سینماروزان: اوضاع بغرنج اقتصادی جامعه و در عین حال بریز و بپاشهای عجیبی که در برخی تولیدات صورت میگیرد با واکنش شراره رخام بازیگر سینما و تلویزیون مواجه شده است.

به گزارش سینماروزان شراره رخام در یادداشتی برای “جام جم” با انتقاد از عدم فایده گردش میلیاردی سینما به حال بدنه صنف، خواستار وضع قوانینی برای تخصیص درصدی از بریز و بپاشها برای سینماگران بیکار شد.

یادداشت شراره رخام را بخوانید:

همواره گفته‌ام که بازیگری غیر از موارد معدود هیچ گاه پشتوانه‌ای مطمئن برای تامین معیشت زندگی بازیگران نبوده؛ چه برسد به شرایط حاد اقتصادی که در این صورت آسیب اقتصادی وارده به زندگی بازیگر بیشتر هم می‌شود.

در اتفاقات اقتصادی ماههای اخیر که متأسفانه به دلیل عدم کنترل قیمت ارز به ناگاه ارزش داراییهای بخش عمده جامعه به یک چهارم یا حتی یک پنجم قبل رسید آسیب وارده به بازیگری و در کل هنرمندان هم محسوس بود.

در تمام مشاغل وقتی حجم نقدینگی پایین می‌آید به افراد فعال در آن مشاغل شوک اقتصادی وارد می‌شود و در دنیای هنر هم همین طور است و زمانی که ارزش پول ملی پایین می‌آید ریسک سرمایه گذاری پایین می‌آید و به دنبال آن تولید کمتر می‍شود و کم‌کاری و بیکاری در هنرمندان بیشتر می‌شود.

اما اتفاق مهیب‌تر زندگی هنرمندان، آسیب دیدگی حسی است. هنرمندان شناخته شده چون ارتباط مستقیم با مردم دارند مدام باید گلایه‌های آنها را درباره اوضاع ملتهب بشنوند و از آن جایی که راکفلر نیستند(!) که بتوانند به همگان کمک کنند بارها پیش می‌آید که کاری برای کمک ازشان برنمی‌آید و همین به لحاظ احساسی آنها را متاثر می‌کند.

اگر در حیطه‌های مختلف هنری صنوف متمکن داشتیم شاید می‌شد در بزنگاهها بهتر از این به داد هنرمندان رسید ولی چون اغلب صنوف ما دارای قدرت مالی استانداردی نیستند معلوم است که نمی‌توانند کمک حال بدنه باشند. بودجه میلیاردی در هنر و از جمله در سینما هست اما این بودجه به سمت صنف نمی‌آید. بودجه‌ها اغلب در تولید و مابین گعده‌هایی خاص ردوبدل میشود و این حسرت را به جا می‌گذارد که چرا حداقل بخشی از بودجه های میلیاردی سهم اصناف نمی‌شود؟ اگر قوانینی وضع شود که بخشی از هر پروژه پرهزینه سهم صنف باشد و مثلا در صندوق حمایت از هنرمندان بیکار ذخیره شود معلوم است که اوضاع بهتر خواهد شد.

اما متأسفانه بودجه‌های میلیاردی صرف دستمزدهای نجومی عواملشان می‌شود و این بریز و بپاش جز به خطر انداختن سلامت اقتصادی هنر فایده ای ندارد؛ درست مانند آن است که در شومینه به جای هیزم، روزنامه بریزید!!! درست است که در کوتاه مدت آتش زبانه می‌کشد اما خیلی زود آتش فروکش کرد و استاندارد شومینه هم نزول می‌کند.

هنر ایران چاره ای ندارد که برای قوام خود هم که شده به سمت تقویت صنوف برود و تقویت صنوف هم رخ نمیدهد مگر با ملزم کردن صاحبان سرمایه های هنگفت به هزینه کردن بابت صنف البته که این الزام هم مخالفان خاص خود را خواهد داشت ولی چون منطبق با منطق و به نفع همگان است یا یک طیف خاص، میتوان الزامات را اجرایی کرد.

همواره گفته‌ام که بازیگری غیر از موارد معدود هیچ گاه پشتوانه‌ای مطمئن برای تامین معیشت زندگی بازیگران نبوده؛ چه برسد به شرایط حاد اقتصادی که در این صورت آسیب اقتصادی وارده به زندگی بازیگر بیشتر هم می‌شود.

در اتفاقات اقتصادی ماههای اخیر که به دلیل عدم کنترل قیمت ارز به ناگاه ارزش داراییهای بخش عمده جامعه به یک چهارم یا حتی یک پنجم قبل رسید آسیب وارده به بازیگری و در کل هنرمندان هم محسوس بود.

در تمام مشاغل وقتی حجم نقدینگی پایین می‌آید به افراد فعال در آن مشاغل شوک اقتصادی وارد می‌شود و در دنیای هنر هم همین طور است و زمانی که ارزش پول ملی پایین می‌آید ریسک سرمای‌گذاری پایین می‌آید و به دنبال آن تولید کمتر می‍شود و کم‌کاری و بیکاری در هنرمندان بیشتر می‌شود.

اما اتفاق مهیب‌تر زندگی هنرمندان، آسیب دیدگی حسی است. هنرمندان شناخته شده چون ارتباط مستقیم با مردم دارند مدام باید گلایه‌های آنها را درباره اوضاع ملتهب بشنوند و از آن جایی که راکفلر نیستند(!) که بتوانند به همگان کمک کنند بارها پیش می‌آید که کاری برای کمک ازشان برنمی‌آید و همین به لحاظ احساسی آنها را متاثر می‌کند.

اگر در حیطه‌های مختلف هنری صنوف متمکن داشتیم شاید می‌شد در بزنگاهها بهتر از این به داد هنرمندان رسید ولی چون اغلب صنوف ما دارای قدرت مالی استانداردی نیستند معلوم است که نمی‌توانند کمک حال بدنه باشند. بودجه میلیاردی در هنر و از جمله در سینما هست اما این بودجه به سمت صنف نمی‌آید. بودجه‌ها اغلب در تولید و مابین گعده‌هایی خاص ردوبدل میشود و این حسرت را به جا می‌گذارد که چرا حداقل بخشی از بودجه های میلیاردی سهم اصناف نمی‌شود؟ اگر قوانینی وضع شود که بخشی از هر پروژه پرهزینه سهم صنف باشد و مثلا در صندوق حمایت از هنرمندان بیکار ذخیره شود معلوم است که اوضاع بهتر خواهد شد.

اما متأسفانه بودجه‌های میلیاردی صرف دستمزدهای نجومی عواملشان می‌شود و این بریز و بپاش جز به خطر انداختن سلامت اقتصادی هنر فایده ای ندارد؛ درست مانند آن است که در شومینه به جای هیزم، روزنامه بریزید!!! درست است که در کوتاه مدت آتش زبانه می‌کشد اما خیلی زود آتش فروکش کرد و استاندارد شومینه هم نزول می‌کند.

هنر ایران چاره ای ندارد که برای قوام خود هم که شده به سمت تقویت صنوف برود و تقویت صنوف هم رخ نمیدهد مگر با ملزم کردن صاحبان سرمایه‌های هنگفت به هزینه کردن بابت بدنه صنف البته که این الزام هم مخالفان خاص خود را خواهد داشت ولی چون منطبق با منطق و به نفع همگان است و نه یک گروه خاص، میتوان با یک برنامه‌ریزی دقیق الزامات را اجرایی کرد.

سینماروزان: پیش تولید «دُن وارینی» با نام سابق «صفر تا صد»  به کارگردانی داود نوروزی و تهیه کنندگی علیرضا مهرام و محمدحسین کردی که از نیمه آذرماه شروع شده بود، به روزهای پایانی خود رسیده است و  با تکمیل لیست بازیگران آن، به زودی کلید می خورد.

به گزارش سینماروزان  «دُن وارینی» يك فيلم اجتماعى-پليسى است  كه تا كنون حضور چهره هایی چون شراره رخام، شهروز ابراهیمی، بهمن دان، علیرضا مهرام، سيد علیرضا جلالزاده، محمدحسین کردی، افشین سنگ چاپ و فرهاد بشارتی در آن قطعی شده است؛ همچنين تا چند روز آتی بعد از پایان رایزنی ها با دیگر بازیگران و عوامل، فیلمبرداری نيز آغاز می شود.

برخى ازعوامل اصلى  «دُن وارینی» عبارتند از:

نویسنده و کارگردان؛ داود نوروزی، تهیه‌کنندگان: علیرضا‌مهرام و محمدحسین کردی، مجری طرح : سید علیرضا جلالزاده، جانشین تهیه کننده ؛ عباس رستمی، ، مدیر تولید: مجید محمدی، مدیر تصویربرداری: سید جواد موسوی، مدیر صدابرداری: مهرداد اکبر زاده، مدیر برنامه ریزی: حسن نوری، طراح گریم: صوفیا نساجی، طراح صحنه و لباس: پرستو میرزایی، جانشین تولید: مهدی رضوانمهر، مدیر تدارکات: جلال شعبانی، مدیر روابط عمومی و مشاور رسانه ای: فاطمه شهدوست

سینماژورنال: انتخابات حاشیه ساز 88 سبب ساز آن گشت که برخی از آثار سینمایی مانند “خیابانهای آرام” و “گزارش یک جشن” که کاملا متأثر از فضای انتخاباتی آن سال تولید شده بودند توقیف شوند.

به گزارش سینماژورنال از آنجا که این گونه آثار بعد از انتخابات تولید شده بودند هدف گذاری مستقیمی نسبت به انتخابات داشتند و از همین رو توقیف آنها می توانست واکنشی باشد به این هدف گذاری اما این نوع توقیف درباره سریالی با نام “افسانه شهر هرت” که با مضمون کودکان ساخته شده و البته ماهها قبل از انتخابات کلید تولید آن زده شده بود چندان نمی تواند منطقی باشد.

سریال “افسانه شهر هرت” که زمینه‌ای رئال-انیمیشن دارد، شاید تنها محصول سینمایی و تلویزیونی باشد که پیش از انتخابات تولید شد اما گره خوردن تاریخ پیش بینی شده برای پخش آن با انتخابات سبب ساز توقیف آن شد!

سعید چاری نویسنده و کارگردان جوان در خرداد 86  “افسانه شهر هرت” را به تهیه کنندگی عبدالرضا صفوی و به سفارش مرکز فرهنگی-هنری صبا و برای پخش از شبکه دوم سیما در شهرک سینمایی غزالی کلید زد.  فیلمبرداری اثر بیشتر از 3 ماه طول نکشید اما زمینه فانتزی کار و نیاز به استفاده از جلوه های ویژه تصویری برای بالا بردن واقع نگاری بصری کار موجب شد تا زمان آماده شدن نسخه نهایی سریال یک سال و نیم طول بکشد.

علیرضا خمسه، جواد هاشمی، سعید پیردوست، ساعد هدایتی، جواد عابدی، شراره رخام، مجید حاجی زاده، اسدا.. یکتا، آرش میراحمدی و امیر زریوند بازیگران اصلی سریال بودند و “افسانه شهر هرت” بنا بود در 40 قسمت 30 دقیقه ای روی آنتن برود اما در همان اولین بازبینی ها دچار مشکل شد و اشارات انتخاباتی سریال باعث شد که تا همین حالا که هفت سال از زمان پایان تولید می گذرد همچنان توقیف باشد.

در شرایطی که رسانه ملی در سالهای اخیر به دلیل کمبود منابع دستش برای تولید محصول چنان که باید باز نبوده، اخیرا تلاشهایی صورت گرفته برای بازبینی مجدد سریال و شرایط پخش آن از رسانه ملی.

سریالی فانتزی که معضلات اجتماعی را نقد می کرد

سعید چاری در گفتگو با سینماژورنال با اشاره به این تلاشها بیان داشت: سریال “افسانه شهر هرت” در همان زمان تولید هم دچار سوءتفاهم شد. این سریال سوژه انتخاباتی نداشت اما به طور مستقیم معضلات جامعه را نقد می کرد و در ژانر فانتزی، دوگانه ای شکل می گرفت میان موجوداتی که از مریخ به زمین آمده بودند و آدمهای زمینی.

وی ادامه داد: مرکزیت وقایع سریال “شهر هِرت” بود و در سریال تلاش شده بود ضمن بیان معضلات با تمامی اقشار جامعه شوخی شود؛ از روزنامه نگاران حاضر در این شهر هرت گرفته تا ورزشکاران و حتی برخی مقامات شهری در فیلم ما به عنوان نماد وجود داشتند اما محصول ابدا سیاسی نبود و بیشتر درونمایه نقد اجتماعی داشت.

چاری با اشاره به دلایل ممیزی اثر گفت: تقریبا کل سریال دچار ممیزی شده بود آن هم در حالی که هیچ مکان و زمان مشخصی را برای داستان سریال مشخص نکرده بودیم و مرکزیت وقایع که “شهر هرت” نام داشت کاملا تخیلی بود و می توانست هر جای دنیا باشد.

این کارگردان که اخیرا یک کمدی با نام “فیلسوفهای احمق” را ساخته است با اشاره به درونمایه کمدی “افسانه شهر هرت” خاطرنشان ساخت: سعیمان این بود که ضمن شوخی با هر کدام از معضلات اجتماعی شرایط سرگرم سازی مخاطبان را فراهم کنیم و اصلا دلیل اینکه زمینه فانتزی را انتخاب کرده بودیم، همین بود.

علیرضا خمسه در نقش “کلانتر” در “افسانه شهر هرت”

انتخابات سوءتفاهم برانگیز کلانتر در “شهر هرت”!!!

چاری با تأکید بر آن که کلیت سریالش کمترین ربطی به انتخابات 88 نداشته به سینماژورنال گفت: شاید تنها اپیزودی که مربوط می شد به انتخابات، قسمتی بود که درباره انتخاب کلانتر در “شهر هرت” صحبت می شد و البته مراحل مختلف انتخابات از ثبت نام گرفته تا تأیید صلاحیت و در نهایت جمع آوری آرا را در سریال داشتیم. اما این هم فقط جزیی بود از کلیت سریال و این را هم نباید از نظر دور داشت که سریال ما کاملا فانتزی بود.

سعید چاری درباره اینکه آیا حضور موجوداتی از مریخ در شهر هرت نبوده که مشکل ساز شده اظهار داشت: سریال ما با حضور مریخی ها در شهر هرت آغاز می شد. مریخی ها وارد شهر هرت می شوند و آن را به هم می ریزند. به هر حال همواره تقابل خوبی و بدی در بسیاری از آثار سینمایی و تلویزیونی وجود داشته و اینکه بخواهیم مریخی ها را نیز به عنوان نماد سیاسی ببینیم نه نماد دراماتیک، منطقی نیست.

سعید چاری

امید برای حل مشکل سریال

وی ادامه داد: در آن زمان البته که به بهانه حساسیت زا بودن سریال جلوی پخش آن را گرفتند و حتی علیرغم سانسوری 200 دقیقه ای که بر کار وارد شد باز هم مجوز پخش صادر نشد تا اخیرا که مجددا تلاشهایی صورت گرفته برای روی آنتن فرستادن سریال.

چاری خاطرنشان ساخت: فکر می کنم اکنون و بعد از گذشت 7 سال از انتخابات زمان مناسبی باشد که این اثر روی آنتن برود بخصوص که فکر می کنم در حل برخی معضلات ارائه شده در این سریال نه تنها پیشرفت نداشته ایم که همچنان مشکلات به نوبه خود باقی است.

سعید پیردوست، مجید حاجی زاده و جواد عابدی در “افسانه شهر هرت”

شراره رخام در نمایی از “افسانه شهر هرت”

 

سینماژورنال: شورای صدور پروانه نمایش خانگی با عرضه 4 عنوان موافقت کرد.

به گزارش سینماژورنال در میان فیلمهای پروانه گرفته بیش از هر فیلم دیگری نام “غزاله” به تهیه کنندگی شراره رخام بازیگر تلویزیون است که جلب توجه می‌کند.

رخام که اخیرا فیلمی کودکانه به نام “مبارزان کوچک” را روی پرده داشت در حالی تولید “غزاله” را انجام داده که کارگردانی این فیلم ویدیویی برعهده محسن شاه محمدی بوده است.

شاه محمدی از جمله کارگردانان قدیمی تلویزیون ایران است که سریالهایی چون “آینه عبرت”، “شلیک نهایی” و “کلانتر” را ساخته است.

مرجانه گلچين، نادر سليماني، مهسا کاميابي، خشايار شعاعي، فرزانه صادقي و آرام جعفري و شراره رخام دیگر بازیگران فیلم هستند.

“غزاله” ماجراي زني به نام غزاله را روايت مي کند که دچار مرگي مشکوک مي شود و در پي آن سرايدار و دخترانش به عنوان مظنونين به قتل دستگير مي شوند…

غزاله

از “پر سفید” تا “ننه دلاور”

به جز “غزاله” در جلسه 24 آبان شورای پروانه نمایش خانگی كه با حضور اكثريت اعضاء برگزار شد،با عرضه فیلم هاي دیگری نیز موافقت شد.

این فیلمها عبارتند از:

— “پر سفید”به تهيه كنندگي و به کارگردانی بهزاد بروجنی

–“تو یک علامت سوال بزرگی” به تهيه كنندگي فرهاد رحمتی و به کارگردانی مهرداد فلاحتگر

–“ننه دلاور” به تهيه كنندگي و به کارگردانی سجاد افشاریان.

همچنين در اين جلسه با عرضه 4عنوان فيلم خارجي ،5 عنوان فیلم مستند و یک عنوان فیلم کوتاه نيز موافقت به عمل آمد.