافقت خود را اعلام کرده‌اند ولی هنوز نامه مکتوبی از سوی ستاد ملی کرونا به دست ما نرسیده. انتظار داریم این نامه، ظرف یکی، دو روز آینده به دست ما برسد و تنها در آن صورت است که این خبر را به شکلی رسمی اعلام می‌کنیم.

به گزارش سینماروزان با توجه به اینکه امسال تنها فیلم‌هایی نمایش داده خواهند شد که در حداقل یک بخش نامزد شوند، این پرسش مطرح است که آیا با اعلام اسامی فیلم‌های بخش مسابقه، اسامی نامزدهای هر بخش نیز اعلام می‌شوند؟

مسعود نجفی در این رابطه پاسخ داد: تا چهارشنبه این هفته (هشتم بهمن)، اسامی فیلم‌هایی که در جشنواره امسال برای اهالی رسانه و منتقدان و احتمالا مردم نمایش داده می‌شوند اعلام خواهد شد که متعاقب این اعلام، جدول نمایش فیلم‌ها مشخص خواهد شد. اما اسامی نامزدهای هر بخش، طی این هفته مشخص نخواهد شد و احتمالا مانند دوره‌های قبلی، در روزهای انتهایی برگزاری جشنواره منتشر می‌شود.

مدیر روابط‌عمومی سازمان سینمایی ادامه داد: امسال هم برای سالن رسانه‌ها، مراسم قرعه‌کشی را خواهیم داشت و اگر اکران مردمی داشته باشیم، مانند سال‌های گذشته، خبری از سری‌بلیت‌ها نخواهد بود و مخاطبان مردمی باید بلیت تکی فیلم‌ها را خریداری کرده و به تماشای هر فیلمی که می‌خواهند، بنشینند.

نجفی درمورد سینماهای مردمی جشنواره نیز گفت: اگر نمایش مردمی داشته باشیم، احتمالا تعداد سینماهای مردمی ما و گستردگی جغرافیایی آنها، بیشتر از سال‌های گذشته خواهد بود و دیگر با آن لیست تقریبا مشابه سالیان قبل مواجه نخواهیم بود. تمام این سینماها مجاز هستند تا 30 درصد ظرفیت خود برای فیلم‌های جشنواره امسال بلیت‌فروشی داشته باشند.

وی همچنین درمورد نگرانی جامعه منتقدان از عدم‌شروع فرآیند ثبت‌نام برای شرکت در این رویداد گفت: قرار است نشستی با مدیران انجمن منتقدان خانه سینما داشته باشیم تا تکلیف حضور منتقدان در جشنواره این دوره مشخص شود. بنابراین منتقدان عزیز منتظر باشند که ظرف یکی، دو روز آینده، در جریان اخبار حضور خود در جشنواره قرار بگیرند. برج میلاد، به‌عنوان مقر اصلی و محل برگزاری نشست‌ها انتخاب شده و پردیس ملت هم به نمایش فیلم‌ها اختصاص دارد.

تا پیش از این، اعلام شده بود با توجه به شیوع ویروس کرونا، نمایش مردمی فیلم‌های جشنواره، تنها برای مخاطبان تهرانی ممکن خواهد بود و شهرستانی‌ها، امسال، محروم از برگزاری جشنواره هستند. حالا اما با تغییر وضعیت کرونایی کشور، رنگ قرمز استان‌ها، به آبی و زرد تبدیل شده و همین، انتظارها را برای برگزاری جشنواره در استان‌ها بالا برده است.  در این رابطه مسعود نجفی گفت: احتمالا نمایش فیلم‌ها در استان‌ها را خواهیم داشت ولی تمام اینها منوط به اجازه ستاد کرونای استان‌ها خواهد بود که اگر شرایط برگزاری جشنواره در استان خود را فراهم ببینند و موافقت مکتوب خود را اعلام کنند، قطعا ما هم استقبال کرده و جشنواره را همزمان با تهران، در استان‌ها نیز شاهد خواهیم بود.