1

اصغر نعیمی کارگردان سینما روی آنتن زنده مطرح کرد⇐چرا سینمای خصوصی را مجبور می‌کنند با فرمایشات نظارت فیلم بسازد؟/مگر دولت، پول فیلمهای خصوصی را می‌دهد که می‌خواهد بر آن نظارت کند؟/دولت می‌تواند برای محصولات فارابی و مرکز گسترش و ارگان‌های دولتی، تعیین تکلیف کند ولی برای بخش خصوصی، نه!/فقط در سایه همدلی می‌توان سینما را ارتقا داد و ممیزان نباید با نگاه از بالا به فيلمسازان نگاه کنند‌!/به تمام نیروهای نظارتی پیشنهاد می‌کنم از امثال جمال شورجه یاد بگیرند که هیچ‌گاه عقده یا سلیقه شخصی خود را بر نظارت حاکم نکرد!/جمال شورجه صریحا می‌گفت من با فیلمنامه شما موافق نیستم ولی کمک می‌کنم که پروانه بگیرید!/نظارت را باید نهایتا به سمت یک شورای واحد ببریم مشتمل بر نماینده کارگردانان، نماینده تهیه کنندگان و یک نماینده دولت و خلاص!/وقتی بالاترین مقام مملکت می‌گوید کلید حل مشکل دست سينماگران است یعنی باید به سينماگران اعتماد کرد!

سینماروزان/کیوان بهارلویی: اصغر نعیمی کارگردان و نویسنده سینما روی آنتن زنده شبکه خبر به انتقاد از نظارت پیش از تولید فیلم پرداخت.

اصغر نعیمی در برنامه شهرفرنگ شبکه خبر بیان داشت: چرا سینمای خصوصی را مجبور می‌کنند با فرمایشات نظارت فیلم بسازد؟ مگر دولت، پول فیلم را می‌دهد که می‌خواهد بر آن نظارت کند؟ دولت می‌تواند برای محصولات فارابی و مرکز و ارگان‌های دولتی، تعیین تکلیف کند ولی برای بخش خصوصی چه کرده‌اید که انتظار دارید مدام بر این بخش، تحکم کنید؟

نویسنده “زندگی خصوصی” با رد ادعاهای برخی ممیزان درباره تولید محصولات نازل در سینمای ایران گفت: نظارت در سینمای ایران باید به حداقل برسد چون در دنیا پاک‌ترین نوع سینماها را داریم چون نه نماهای جنسی داریم و نه خشونت‌های فیزیکی آن چنانی و نه پرده‌دری‌های مرسوم در سینمای غرب.

این کارگردان ادامه داد: شورای ساخت نباید در مقام سفارش دهنده قرار گیرد و باید کنار فیلمساز باشد. شورای پروانه‌ ساخت باید فضایی ایجاد کند که فیلمساز، احساس امنیت کند. همان فیلم “لیلی با من است” که مطلوب برخی نیروهای نظارتی است اگر با تیم بازیگران دیگری ساخته می‌شد، شاید به اثری مبتذل بدل می‌گردید. پس این پروسه ساخت است که معلوم می‌کند نتیجه فیلم چه خواهد شد.

کارگردان “خط استوا” بیان داشت: نظارت نباید سلبی باشد و باید ایجابی باشد. وقتی شورای ساخت با کلی‌گویی و اینکه “فیلمنامه را بهتر کن” جلوی صدور پروانه ساخت را می‌گیرد، معلوم است که فیلمساز را دلزده می‌کند.

نعیمی با اشاره به تغییر و تحولات سینمایی در کشور گفت: فردا اگر خواستم پروانه ساخت فیلمنامه‌ای انتقادی درباره دولت فعلی را بگیرم، آیا پروانه می‌دهند؟ یا به بهانه سیاه‌نمایی، اجازه نمی‌دهند.

اصغر نعیمی گفت: در شورای ساخت دولت اعتدال به فیلمنامه “هایلایت” من دو ماه گیر دادند تا پروانه ساخت دهند ولی همان فیلم با رای قاطع به جشنواره رفت و پروانه نمایش گرفت و تحسین هم شد. چرا؟ چون در شورای ساخت، فیلم ساخته‌نشده را قضاوت کردند.

این کارگردان با اشاره به معدود نیروهای نظارتی بااخلاق گفت: بد نیست از جمال شورجه یاد کنم که جزو مسلمان‌ترین سينماگران این مملکت است. جناب شورجه هیچگاه سلیقه شخصی خود را در نظارت دخالت نمی‌داد. او صریحا می‌گفت من با فیلمنامه شما موافق نیستم ولی کمک می‌کنم که پروانه بگیرید و کمک می‌کرد که همه فیلمسازان بتوانند کار کنند. به تمام نیروهای نظارتی پیشنهاد می‌کنم از امثال جمال شورجه یاد بگیرند که هیچ‌گاه عقده یا سلیقه شخصی خود را بر نظارت حاکم نکرد.

اصغر نعیمی را تاکید بر عبث بودن ممیزی پیش از تولید گفت: نظارت را باید نهایتا به سمت یک شورای واحد ببریم مشتمل بر نماینده کارگردانان، نماینده تهیه کنندگان و یک نماینده دولت و خلاص و تازه آن هم برای نظارت پس از تولید! بیش از این واقعا کارگشا نیست‌.

نعیمی گفت: چرا به سينماگران اعتماد ندارند؟ فقط در سایه همدلی می‌توان سینما را ارتقا داد و ممیزان نباید با نگاه از بالا به فيلمسازان نگاه کنند‌. فیلمساز حرفه‌ای در ذهنش می‌داند کدام پلان اصلاحیه می‌خورد و اینکه به خاطر یک یا دو نمونه خاص، کل سینما را زیر سوال ببریم نادرست است. وقتی بالاترین مقام مملکت می‌گوید کلید حل مشکل دست سينماگران است یعنی باید به سينماگران اعتماد کرد‌. ما با قوانین مشکل نداریم بلکه با سلیقه مشکل داریم.




حرفهای محمد خزاعی رئیس تازه سینما⇐از هیات مدیره خانه سینما پرسیدم که چرا معضل فقدان بیمه بیکاری سینماگران همچنان حل نشده!؟؟/تولید فیلم با نگاه انتقادی به وقایع، هیچ اشکالی ندارد!/شخصا از تمام آثار نقادانه حمایت خواهم کرد!/فیلمی‌ که با فیلمنامه تطابق داشته است و دچار توقف در نمایش شود مسئولیتش با من است!/هیچ قول کذبی درباره اکران فیلم‌های توقیفی نمی‌دهم ولی شورای پروانه نمایش را مجاب می‌کنم تمام آثار توقیفی را مجددا و با نگاه تازه، بررسی کند!/آدم‌هایی که در سینمای ایران ذینفع هستند نباید در شوراهای ممیزی حضور داشته باشند!!/بسته معیشتی هنرمندان در سازمان برنامه گیر کرده!/خیلی بد است که یک سینماگر منتظر ۳۰۰ هزار تومان پول باشد!/نمی‌شود فارابی فقط فیلم تولید کند اما برای اکران آنها برنامه ریزی نداشته باشد!/نباید هزینه‌های بیهوده برای سینما بتراشیم/ برخی جشنواره‌ها، احیا و برخی جشنواره‌ها ادغام یا تعطیل خواهند شد!

سینماروزان: محمد خزاعی ریاست سازمان سینمایی دولت سیزدهم در برنامه شهر فرنگ شبکه خبر درباره چشم‌انداز جدید سینمای ایران به اظهارنظر پرداخت.

به گزارش سینماروزان، خزاعی در ابتدا درباره احیای شورای عالی سینما که در آذرماه با حضور رئیس جمهور، اولین جلسه آن برگزار می‌شود بیان کرد: من چند روز است که منصوب و در حال فعالیت هستم. در این مدت مصوباتی داشتیم که یکی از آنان شورای عالی سینما بود که معتقدم یک ضرورت بود. برای تسهیل در امور سینما خصوصاً پروسه قانون‌گذاری که عموماً روند طولانی را دارد باید این شورا احیا می‌شد. سابقه این شورا به دوره آقای شمقدری بازمی‌گردد که معاونت سینمایی به سازمان سینمایی تبدیل شد و این شورا نیز همان دوره شکل گرفت. اما این شورا با عدم تشکیل در دولت گذشته و دو سال آخر دولت قبل از آن، نزدیک به ۱۰ سال است که دیگر تشکیل نشده است. در حالی که من معتقدم تشکیل این شورا یعنی توجه جدی به سینما است.

او ادامه داد: زمانی که پیشنهاد تشکیل این شورا از طرف وزیر فرهنگ به رئیس جمهور شد شخص آقای رئیسی نسبت به این موضوع اقبال جدی نشان دادند و مورد توجه ایشان قرار گرفت که نشان‌دهنده توجه ایشان به دیپلماسی فرهنگی و مسائل مرتبط با آن است و باوجود اینکه در حال حاضر دولت در حال انجام کارهای اولیه و حل مشکلات دیگر است، این برنامه را در آذر ماه برگزار می‌شود. شورای عالی سینما به تمام برنامه‌هایی که در آینده دنبال آن هستیم برسیم، کمک خواهد کرد.

خزاعی درباره قدرت اجرایی این شورا برای قوانین سینمایی گفت: سینما در حوزه‌های مختلف ملی و بین‌المللی دارای قوانین زیادی است که اگر هرکدام بخواهد مراحل قانونی خود را پشت سر بگذارد و اجرا شود ۴ سال طول می‌کشد. برنامه ما این است که مشکلات و قوانین مهمی‌که در حوزه سینما وجود دارد توسط کمیسیون‌های تخصصی دبیرخانه شورای عالی انجام می‌شود و بعد از این کار کارشناسی در شورا مطرح می‌شود. در جلسه‌ای که بتازگی با اعضای هیأت مدیره خانه سینما داشتم از مشکلات و مسائل آنان که درگیر امور صنفی هستند پرسیدم که چرا به عنوان مثال معضل بیمه بیکاری هنرمندان حل نشده است؟؟ یا چرا قوانین شوراهای پروانه نمایش و ساخت ما برای دوره دهه ۶۰ است؟؟ از آن دوران مدت زمان زیادی گذشته است و باید بروز شود. ما در حال برنامه‌ریزی قوانین جدید برای این شوراها هستیم که اگر بخواهد قوانینش توسط هیأت وزیران مصوب شود دو سال به‌طول می‌انجامد اما این شورا این کمک را می‌کند که در مدت زمان بسیار کوتاه‌تری این قوانین اجرایی شود.

وی در پاسخ درباره عضوگیری شورای عالی سینما بیان کرد: برای عضوگیری باید گفت که تعریفی و تغییراتی در آیین نامه دارد که به‌واسطه آن قرار است تا ترکیبی از اشخاص حقیقی و حقوقی داشته باشد و باید بعد از آن اعلام شود. به‌طور مشخص اشخاص حقوقی ۵ نفر و حقیقی ۹ نفر است. البته در این جمع بندی احتمال دارد که شاید تعدادی از افراد کاهش پیدا کند.

خزاعی در بخش دیگری از صحبت‌های خود درباره حل مشکلات اصحاب سینما بیان کرد: در کرونا تمام حوزه‌های فرهنگ آسیب دیدند از جمله سینمادار بیشترین ضرر را دیده است و تهیه‌کننده‌هایی که با بخش خصوصی کار کرده‌اند. درباره سینماداران قول‌هایی گرفتیم و جلسه نهایی داشتیم تا به سینماهای بخش خصوصی فعال و سینماهای بخش خصوصی غیرفعال که می‌توانند با کمک ما فعال شوند کمک کنیم. البته شرط ما این است که پویا باشند و درب سینما باز باشد و اکران کنند. امیدوارم از اول سال ۱۴۰۱ کرونا نابود شده باشد و چشم انداز ما این است که سینمای ما از بهمن ماه به سینما بشکل گسترده بازگردند. البته وضعیت موجود نشان می‌دهد که مخاطبان سینما از دو ماه گذشته تا الان بیشتر شده‌اند.

وی در مورد اکران فیلم‌های موجود در سینما بیان کرد: در زمینه اکران فیلم‌ها نیز که با حجم بالایی از فیلم‌ها روبرو هستیم که بالای ۲۵۰ تا است همه اینها آماده‌اند که اکران شوند. با معاونت ارزشیابی سازمان جلساتی داشتیم که چگونه حمایت‌های مالی خود را انجام دهیم چون بودجه‌ای که در حوزه سینما تخصیص شده است خیلی زیاد نیست اما باید بدانیم که چه کمکی به سینما بکنیم تا دوستان مایل به اکران بتوانند اکران فیلم‌های خود را داشته باشند. قطعاً باید بگویم که سال آینده حمایت با این توضیحاتی که گفته شد از سینمادار و اکران نخواهیم داشت. باید شرایط به حالتی بازگردد که فیلم‌ها بتوانند اکران داشته باشند تا دچار فیلم‌سوزی که احتمالاً در سال بعدی بحران آن بیشتر هم خواهد شد، نشویم.

وی درباره اجرایی شدن بسته معیشتی هنرمندان گفت: این بسته مختص تمام کسانی است که از صندوق اعتباری هنر، هنرکارت دارند. وزیر از رئیس جمهور امضای این تصویب را گرفت اما در سازمان برنامه و بودجه به علت پروسه قانونی خود کمی‌دچار تعویق شده است. امیدوارم که تا یک ماه آینده با پیگیری‌های ریاست صندوق هنر این کار انجام شود.

ریاست سازمان سینمایی درباره حل مشکلات بیکاری سینماگران گفت: خیلی بد است که یک سینماگر منتظر ۳۰۰ هزار تومان پول باشد. برخی از کارگردانان ما مدت‌ها است که کاری تولید نکرده‌اند و حتی از آنان کسی حالی نپرسیده است. در حال حاضر بسیاری از آنان فراموش شده‌اند در حالی که اگر دید و بازدیدی صورت گیرد خیلی از مسائل احیا می‌شود. باید خانه سینما در این زمینه به عنوان نهاد صنفی کمک کند و با همکاری هم به نتیجه برسیم.

موضوع بعدی که خزاعی مطرح کرد درباره دستمزدها در سینمای ایران بود. خزاعی گفت: جلسه‌ای با اتحادیه تهیه‌کنندگان داشتیم. آئین‌نامه‌های آنان در حال بازخوانی و بررسی دوباره است. نباید تهیه‌کننده تخلف کند و به بازیگری دستمزد بیشتری بدهد زیرا هر جا که قانون شکنی باب می‌شود مشکلات عدیده‌ای ایجاد خواهد شد. تقریباً ۹۰ درصد تهیه‌کنندگان سینمای ما درباره آنان دغدغه دارند باقی ناآشنا باشند شاید ۱ درصد هستند که چارچوب شکنی می‌کنند. در این بین ساترا درخواستی ارائه می‌دهد که دستمزد بازیگران نمایش خانگی از صداوسیما جدا شود یا درخواست دیگری که منجر به مشکلات فراوان می‌شود. ما احتیاج داریم برای تعاملات فرهنگی بصورت شفاف باهم صحبت کنیم نباید قانون شکنی کنیم و پای آن بایستیم. اگر قانونی را مصوب کنیم یا تغییری بدهیم. در آیین‌نامه پای قانون می‌ایستیم. تهیه‌کننده محترمی‌ اعلام کند که بدون پروانه ساخت فیلم را می‌سازد و بعد پروانه را بگیرد، همچنین چیزی دیگر نخواهیم داشت. برای همین شفاف می‌گویم که بدون شک همه چیز قانونی و جدی پیگیری خواهد شد. نمی‌شود که بنیاد سینمایی فارابی فیلمی‌ را تولید کند اما برای اکرانش برنامه ریزی مدون و جدی نداشته باشد!!

خزاعی در بخش بعدی درباره موضوع مافیا و انحصار در اکران گفت: اگر جریان لیبرال و سرمایه‌داری در اکران ورود کند و حرف اول را بزند انحصار رخ خواهد داد و فیلم‌های دیگری قربانی می‌شوند. او حق دارد چون می‌خواهد که چرخ اقتصادی کارش بچرخد اما دولت چه برنامه‌ای دارد؟ حتماً برای این موضوع که از فیلم‌های انقلابی و ملّی حمایت و برنامه‌ریزی درستی برای اکران شود اقداماتی انجام خواهیم داد. اما این موضوع به معنای حمایت صرف از فیلم های انقلابی نیست بلکه دنبال حمایت از فیلم های اجتماعی هستیم که مضامین درون آنها نهفته است که خانواده‌ها بتوانند راحت آنها را تماشا کنند.

وی در توضیح بیشتر بیان کرد: باید استانداردسازی به سینما بازگردد اگر روی محصول غذایی این نشان است به چه معنا است؟ یعنی سالم و قابل استفاده است. در سینما هم زمانی که مهر سازمان سینمایی روی آن می‌خورد یعنی به خانواده‌های کشور می‌گوییم که مسائل مختلف را بررسی کرده‌ایم و برای کودک و کانون خانواده ضرری ندارد و می‌توان آن را تماشا کرد. اگر هم بعد از آن نهاد دیگری ورود کرده و مانع کار شده علت آن است که سازمان سینمایی کار خود را درست انجام نداده است. خیلی اوقات تساهل داشتیم و قوانین را به درستی انجام ندادیم. باید در حوزه قوانین نمایش باید قوانین را بدرستی بازخوانی کنیم و به سینماداران نیز آنان را بدهیم تا بدانند. مگر می‌شود اعضای شورا نسبت به قوانینی که امضایش می‌کنند بی مسئولیت باشند؟ اگر فیلمی‌که با فیلمنامه تطابق داشته است و دچار توقف در نمایش شود مسئولیتش با من است. من امضا کردم و باید جوابگو باشم. جاهایی باید پاسخگو باشیم و نه فقط مطالبه.

وی درباره نظارت و قوانین ساخت فیلم دشوار می‌شود یا نه گفت: ما استانداردسازی را دنبال می‌کنیم. فیلم با روان و روح مخاطب سروکار دارد و مهم است. موادغذایی که ناسالم باشد استفاده نمی‌کنیم روغن پالم‌دار را نمی‌خریم بر همین اساس پالم‌های سینما باید کنار برود. فیلم‌هایی در دوران گذشته داشتیم که روغن پالم داشتند و باید کنار گذاشته می‌شدند و دچار اشکالات عدیده بودند. باید چرخه اقتصاد سینما بچرخد اما نه به هر قیمتی.

خزاعی گفت: ساخت فیلم انتقادی اشکالی ندارد و شخصا از تمام آثار نقادانه حمایت خواهم کرد. ما از تمام حوزه های سینمایی حمایت خواهیم کرد چون باید ژانرهای گوناگون سینما را برای سلایق مختلف داشته باشیم اما قرار نیست که از سینما برای مقاصد خودمان استفاده کنیم. برخی از مسائل سطحی باعث می‌شود که آسیب اشتباهی به سینما وارد کند که باعث می‌شود که به جای آنکه انرژی خود را صرف مسائل مهم سینما کنیم صرف اشتباهی که سینماگر غیر متخصص کرده است بکنیم. قرار نیست این اتفاق بیفتد این استانداردسازی همین است. در بهترین حالت در سال ۹۸، ۳۰۰ میلیارد فروش داشته است که ۱۵ میلیون نفر مخاطب داشته‌ایم. چرا این‌قدر مخاطب ما ریزش کرده است؟ با این روند تهیه‌کننده ما هم حتی در حال ضرر است. اگر خانواده‌ها به ما اطمینان کنند و آموزش و پرورش نیز اعتماد کند فیلم‌هایی باشند که خیال آنان جمع باشد دغدغه ۵ درصدی جامعه نباشد. به‌جای ۱۵ میلیون نفر سینما ۴۵ میلیون نفر می‌روند و گردش مالی ما از ۳۰۰ میلیارد به ۹۰۰ میلیارد می‌رسد این بهتر نیست برای سینمای ما؟ در نظام ما و انقلاب ما خیلی از کشورهای دیگر را تحول بخشیده است اما سینما این تحول را ندارد. اخلاق و خانواده و عدالت خواهی باید برند مضماین ما باید در سینمای دنیا شود.

خزاعی در پاسخ به این سؤال که آیا فیلم‌هایی که سال‌های گذشته توقیف بودند اکران می‌شوند گفت: هیچ قول کذبی درباره اکران فیلم‌های توقیفی نمی‌دهم ولی باید اعضای شورای نمایش مجددا با نگاه تازه، آثار را تماشا کنند و نظر بدهند. من پایبند قوانین هستم در دفتر فیلمسازی خودم خیلی از سرمایه‌گذاران و نویسنده‌ها می‌آمدند اما می‌گفتم که آن را نمی‌سازم زیرا دوست ندارم اگر هم به من بگویند که سال بعد از ارشاد برو براحتی می‌روم. من آرمان‌هایی دارم و اهدافی که خیلی شخصی است. خانواده‌های زیادی هستند که دغدغه مشترکی من با آنها دارم که برای من مهم است. پای آنان می‌ایستم و با کسی تعارف ندارم اما با همه دوستم. در این مدت نزدیک به ۷۰ جلسه داشتم آدم پشت میزنشین نیستم و می‌گویم که باید برای حل مشکلات، رفت دنبال کرد. همین فیلمخانه ملی ایران با اینکه ردیف بودجه ملی داشته است و جدای از بودجه سینما کار شده به هزار و یک دلیل نتوانسته افتتاح شود. روز دوم کار من وزیر گفت که مشکل چیست گزارشی را به او دادم سریعاً همراه با معاونین به آنجا رفتیم. به مدیریت گفتم که حل مشکلات قانونی و مالی با من اما شما هم باید بالای سر کار بایستی تا یک سال آینده افتتاح شود. نباید تعارف کرد ما ۴۲ ماه وقت داریم و باید درحد توانمان اقدامات مهم انجام دهیم. در دیپلماسی فرهنگی و اقتصادی با مسئولینش کارهای مهمی‌انجام دادیم و در حال انجام است. زشت است که من فیلمسازی را بیاورم و در دولتی که قول‌هایی داده است، او نداند که ما چه می‌خواهیم و بعد هم دچار مشکل شود.

وی بیان کرد: آدم‌هایی که در سینمای ایران ذینفع هستند نباید در شوراهای ممیزی حضور داشته باشند زیرا در مغایرت با عدالت فرهنگی و رانت است. اینکه فردی که خود تهیه‌کننده است و دفتر پخش دارد و سینمادار هم هست در فلان شورا هم هست، این با عدالت فرهنگی مغایرت دارد. باید به تناسب همه آدمها درگیر باشند اما قطعا آدم‌های باتجربه و کاری هستند که باسوادند و شاید مدت‌ها باشد که کار نکردند. به تهیه‌کننده‌هایی که مخالف پروانه ساخت هستند گفتیم که چه برنامه‌ای جای آن دارید؟ این‌ها بحث‌هایی است که صورت گرفته است، بدون شک در شوراها از اعضای خود سینما استفاده می‌کنیم.

خزاعی درباره حذف و تعدیل جشنواره‌های پرهزینه و تصمیمی که درباره آنها اتخاذ شده است بیان کرد: گروهی در حال بررسی جشنواره‌ها هستند. ما نباید هزینه‌های بیهوده برای سینما بتراشیم. هرکاری که در جهت تقویت خانواده سینما نباشد متوقف خواهد شد. شاید برخی جشنواره‌ها احیا و شاید برخی ادغام یا تعطیل شود. آئین‌نامه نمایش فیلم خارجی در سینما نیز در حال بررسی است برخی مخالف‌اند و برخی موافق. من به نوبه خود موافق تقویت سینمای ایرانی و گفتمان انقلاب در سینما هستم. هر کسی که در سال بعد می‌خواهد کار کند ما باید از آنان حمایت کنیم، باید از استان‌ها نیز حمایت کنیم تا عدالت فرهنگی در تمام کشور برقرار شود. من خودم مشهدی هستم و باید استعدادهای سینمایی را در شهرستان‌ها پیدا کنیم. همه نهادهای غیر سینمایی که نقش دارند در حوزه سینما نیز مورد توجه من قرار خواهند گرفت.




در گفتمان حبیب اسماعیلی و علی سرتیپی روی آنتن زنده بیان شد⇐سینما، امن‌ترین جا برای فراغت حتی در دل کروناست ولی متاسفانه اطلاع‌رسانی لازم در این باره صورت نمی‌گیرد!!/۹۵درصد مردم گمان می‌کنند سینماها تعطیل است!/چرا شهرداری و صداوسیما از تبلیغات فیلم‌ها حمایت نمی‌کنند؟/آن قدر تلویزیون از جریان سینما عقب است که اکران فیلم تمام شده و تلویزیون تازه دارد تیزرش را پخش می‌کند!/بدبختانه هیچ حمایتی برای رونق پردیس‌های تازه تاسیس صورت نگرفت!/مسئولان سینما، به جای کمک واقعی به اهالی سینما فقط شوی کمک را اجرا کردند!/تا امنیت فیلم در پلتفرم‌ها فراهم نباشد اکران آنلاین به سودآوری نمی‌رسد!/پلتفرم‌ها باید بخشی از سود هنگفت خود را صرف ارتقای امنیت کنند تا اکران آنلاین، فقط با ضرر همراه نباشد!!/اینکه بازیگری برای یک سریال ۵میلیارد می‌گیرد معلوم است که ساختار تولید در سینما را به هم می‌زند!/اینکه پلتفرم‌ها، بازیگران چهره را با ارقام بالا می‌بلعند آفتی است که درنهایت به ضرر وی‌او‌دی‌ها تمام خواهد شد!/تهیه‌کنندگان نباید زیاده‌خواهی را در سینما را ترویج دهند و بروند استعدادهای تازه بیاورند!/اکران فیلم خارجی بسیار بسیار بسیار می‌تواند کمک کند به رونق مجدد سینماها!!/ همین حالا بعد از “دینامیت” و “درخت گردو” پرفروشترین گیشه برای فیلم‌های خارجی است!/فقط ۵۰ فیلم خوب برای اکران فراگیر داریم و مابقی فیلم‌ها باید فضاهایی دیگر برای عرضه پیدا کنند!/ از اواخر مهر چند فیلم خوب اکران خواهد شد!/تهیه‌کنندگان چاره‌ای ندارند جز اینکه کنار هم قرار گیرند و پلتفرمی امن برای عرضه آثارشان راه بیندازند!/امیدواریم برخلاف روال قبل، در ساختار سینمایی دولت جدید، وضعیتی به وجود بیاید که بازگو کردن مشکلات به حل مساله بینجامد!

سینماروزان: در گفتمان زنده دو تهیه‌کننده-پخش‌کننده سینما بر لزوم اطلاع‌رسانی درباره بازگشایی سینماها تاکید شد، از فقدان امنیت در اکران آنلاین، انتقاد شد و وعده اکران چندین فیلم مخاطب‌پسند از اواخر مهرماه داده شد.

حبیب اسماعیلی مدیر موسسه رسانه فیلمسازان در برنامه تلویزیونی شهرفرنگ شبکه خبر گفت: متاسفانه اشکالات سینما مدام مطرح می‌شود ولی خروجی ندارد. چرا در ساختار سینمایی وضعیتی به وجود نمی‌آید که بازگو کردن مشکلات به حل مساله بینجامد؟ امیدواریم دولت جدید دست از دور باطل بردارد و انتقادات دلسوختگان سینما را مجالی کند برای حل مساله.

اسماعیلی ادامه داد: به هر حال کرونا آمده و ما باید به سمت هماهنگی زندگی کاری با شرایط جدید برویم. تولید ادامه دارد ولی از نظر پخش واقعا مشکل داریم که حمایت هم نمی‌شود. چرا شهرداری و صداوسیما از تبلیغات فیلم‌ها حمایت نمی‌کنند؟ آن قدر تلویزیون  از جریان سینما عقب است که اکران فیلم تمام شده و تازه تلویزیون دارد تیزرش را پخش می‌کند؟

این پخش‌کننده افزود: در حیطه سالن‌داری کلی هزینه شده برای راه‌اندازی پردیس‌هایی مدرن مثل نارسیس و لوتوس ولی بدبختانه هیچ حمایتی برای رونق این پردیس‌های صورت نگرفته است‌. به جای کمک واقعی به اهالی سینما فقط شوی کمک اجرا شد که امیدواریم در دولت جدید اصلاح شود و واقعا حرفها و نظرات پخش‌کنندگان زمینه‌ای گردد برای حل مشکل پخش‌کنندگان و آسیب‌های فراوانی که کرونا بر آنها تحمیل کرد.

علی سرتیپی مدیر موسسه فیلمیران درباره اوضاع و احوال سینما گفت: به نظرم بیشترین آسیب کرونا برای صنعت سینما بود و آن هم برای حیطه پخش چون علیرغم صرف هزینه برای تجهیز سینما و ساخت سالن‌های به‌روز، ولی برگشت سرمایه از گیشه نداشتیم و همین بیکاری بسیاری از اهالی سینما را رقم زد.

این پخش‌کننده ادامه داد: اوضاع آن قدر بد است که حتی اگر به شرایط کاملا عادی هم برگردیم باز بسیاری از سینماها بازگشایی نخواهند شد. سینما، امن‌ترین جا برای فراغت حتی در دل کروناست ولی متاسفانه اطلاع‌رسانی لازم در این باره صورت نمی‌گیرد و ۹۵درصد مردم گمان می‌کنند سینماها تعطیل است. خودمان در جریان کرونا و در پردیس کوروش ۷میلیارد ضرر کردیم ولی دولت فقط ۳۰۰ میلیون کمک کرد!

حبیب اسماعیلی درباره ادامه تولید فیلم در سينما همزمان با پاندمی کرونا بیان داشت: بخشی از تولیدات کاملا ارگانی هستند و طبیعی است که چه اکران باشد و چه نه، تولید ادامه دارد ولی فیلمسازان قدیمی همه بیکارند. از واروژ کریم مسیحی تا ناصر تقوایی و کیانوش عیاری مدتهاست فیلم نساختند و بیضایی هم که مهاجرت کرده! یک سری از فيلم‌های تولیدی هم محصولات لوباجت است که توسط فیلم اولی‌ها تولید می‌شود چون جوانان فکر می‌کنند اگر فیلم نسازند از چرخه سینما حذف می‌شوند.

این تهیه‌کننده درباره فعالیت سامانه‌های وی‌اودی گفت: همه فیلم‌ها قابلیت نمایش در سینما ندارند و بد نیست که به سمت فضای آنلاین بروند ولی امنیت فیلم در این فضا باید فراهم باشد‌ تا فیلم قاچاق نشود و به سودآوری لازم در فضای آنلاین برسیم. تا امنیت فیلم در پلتفرم‌ها فراهم نباشد اکران آنلاین به سودآوری نمی‌رسد.

علی سرتیپی مدیر فیلمیران درباره عملکرد سامانه‌های وی‌او‌دی در دوران کرونا بیان داشت: به هر حال باید این سامانه‌ها به سمت تنوع بروند و فضای امن برای عرضه فیلم‌ها فراهم کرد تا این طور نباشد که بلافاصله بعد از عرضه، فیلم قاچاق شود. سودآوری در وی‌او‌دی‌ها بالاست ولی پلتفرم‌ها باید بخشی از سود خود را صرف ارتقای امنیت کنند تا اکران آنلاین، فقط با ضرر همراه نباشد.

سرتیپی تاکید کرد: یکی از آفات وی‌او‌دی‌ها آن است که بازیگران چهره را با ارقام بالا می‌بلعند و دیگر بازیگری برای تولیدات سینمایی نمی‌ماند در حالی که سریالهای خانگی می‌توانند مجالی باشند برای معرفی بازیگران‌ جدید همان طور که پیشتر از طریق سریالهای تلویزیونی کلی بازیگر به سینما معرفی شد. اینکه وی‌او‌دی‌ها می‌خواهند با صرف هزینه بالا هرچه بازیگر است را جذب می‌کنند روندی غلط است که در درازمدت حتی ممکن است به ضرر پلتفرم‌ها باشد چون بالاخره دست بالای دست بسیار است!!! پس بايد اين روند را منطقی کنند‌.

حبیب اسماعیلی با تاکید بر معرفی استعدادهای تازه در سینما گفت: اینکه بازیگری برای یک سریال ۵میلیارد می‌گیرد معلوم است که ساختار تولید در سینما را به هم می‌زند. بازیگر اگر واقعا توانایی دارد بیاید و در سود، شریک شود و اگر هم محصولش فروخت، سود بگیرد. به نظرم تهیه‌کنندگان نباید زیاده‌خواهی در سینما را ترویج دهند و بروند استعدادهای تازه را بیاورند تا هم این ارقام، تعدیل شود و هم سینما، رنگی تازه بگیرد.

حبیب اسماعیلی و علی سرتیپی در شبکه خبر
حبیب اسماعیلی و علی سرتیپی در شبکه خبر

علی سرتیپی درباره نقش اکران فیلم خارجی در رونق مجدد سینماها گفت: اکران فیلم خارجی بسیار بسیار بسیار می‌تواند کمک کند به رونق مجدد سینماها چون ده‌ها پردیس در نقاط مختلف ایران ساخته شده و می‌توان اکران خارجی را در سالن‌های متعدد این پردیسها داشت بدون اینکه به اکران ایرانی لطمه بخورد. اکران خارجی باید ضابطه‌مند باشد تا اکران ایرانی و خارجی کنار هم باشد. به نظرم اکران قانونمند فیلم خارجی می‌تواند به رشد کیفیت فیلم‌های داخلی هم بینجامد. همان طور که جلوگیری از واردات خودرو به رشد خودروسازی داخلی نینجامید حالا هم نمی‌شود امید داشت به افزایش کیفیت فیلم ایرانی بدون رقابت با نمونه خارجی‌. همین حالا بعد از “دینامیت” و “درخت گردو” پرفروشترین گیشه برای فیلم‌های خارجی است!

سرتیپی درباره مساله کپی‌رایت اکران خارجی در ایران گفت: هرگاه‌ ‌جلوی تاراج فیلم‌های ایرانی در شبکه‌های ماهواره‌ای را گرفتند آن گاه به دنبال دریافت کپی رایت اکران فیلم‌های خارجی در ایران باشند!!!

حبیب اسماعیلی درباره اکران فیلم خارجی گفت: اکران فیلم خارجی هیچ ترسی ندارد و البته که اکران فیلم خارجی با ممیزی و سانسور بعید است خطری را برای گیشه فیلم‌های ایرانی ایجاد کند‌. شبکه‌های ماهواره‌ای صبح تا شب دارند فیلم‌های روز خارجی را نشان می‌دهند و طبیعی است که عطش عجیب و غریب برای تماشای فیلم‌ خارجی نیست ولی از آن سو افزایش سالن نیاز به تنوع اکران و اکران فیلم خارجی را بیشتر کرده.

مدیر رسانه فیلمسازان گفت: فعالیت فرهنگی در حالت عادیش هم صرفه اقتصادی ندارد و فقط و فقط عشق می‌خواهد. یادم می‌آید زمان جنگ، فیلم “طلسم” را تولید می‌کردیم و دوستان می‌گفتند چرا فیلم میسازید؟ چون عشق داشتیم. الان هم اگر درباره باز بودن سینماها از طریق صداوسیما و شهرداری اطلاع‌رسانی شود قطعا مخاطب به سینما هجوم می‌آورد. باید ارگان‌های عمومی کمک کنند به احیای سینما چون هیچ پلتفرم جای سینما را نخواهد گرفت.

علی سرتیپی درباره حجم فیلم‌های پشت خط اکران گفت: خیلی از فيلم‌ها قابلیت اکران فراگیر ندارند و باید بروند به سمت هنروتجربه یا اکران آنلاین‌. فقط ۵۰ فیلم خوب برای اکران سراسری داریم و مابقی فیلم‌ها باید فضاهایی دیگر برای عرضه پیدا کنند. از اواخر مهر چند فیلم خوب اکران خواهیم کرد ضمن اینکه یک سری تولیدات خوب نیز در مسیر تولید است تا جشنواره امسال پررونق باشد و به‌دنبالش اکران نوروز خوبی خواهیم داشت.

حبیب اسماعیلی با تاکید بر لزوم توسعه بیشتر پلتفرم‌ها برای عرضه فيلم‌هايي که ارزش نمایش در سینماها را ندارند گفت: بسیاری از فیلم‌های تولیدی، ساختار تلویزیونی دارند و پخش آنها از سینماها هیچ فایده‌ای ندارد پس چنین فيلم‌هايي باید به سمت اکران آنلاین بروند. در اکران آنلاین باید پلتفرم‌هایی راه انداخت که امنیت فیلم را حفظ کنند تا امکان قاچاق به نزدیکی صفر برسد. به نظرم تهیه‌کنندگان چاره‌ای ندارند جز اینکه کنار هم قرار گیرند و پلتفرمی امن برای عرضه آثارشان راه بیندازند و البته که دولت جدید هم باید از آنها حمایت کند.




در گفتگوی زنده حبیب اسماعیلی و مسعود ردایی مطرح شد⇐انحصار افرادی که از تولید تا پخش و سینما را دراختیار گرفته‌اند پدر اکران را درآورده!/ این چه وضعیست که یک گروه مافیایی و فرزندانش اکران‌‌‌ را درخدمت گرفته‌اند و لابد فردا نوه‌هایشان می‌آیند دفتر پخش می‌زنند و باز فقط خودشان می‌خورند و لاغیر؟؟/شش سال از عمر دولت گذشته و هنوز معلوم نیست چه برنامه‌ای برای اکران دارد؟؟/در تمام حوزه‌های فسادزا، قوانین ضدانحصار داریم ولی هیچ قانون ضدانحصاری در حوزه اکران نداریم!/چرا یک فیلم حاکمیتی بعد از هشت هفته اکران باز هر هفته اکرانش تمدید می‌شود؟؟/چرا “خانه پدری” که بعد از مدتها مجوز اکران یافته فقط ۱۵ سینما در تهران دارد و حتی یک سینمای شهرستان به این فیلم نداده‌اند؟؟/چرا کمیته انضباطی اکران را اوت کردند و نگذاشتند کارش را انجام دهد؟؟/وقتی کمیته انضباطی اکران نداریم معلوم است که تخلفاتی مانند خرید بلیت برای بالا نگه داشتن کف فروش صورت می‌پذیرد/ چرا در ماههای اخیر هیچ هیات ناظر بی‌طرفی برای برخورد با تخلفات اکران نداشته‌ایم؟؟/اگر تا قبل از جشنواره، تکلیف نظام‌نامه تازه اکران مشخص نشود، انحصارگرایان، اکران نوروز۹۹ و عیدفطر سال بعد را هم می‌بندند و سر بقیه بی کلاه خواهد ماند!!

سینماروزان: آشفتگی روزافزون اکران سینماها و اعتراضات گاه و بیگاه سینماگران مستقل به بی‌عدالتی‌های موجود در اکران، موضوع بحث حبیب اسماعیلی و مسعود ردایی در شبکه خبر بود.

حبیب اسماعیلی مدیر پخش رسانه‌فیلمسازان بیان داشت: اگر آیین نامه اکران درست شود دیگر افراد حاضر در شورای صنفی نمایش نمی‌توانند به سینما جهت دهند و شورا فقط باید قوانین شفاف را اجرا کند. استفاده از هفت سرگروه برای اکران، یکی از مشکلات جدی اکران است. چرا هفت سرگروه باید به کل اکران جهت دهند؟؟ از آن طرف متاسفانه هیچ نظارتی بر اکران وجود ندارد. چرا یک کمیته نظارتی قوی برای اکران نمیگذارند؟؟

این پخش‌کننده باسابقه ادامه داد: وقتی کمیته انضباطی اکران نداریم معلوم است که تخلفاتی مانند خرید بلیت برای بالا نگه داشتن کف فروش صورت می‌پذیرد.

اسماعیلی افزود: انحصار افرادی که از تولید تا پخش و سینما را دراختیار گرفته‌اند پدر اکران را درآورده. ما نزدیک به سی دفتر پخش داریم ولی ۲۰ دفتر بیکارند چون یک حلقه پنج نفره در چندین دفتر پخش شریکند. در تمام حوزه‌های فسادزا، قوانین ضدانحصار ولی چرا قانون ضدانحصار در اکران نداریم؟؟ باید یک سلسله قوانین سفت و سخت برای مقابله با انحصار در اکران اتخاذ شود.

حبیب اسماعیلی خاطرنشان ساخت: چرا کمیته انضباطی اکران را اوت کردند و نگذاشتند کارشان را انجام دهند؟؟ چرا در ماههای اخیر هیچ هیات ناظری برای برخورد با تخلفات اکران نداشته‌ایم؟؟

مدیر رسانه‌فیلمسازان ادامه داد: یک راه ساده حل مشکلات اکران، ثبت قرارداد براساس تاریخ صدور پروانه نمایش است ولی از اجرایی کردن همین راه ساده نیز عاجزند.

حبیب اسماعیلی افزود: در خلاء آیین‌نامه قوی برای اکران است که کمیته انضباطی به محاق میرود و یک سری فیلم متعلق به همان حلقه معدود انحصارگرا میفروشد و مابقی فیلمها اصلا بهشان سانس نمی‌رسد که بفروشد. وقتی در فلان پردیس حتی در روزهای سه‌شنبه و آخرهفته به فیلمهای غیرمتبوع‌شان، سانسهای خوب آخرشب نمیدهند معلوم است که فیلم نمی‌فروشد. ای کاش فقط به اندازه ذره‌ای به فیلمهای همکاران هم احترام بگذاریم.

حبیب اسماعیلی با اشاره به اکران محدود “خانه پدری” گفت: چرا فیلم “خانه پدری” که بعد از مدتها مجوز اکران یافته فقط ۱۵ سینما دارد؟؟ چرا حتی یک سینمای شهرستان به این فیلم نداده‌اند؟؟ جز این است که حفره‌های آیین‌نامه اکران عامل مهجوریت چنین آثار شریفی است؟؟؟

اسماعیلی ادامه داد: روند غلط اکران است که سینماگران را وادار کرده به سمت کمدی‌های سطحی بروند و از تولید فیلمهای اجتماعی صاحب ایده دست بردارند.

اسماعیلی تاکید کرد: نیاز داریم که خیلی زود و قبل از جشنواره فجر تکلیف نظام نامه اکران و انتخاب ناظر و کمیته انضباطی را مشخص کنند تا لااقل جلوی تخلفات را بگیرند وگرنه انحصارگرایان، اکران عید نوروز و عیدفطر سال بعد را هم می‌بندند و سر بقیه بی‌کلاه خواهد ماند.

مسعود ردایی تهیه‌کننده سینما در اظهاراتی در شبکه خبر بیان داشت: بخش عمده افرادی که در شورای صنفی نمایش هستند سینمادارانی هستند که در دفاتر پخش سهم دارند. همین میشود که توزیع سانسها بیرحمانه میشود.

ردایی ادامه داد: وقتی در شرایط همزمان به یک فیلم روزی ۱۰ سانس در یک سالن میدهند و به فیلم دیگر فقط ۴ سانس معلوم است که فیلم دوم نمیفروشد و همین میشود که فقط یک اقلیت از اکران سود حسابی می‌برند و مابقی به فروش‌های متوسط و ضعیف بسنده می‌کنند.

ردایی افزود: همین حالا فیلمی حاکمیتی روی پرده است که بیش از ۸هفته روی پرده است و به بهانه‌های مختلف، باز اکرانش را ادامه میدهند و فیلمهایی را نیز داشته‌ایم که فقط بعد از دو هفته از پرده پایین آمده‌اند. این یعنی آن که قوانین اکران به دلخواه تفسیر میشود.

این تهیه‌کننده تاکید کرد: برای حل مشکلات اکران، آیین‌نامه اکران باید اصلاح شود و آیین نامه اصلاح‌شده نیز کاملا درست، اجرایی شود یعنی جلوی تفاسیر غلط از آیین‌نامه اکران را بگیرند. این چه وضعیست که یک گروه مافیایی و فرزندانش اکران‌‌‌ را درخدمت گرفته‌اند و لابد فردا نوه‌هایشان می‌آیند دفتر پخش می‌زنند و باز فقط خودشان می‌خورند و لاغیر؟؟

ردایی با اشاره به تناقضات اکران گفت: تجربه خودم از اکران فیلم “مالاریا” در هزارتوی اکران چیزی نبود جز اینکه وقتی میخواهند فیلمی را زمین بزنند حتی اگر ونیز رفته باشد و کلی تحسین جهانی شامل حالش شده باشد باز سالن نمیدهند تا نفروشد. من تجربه کمدی “سه بیگانه” را هم داشتم که بعد از دو سال توقیف، اکران یافت ولی حتی بدون تیزر تلویزیونی، شرایطی مفید برای اکران پیدا کرد.

مسعود ردایی خاطرنشان ساخت: دولت شش سال از عمرش گذشته و هنوز معلوم نیست چه برنامه‌ای دارد برای تولید یا اکران؟؟ چرا برای تولید فقط به دو یا سه نفر مدام حمایت میدهند و با بقیه کاری ندارند؟؟ چرا یک بهبود حداقلی به اکران نمیدهند تا لااقل آدمهای صاحب منفعت مدام وارد شورا نشوند؟؟




چرا گفتگوی تلویزیونی رییس سازمان در روز سینما، بوی سفارش میداد؟؟

سینماروزان/حامد مظفری: این قابلیت اصلی رسانه های دیداری مخاطب پسند در تمام دنیاست که میکوشند در برنامه های گفتگومحور خود یک گام جلوتر از رسانه‌های متنی باشند و به طرح مباحثی بپردازند که جریان ایجاد کند؛ رسانه‌ای دیداری که به جای جلو بردن مباحث صرفا به بازنشر محتواهایی بپردازند که پیشتر در رسانه های متنی عرضه شده‌اند فقط و فقط اتلاف منابع را رقم زده است.

گفتگوی اخیر حسین انتظامی رییس سازمان سینمایی در برنامه «شهرفرنگ» شبکه خبر سیما را چگونه باید ارزیابی کرد؟ یک گفتگوی پیش‌رو که به طرح مباحثی تازه در سینما منجر خواهد شد(1) یا گفتگویی واپسگرایانه که بوی سفارشی بودن بر کلیت آن سایه انداخته؟؟(2)

اگر بارها و بارها گفتگوی اخیر انتظامی را مشاهده کرده و متن آن را بخوانیم فقط و فقط مثبت بودن فرض دوم است که به ذهن خطور میکند. حسین انتظامی نه تنها حرف تازه ای درباره برنامه های سینماییش نزد بلکه مجری برنامه هم جز گردآوری محتواهای پیشتر بیان شده توسط رسانه‌های متنی و بخصوص رسانه های مستقل، حتی یک پرسش تازه را پیش روی رییس سازمان قرار نداد.

شاید اگر یکی مثل فریدون جیرانی یا حتی بهروز افخمی مقابل رییس سازمان می‌نشستند به واسطه اعتماد به نفس بالایی که دارند میتوانستند دقایقی کوتاه از این گفتگوی تلویزیونی را چالشی کنند ولی متأسفانه محافظه کاری بیش از حد حمیدرضا مدقق باعث شد برنامه‌ای که میتوانست چالشی باشد به برنامه ای بدل شود با رنگ و بوی سفارشی که انگاری توسط روابط عمومی سازمان سینمایی ضبط شده!

حسین انتظامی به واسطه سابقه مطبوعاتی که دارد ذاتا آدمی نیست که از طرح پرسشهای چالشی عصبی شود. او شاید به واسطه حشر و نشر با سیاسیون با سیّاسیت از پاسخ دهی به پرسشهای دردسرساز پرهیز کند ولی تجربه نشان داده حتی تندترین پرسشها را نیز بی پاسخ نمی گذارد. این ویژگی انتظامی این شانس را پیش روی مجری برنامه «شهرفرنگ» گذاشته بود که با طرح لااقل یکی دو پرسش کلیدی، رنگی تازه به برنامه اش زند ولی امان از نگاه کارمندی تنیده شده بر ساختارهای متصل به بیت المال که باعث میشود حتی گفتگو با رییس سازمان در روز ملی سینما هم جز تکرار مکررات، چیزی عاید مخاطبان سینما نکند.

 وقتی پرسشی تازه برای طرح وجود ندارد چه اصراریست که حتما رییس سازمان را در روز سینما روی آنتن ببریم تا شائبه سفارشی بودن برنامه قوت گیرد؟؟

عین این سوال مقابل رییس سازمان هم هست که به عنوان فردی دارای عقبه مطبوعاتی چرا اجازه میدهد وقتش صرف برنامه هایی شود که هیچ حرف تازه ای برای مخاطبان ندارند و رنگ و بوی سفارش بر کلیت آنها سایه انداخته؟ آیا بهتر نیست بالاترین مقام سینمایی کشور قبل از ترتیب دادن این گونه گفتگوها ابتدا به محک زدن عیار ترتیب دهندگان گفتگو پرداخته و سپس روی آنتن رود؟؟




یک روزنامه‌نگار مستقل روی آنتن زنده بیان داشت⇐چرا به سوالات متعدد مخاطبان پیرامون جدایی بین‌الملل از جشنواره فجر هنوز پاسخ داده نشده؟/برگزاری جشنواره ورزشی بدون آن که فیلمی در ژانر ورزشی داشته باشیم، چه فایده دارد؟!/ در طول سال چند فیلم کودک در سینمای ایران روی پرده میرود که هزینه میلیاردی میکنند برای برگزاری جشنواره کودک؟؟/بهتر نیست بودجه میلیاردی جشنواره کودک را صرف ساخت سالن برای اکران فیلمهای کودک کنند؟؟/این همه هزینه برای جایزه پژوهش راه انداختند؛ چرا یک پژوهش مفید درباره جشنواره زدگی نداریم؟؟ و به‌جایش هزینه میکنند برای پژوهش درباره «کلاه مخملیها»!!!/ یک پژوهش غنی و بی‌طرف درباره جشنواره‌زدگی نداریم!/ یک پژوهش حسابی درباره آلودگیهای اکران نداریم و فقط شورا راه می اندازیم!/تشکیل این همه شورا در سازمان سینمایی چه معنایی دارد؟/ چرا اعضای این شوراها، همه انتصابی‌اند و شامل آدم های بی‌ربط به سینما! /حسین انتظامی به جای مشاوران تکراری منفعت‌طلب که باعث و بانی بسیاری از مشکلات فعلی سینما هستند به سمت مشاوران صادق و کاربلد برود

سینماروزان: آفت جشنواره زدگی در سینمای ایران در عین حال که کاسبان طرفدار خود را دارد همواره منتقدان فراوانی داشته است. برگزاری جشنواره های رنگارنگ و هدر دادن بیت المال بدون آن که خروجی مشهودی برای سینما و مخاطبان آن داشته باشد سبب ساز آن شده که حسین انتظامی رییس سینما هم به دنبال مقابله با آن باشد؛ البته مقابله از طریق راه اندازی شورایی تازه(!!) که بخش عمده حاضرانش خود کارمند جشنواره های مختلف بوده اند!!!

رضا اورنگ روزنامه نگار مستقل سینمای ایران با انتقاد از تعدد جشنواره ها روی آنتن زنده شبکه خبر گفت: وقتی رییس سینما میگوید “آفت جشنواره زدگی” یعنی به دام کمیت گرایی در برگزاری جشنواره ها افتاده ایم! آن وقت برخی میگویند تعداد جشنواره ها کم است!! البته از نگاه کارمندان جشنواره ها این تعدد برگزاری جشنواره ها خیلی خوب است(!!) چون عامل درآمدزایی آنهاست ولی فی المثل بعد از آن همه هزینه برای جدایی بین الملل از فجر وقتی هیچ دستاوردی حتی در حوزه منطقه ای نداشته ایم امتداد تلفات بیت المال چه فایده دارد؟؟

اورنگ افزود: جشنواره ای مثل کن کلی گردشگر به فرانسه ترانسفر میکند و مدام متصل به بودجه های دولت نیست! جشنواره مسکو و سایرین هم همین طور ولی جشنواره های وطنی چطور؟ یا آویزان دولتند یا آویزان شهرداری یا آویزان این نهاد و آن نهاد! همین جشنواره جهانی اگر بازدهی داشت چرا باز امسال رفت زیر بلیت وزارت ارتباطات و شهرداری و یک اسپانسر در بخش خصوصی نیافت؟؟؟

این روزنامه نگار باسابقه خاطرنشان ساخت: چرا به سوالات متعدد مخاطبان پیرامون جدایی بین الملل از جشنواره فجر هنوز پاسخ داده نشده؟
این همه هزینه کردند برای جدایی بین الملل از فجر چه فایده ای دارد؟ بهتر نبود همین بودجه صرف توسعه زیرساختها شود؟

رضا اورنگ با اشاره به جشنواره های مختلف بیان داشت: جشنواره استانی برگزار کردن برای شناخت استعدادهای محلی خوب است ولی مثلا برگزاری جشنواره ورزشی بدون آن که فیلمی در ژانر ورزشی داشته باشیم، چه فایده دارد؟ جشنواره کودک برگزار کردن و کلی بریز و بپاش میلیاردی بدون داشتن فیلم کودک چه فایده دارد؟ در طول سال چند فیلم کودک در سینمای ایران روی پرده میرود که مدام هزینه میکنند برای برگزاری جشنواره کودک؟؟ این جشنواره کودک باعث توسعه شده یا جلوگیری کرده از توسعه؟ بهتر نیست بودجه میلیاردی جشنواره کودک را صرف ساخت سالن برای اکران فیلمهای کودک کنند؟؟ سالی چند فیلم پزشکی یا پلیسی تولید میشود که جشنواره هایش را داریم؟

اورنگ تأکید کرد: بهتر نبود همین جشنواره فجر را غنی میکردیم و بعد به سراغ تولید جشنواره های دیگر میرفتیم؟؟!! یک جشنواره یا نهایتا پنج جشنواره درجه یک خیلی بهتر از ده ها جشنواره بی کیفیت است که حتی دست اندرکارانش هم فیلمهایش را ندیده اند.

رضا اورنگ با بیان اینکه مشکل جشنواره زدگی در سینمای ایران به مانند بسیاری از مشکلات دیگر ریشه دارد در مدیریت گفت: مشکل سینمای ما مشکل مدیریتی است. مدیریت قوی از کارشناسان خبره استفاده میکند و نه از مشاوران بی ربط! حسین انتظامی هم به جای مشاوران تکراری و منفعت طلب که باعث و بانی بسیاری از مشکلات فعلی سینما هستند به سمت مشاوران صادق و کاربلد برود.

اورنگ ادامه داد: یکی از شمول ضعف مدیریت سینما شورازدگی در سازمان است و یکی دیگر از شمول ضعف مدیریت، جدی نگرفتن پژوهش است. تشکیل این همه شورا در سازمان سینمایی چه معنایی دارد؟ چرا اعضای همین شوراها هم همه انتصابی اند و شامل آدم های بی ربط به سینما! صنف سینماست که باید تعیین کند چه آدمهایی وارد شوراها شوند.

این روزنامه نگار پیشکسوت افزود: این همه هزینه برای جایزه پژوهش راه انداختند چرا یک پژوهش مفید درباره جشنواره زدگی نداریم؟؟ و بجایش شورا راه انداخته اند برای حل جشنواره زدگی که این وسط بودجه ای هم تلف شود! پژوهش درباره کلاه مخملیها چه فایده ای به حال سینما دارد؟؟ پژوهش باید درباره مسائل مبتلابه سینما باشد که داد سینماگران را درآورده! یک پژوهش غنی و بی طرف درباره جشنواره زدگی نداریم! یک پژوهش حسابی درباره آلودگیهای اکران نداریم و فقط شورا راه می اندازیم!




ابراهیم داروغه زاده که بعد از حضور مجدد در کسوت دبیر جشنواره فجر، با محاسن بلند(!) در شبکه خبر ظاهر شده بود، بیان کرد⇐فراخوان جشنواره، هفدهم مهرماه منتشر میشود/به مانند سال قبل به دنبال تعدیل هزینه ها و برگزاری جشنواره ای بهینه هستیم/به دلیل ایام فاطمیه، جشنواره امسال دو یا سه روز زودتر برگزار خواهد شد/سیمرغ مردمی همچنان از طریق اتوماسیون اینترنتی اهدا خواهد شد/ پردیس ملت باز هم سینمای رسانه هاست/امیدواریم شهرداری همت کند و پارکینگ طبقاتی پردیس ملت تا زمستان افتتاح شود/بدون افزایش تعداد آثار جشنواره، سهم فیلم اولیها افزایش می یابد/امسال هم سیمرغ بهترین مستند را خواهیم داشت و هم یک جایزه ویژه انیمیشن اهدا خواهد شد

سینماروزان: ابراهیم داروغه زاده بعد از انتصاب مجدد به عنوان دبیر جشنواره فجر با محاسنی(!) که چهره او را تغییر داده بود روی آنتن شبکه خبر رفت و درباره برنامه هایش برای جشنواره سی و هفتم شفاف سازی کرد.

ابراهیم داروغه زاده درباره تجربه سال گذشته‌اش از جشنواره فجر گفت: سال گذشته نسبت به سال‌های گذشته تغییراتی در جشنواره داشتیم که برای اولین باراین تغییرات صورت گرفته بود و تجربیاتی خوبی از آن به‌دست آوردیم. مهم‌ترین تجربه این بود که در برابر تغییرات، راه‌ها یا روش‌های کهنه مقاومت نکردیم و به استقبال راه‌های جدید رفتیم.

وی ادامه داد: یکی از مهمترین تغییرات مربوط به سیمرغ بهترین فیلم نگاه مردمی بود که هر سال اخذ آرا دستی انجام می‌شد اما در جشنواره سی و ششم مکانیکی و اتوماسیون اینترنتی صورت گرفت که در پی آن اعتراض‌ها کمتر و هزینه‌ها کاهش پیدا کرد. تغییر دیگر مربوط به چینش فیلم‌ها بود که به صورت قرعه کشی انجام شد تا حقی از فیلمسازی ضایع نشود و تغییر دیگر جا به جایی از برج میلاد به سینما ملت بود.

دبیر سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر اظهار داشت: امسال سعی می‌کنیم با توجه به تجربه‌های سال گذشته این تجربه‌ها را تکرار کنیم. یکی از موضوعاتی که امسال باید مورد توجه قرار گیرد پارکینگ طبقانی پردیس ملت است که متاسفانه با اینکه پردیس ملت 10 سال است راه اندازی شده اما هنوز پارکینگ ندارد امیدواریم شهرداری همت کند ک امسال همزمان با جشن انقلاب اسلامی به بهره برداری برسد.

داروغه زاده درباره وضعیت فیلم اولی‌ها در جشنواره سی و هفتم نیز گفت: یکی از اعتراض‌های سال گذشته از طرف جوانانی بود که فیلم اولشان را ساخته بودند. سال گذشته 3 فیلم اولی داشتیم شورای سیاست گذاری چند جلسه تشکیل داده و احتمال داده تا در جشنواره امسال تعداد بیشتری از فیلم‌های اول وارد بخش مسابقه شود البته بدون آسیب به کلیت جشنواره و بدون اینکه تعداد فیلم‌ها زیاد شود یا کیفیت افت کند، فرصت بیشتری به فیلم اولی‌ها داده شود.

وی ادامه داد: وضعیت فیلم‌های کوتاه مانند سال گذشته خواهد بود. سال گذشته 2 فیلم مستند در بخش مسابقه داشتیم که امسال ممکن است این اتفاق نیافتد اما سیمرغ بهترین فیلم مستند را خواهیم داشت.

داروغه زاده درباره فیلم‌های انیمیشن نیز گفت: آثار انیمیشنی که در حال ساخت است را دنبال می‌کنم. اگر آماده شوند در بخش مسابقه شرکت داده می‌شود و جایزه‌ای جدا برای آن درنظر گرفته خواهد شد. سال گذشته تنها یک فیلم انیمیشن داشتیم به همین دلیل باید آن را وارد بخش اصلی می‌کردیم تا داوری شود و نمی‌شد بخش جداگانه‌ای برای آن درنظر بگیریم اما امسال یک جایزه ویژه برای انیمیشن درنظر گرفته‌ایم.

وی با اشاره به حضور فیلم‌های هنر و تجربه در جشنواره ادامه داد: هفته آینده جلسه‌ای با مدیر گروه هنر و تجربه داریم که اگر فیلمی شرایط حضور در جشنواره را داشته باشد شرکت کند.

داروغه زاده درباره برگزاری جشنواره در استان‌ها نیز توضیح داد: سال گذشته فیلم‌های جشنواره را در استان‌ها هم نمایش دادیم زیرا معتقدیم جشنواره فیلم فجر، جشن سینمایی است که باید در کل کشور انجام شود و امسال هم می‌خواهیم نمایش را در استان‌ها داشته باشیم. البته به دلیل ایام فاطمیه جشنواره 2 یا 3 روز زودتر شروع خواهد شد.

وی با بیان اینکه اعضای شورای سیاستگذاری جشنواره سی و هفتم همان شورای سال گذشته هستند، گفت: سیاستگذاری های کلان جشنواره با شورا است، اعضای هیات انتخاب و داوران را آنها انتخاب می‌کنند و فرم فراخوان چیزی است که توسط شورا تصویب نهایی شده باشد.

داروغه زاده با بیان اینکه امسال دو جایزه مستند و انیمیشن اضافه خواهد شد، افزود: فراخوان جشنواره فیلم فجر سال گذشته 17 مهر منتشر شد امسال هم همان روش سال گذشته را در پیش خواهیم داشت. بعد از انتشار فراخوان دیبرخانه کار خود را شروع خواهد کرد.

وی درباره اعضای هیات انتخاب نیز گفت: ابتدا باید منتظر ثبت نام فیلم ها باشیم زیرا همانطور که می دانیم اعضای هیات داوری و انتخاب از بین سینماگران انتخاب می شود بنابراین باید از بین کسانی باشند که فیلم نداشته باشند.

داروغه زاده در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه چرا باید هیات انتخاب وجود داشته باشد توضیح داد: دبیر جشنواره وقتی هیاتی را انتخاب می کند در واقع از آنها کمک می گیرد تا انتخاب ها را بهتر انجام دهد اما در نهایت مسئولیت با دبیر است. در ایران جشنواره ما جشنواره سینمای ایران است و از کشورهای مختلف در آن حضور ندارند و سیاست اصلی همان سیاستی است که کل مدیریت سینما را اداره می کند. باید از هیات انتخاب کمک بگیریم تا انتخاب ها بهتر باشد و کمتر حاشیه داشته باشیم.

وی درباره اعتراض ها به هیات انتخاب نیز گفت: بخشی از اعتراض ها برای این است که حضور در جشنواره برای فیلمساز ها به ویژه فیلمسازان جوان اهمیت دارد واگر این شانس را نداشته باشند دلخور می شوند. بخشی از آن هم به فرهنگ سازی برمی گردد. جشنواره، جشن و مسابقه ملی است. فیلمسازان ما باید بدانند که اگر امسال برنده نشدند همکارش برنده شده است و باید به برنده شدن و انتخاب شدن فیلم های سینمایی همکارانمان احترام بگذاریم.

دبیر سی و هفتین جشنواره فیلم فجر با اشاره به داوری های جشنواره نیز ادامه داد: داورها بیشتر از طیف تهیه کنندگان و کارگردان ها انتخاب می شوند و بعضا یک بازیگر و یا یک فیلمبردار هم در بین آنها حضور دارد و انتقادها بیشتر از بخش اصلی مانند بهترین فیلم، کارگردان و بازیگر و کمترین اعتراض را به بخش فنی داشتیم. اینکه بخواهیم همه را راضی کنیم تئوری اشتباهی است زیرا امکان پذیر نیست. فشارها از همه جا وجود دارد داورها و دبیر باید مستقل عمل کنند و بهترین راه را ملاک قرار دهند. اگر همه اهالی سینما و رسانه ها سعی کنند برای جذاب تر شدن جشنواره کمک کنند حاشیه ها کمتر می شود اگر هر فردی که فیلم ساخته فکر کند باید فیلمش جایزه بگیرد و انتخاب شود اشتباه است و با حاشیه ها همراه خواهیم بود.

وی افزود: در ویترین سینمای ایران گزیده ای از فیلمها را قرار می دهند، نمی توانیم همه فیلم های سینمای ایران را در بخش مسابقه قرار دهیم. باید توجه داشته باشیم که یک جشنواره حرفه ای میدانی برای رقابت بهترین ها خواهد بود.

داروغه زاده خاطرنشان کرد: از هر جشنواره ای توقع می رود تا به سیاستگذاری در سال آینده تاثیرگذار باشد امروز فاکتورهای تاثیرگذار برای اینکه فیلم های سال اینده چه چیزی باشد تغییر کرده است. سرمایه گذاری بخش خصوصی بیشتر شده است و رسانه ها تاثیرگذار هستند و جایزه ای که جشنواره می دهند نوع نگاه سازمان سینمایی و دولت را مشخص می کند که چه فیلم هایی را بیشتر می پسندند.

وی در پاسخ به این سوال مبنی بر اینکه در جشنواره شاهد فیلم شگفت انگیزی خواهیم بود، گفت: سال گذشته تعداد فیلم های متوسط به بالا در جشنواره بیشتر بود. فیلم های بزرگ و خوبی داشتیم. فیلم هایی که در ماه های اخیر اکران شده فیلم های خوبی بودند. در سال گذشته در جشنواره فیلم ضعیف نداشتیم. اینکه در سال های گذشته فیلم های سینمایی مردم و منتقدین را شگفت زده نکرد را قبول دارم زیرا امروز سطح ذائقه مخاطبین بالا رفته و توقعات مردم از سینما بسیار بیشتر شده است و سینما توقعات را نسبت به گذشته کمتر برآورده می کند. برخی از فیلم ها که صرفا تجاری ساخته می شوند ممکن است حضورشان در جشنواره به آنها کمک نکند ، جایزه نگیرند و مورد توجه منتقدین نباشد اما اکثر فیلم ها حضورشان در جشنواره می تواند به حضورشان در بازار های جهانی و فروششان در گیشه کمک کند.

وی درباره برآورد هزینه های جشنواره امسال گفت: هزینه های جشنواره 36 نسبت به جشنواره 35 یک سوم کاهش پیدا کرد. سال گذشته برآورد هزینه داده نشد و گفتیم با مدیریت کاهش هزینه ها را داشته باشیم که خوشبختانه موفق بودیم. امسال هم همان کار را انجام می دهیم. با همین سرفصل ها مانند سال گذشته با مدیریت بهینه صرفه جویی می کنیم تا شاهد هزینه معقول و منطقی باشیم. در کل سال 100 میلیارد هزینه بودجه سینما است و سیاست رئیس سازمان سینمایی این است که هزینه جشنواره ها را کاهش دهند تا بیشتر هزینه ها به تولید اختصاص داده شود. سعی می کنیم با گرفتن اسپانسر هزینه ها گردن سازمان سینمایی نیافتد.

وی درباره اساسنامه جشنواره فیلم فجر نیز توضیح داد: در 4 سال گذشته در جشنواره تغییرات زیاد نبوده است. بخش اصلی جشنواره مسابقه سینمای ایران است که کمترین تغییر را داشته است. جشنواره بخش های جانبی داشته که آنها بیشتر دچار تغییر و تحول بوده و بخشی از این تغییرات به خاطر تغیرات در کل سینمای ایران بوده است. همگام با تغییراتی که در سینمای ایران پیش می آید جشنواره هم تغییر می کند اما در 3 سال اخیر تغییری نداشتیم.

داروغه زاده در پاسخ به این سوال مبنی بر اینکه صحبت هایی شده تا جشنواره به صورت تخصصی برای منتقدین و اهالی رسانه برگزار شود، گفت: به نظرم این نوع برگزاری جذابیت جشنواره را می گیرد. تبلیغات فیلم ها در اکران های مردمی اتفاق می افتد سینماگران در سالن های سینما حضور پیدا می کنند با مردم فیلم می بینند. یکی از مهمترین جایزه برای فروش فیلم ها جایزه بهترین فیلم از نگاه مردمی است و شور و حال جشنواره در همین صف های طولانی مردمی است. فیلمسازها بازخوردهای مردمی را می بینند و متوجه می شوند که چگونه تبلیغات کنند و چگونه تدوین کنند. ضمن اینکه جشنواره ما جشن پیروزی انقلاب اسلامی و مهمترین جشن در آن ایام برگزاری جشنواره فیلم فجراست که مردم را درگیر می کند.

وی با اشاره به جلسات پرسش و پاسخ فیلم های جشنواره افزود: در ایام برگزاری جشنواره با ترافیک نمایش فیلم ها و زمان کمی که وجود دارد مواجه هستیم بنابراین خیلی جلسات نقد و بررسی جایی ندارد و بیشتر باید پرسش و پاسخ داشته باشیم که برای تبلیغات فیلمها کارکرد دارد. ایام برگزاری باید معروف شود به اینکه فیلم ها مواجهه بهتری با مخاطب ارتباط برقرار کنند. سال گذشته مراسم استقبال از سینماگران را در سینمای رسانه ها داشتیم همچنین بیشتر مراسم ها در سینماهای مردمی برگزار شد. سعی کردیم این مراسم ها محدود به کاخ جشنواره نباشد. فیلمسازها در سینماها حضور پیدا می کردند و با مردم فیلم می دیدند همین امر به شور و نشاط اجتماعی کمک می کرد.

داروغه زاده درباره ادغام جشنواره ملی و جهانی بیان داشت: در این باره بین اهالی سینما و مدیران اختلاف نظر وجود دارد. اشکال بزرگی که در یکجا بودن این دو بخش وجود داشت این بود که توجه چندانی به بخش بین الملل نمی شد زیرا توجه ها به فیلم های سینمایی بود که قرار بود برای اولین بار نمایش داده شود. یکی از دلایل جداسازی این بود که جشنواره بین المللی اختصاصی داشته باشیم و بتوانند از فیلم هایی که در دنیا وجود دارد در این جشنواره حضور داشته باشد. اگر این جشنواره با ملی ارتباط بیشتری داشته باشد خوب است.ضمن اینکه همزمانی این دو جشنواره باعث می شود بخش بین الملل تحت الشعاع قرار گیرد.




سیدضیاء هاشمی رییس جامعه صنفی تهیه‌کنندگان روی آنتن زنده بیان کرد⇐آمادگی نمایش فوتبال جام‌جهانی در سینماها را داریم ولی نیروی انتظامی مجوز نمی‌دهد!/ماکزیمم ظرفیت نمایشی ما سالانه ۶۶ فیلم است!/باید در تولید، جلوی فیلمهای ضعیف گرفته شود نه آن که در اکران شکست سنگین بخورند/ارشاد به‌جای تولید به فکر سالن‌سازی در سراسر کشور باشد/برای تنوع اکران به صورت محدود فیلم خارجی روی پرده خواهد رفت

سینماروزان: آشفتگی اکران در سال 96 و به خصوص نیمه دوم سال که همراه بود با باز شدن ورودی اکران و روی پرده رفتن انبوهی از فیلمها موجب آن شد که تلاش شود با تنظیم نظام نامه ای تازه برای اکران، بخشی از مشکلات مرتفع شود اما به محض انتشار نظام نامه تازه هم نقد و نظر در باب غلبه حضور دولتی ها در شورای صنفی نمایش آغاز شد.

به گزارش سینماروزان سیدضیاء هاشمی رییس جامعه صنفی تهیه کنندگان سینما و از اعضای شورای صنفی نمایش با حضور روی آنتن زنده شبکه ششم سیما با اشاره به مشکلات اکران گفت: امسال نارضایتی از اکران بعلت کمبود سالن سینما زیاد بود، ما از اکران امسال راضی نیستیم چون کیفیت فیلمها پایین بود و به دلیل کمبود سالن، توزیع مناسب سانس نداشتیم اما تولیداتی که برای سال ۹۷ اکران میشود بهتر است و با افزایش سالن امیدواریم که اوضاع اکران بهبود یابد.

این تهیه کننده پیشکسوت ادامه داد: سینما رفتن با وضعیت جیب مردم ارتباط دارد و مردم از کمدی استقبال میکنند چون سرگرمشان میکند. دقت در تولید سال ۹۶ نسبت به سال ۹۵ باعث اکران موفق ۹۷ خواهد شد. باید قبول کرد که ماکزیمم ظرفیت نمایشی ما در سال ۶۶ فیلم است نه ۸۲ فیلم، خیلی از فیلمها باید به شبکه نمایش خانگی می رفتند و قابلیت سینما نداشتند. ۴۵ فیلم 96 با فروش زیر 800 میلیون روبرو شدند و شکست تجاری سنگینی خوردند. اینها فیلمهایی بودند که با فشار سازندگان اکران شدند و نفروختند. باید در تولید جلوی این فیلمهای ضعیف گرفته شود و پروانه ساخت داده نشود نه اینکه پروانه ساخت و نمایش بگیرند و بعد به هنگام اکران شکست سنگین بخوردند. متأسفانه ما در سال ۹۶ تنوع ژانر نداشتیم و فیلمهای اجتماعی قابلیت ارتباط با مخاطب نداشتند.

سیدضیاء هاشمی که یک فیلم اولی متفاوت با نام «امیر» را آماده اکران دارد با ارائه آمار بیان داشت: با ۸۲ میلیون نفر جمعیت، ۲۷ میلیون بیننده سینمارو داریم و نهایت یک فیلم، دو میلیون مخاطب دارد و این بخاطر عدم تعدد سالن سینما است و عدم گستردگی اکران است. ارشاد به جای تولید باید دنبال جذب سرمایه گذار برای سالن سازی سینما در کشور باشد؛ همین حالا فقط در تهران ۳۰۰ سالن سینما نیاز داریم.

تهیه کننده «عروس» و «اعتراض» با اشاره به نظام نامه اکران 97-98 گفت: سعی کردیم ضدانحصارترین آئین نامه اکران را تنظیم کنیم تا همه دفاتر پخش کار کنند و این آئین نامه کنترل جدی و بازرسی قوی دارد تا شرایط برای همه یکسان باشد. کمیته انضباطی هم باید جدی تر از قبل تخلفات را پیگیری کند.

رییس جامعه صنفی تهیه کنندگان درباره ایجاد ظرفیت اکران خارجی توسط موسسه رسانه های تصویری در اکران 97 گفت: سینمای ایران جایگاه خود را در برابر فیلم خارجی از قبل از انقلاب تا به حال حفظ کرده است و برای تنوع اکران باید به صورت محدود فیلم خارجی داشته باشیم که در پردیس ها فقط در یک سالن و در سایر سینماها در یک سانس اکران خواهد شد.

سیدضیاء هاشمی با اشاره به در پیش بودن جام جهانی و اثر آن بر کاهش مخاطب سینما گفت: سینما در ماه رمضان و بعد از آن که جام جهانی است افت فروش خواهد داشت و ما آمادگی نمایش فوتبال جام جهانی در سینماها را داریم اما نیروی انتظامی دنبال جداسازی زن و مرد است و مجوز نمی دهد! امیدواریم که با تعامل با نیروی انتظامی بتوان کاری کرد که سینماها در این ایام هم سودده باشند.




گزارش رسانه اصلاح‌طلب از تابوشکنی رسانه ملی در پخش رپورتاژ برای کنسرتی با حضور نوازندگان و خوانندگان زن

سینماروزان: در سالهای بعد از آزادی موسیقی پاپ هرچند صداوسیما در برهه هایی خودش مجالی برای تربیت و ارائه نسل جوان خوانندگان فراهم کرده اما سیاستگزاری این رسانه نسبت به پخش موسیقی همواره پرسش برانگیز بوده است. اصلی ترین پرسش هم بر سر چرایی عدم نمایش تصویر ساز بوده است.

روزنامه اصلاح طلب «شرق» به تازگی گزارشی ارائه داده با عنوان «تابوشکني صداوسيماي ملي» که بهانه آن پخش رپورتاژ ارکستر سمفونی رسانه ملی در شبکه خبر بوده است؛ رپورتازی که در آن هم ساز نشان داده شده و هم نوازندگی بانوان!!!

متن گزارش این رسانه را بخوانید:

در سي‌وسومين جشنواره موسيقي فجر امسال، گروه‌هاي مختلف موسيقي؛ از ارکستر سمفونيک تهران تا گروه‌هاي کوچک‌تري از ايران و خارج از کشور اجراي خود را روي سن بردند. يکي از اجراهايي که باعث ايجاد حاشيه شد، کنسرت ارکستر صداوسيما به رهبري سهراب کاشف بود. چند روز قبل از اجرا، کساني که در حال ديدن شبکه خبر بودند، با صحنه غريبي مواجه شدند. گوينده خبر: «ارکستر سمفونيک رسانه ملي در سي‌وسومين جشنواره موسيقي جشنواره فجر، ترانه «اي ايران» را اجرا خواهد کرد»،

ولي نکته، تصاويري بود که همراه با صداي گوينده پخش مي‌شد؛ خانم‌ها کنار آقايان ساز مي‌زدند و گروه کر، متشکل از خانم‌ها و آقايان که همراه با هم، سرود «اي ايران» را مي‌خواندند. نشان‌دادن ساز، نشان‌دادن خانم‌ها کنار آقايان در حال ساززدن و خانم‌هايي که کنار آقايان در گروه کر هم‌خواني مي‌کنند، تصاويري است که سال‌هاست رسانه ملي از نشان‌دادن آنها به‌شدت خودداري کرده. حالا چه اتفاقي افتاده است که ما مي‌توانيم اين تصاوير را ببينيم؟

آيا چون تبليغ کنسرت، مربوط به خود صداوسيما بوده، ديدن اين‌گونه تصاوير ايرادي ندارد؟ يا شايد فضا براي نشان‌دادن عمق تخصص نوازندگان و آهنگ‌سازان ايراني، به‌خصوص در زمينه موسيقي کلاسيک بازتر شده است؟

در کنسرت با يکي از نوازندگان خانم صحبت کوتاهي کردم. وقتي در مورد وضعيت حاضر نوازندگان از او پرسيدم، به من گفت که حمايت‌هاي معنوي و مالي نسبت به قبل پيشرفت بسيار خوبي داشته و آزادي‌هاي بيشتري دارند؛ هم در مورد نحوه پوشش که سخت‌گيري‌هاي سابق کمتر شده و هم در مورد اهميت‌دادن به کساني که در زمينه موسيقي کلاسيک کار مي‌کنند، اعم از سازندگان تا نوازندگان که تا پيش از اين بيشتر در سايه فعاليت مي‌کردند. اميد آن است که گشايش‌ها در اين زمينه بيشتر شود تا فعالان اين عرصه از موسيقي در جايگاه واقعي خود نمايش داده شوند.




۴۵ دقیقه زدوخورد در شبکه خبر⇐محمدتقی فهیم:  فیلم مدیری مایه افتخار است!!!/باعث تأسف است فیلمسازی{سامان مقدم} که ادعای تفکر داشت حالا با باسن عطاران می‌خواهد مخاطب را به سینما بکشاند!/{با اشاره به منوچهر محمدی و «اکسیدان»} اینکه فیلمی سطحی ۷ میلیارد بفروشد مایه افتخار است؟ بروند امام رضا(ع) و توبه کنند/چرا مانند دهه ۶۰ کمدیهای خوب تولید نمی‌شود؟/من نماینده مخاطبان سینما هستم و باید نظر دهم⇔حسین فرحبخش: وقتی فیلمی که شما با آن مشکل دارید ۲۰ میلیارد می‌فروشد یعنی مخاطبان نمایندگی شما را قبول ندارند!/به جای تخریب دیگران بیایید فیلمهای ارزشی تان را معرفی کنید تا بقیه بشناسند/با حضور دو روحانی در شورای ممیزی اینکه فیلم خلاف شرع تولید شود محال است/با موشک‌بارانی که متحجرین روانه ارشاد می‎کنند فیلمهای خنثایی تولید شده فرسنگها دورتر از سینما!/این قدر حسرت دهه ۶۰ را نخورید؛ در آن دوران مدیران سینمایی با ایده‌های کمونیستی پدرمان را درآوردند/خیلی از فیلمهای دهه شصت فقط بخاطر بی‌رقیب بودن مدیوم سینما فروختند

سینماروزان: تازه ترین برنامه «شهر فرنگ» همان طور که پیشتر هم قابل پیش بینی بود به دلیل حضور حسین فرحبخش صریح اللهجه و منتقدی به نام محمدتقی فهیم که همواره بی محابا آرایش را بیان میکند به یک زدوخورد کامل بدل شد؛ البته زدوخوردی لفظی که کاملا خودگردان پیش رفت.

به گزارش سینماروزان برنامه با صحبتهای فهیم آغاز شد که از لازمه وجود تنوع در سینما چنین گفت: سینما باید تنوع داشته باشد و نیاز به فیلم مفرح دارد و البته که ما با تفریح مردم و فیلمهای بفروش مشکل نداریم اما اینکه این فروش به چه قیمتی باشد مهم است اما مفرح بودن نباید به قیمت تخریب باشد و بجایش باید فیلمهایی ساخت که به جای زدگی مخاطب، مشوق فیلم دیدن آتی او باشند.

وی ادامه داد: ما با فیلم مبتذل مشکل داریم. فیلم مبتذل خوب نیست. مثلا وقتی دوربین سر تا پای بازیگر را با نماهای درشت می گیرد خواه ناخواه ابتذال رخ داده.

فهیم که سالها در «کیهان» قلم زده با اشاراتی مستقیم به «نهنگ2» افزود: اخیرا فیلمی را دیدم از کارگردانی که ادعای تفکر هم دارد اما دوربین را به طور زننده ای روی اندام عطاران می چرخاند!!! باعث تأسف است فیلمسازی که ادعای تفکر و اندیشه داشت حالا با باسن بازیگر میخواهد مخاطب را به سینما بکشاند!

حسین فرحبخش در واکنش به فهیم به ادعاهای برخی که میگویند تهیه کنندگان سینمای ایران جرأت ندارند فیلمهایشان را با خانواده ها ببینند تاخته و اظهار داشت: آنهایی که میگویند آثار سینمای ایران را با خانواده نمیشود دید دروغ می‌گویند. راحتتان کنم در جمهوری اسلامی فیلمی نیست که از دیدن آن خجالت بکشیم چون اینجا همه چیز منطبق با شرع پیش میرود.

فهیم در حرف فرحبخش پرید و گفت: بله اینجا جمهوری اسلامی است اما در همین جا اختلاس میلیاردی میکنند!!!

فرحبخش در پاسخ فهیم بیان داشت: بله اختلاس میکنند اما برای از ما بهتران است و ربطی به سینما و سینماداران باسابقه ندارد. هیچ چیز به اندازه سینما در این کشور اسلامی نیست. شما نگاهی کنید به دیگر امور. مثلا دارایی؛ آیا دارایی ما اسلامی است؟ آیا سیاست ما اسلامی است؟ اما در سینمای جمهوری اسلامی چیزی خلاف شرع و قانون وجود ندارد و اگر کسی ادعای غیراسلامی بودن آن را بکند یا مریض است یا نادان.

فرحبخش ادامه داد: اختلاس 3هزار میلیاردی بخاطر این است که نه شرع و نه فقه را توجیه نمیکنند اما در سینما یک عکس را ده بار بالا و پایین میکنند تا مجوز دهند. در شورای پروانه نمایش دو روحانی مجتهد است که همه چیز از کانال آنها می گذرد. اینکه هر حرفی برای سنی خاص باید گفته شود درست است اما اینکه بگوییم سینما خلاف شرع است درست نیست.

فرحبش با اشاره به ادعاهای فهیم درباره «نهنگ2» تأکید کرد: آنچه درباره عطاران می گویی اصلا خلاف شرع نیست چون اگر بود روحانیون شورا به آن مجوز نمیدادند.

این تهیه کننده خاطرنشان ساخت: به نظرم هر فیلمی که گیشه ای تر بود ارزشمندتر است چون مخاطب بیشتری را به سینما کشانده. اینکه میگویید گیشه به چه قیمتی هم به قیمت قانون کشور.

محمدتقی فهیم با اشاره به موضوع حضور روحانیون در شوراهای ممیزی گفت: تقریبا 5روز هفته‌ام در شوراهای مختلف می گذرد و اتفاقا روحانیون هم آنجا هستند که سینما را نمی شناسند.

وی ادامه داد: الان سه کمدی روی پرده داریم و فقط فیلم یک شومن تلویزیونی است که مایه افتخار است.

فرحبخش در پاسخ فهیم اظهار داشت: طبیعی است که روحانی تکنیسین سینما نیست. روحانی میتواند تصویر را ببیند و تعیین کند که خلاف شرع است یا نه منوط به اینکه اخلاق مان برآمده از شرع باشد. کیفیت تکنیکی را مجتهدان سینما تعیین میکنند و کیفیت شرعی را همان روحانیون.

این کارگردان افزود: هر چیزی قانون دارد و فصل الخطاب سینما وزارت ارشاد است. تا می توانید بیایید نقد کنید حتی ارکان نظام را اما نه نقد سیاسی و تخریبی.

فهیم که همچنان اصرار داشت خروجی شوراهای ممیزی ارشاد دچار ایراد است اظهار داشت: من اینکه همه فیلمها موافق شرع است را قبول ندارم.  اینکه در فیلمی می شنویم من پاچه میخورم تو کله یعنی شرع؟

فرحبخش در پاسخ گفت: وقتی بحث بر سر صرف عذایی است به نام کله و پاچه میتوانید چنین دیالوگی را به کار ببرید اما اینکه شما برداشت نادرستتان را فرض قرار میدهید نباید ملاک حمله شود.  تهمت نزنید به سینما. الم شنگه راه نیندازید برای نابودی سینما. تحجر است که آدمها را منافق میکند و این خطرناک است.

فهیم سپس این پرسش را از فرحبخش طرح کرد که چرا ایده های 50 سال قبل را همچنان در سینمای امروز می بینیم و فرحبخش پاسخ داد این به کسی ربطی ندارد.

فهیم اما از این گفت که نماینده مخاطبان سینماست و بر این اساس اظهارنظر میکند.

فرحبخش با اشاره به مخاطبان بالای فیلمهایی که فهیم با آنها مشکل دارد خطاب به وی گفت: اینکه فیلمی که شما نقدش میکنید 20 میلیارد میفروشد یعنی چه؟ یعنی اینکه مخاطبان نمایندگی شما را قبول ندارند.

این تهیه کننده با اشاره به آمار مخاطبان در سالهای اخیر گفت: نگاه تحجرآمیزتان باعث شده 40 میلیون مخاطب نداشته باشیم. ثابت شده که تا به سینما حمله میشود مخاطب پایین می آید و این حمله های سیاسی در همه این سالها وجود داشته است.

وی ادامه داد: به جای تخریب شما هم بیایید فیلمهای ارزشی تان را معرفی کنید تا بقیه بشناسند. مگر شما نمی گویی فیلم مدیری خوب است؛ خب پس فیلم مطلوب شما هم در این سینما وجود دارد یعنی چرخه سینما طوری چرخیده که چنین فیلمی تولید شده پس چرا کل سینما را میزنی؟؟؟

حسین فرحبخش درباره اینکه چرا کیفیت کمدیهای سینمای ایران نسبت به دهه های قبل پایین تر آمده بیان داشت: این یک مشکل کلیدی است که در هر زمان حسرت زمان سابق را میخوردیم. دهه 60 اکشن می ساختیم و پدرمان درمی آمد ولی به ما درجه جیم میدادند و حتی با طاسی  سر جمشید آریا مشکل داشتند اما حالا می گویند چرا اکشن نمیسازید؟

وی ادامه داد: الان هم می گویید چرا کمدی میسازید و احتمالا ده سال بعد که دیگر هیچ کس کمدی نساخت میگویید چرا کمدی نمی سازیم. این زدن دائمی هیچ مشکلی را حل نمی کند. بیایید و الگوسازی کنید.

فرحبخش با کلی کردن بحث خاطرنشان ساخت: به نظرم با استانداردهای جهانی چیزی به نام سینما در ایران وجود ندارد. سینما یا مظهر رویاپردازیست یا مظهر اجتماع اما در اینجا با موشک بارانی که متحجرین روانه ارشاد میکنند سینمای خنثایی ایجاد شده فرسنگها دورتر از هدف اصلی.

فرحبخش افزود: در دهه 60 بخاطر ساخت «مأموریت آقای شادی» در ارشاد توبیخ شدم. زمان «کما» پدرم را درآوردند. دهه 60  یک درام اجتماعی خوب به نام «غریبه» را ساختیم که بهش درجه جیم دادند و کلی دردسر برایش ایجاد شد. سال 61 «ریشه در خون» را با 2 میلیون ساختم یعنی پول چهار آپارتمان در ونک اما برخورد با من و امثال من چطور بود.

این کارگردان تأکید کرد: این را هم بدانید خیلی از فیلمهای دهه شصت بخاطر بی رقیب بودن مدیوم سینما فروختند و شاید اگر در آن دوران تلویزیون پویاتری داشتیم آن قدر نمی فروختند.

فهیم باز هم با اشاره به «نهنگ2» گفت: به ناگاه در اکران 130 سالن به فیلم مبتذل می دهند اما فیلم نجیب شکست میخورد. دهه 60 این طوری نبود.

فرحبخش در واکنش به او بیان داشت: «نهنگ2» مایه افتخار است چون مردم می روند آن را می بینند حتی «گشت2» و «ساعت 5عصر» هم مایه افتخار است چون فیلمهایی هستند که مخاطب دارند. وقتی مردم میروند «…آلبالو» می بینند باید افتخار کنید. این قدر درباره دوران طلایی دهه 60 نگویید؛ در آن دوران سینما را با ایده های کمونیستی اداره میکردند و آن دوران مایه افتخار نیست و ما که درونش بودیم میدانیم چه گذشت اما الان سینما نسبتا آزاد است.

فهیم که تقریبا نظاره گر حرفهای فرحبخش بود به ذائقه مخاطب اشاره کرد و گفت: فیلم بد ذائقه را می آورد پایین. فیلم بد نباید ساخته شود و باید کوشید در ارتقای ذائقه مخاطب.

واکنش فرحبخش به او چنین بود: من رفتم با خانواده ام که مذهبی هم هستند «اکسیدان» را دیدم و آنها هم خوششان آمد. همان طور که «زیر سقف دودی» هم مورد پسند خانواده ام واقع شد و اینکه دو فیلم با دو گونه متفاوت مخاطب پسند داریم یعنی تنوع. پس دنبال سیاسی کاری نروید و بیخود سینما را نزنید.

فهیم که در توجیه اقبال مخاطبان به آثاری که او با آنها مشکل داشت کم آورده بود به ناگاه به فیلم اخیر فرحبخش اشاره کرد و گفت: شما از بازیگر زن کلوزآپ گرفتید. چرا؟

و فرحبخش پاسخ داد: این خواسته کارگردان است و شما هم میتوانید فیلم را نقد کنید اما اینکه بخواهید فیلم را پایین بکشید درست نیست. اینکه بحث سیاسی میکنید که ارشاد را بزنید درست نیست.

فهیم با زیر سوال بردن بدنه سینمای ایران گفت: سینمای خوب چیست؟ سینمای خوب مبتنی بر قواعدی خاص است که از فیلمنامه تا اجرا را دربرمیگیرد اما سینمای الان مثل مخدر شده و سازنده نیست.

فرحبخش هم خیلی سریع پاسخ داد: دلیل این انفعال آن است که از بیرون به ارشاد فشار سیاسی می‌آورند و در نتیجه مسئولان هم میروند به سمت مدیریت روزمره بی حاشیه که نتیجه اش میشود سینمای خنثی.

فهیم پایان گفته هایش با اشاراتی غیرمستقیم به «اکسیدان» گفت: تهیه کنندگان مدعی مذهبی کارشان به ساخت فیلمهای سطحی رسده است. واقعا اینکه فیلمشان 7میلیارد بفروشد برایشان مایه افتخار است؟؟؟ بروند امام رضا(ع) توبه کنند و فیلم خوب بسازند.




حمله صریح سخنگوی خانه سینما به تهیه کننده ۳ارگانی روی آنتن زنده⇐ایشان آفت سینمای ایران هستند+نظرات مرتضی شایسته درباره این آفت

سینماروزان: هرچند سالهاست تولیدات ارگانی در سینمای ایران جریان دارد اما ظهور فیلم چندارگانی در سینمای ایران به همین سال گذشته و تهیه کننده ای تازه از راه رسیده بازمیگردد که به بهانه سوژه انقلابی فیلم خود از 3 تا 4ارگان مختلف بودجه گرفت.

به گزارش سینماروزان ظهور چنین تهیه کنندگان بی ریشه ای مدتهاست محل نقد رسانه ها و سینماگران مستقل است و به تازگی یک تهیه کننده سینما هم در برنامه زنده “شهر فرنگ” شبکه خبر به این تهیه کنندگان چندارگانی تاخت.

علی قائم مقامی تهیه کننده و عضو هیات مدیره خانه سینما گفت: آفت سینمای ایران تهیه کنندگان ارگانی اند. اینها از نهادهای عمومی و دولتی پول میگیرند فیلم بسازند و چون بواسطه لابی سرمایه می گیرند و نه بخاطر رزومه قوی، هدفشان صرفا سودآوری در تولید است.

قائم مقامی با اشاراتی که به تهیه کننده 3ارگانی فعال در ستاد انتخاباتی یک کاندیدای مستعفی بازمیگشت، بیان داشت: پیشتر تهیه کننده ارگانی داشتیم که از یک ارگان پول میگرفت و طوری هم میگرفت که در تولید به سوددهی برسد اما در حال حاضر تهیه کنندگانی داریم که از دو ارگان و اخیرا هم یکی هست که از 3ارگان پول میگیرد برای تولید فیلم و حساب کنید چه سودی در تولید به آنها میرسد.

این تهیه کننده ادامه داد: اینها فقط و فقط بخاطر لابیهایشان است که پول گرفته اند و به این ترتیب به آفتی برای سینمای ایران تبدیل شده اند چون نه فقط بودجه عمومی تلف میشود که رشد حبابی اینها باعث میشود تهیه کنندگان قدیمی نتوانند کار کنند.

مرتضی شایسته تهیه کننده قدیمی سینمای ایران که دیگر مهمان “شهر فرنگ” بود نیز با تایید سخنان قائم مقامی گفت: تهیه‌کنندگان غیرحرفه ای پول زیاد از ارگان میگیرند تا سود در تولید نصیبشان شود اما تهیه کننده حرفه‌ای حتی اگر حمایت نصیبش شود همچنان نگاهش تولید محصولی است که در گیشه مورد توجه قرار گیرد.

وی تاکید کرد: تهیه کننده حرفه ای به دنبال گرفتن پول هنگفت از ارگان نیست بلکه برآورد بودجه درست ارائه میدهد برای کیفیت تولید اما تهیه کننده غیرحرفه ای هدفش ارائه رقم بزرگ به ارگانها است برای سود شخصی.




روی آنتن زنده بیان شد⇐بدنه مدیریتی دهه ۶۰ منتقد اصلی جشنواره فجر بودند!/دشمن خطاب کردن رسانه‌های شفاف‌ساز، بزرگترین اشتباه هیأت داوران بود

سینماروزان: با گذشت بیشتر از یک هفته از پایان جشنواره سی و پنجم فجر همچنان تحلیلهای متفاوت نسبت به این رویداد است که در کانون توجه قرار دارد.

به گزارش سینماروزان از جمله تحلیلهای اخیر نسبت به جشنواره فجر پنجشنبه شب در شبکه خبر انجام شد و در برنامه ای زنده به نام «شهرفرنگ»؛ جالب اینجا بود که کیوان امجدیان مهمان حاضر در این برنامه ادعایی را بیان کرد درباره منتقدان جشنواره؛ ادعایی با این مضمون که افرادی نزدیک به بدنه مدیریتی دهه 60 سینما بزرگترین منتقد جشنواره امسال فجر بودند. امجدیان البته از هیأت داوران هم گلایه کرد که چرا فضای مجازی و رسانه های شفاف ساز این فضا را دشمن خود قلمداد کرد.

کیوان امجدیان منتقد و فعال رسانه‌ای گفت: امسال باتوجه به نزدیک بودن جشنواره به یک انتخابات مهم، فکر می‌کنم نسبتا خوب مدیریت شد تا جشنواره محل رسیدن به مطامع سیاسی جناح‌ها و گروه‌ها نشود و به هر روی این جشنواره هم جشنواره‌ای بود مثل جشنواره های گذشته. با همه نقاط قوت و ضعف آن. این هم که می‌گویند بدترین جشنواره بود و …فکر می‌کنم صرفا عده ای دارند مشکلات را آگراندیسمان می‌کنند.

وی درباره چرایی بوجود آمدن این حواشی گفت: چند ماه قبل از جشنواره ، آقای حیدری تصور می‌کرد با منتقدان سنتی خود روبرو خواهد بود. منتقدانی که به واسطه اختلاف مبنایی در نوع نگاه فرهنگی و سیاسی با طیف او از همان ابتدا معلوم بود به مخالفت با این جشنواره برخواهند خواست. اما اینطور نبود. اتفاقا افرادی که از بدنه مدیریت سینمایی نزدیک به جریان متنفذ دهه 60 بودند قرار بود مهمترین منتقدان جشنواره  باشند. جریانی که پیش از جشنواره به شدت به آنها حمله شده بود و حالا می‌خواستند با ضعیف نشان دادن این دوره مدیریتی، وجهه خود را ترمیم کند.

او افزود: متاسفانه با حرکتی که در سالهای قبل داشتیم حالا دیگر فیلمسازان به دو سیمرغ و 3 سیمرغ قانع نیستند و مدام اعتراض دارند که نه‌امین سیمرغ را چرا ندادند و دهم‌این هم حق ما بود و …از سوی دیگر بعضی منتقدان باسابقه هم به‌عوض آن‌که به دنبال اصلاح و نقد باشند متاسفانه جایگاه خود را فراموش کردند و تصور کردند هرچه آنها می گویند باید عملی شوند. در نتیجه بجای اینکه منتقد باشند توهم مدیریت و راهبری سینما برای آنها ایجاد شد و در نتیجه فضای نقد سالم، محدود شد. هرجا هم که نقد کم شود، بی اخلاقی زیاد می‌شود و جای آن را می‌گیرد. متاسفانه عملکرد بعضی منتقدان در این جشنواره خوب نبود.

وی همچنین گفت: در نامزدی و داوری اشتباهات و حواشی پیش آمد که البته مسبوق به سابقه است و این بار آگراندیسمان شد. واقعیت این است که هر تیم داوری دیگری هم می‌آوردند کمی بهتر یا کمی بدتر می‌شد چرا که اصلا ساختار جشنواره و داوری غلط است و باید تغییر کند.

امجدیان درباره ساختار جشنواره فیلم فجر توضیح داد:  ساختار کنونی جشنواره مربوط به زمانی است که ما 40 فیلم در سال تولید می‌کردیم. کلا هم یک یا دو جشنواره بیشتر نداشتیم. اما حالا 200 فیلم در سال تولید می‌کنیم و بیش از 100 جشنواره داریم. طبیعتا دیگر آن ساختار و آن شکل انتخاب و داوری جواب نمی‌دهد. شما هرچقدر هم تلاش کنید ، چون ساختار غلط است، باز هم حاشیه ایجاد می شود. حالا وای به حال اینکه عده‌ای هم ( ظاهرا همسو) با قصد قبلی برایت شمشیر تیز کرده باشند.

وی با اشاره به شفاف سازی صورت گرفته از سوی رسانه های غیررسمی افزود: یکی از اشتباهات هیئت داوران این بود که رسانه های رسمی و غیررسمی را به عنوان یک دشمن قلمداد کردند و حتی در بیانیه هم به آن اشاره کردند و فضاسازی ها را به همین رسانه های غیررسمی نسبت می دادند که اشتباه بود. از سوی دیگر به نظر من در داوری به فیلمی مثل «21 روز بعد» اجحاف شد. فیلم «ویلایی‌ها» آنگونه که باید دیده نشد و بعضی فیلم‌ها مثل «خفگی» یا «سوفی و دیوانه» هم در بعضی بخش‌ها می‌توانستند مطرح شوند که نشدند. اما با تمام این حرفها فکر می‌کنم باوجود اختلاف سلیقه و انتخاب، باید به قانون تمکین کنیم.




انتقاد یک رسانه فرهنگی-اجتماعی از کلی‌گویی دامنگیر برنامه سینمایی شبکه خبر

سینماروزان: فارغ از کم کاری رسانه ملی در پوشش زنده اختتامیه و افتتاحیه جشنواره فیلم فجر علیرغم سهمیه ویژه ای که برنامه سازان این رسانه از کاخ جشنواره داشتند، اینکه در برنامه های روتین رسانه ملی منهای «هفت» هم هیچ گاه جریان سازی خاص مجلات صوتی-تصویری را شاهد نبودیم نکته ایست که بسیاری از رسانه ها به آن اشاره کرده اند.

به گزارش سینماروزان به تازگی روزنامه فرهنگی-اجتماعی «هفت صبح» نیز ذیل تیتر «دفاع از سیف ا.. داد در شهرفرنگ» به انتقاد از کلی گویی موجود در این برنامه شبکه خبر پرداخته است.

متن مطلب «هفت صبح» در این باره را بخوانید:

برنامه «شهرفرنگ» شبکه خبر به بهانه پایان جشنواره فیلم فجر به ارزیابی عملکرد آن پرداخت. یکی از مهمانان برنامه محمدتقی فهیم بود که در بخشی از گفته هایش اشاره ای به مدیریت مرحوم سیف الله داد در زمان تصدی گری معاونت سینمایی کرد و گفت من با او زاویه داشتم اما ثبات عقیده و حمایتش از نوعی سینما تحسین برانگیز است. اشاره این منتقد به انفعال بیش از حد مدیران سینمایی در چند سال اخیر بود. «شهرفرنگ» با تیتر «پایان پرواز سیمرغ» روی آنتن رفت که غالب برنامه، حرفهای کلی بود و جز یکی دو مورد با مصداق درباره جشنواره سی و پنجم حرف زده نشد. تیتر برنامه هم عجیب بود؛ «پایان پرواز سیمرغ» دقیقا یعنی چه؟




درگیری تند و تیز روی آنتن زنده⇐کارمند “هنروتجربه” خطاب به یک روزنامه نگار: ایشان را به جایی می برم که جواب پس دهند!

سینماروزان: کاملا قابل پیش بینی بود حضور روزنامه نگاری به نام نیما حسنی نسب که در همه این سالها کوشیده به نوبه خود تمامیت خواهی حلقه ای معدود در انجمن منتقدان را نقد کند در برنامه ای زنده به نام “شهرفرنگ” آن هم در برابر کیوان کثیریان که مدام با این شبهه مواجه شده که در سالهای اخیر به واسطه حضور در همان حلقه تا روابط عمومی گری و کارمندی در محافلی وابسته به بودجه های عمومی و از جمله “هنروتجربه” پیش رفته، سبب ساز ردوبدل شدن حرفهای تند و تیزی شود.

به گزارش سینماروزان این حرفهای تند و تیز زودتر از حد تصور عصبانیت کثیریان را موجب شد و کار تا آنجا پیش رفت که وی با لحنی تهدیدآمیز خطاب به حسنی نسب گفت: شما را به جایی می برم که مجبور باشید جواب پس دهد!!!

چرایی تند و تیزی بحث و کشیدن کار به تهدید مستقیم، ادبیات صریحی بود که حسنی نسب در انتقاد از صنفی موسوم به منتقدان و سرازیری امتیازات این صنف به جیب عده ای معدود به کار برد.

نیما حسنی نسب در این برنامه با اشاراتی صریح در تبیین آنچه نقد نیست گفت: نقد مقاطعه کاری، کارگزاری، کارچاق کنی و کنترات کردن نشست و کنترات کردن فرهنگسرا نیست.
وی ادامه داد: نمی شود شما یک دهه به واسطه نقدهایی که 15 سال قبل نوشتی عایدی داشته باشی و رانتهایی مشخص نصیب خود کنی.

این اظهارات صریح با واکنش صریح کثیریان مواجه شد که به حسنی نسب بگوید اگر مدرکی دال بر رانتخواری وی دارد منتشر کند و حسنی هم در پاسخ گفت: رانتخواری که مدرکی از خود به جای بگذارد، منگلی بیش نیست!
حسنی نسب ادامه داد: افزایش حجم فعالیتهای غیرعادی برخی افراد در در دوران خاص بدون داشتن توانایی ویژه مصداق کامل رانت است. این خوب نیست که در نشست جشنواره عربده بکشیم و جلوی خانه سینما ادا دربیاوریم بعد به دنبال نفع خواهی باشیم.

کثیریان در واکنش به حسنی نسب از فیلمسازی گفت که ادعا کرده یک منتقد برایش شماره کارت فرستاده تا از فیلمش تمجید کند و حسنی در پاسخ وی گفت: از این آقای فیلمساز عاجزانه خواهش میکنم نام منتقد موردنظر را منتشر کنند و اگر اعلام نکنند ادعایشان شبهه برانگیز است.
وی ادامه داد: نقد خریدن کار احمقانه ایست چون برای مخاطب روزگار ما خود فیلم است که اهمیت دارد و نه این نقدها.

حسنی نسب با تاکید بر اینکه برخی مشکلات حیطه نقد ناشی از انجمنی موسوم به منتقدان خانه سینماست اظهار داشت: یک چیر موهوم داریم به عنوان انجمن منتقدان که از خبرنگار تا عکاس و نویسنده و ویزیتور و آگهی بگیر و… در آن عضوند. ریشه مشکل هم در اساسنامه انجمن است که می شد اشکالات آن رفع شود که نشد.
حسنی افزود: البته عدم اصلاح اساسنامه هم دلیل دارد و اساسنامه را اصلاح نکردند چون در صورت اصلاح و حذف افراد بی ربط دیگر کمیت عددی حاضر در انجمن وجود نداشت که بشود به واسطه آن برای عده ای محدود امتیاز گرفت.
این روزنامه نگار که چندین سال مدیریت سایت “سینمای ما” را برعهده داشت ادامه داد: انجمن مذکور هرچند برای خیلیها آب نداشت اما برای اندکی نان بسیاری داشت و اصلا وظیفه ماست که مشکلات انجمن را گوشزد کنیم.
وی با خطاب مستقیم به کثیریان گفت: وقتی انجمن را درگیر حکم شلاق دادن کردید که بعد امتیازش را بگیرید معلوم است که با انتقاد مواجه می شوید. وقتی برای فیلمسازیخاص یقه جر می دهید و بعد می شوید روابط عمومی جشنواره ای که این فیلمساز، دبیرش است معلوم است که با گلایه مواجه شوید.
حسنی نسب تاکید کرد: بیایید و یک نقد مربوط به هیات رییسه سالهای اخیر انجمن که مربوط به ده سال گذشته است را نشان دهید تا بفهمیم ماجرا چیست!




گلایه از منتقدان-روابط‌ عمومی‌چی و معامله‌گری خبرنگاران خبرگزاری‌ها روی آنتن زنده

سینماروزان: در سالهای اخیر کم نداشته ایم منتقدان و خبرنگارانی را که رسانه خود را مجالی کرده اند برای گرفتن روابط عمومی فلان پروژه یا بهمان جشنواره.

به گزارش سینماروزان در برنامه اخیر “شهرفرنگ” که از شبکه خبر روی آنتن رفت ایزد مهرآفرین روزنامه‌نگار فرهنگی به انتقاد صریح از خبرنگاران و منتقدانی پرداخت که به راحتی به کارمندان جریانات سینمایی دولتی یا غیردولتی بدل می‌شوند.

مهرآفرین با اشاره به وضعیت رسانه‌های سینمایی در کشور گفت: یکی از مشکلات رسانه‌ها این است که همسو با جریان قدرت می‌شوند و همین می‌شود که نمی توانند در عیان ساختن بسیاری از فسادها پیشرو باشند. مثلا در حوزه سینما کمتر دیده ایم گفتمان اینکه تهیه کننده وظیفه اش چیست و چرا اغلب تهیه کنندگان واسطه ای شده اند برای دریافت بودجه مورد کنکاش قرار گیرد.

وی ادامه داد: خبرنگاری که نهایت آرزویش سلفی انداختن با فلان هنرمند است که نمی‌تواند وارد مباحث آسیب شناسانه شود. متأسفانه به نظرم روزنامه‌نگاران فعال در حوزه سینما بیشتر از 30 تا 40 نفر نیستند؛ همینها هستند که اثرگذارند و دارای اندیشه اما از آن طرف در جشنواره فجر 2000 خبرنگار سروکله شان پیدا می‌شود و بعد هم اینها را هیچ جای دیگر نمی‌بینید یعنی در زمان جشنواره فجر متولد می‌شوند و بعد هم محو؛ اینها هدفشان همان سلفی گرفتن با فلان هنرمند است.

این روزنامه نگار با اشاره به یکی از آفات کار رسانه اظهار داشت: فلان تهیه کننده حاضر است خبرنگار یک خبرگزاری شناخته شده را روابط عمومی خود کند تا از رسانه او به نفع خود سوء استفاده کند. سوال اینجاست چرا خبرنگاران خبرگزاری‌هایی که به نام هم مشهورند وارد چنین معاملاتی می شوند؟ تجربه هم نشان داده کم اتفاق افتاده خبرنگاری که روابط عمومی شده و معتقد باشد به اصول کار حرفه ای و مثلا رسانه‌اش را در خدمت پروژه متبوع خویش قرار ندهد.

وی با اشاره به برخی منتقدان هبه‌بگیر ادامه داد: ناراحت کننده است حتی منتقدان ما هم وقتی در پروژه ها و سازمانهای مختلف مسئولیت روابط عمومی می گیرند کاملا اندیشه های خود را فراموش می کنند و تبدیل می شوند به مدیحه سرا سیستمی که آنها را استخدام کرده! از آن طرف اگر رسانه ای سیستم متبوع آنها را نقد کند به جای اینکه جواب نقد را دهد، می روند و در رسانه خودشان به تعریف و تمجید آن سیستم می پردازند.

مهرآفرین افزود: خیلی منتقد و خبرنگار داریم که می‌روند روابط عمومی گروه‌های سینمایی مانند هنروتجربه می‌شوند. منتقدانی که مدیر روابط عمومی هنروتجربه می شوند مگر می توانند این جریان سینمایی را واقعا منصفانه نقد کنند؟ محال است. نه تنها نمی‌توانند بلکه به کارمندانی بدل می‌شوند که رسانه‌هایشان را دربست در خدمت این جریان قرار می‌دهند.

این فعال رسانه ای خاطرنشان ساخت: بدترین آفت در سینماگران این است که می روند سراغ رسانه هایی که برایشان نوشابه باز می کنند و با آنها گفتگو می کنند. در صورتی که گفتگو از چالش پیش می آید و اتفاقا سینماگر باید برود با رسانه ای گفتگو کند که مخالف اوست.

 




روی آنتن زنده اتفاق افتاد⇐انتقاد توأمان از دبیران خبرگزاری‌هایی که به روابط‌عمومی‌گری می‌پردازند و انجمن منتقدانی که روسایش امتیازات مختلف کسب می‌کنند ولی سهم اعضایش فقط یک آگهی ترحیم است!

سینماژورنال: رسانه ملی کمتر پیش آمده میانه مثبتی با ژورنالیسم سینمایی داشته باشد و گهگاه و در برنامه هایی که به بررسی این نوع ژورنالیسم پرداخته اند هم بیشتر این زیر سوال بردن کلیت ژورنالیسم است که در کانون توجه قرار گرفته است.

به گزارش سینماژورنال در یکی از تازه ترین برنامه های “شهر فرنگ” که از شبکه خبر روی آنتن می رود نیز با تمرکز بر سوژه “ژورنالیسم سینمایی از اطلاع رسانی تا شایعه پراکنی”، بیشتر زیر سوال بردن این مقوله بود که به چشم آمد.

جالب اینجا بود یکی از مهمانان این برنامه که به عنوان روزنامه نگار و منتقد معرفی شد کمترین سابقه روزنامه نگاری را داشته و  مجلات ارگانی که مدیریت آنها را برعهده داشته نیز خروجی چندانی در میان مخاطبان نداشته‌اند اما ایشان به عنوان یک تئورییسن در باب ژورنالیسم تئوری‌های کلی صادر می‌کرد (!) بدون اینکه بتواند به صورت مصداقی درباب گفته‌های خود تحلیل ارائه کند.

با این حال نیما حسنی نسب دیگر مهمان حاضر در برنامه در کنار مرور برخی از مشکلات ژورنالیسم سینمایی، سعی کرد به آسیب شناسی درباره کرنش بی دلیل برخی خبرنگاران در برابر اهالی سینما و البته بی تفاوتی انجمنی موسوم به منتقدان خانه سینما نسبت به وضعیت اعضاء بپردازد.

تولید محتوا نیاز دارد به قریحه و دانش و اغلب آنها که وارد این کار می شوند فاقد این عناصر هستند

حسنی نسب ضمن طرح انتقادهایی قابل تأمل به برخی از خبرنگارانی که به کارمندان سینماگران بدل شده اند گفت: پول زیادی در حیطه ژورنال وجود ندارد و همین می‌‎شود که خبرنگار می زند به جاده خاکی روابط عمومی گری! تولید محتوا نیاز دارد به قریحه و دانش و اغلب آنها که وارد این کار می شوند فاقد این عناصر هستند در نتیجه به کرنش دربرابر سینماگران می پردازند بلکه روابط عمومی یک پروژه را به دست بگیرند. نتیجه اینکه اهالی سینما هم مدام منت می گذارند بر سر این گروه.

حسنی نسب با اشاره به خاطرات خودش از روزنامه نگاری ادامه داد: حین دو دهه فعالیت در این حیطه بارها مواجه شدم با بازیگران و کارگردانانی که وقتی برای مصاحبه با آنها حاضر می شدم به گلایه از این می پرداختند که بسیاری از خبرنگاران مصاحبه را بهانه ای می کنند که با یک طبق فیلمنامه یا تستهای بازیگری شان نزد آنها آمده و تلاشی کنند برای ورود به سینما؛ همین است که ارزش خبرنگار را پایین می‌آورد.

امان از دبیران سرویسی که روابط عمومی‌چی شده اند

این منتقد با بیانی صریحتر خاطرنشان ساخت: وقتی دبیر سرویسهای خبرگزاریهای مهم این کشور تبدیل می شوند به روابط عمومی فیلمها طبیعی است که واقعیت انتقال خبر مخدوش می شود. جالب است که این دوستان علیرغم روابط عمومی گری اما خبرگزاری را هم رها نمی‌کنند! چرا؟ چون فی‌نفسه توانایی روزنامه نگاری چندانی ندارند و هویت شان گره خورده با هویت آن خبرگزاری خاص.

نیما حسنی نسب با تأکید بر اینکه برخلاف آنچه گفته می شود ژورنالیسم زرد فقط در رسانه های سینمایی نیست و تلویزیون را دربرگرفته بیان داشت: همین چند وقت پیش هم بر روی آنتن زنده همین تلویزیون خودمان دیدیم که یک خبر جعلی درباره فوت فلان مجری نقل شد.

میزان رانت برخی اعضای انجمن بی سابقه است اما خروجی برای اعضاء…

حسنی نسب با انتقاد از کم کاری صنفی موسوم به انجمن منتقدان خانه سینما گفت: ما بازه گشادی داریم از خبرنویس و حروفچین تا روزنامه نگار و منتقد باسابقه که همه آمده اند در کشکولی به نام انجمن منتقدان و نویسندگان خانه سینما جمع شده اند. اما به راستی کدام انجمن منتقدان؟ انجمنی که از آگهی بگیر تا حروفچین و مصحح به عضویت آن درآمده اند چگونه می خواهد اسباب ارتقای روزنامه نگاری سینمایی را فراهم کند.

این منتقد ادامه داد: همین روند بوده که باعث شده این انجمن غیر از رانت برای هیأت رییسه و یک کارت جشنواره برای اعضا که آن هم گرویی پرداخت حق عضویت است خروجی دیگری نداشته باشد. میزان رانت و اعتباراتی که برخی از اعضای این هیأت رییسه به محض ورود به آن گرفته اند از امتیاز مجله و سایت و آموزشگاه سینمایی گرفته تا روابط عمومی جشنواره ها و سفرهای خارجی، بی‌سابقه است. اما کارکرد انجمن برای اعضایش چیست؟ اینکه اگر یکی از اقوام اعضاء بمیرد یک آگهی ترحیم می دهند.




رییس اداره نظارت آب پاکی را روی دست کیانوش عیاری ریخت

سینماژورنال: “عصبانی نیستم، “خانه پدری”، “خانه دختر”، “آشغالهای دوست داشتنی” و “رستاخیز” از جمله فیلمهای توقیفی در دولت یازدهم هستند.

به گزارش سینماژورنال هرازگاه صحبتهایی درباره حل مشکل و روی پرده رفتن این فیلمها شنیده می‌شود و در نهایت نیز هیچ اتفاق تازه ای رخ نمی‌دهد.

به تازگی نیز حبیب ایل بیگی رییس اداره نظارت با حضور در برنامه “شهرفرنگ” شبکه خبر درباره دو عنوان از این آثار حرف زده است.

امیدوار به حل مشکل “رستاخیز”
آن طور که “ایلنا” گزارش داده حبیب ایل بیگی درباره آخرین وضعیت فیلم “رستاخیز” گفت: این فیلم با بودجه غیر دولتی ساخته شده است و بخشی از هزینه آن از سوی شیعیان و مسلمانان جهان تأمین شده است.

وی ادامه داد: در آخرین صحبت‌هایی که با احمدرضا درویش کارگردان فیلم داشتیم، ایشان همچنان معتقد بود که امکان حذف شخصیت حضرت عباس (ع) از فیلم وجود ندارد.

وی ادامه داد: امیدواریم مسائل حقوقی این فیلم حل شود و دولت نیز کمک کند تا بخشی از هزینه‌های این فیلم تأمین شود و با رضایت دو طرف فیلم در سال ۹۵ اکران شود زیرا فیلم “رستاخیز” ابراز ارادت سینمای ایران به واقعه عاشورا و امام حسین (ع) است.

آب پاکی روی دست عیاری⇐نمایش “خانه پدری” منتفی است

ایل بیگی درباره آخرین وضعیت فیلم “خانه پدری” گفت: تغییری در وضعیت این فیلم به وجود نیامده است و نمایش آن همچنان منتفی است.

اینکه ایل بیگی با چنین صراحتی درباره “خانه پدری” صحبت کرده و به راحتی از منتفی بودن نمایش آن گفت هم جالب به نظر می رسید!




تبعيض آشكار روي آنتن زنده+عکس

سینماژورنال: سه روز قبل که سینماژورنال برای اولین بار از بدعت حضور یک کارتن خواب در شبکه خبر گزارشی منتشر کرد(اینجا را بخوانید) هیچ کس پیش بینی نمی کرد حواشی این بدعت بدجوری به پاشنه آشیل یکی از شبکه های تلویزیون بدل شود اما…

اقدام عجيب و غيراخلاقي شبكه خبر در حاشيه دعوت از يك مرد كارتن‌خواب و پذيرايي نكردن از وي به عنوان مهمان برنامه طی روزهای گذشته با اعتراض و واكنش‌هاي زيادي در رسانه‌ها و شبكه‌هاي مجازي همراه شد.

به گزارش سینماژورنال حضور يك معتاد خيابان خواب در يكي از برنامه‌هاي گفت‌وگومحور شبكه خبر براي ارائه تصويري دقيق از آنچه اعتياد بر سر زندگي شخصي و اجتماعي آدمي مي‌آورد، به اندازه كافي اثرگذار بود. اينكه رسانه ملي كوشيده بعد از مدت‌ها كه چنين برنامه‌هايي را با حضور يك مجري و يك كارشناس و به شيوه اندرزگويي پيش مي‌برد، برنامه‌اي را با حضور تيپي كه مدام درباره‌اش در تلويزيون حرف زده مي‌شود اما خودش غايب بوده روي آنتن بفرستد البته كه جاي تقدير دارد.

هدف گردانندگان برنامه زیر سوال رفت
اما ساعاتي بعد از روي آنتن رفتن اين برنامه و انتشار تصويري از آن در شبكه‌هاي اجتماعي بود كه به شدت هدف گردانندگان چنين برنامه‌اي زير سؤال رفت. در اين تصوير، مجري و كارشناس برنامه در حال صرف نوشيدني‌هايي بودند كه براي پذيرايي در اختيارشان قرار داده شده بود اما مهمان برنامه كه همان معتاد بخت‌برگشته بود، هاج و واج تماشاچي اين پذيرايي بود بدون اينكه حتي او را به جرعه‌اي آب مهمان كنند!
بازتاب اين حركت زشت و ناشايست در شبكه‌هاي اجتماعي كه اين روزها به رسانه‌هايي پرمخاطب بدل شده‌اند، آن قدر زياد بود كه هر چه بگوييم كم است. اغلب شهروندان و حتي آنها كه همچنان اين رسانه را به عنوان اولويت اصلي خويش براي سرگرم شدن قرار داده‌اند، از اين ناراحت بودند كه چرا رسانه‌اي كه نام ملي بر خود نهاده است و مدام درباره اهميت مساوات و مقابله با بي‌عدالتي از تريبون‌هاي مختلف آن سخن گفته مي‌شود، اين‌چنين در حق يك معتاد بخت برگشته بي‌انصافي كرده است.

اصول انسانی هم زیرپا گذاشته شد
با واكاوي بخشي از اين واكنش‌ها در يكي از شبكه‌هاي اجتماعي با نظرات جالبي برخورد كرديم.
يكي از شهروندان كه خود را فارغ التحصيل جامعه‌شناسي معرفي كرده بود در گروهي اجتماعي با اشاره به اينكه اين رفتارهاست كه باعث مي‌شود مخاطبان روزبه‌روز از رسانه ملي دلزده‌تر شوند، نوشته است: نمي‌دانم چرا حتي طبيعي‌ترين اصول انساني هم در اين برنامه ناديده گرفته شد. مگر نه اينكه ما فارغ از اينكه مسلمانيم، انسانيم.
آيا انسانيت حكم مي‌كرد كه يك بنده خدا- حتي اگر گناهكار هم باشد كه اين طور نيست- اين گونه در برابر دوربين‌ها خجالت‌زده شود. انصافاً چه بر سر ما آمده است كه حتي تندترين رفتارها نسبت به همنوع را نيز طبيعي قلمداد مي‌كنيم و از آن سو مدام ژست عدالت‌طلبانه گرفته و درباره بي‌عدالتي صورت گرفته در قبال مثلاً خرچنگ‌ها و يوزپلنگان حرف مي‌زنيم.

تبعیض در پذیرایی از کارتن خواب روی آنتن زنده
تبعیض در پذیرایی از کارتن خواب روی آنتن زنده

شبکه ای هست که این تبعیض را هم رسانه ای کند
يكي ديگر از مخاطبان در يك گروه اجتماعي ديگر با اشاره به اينكه در رسانه ملي مدام درباره اين گفته مي‌شود كه معتادان بيمارند و نه مجرم نوشته است: نمي‌دانم اين مجري شبكه خبر كه به راحتي و بي‌توجه به چشمان پر از نياز اين معتاد در حال صرف نوشيدني بود از اين مسئله كه سياستگذاران رسانه ملي همواره از توجه به معتادان به عنوان بيمار حرف مي‌زنند، خبر داشته يا نه؟ اگر خبر نداشته است قطعاً صلاحيت اجراي برنامه‌اي با محوريت اعتياد را ندارد. در اين بين شايد اثرگذارترين كامنت از جانب مخاطبي بود كه نوشته بود: اينكه رسانه ملي به شدت با تبعيض‌نژادي در سراسر دنيا مخالف است و همواره سعي مي‌كند اخبار مربوط به اين تبعيض‌ها را در رأس بخش‌هاي خبري مختلف خود قرار دهد، اقدامي پسنديده است اما آيا شبكه‌اي در رسانه ملي هم هست كه تبعيض صورت گرفته در حق اين مهمان را رسانه‌اي كند.

دورویی؛ پاشنه آشیل شبکه های تلویزیونی
گشتي كوتاه در شبكه‌هاي اجتماعي شما را مواجه مي‌كند با نظرات فراواني از اين دست كه اغلب در يك نكته كه آن هم بي‌حرمتي به مهمان يك برنامه تلويزيوني است، تأكيد داشتند و البته كه همين دورويي‌هاي شكل گرفته در برخي برنامه‌هاي رسانه ملي است كه باعث مي‌شود مخاطبان از آن روي  برگردانند و اثرگذاري رسانه ملي كم و كمتر شود.




حضور معتاد خيابان‌خواب در استوديوي شبكه خبر!+عکس

سینماژورنال: سالهاست در تلویزیون و رادیوی ما برنامه های مختلف با بررسی مضرات استفاده از مواد مخدر تولید شده و روی آنتن می رود.

به گزارش سینماژورنال البته که این برنامه ها قالبهای مختلفی را هم شامل می شود از برنامه های گفتگومحور تا مجموعه های نمایشی. با این حال اینکه در برنامه ای با حضور یک معتاد واقعی به بررسی مضرات استفاده از مخدرها پرداخته شود اتفاقی بدیع است.

البته داشته ایم برخی برنامه ها را که با محو کردن تصویر یک معتاد صرف بازتاب دهنده صدای وی بوده اند؛ صدایی که با آن درباره بدیهای ناشی از استفاده از مواد مخدر سخن گفته می شد.

در یک اتفاق جالب اما دو روز پیش شبکه خبر برای آن که اثرات مهلک اعتیاد را رک و بی پرده با مخاطبان در میان بگذارد یک معتاد را به استودیو دعوت کرد؛ معتادی خیابان‌خواب که نای حرف زدن نداشت اما سعی می کرد تا جایی که حافظه اش یاری می دهد درباره آثار شوم اعتیادش برای مخاطبان سخن گوید.

اثرگذاری این گفته ها آن قدر بود که ورای همه برنامه هایی که در آنها کارشناسان درباره مضرات اعتیاد حرف می زنند اما نکته ملموسی پیش چشم مخاطب قرار نمی گیرد تصویری زننده و کاملا شوم از اثرات اعتیاد رونمایی شد و البته این شومی آن قدر دردناک بود که برای مدتی هم که شده مخاطب را نسبت به این پدیده واکسینه کند.

این واقع گرایی همان چیزی است که در دیگر برنامه های اندرزگونه رسانه ملی هم اگر ایجاد شود قطعا خواهد توانست در پیشگیری از بسیاری از آسیبهای اجتماعی موثر باشد.

معتاد خیابان خواب در شبکه خبر
معتاد خیابان خواب در شبکه خبر




این هم میوه‌ای دیگر از باغ رسانه ملی: برگزاری مناظره‌ای با محوریت “فضای مجازی” با حضور مهمانی که کمترین تجربه‌ای در این حیطه نداشته!

سینماژورنال/حامد مظفری: رسانه ملی با حضور تیم مدیریتی جدید و بخصوص حضور علی اصغر پورمحمدی در مقام معاونت سینما سعی زیادی کرده که بخشی از مشکلات گذشته را اصلاح یا بازسازی کند.

به گزارش سینماژورنال از جمله فعالیتهای تیم جدید این بود که بالاخره بعد از مدتها حرف و حدیث به فعالیت برنامه “هفت” با آن مختصات کلیشه و اجرای آماتورگونه پایان داد.

از آن طرف برخی از سریالهایی که با ردیف بودجه های هنگفت اما اله‌مانهای سطحی در مسیر تولید بودند به دلیل ضعف آشکار فیلمنامه هایشان معلق شدند.

در کنار این اقدامات اصلاحی اما در برخی برنامه های سیما همچنان درب بر پاشنه سابق می چرخد و متاسفانه چنان که باید بازنگری لازم در اهداف و مبانی مرتبط با برنامه صورت نمی گیرد.

یکی از نمونه های چنین نگاهی را به تازگی در برنامه ای سینمایی دیدیم که از شبکه خبر روی آنتن رفت؛ در این برنامه با حضور دو مهمان بنا بود درباره مقوله “خبرهای سینمایی در فضای مجازی: ژورنالیسم زرد یا عینی گرایی محض؟” گفتگو صورت گیرد.

فضای مجازی کارشناس ویژه خود را می خواهد

با توجه به اینکه مبحث تخصصی برنامه چنان که گردانندگان آن تعیین کرده بودند معطوف می شد به فضای مجازی انتظار این بود دو مهمانی که برای بحث و بررسی درباره این مبحث حضور یافته اند سابقه فعالیت در این فضا را داشته باشند؛ بخصوص بحث درباره حوزه ای به نام روزنامه نگاری مجازی که کارشناس ویژه خود را می خواهد.

در میان دو مهمان برنامه البته که امیر قادری سوابق کافی در این عرصه دارد و با تکیه بر همین سوابق هم توانست تا حد لزوم درباره نیازهای مخاطبان در فضای مجازی نظر دهد اما رضا درستکار که در برابر قادری نشسته بود و قرار بود نقش اپوزیسیون او را بازی کند متاسفانه به یک دلیل مهم و آن هم نداشتن کمترین سابقه ای در فضای مجازی نتوانست چنان که باید از فرصت برنامه به نفع صدور تئوری در باب بهبود ژورنالیسم مجازی سود جوید.

الزاماتی که حداقل ربط را به فضای مجازی داشت

درستکار تمامی سوابقش در نشریات کاغذی بوده و متاسفانه اظهارنظراتی که درباره ژورنالیسم سینمایی مطرح کرده نیز بیشتر مرتبط بود با حال و هوایی که در چنین نشریاتی وجود دارد. از آن گذشته چون بخش عمده نشریاتی که درستکار با آنها همکاری داشته نشریاتی بوده اند وابسته به ارگانهای مختلف دولتی و شبه دولتی طبیعی بود الزاماتی که او درباره آنها سخن می گفت بیشتر درباره چنین نشریاتی کاربرد داشت؛ نشریاتی که در بهترین حالت و در روزگار ما شاید تیراژشان به 10 هزار نسخه هم نرسد.

اینکه چنین چهره ای که در جای خود می تواند محترم هم باشد اما تجربه ای در فضای مجازی ندارد برای سخن گفتن درباره ژورنالیسم مجازی به رسانه ملی دعوت شود یکی از کج سلیقگیهایی است که مطمئنا برنامه را ابتر می کند.

حتی اگر تهیه کننده اشتباه کرده باشد مهمان نباید دعوت را قبول کند

در این بین اولین اشتباه از آن تهیه کنندگان این برنامه است که بدون دقت در سوابق مهمانان شان آنها را به برنامه دعوت می کنند و سپس از آنها می خواهند درباره موضوعی که کمترین سابقه فعالیتی در آن ندارند سخن گویند.

اشتباه دوم هم از مهمانی سر می زند که موضوع برنامه را می داند و خبر دارد در آن موضوع تجربه ندارد ولی باز هم در برنامه شرکت جسته و البته درباره حیطه ای که تخصص اش نیست، اظهارنظر می کند.

کارشناس کاناپلو در برنامه مرتبط با واترپلو!

البته که دوستان دست اندرکار برنامه می توانستند سوژه برنامه را تغییر داده و لفظ “فضای مجازی” را از آن حذف کرده و با حضور همین مهمان به نتایج دلخواه خود هم برسند اما چنین سوژه ای و چنین مهمانی مصداق بارز کج سلیقگی بود و درست شبیه به اینکه در برنامه ای مختص ورزش واترپلو از کارشناس کاناپلو به عنوان مهمان دعوت به عمل آید!