سینماروزان: درباره زندگی زنان بدنام به صورت مجزا یا پیرنگهایی از درام اصلی، در سینما محصولاتی مانند «فقر و فحشا»، «ده»، «خانه ای روی آب» و «رستگاری در هشت و بیست دقیقه» و در تئاتر نمایشهایی مانند «عشق لرزه» را داشته ایم ولی با محوریت سرنوشت زنان محله بدنام پیش از انقلاب در سینما یا تئاتر تاکنون محصولی تولید نشده است.

به گزارش سینماروزان بهرام بیضایی سالها پیش و در اواخر دهه 50 فیلمنامه «آینه های روبرو»  که شرح زندگی یکی از زنان بدنام پیش از انقلاب بود را نوشت اما این فیلمنامه جز نامش که سالها بعدتر توسط فرشته طائرپور برای فیلمی با مضمون زندگی ترنس‌ها عاریه گرفته شد نه در زمان نگارش و نه در سالهای بعد در برابر سدّ ممیزی قرار گرفت و نتوانست به تولید برسد.

حالا نزدیک به چهار دهه بعد از فیلمنامه بیضایی، حسین کیانی کارگردان تئاتر که آثاری همچون «مضحکه شبیه قتل» و «مشروطه بانو» را در کارنامه دارد در تازه ترین محصولش با نام «روز عقیم» تمرکزش را بر زنان فراری از محله بدنام گذاشته است.

داستان این نمایش که بناست از ابتدای مردادماه در تماشاخانه باران روی صحنه برود درباره تخریب محله بدنام قلعه زاهدی در دوران پس از انقلاب، فراری شدن سه زن بدنام از چنگ هجوم‌آوران و مستقر شدن در  زیرزمین خانه‌ای بزرگ در مرکز شهر است، زیرزمینی که چند مرد در طبقه بالای آن مشغول سلاخی کردن هستند!!!

جالب است که بخش افتتاحیه نمایش حسین کیانی که با تخریب محله بدنام آغاز میشود شباهت فراوانی دارد با فیلمنامه «آینه‌های روبرو»بیضایی. فیلمنامه بیضایی با آتش زدن محله بدنام و فرار زنی بدنام به نام «نزهت» از محله و برخورد با یک آشنای قدیمی آغاز شده و در ادامه فلاش بکهایی به گذشته میخورد و روایت تراژیک زندگی نزهت ارائه میشود.

آتش زدن محله بدنام سه دهه بعد از «آینه های روبرو»ی بیضایی که هیچ گاه مجوز ساخت نگرفت در بخشهایی از رمان «رازهای سرزمین من»رضا براهنی هم حین روایت زندگی سه زن بدنام قلعه مورد تعریض قرار گرفت اما اینکه کسی بتواند این ماجرا را به سینما یا تئاتر آورد سابقه نداشته چون همواره با تیغ ممیزی مواجه می شد.

حالا حسین کیانی نه تنها مجوز اجرای نمایشی متأثر از آن واقعه را گرفته بلکه نام «پری» که همنام یکی از زنان بدنام سرشناسی است که بعد از انقلاب اعدام شد را بر کاراکتر اصلی «روز عقیم» گذاشته است!

ایفای نقش «پری» را شایسته ایرانی برعهده دارد؛ بازیگری که هرچند نخستین حضورش در سینما با «آفساید» جعفر پناهی بود اما با ایفای نقش یک ترنس در همان «آینه های روبرو»یی که نامش عاریه ای از فیلمنامه بیضایی بود در کانون توجه قرار گرفت!!

فهیمه اَمَن‌زاده ایفاگر کاراکتر «اکرم»، الهه‌ شه‌پرست ایفاگر «لیلی»  و رویا میرعلمی همسر حسین کیانی که اخیرا در سریالهایی مانند «شمعدونی» و «لیسانسه ها» ظاهر شده دو نقش «پری» و «لیلی» را بازی میکند.

اینکه در «روز عقیم» هم به مانند «آینه های روبرو»ی بهرام بیضایی فلاش بک به گذشته زده شود و روایت زندگی زنان بدنام را ببینیم مشخص نیست اما اینکه نام رویا میرعلمی به عنوان بازیگر همزمان دو کاراکتر «پری» و «لیلی» بیان شده میتواند معنای فلاش بک را به ذهن بیاورد..

 با این حال باید صبر کرد تا نمایش روی صحنه برود و آن گاه قضاوت کرد…

روز عقیم

روز عقیم

سینماروزان: نگار آذربايجانى امسال با دومين ساخته سينمايى اش “فصل نرگس” متقاضى حضور در جشنواره فيلم فجر است. “آينه هاى رو به رو” نخستين ساخته آذربايجانى سال ٨٨ ساخته شد و مورد توجه قرار گرفت.

به گزارش سینماروزان آذرماه سال ٩٤ پيش توليد رسمى “فصل نرگس” آغاز شد و پس ازمدت يك ماه پيش توليد دى ماه در لوكيشنى واقع در منطقه سعادت آباد كليد خورد.

تدوين فيلم به طور همزمان آغاز شد و پس از يك هفته از پايان فيلمبرداري در اسفند ماه سال ١٣٩٤ به طور هم زمان  ساير مراحل پس از توليد را سپري كرد ودر نهايت در خرداد ماه سال ٩٥ با سپرى شدن كليه مراحل پس از توليد فيلم آماده نمايش شد و گروه ترجيح دادند اولين نمايش فيلم در جشنواره فيلم فجر باشد.

“فصل نرگس” هم از جمله فيلم هاى پربازيگر امسال است و پيش بينى مى شود باتوجه به موضوع فيلم كه كمتر به آن پرداخته مى شود مورد توجه قرار بگيرد. فيلم لوکیشن های متعددی دارد که از جنوبی ترین نقطه تهران تا شمالی ترین منطقه پایتخت را به تصویر كشيده است.

سحر صباغ سرشت درباره دلايل انتخاب “فصل نرگس” براى تهيه كنندگى به “فیلم نیوز دیلی” گفته است: فيلم سراسر دارای جذابیت است و تمامی افرادی که تاکنون به عنوان همکار با ما در این فیلم کار کرده اند و یا فیلم را دیده اند به جذابیت های آن اذعان دارند؛ نقطه قوت فیلم “فصل نرگس” فیلمنامه آن است و من اطمینان دارم که در جشنواره ها این بخش از فیلم بسیار می تواند مورد توجه قرار بگیرد.

نگار آذربایجانی درباره شکل گیری این فیلمنامه گفته است: طبيعتا اولين چيزى كه ترغيبم كرد تا نوشتن “فصل نرگس” را آغاز كنم، سوژه و پيامى بود كه اين قصه مي توانست در بستر خودش مطرح كند. همين ويژگى هم انگيزه اصلي من بود براي ساختنش. البته كه شكل و شيوه اى كه براي روايتش انتخاب كردم هم وسوسه برانگيز بود براي اينكه بخواهم كارگردانى اش کنم.

ريما رامين فر، يكتا ناصر، امير آقايى، پژمان بازغی، شايسته ايرانى، محمدرضا هدايتى، صالح ميرزاآقايى، شيرين اسماعيلى ، شبنم گودرزى و گوهر خيرانديش بازیگران اصلی “فصل نرگس” هستند كه با نگاهی انسان دوستانه ،قصه ای امید بخش را به شیوه ای متفاوت روایت می کند.

فصل نرگس

سینماژورنال: سحر صباغ سرشت بازیگر نقش “جیران” یا همان دختر محجوب سریال “روزگار جوانی” این روزها درگیر پیش تولید نخستن تجربه تهیه کنندگی خود در سینماست.
به گزارش سینماژورنال این تجربه “فصل نرگس” نام دارد و جالب اینجاست که سام نوری خواهرزاده محمدعلی فردین هم در آن ایفای نقش خواهد کرد.
پژمان بازغی، ریما رامین فر، یکتا ناصر و شایسته ایرانی دیگر بازیگران اثرند.

آغاز دورخوانی
تست گریم و لباس فیلم انجام شده و بازیگران همراه با کارگردان مشغول دور خوانی و تمرین برای آماده شدن جهت حضور جلوی دوربین هستند.
این فیلم اثری پربازیگر است و لوکیشن های متعددی دارد که از جنوبی ترین نقطه تهران تا شمالی ترین منطقه پایتخت را به تصویر خواهد کشید.

فیلم سینمایی «فصل نرگس» در ژانر اجتماعی با نگاهی انسان دوستانه ، قصه ای امید بخش را به شیوه ای متفاوت روایت می کند.

عوامل پشت صحنه فیلم عبارتند از:
نویسنده وکارگردان: نگار آذربایجانی، مدیرفیلمبرداری: تورج منصوری، طراح چهره پردازی: عبدالله اسکندری ، مدیر تولید: بهزاد هاشمی، صدابردار:عباس رستگارپور، طراح صحنه: مهرزاد ضرابیان، طراحان لباس:مهرزاد ضرابیان،مه لقا ناقد، تدوینگران: سودابه سعید نیا، خشایارموحدیان، طراحی وترکیب صدا: رضا نریمی زاده، موسیقی: ستاراورکی، گرافیست و طراح تیتراژ: عزیز محسنی، طراح پوستر: سیروس سلیمی، جلوه های ویژه ی کامپیوتری: فریدفصیحی، فیلمبردار: رضاغفاری، دستیاراول کارگردان وبرنامه ریز: شکیل مظفری، منشی صحنه: آذرتجلی،عکس: امیدصالحی، مستندپشت صحنه:شایسته ایرانی، ، مشاور رسانه ای: منصوره بسمل،تبلیغات فضای مجازی:آریان امیرخان، مدیرتدارکات:امیریمینی ، امور مالی : مهدی اسکندری ، امورفنی صدا،تصویر و اصلاح رنگ:استودیو مون،پشتیبانی تجهیزات فیلمبرداری و نور: جمشیدقدرتی، تامین آکسسوار صحنه: امیریوسفی، مجری طرح و سرمایه گذار : حمیدرضا عارف ،تهیه کننده : سحرصباغ سرشت

سینماژورنال: فیلم «آخر خط» با پایان مراحل فنی در روزهای آتی آماده پخش خواهد شد.

به گزارش سینماژورنال فیلم ویدئویی «آخر خط» به نویسندگی و کارگردانی رحیم بهبودی فر و تهیه کنندگی مشترک سحر صباغ سرشت و علی انصاریان در حال حاضر آخرین مراحل فنی خود را طی می کند و بزودی آماده پخش خواهد شد. صباغ سرشت یکی از تهیه کنندگان این فیلم درباره شرایط فعلی پروژه گفت: «در حال حاضر فیلم مراحل پایانی فنی خود را طی می کند و فکر می کنم طی دو- سه هفته آتی با پایان مراحل فنی برای پخش و پروانه نمایش آن اقدام کنیم».

او که خود در سکانس پایانی این فیلم همراه با سایر بازیگران ایفاگر نقشی کوتاه بود درباره حضورش در مقابل دوربین گفت: «علي انصاريان از همان ابتدا قرار بود ایفاگر نقش اصلی فيلم باشد اما من تصمیمی برای بازی نداشتم و علت حضورم در قالب نقشی کوتاه خودخواسته نبود. در واقع این حضور بیشتر به پیشنهاد شریکم علي انصاريان و كارگردان محترم رحيم بهبودي فر برمی گشت. با این حال معتقدم کار مقابل دوربین بسیار راحت تر از فعالیت در پشت دوربین است».

صباغ سرشت در پایان گفت: «داستان «آخر خط» با زندگی روزمره مردم بیگانه نیست و قصه کاملا از دل جامعه بیرون آمده است. ما در این فیلم از جنوبی ترین تا شمالی ترین نقطه شهر را به تصویر می کشیم. انسان هایی در «آخر خط» حضور دارند که تمام مخاطبان با آنها احساس همذات پنداری می کنند و با درک کامل از شرایط موجود شهر تهران پیگیر ادامه ماجرا و سرنوشت آنها خواهند شد. در واقع فیلم زندگی دو برادر با نام های اسی و ابی را روایت می کند که با تنها خواهرشان در یک خانه بسیار محقر و کوچک در پایین شهر زندگی می کنند. در طول داستان اتفاقی برای اسی رخ می دهد که سرنوشت اصلی او را تغییر داده و با افراد مختلفی آشنا می شود…».

ته خط

علی انصاریان، مهران رنج بر، شایسته ایرانی، سارا منجزی، امین ایمانی، محمدرضا داوودنژاد، اکبر قدمی، علی اصغر کردبچه، سامان ارسطو، میثاق جمشیدی، سرهنگ هدایت ا… سجادی، میرمنصور حسینعلی کاظمی، ماهان خورشیدی و… دیگر بازیگران اصلی این فیلم هستند.

سایر عوامل اصلی این پروژه عبارتند از: مدیر تصویربرداری: عبدا… عبدی نسب، تدوین: رحیم بهبودی فر، مشاور هنری: نوید فرح مرزی، طراح صحنه و لباس: آزاده قوام، صدابردار: منصور شهبازی، طراح گریم: نوید فرح مرزی، مدیر تولید: سحر صباغ سرشت، طراحی و ترکیب صدا: فرامرز ابوالصدق، آهنگساز: بهنود یخچالی، جلوه های ویژه کامپیوتری: علی تصدیقی، جلوه های ویژه میدانی: آرش آقابیک، مشاور فنی تدوین و تصحیح رنگ: احسان واثقی، مشاور رسانه ای: امین اعتمادی، دستیار اول کارگردان و برنامه ریز: پرنیا کاظمی پور، منشی صحنه: آرزو قربانی، عکاس: حسن هندی، مدیر تدارکات: سعید احمدی.

سینماژورنال: در اوضاع سیاست زده پیرامون ما که اغلب سعی می کنند با الصاق خود به سیاستمداران حاکم برای خویش نام و احیانا نانی دست و پا کنند هرازگاه با چهره هایی روبرو میشوی که سعی می کنند با مشی مستقل خویش و بر مدار اخلاق پیش بروند.

به گزارش سینماژورنال سینمای مملکت ما هم پر شده از چهره هایی که تا مدیری روی کار است زبان جز به تملق نمی گشایند و تا مدیر برکنار می شود است که سیاهه ایرادات وی را مرور می کنند.

با این حال هنوز هم هستند چهره های مستقلی که بی درگیری در سیاسی بازی و صرفا بر مدار منطق به ارزیابی کارنامه مدیریتی سینمای کشور می پردازند. از جمله این چهره ها فرشته طائرپور است؛ تهیه کننده بااخلاق سینمای ایران که تولید آثاری چون “گلنار”، “زن دوم” و “آینه های روبرو” را در کارنامه دارد.

طائرپور در یادداشتی که به بهانه اکران “آینه های روبرو” در فرانسه نگاشته به واقعه نگاری برخی اتفاقاتی که حین اکران فیلم در ایران رخ داد هم پرداخته است و در این واقعه نگاری به همان اندازه که از شورای صنفی نمایش دوران شمقدری بابت کارشکنیهایشان گلایه کرده این را هم گفته که آن فیلم را در دوران مدیریت شمقدری ساخته و اکران کرده و بخاطرش جایزه گرفته است.

سینماژورنال با امید اینکه بخش اصلی سینماگران ما به هنگام موضع گیریهای خود بکوشند مانند طائرپور نیمه های پر و خالی لیوان را با هم ببینند یادداشت فرشته طائرپور را ارائه می دهد.

آغاز اکران “آینه های روبرو” با 30 سالن در فرانسه بدون ایرادگیری صاحبان سینما

پخش كننده فرانسوي مي گويد كه با ٣٠سالن اكران “آينه هاي روبرو” را در پاريس و شهرهاي ديگر آغاز مي كند و اميدوار است كه با ٩٠سالن ادامه دهد.
بيش از چهارسال از توليد فيلم گذشته، در بيش از ٢٠٠ فستيوال جهاني شركت كرده، اما نه پخش كننده و نه هيچ صاحب سينمايي در فرانسه، با شانه هاي بالا كشيده، نگفتند كه فيلم جديد نيست، ستاره ندارد، به زبان ديگري است و زيرنويس دارد، مخاطبش خاص است، كارگردانش از مشاهير نيست و بهانه هايي از اين قبيل كه به كرات با طرح آنها، فيلم هاي ايراني در خاستگاه خودشان خاكستر مي شوند.

اینجا جلسات معرفی آثار قبل از اکران برگزار میشود و نه بعد از آن

٣٠ سالن با همت و جديت پخش كننده، دارند آماده اكران مي شوند؛ من و نگار آذربايجاني(كارگردان) دعوت شده ايم تا يك هفته قبل از اكران به پاريس و نانت بياييم براي مصاحبه هاي معرفي و نقد فيلم (كه در اينجا پيش از اكران اتفاق مي افتد نه چند ماه بعد از آن)؛ براي فيلم پوستر زده اند و تبليغ كرده اند؛ آنونس فيلم از مدتي پيش در سينماها دارد نمايش داده مي شود.

سینما آزادی بعد از یک هفته میخواست سرگروه بشود اما شورای صنفی مخالفت کرد
ياد اكران فيلم در ايران مي افتم. ده ها قيد به دست و پاي نداشته اش بستند و گفتند فقط ٦ سالن؛ شهر قم كه مي خواستم شهر آغازگر اكران باشد تا مرا براي تندترين برخوردهاي احتمالي آماده كند، به دستور مسئول وقت ارشاد!!! قبل از اولين سئانس نمايش، سردرهاي سينما را پايين كشيد و جلسه نقد و بررسي اش را منتفي كرد؛ از ارشاد تهران به شهرستانها گفته شده بود فتيله فيلم طائرپور را پايين بكشيد؛ سينما آزادي بعد از اولين هفته نمايش، با ديدن استقبال مخاطبان پيشنهاد داد كه سرگروه بشود، شوراي صنفي نمايش وقت مخالفت كرد؛ سينماسپيده كه به خواست من و بخاطر دانشجويان از همان ابتدا نيم بها اعلام شده بود،از ميزان مراجعه مخاطبان تكراري شگفت زده شده بود.

صداوسیما ضمن تحسین فیلم 80 تیزر حمایتی داد به شرط آن که…

سازمان صدا و سيما ضمن تحسين فيلم اعلام كرد عليرغم غيرقابل پخش بودن فيلم از شبكه هاي تلويزيوني ايران ٨٠ تيزر حمايتي ١٥ ثانيه اي به فيلم مي دهد به شرط آنكه تصويري از شخصيت ترنس فيلم در آن نباشد و لذا تيزر فيلم شد صرفا صداي دو بازيگر روي فهرست اسامي فستيوال هايي كه فيلم در آنها شركت كرده و درخشيده بود در ميان برنامه هايي كه پرمخاطب نبودند؛ نقدهاي حاميانه خبرنگاران و منتقدان مطبوعاتي و رسانه اي، تنها مايه دلگرمي بود…

فيلم در همان ٦سالن، ١٠٠روز روي پرده ماند بي آنكه فروشش به نسبت سئانس هاي چرخشي و سرگرداني كه داشت افت كند.

بی انصافی است اگر ندیده بگیرم که “آینه های روبرو” را در دوران شمقدری ساختم

بي انصافي است اگر نديده بگيرم كه به هر حال “آينه هاي روبرو” را با همه ريسك ها و مشقت ها و موانع، در دوران مديريت شمقدري ساختم و اكران كردم و بخاطرش جايزه هاي مهمي هم گرفتم…

غزل شاکری و شایسته ایرانی در نمایی از “آینه های روبرو”

بی غیرتی است که فراموش کرده باشم شورای صنفی نمایش وقت محدودیتهای بی سابقه ای را برای اکران ایجاد کرد

همانقدر هم بي غيرتي است اگر فراموش كرده باشم كه شوراي صنفي نمايش وقت، بعنوان عامل فعل ارشاد، آگاهانه و عامدانه در گلوگاه اكران، انواع محدوديت هاي بي سابقه را در مسير تنفس “آينه هاي روبرو” ايجاد كرد.

اگر نورچشمی بودم…

شك ندارم كه اگر تهيه كننده “آينه هاي روبرو” يكي از نورچشمي هاي آن دوران بود، ده ها ارگان و سازمان ذيربط و بي ربط پشت سرش صف مي كشيدند و آن را بمثابه پرچم يك فيلم مثال زدني، كه توانسته بدون لغزش، به يكي از حادترين موضوعات اجتماعي بپردازد، بالاي سر مي گرفتند.

شورامردانی که مشغول خوش خدمتی بودند

شورا-مرداني كه در آن ايام، بجاي خدمت به فيلم ها و مخاطبان و سينما، صرفا مشغول خوش خدمتي به ارشادي بودند كه “خانه سينما” را بسته بود، اصلا برايشان مهم نبود كه فيلم هايي مانند “آينه هاي روبرو” حق چه نوع اكراني را دارند؛ برايشان تكاليف مديريت دولتي در قبال تهيه كنندگان اين نوع فيلم هاي اجتماعي (بخصوص با استعداد جلب مخاطب) قابل درك و مطالبه نبود؛ برايشان تعريفي از وظايف و حساسيت هاي كار صنفي، حتي در حق رقيب و مخالف، وجود نداشت.

کارنامه شما باقی مانده و البته “آینه های روبرو” هم مانده است

امروز آنها مجال ميدانداري شان به اتمام رسيده و از پشت ميزهاي تصميم گيري رفته اند، اما كارنامه شان مانده است و خواهد ماند.

“آينه هاي روبرو” هم مانده است و راهي را ادامه مي دهد كه آنها مي خواستند سد كنند…و هميشه آنچه مي ماند، مهم تر است.