سینماروزان: پدرام کشتکار از جمله آهنگسازان و تنظیم کنندگان موسیقی پاپ بعد از انقلاب در روزهای اوج شکوفایی آن در اواخر دهه هفتاد و اوایل دهه هشتاد بود.

به گزارش سینماروزان کشتکار که سابقه همکاری با برخی از مطرح ترین خوانندگان پاپ بعد از انفلاب و از جمله محمد اصفهانی، شادمهر عقیلی و احسان خواجه امیری را دارد چند سالیست که فعالیت زیادی در حیطه موسیقی ندارد و این فعالیت اندک یک دلیلش دلخوریهایی است که از برخی همکارانش دارد؛ دلخوریهایی که برخی از آنها در گفتگو با «موسیقی ما» به صریح ترین شکل ممکن منعکس شده است.

کشتکار درباره این کم کاری می گوید: یکی از دلایل حضور کم‌رنگ سال‌های اخیرم این بود که وقتی می‌بینی زحمت می‌کشی و دیده نمی‌شوی و خواننده‌ها بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرند، دلت می‌خواهد قهر کنی! من جریانات زیادی ایجاد کردم ولی مگر چند بار می‌توانی اتفاق ایجاد کنی؟ مثلاً یک آلبوم با شادمهر داشتیم که او گفت تنظیم کن و حاصلش آلبوم «عرشیا» شد. اگر کاست این آلبوم را ببینید، نوشته آهنگساز شادمهر عقیلی و یک مستطیل پررنگ مشکی زیرش است که اگر در نور بگیرید، اسم من را خواهید دید! یا مثلاً زمانی که آهنگ «فاصله» منتشر شد، دیدم نوشته تنظیم پدرام کشتکار و بهروز صفاریان! با بهروز تماس گرفتم و گفت که عوامل پخش تصمیم گرفته بودند فقط اسم من را بزنند؛ اما اصرار کردم اسم پدرام کشتکار هم حتماً قید شود! آلبوم «دهاتی» هم که منتشر شد، اسم من فقط به عنوان نوازنده کیبورد قید شده بود! می‌خواستم برای این آلبوم هم پیگیری کنم اما بهروز اجازه نداد. همه اینها منجر به دل‌سردی شما می‌شود.

پدرام کشتکار که به همراه بهروز صفاریان یکی از هسته های اصلی تنظیم آلبوم پرفروش «دهاتی» شادمهر بوده است درباره اینکه چرا اسمش در این آلبوم نیامد اظهار می دارد: قرار بود شادمهر عقیلی در آلبوم بعدی جبران کند و ما هم گفتیم که اسم خودمان کنار آثارمان می‌آید و در مورد «دهاتی» هم توضیح می‌دهیم. شادمهر آن زمان می‌دانست که آلبوم «آدم و حوا» به سرانجام نمی‌رسد؛ چون با شرکت توزیع‌کننده «دهاتی» مشکل داشت. یک روز آقای تبریزیان با من تماس گرفت و گفت که شادمهر اینجا بود و آلبوم جدیدش را ما منتشر می‌کنیم و من هم خوشحال شدم. او دلیل این خوشحالی را پرسید و من هم گفتم که ما آهنگ و تنظیم کارهایش را انجام دادیم. اما آقای تبریزیان گفت که او آهنگسازی و تنظیم همه کارها را به نام خودش زده است!

کشتکار درباره این ادعای شادمهر که بابت آلبوم «دهاتی» 40 میلیون گرفته بیان می دارد: من و بهروز صفاریان هزار تومان هم از شادمهر پول نگرفتیم. اما او هم معرفت‌هایی داشت و در کارهای ما اگر گیتار می‌زد یا بک‌وکال خواننده‌ها را می‌خواند، پول نمی‌گرفت. ما آن زمان دستمزدی هم نداشتیم و قطعاً 40 میلیون تومان هم دستمزد نگرفته است. من کلاً خیری از شادمهر عقیلی ندیده‌ام و او را نه می‌بخشم و نه دعا می‌کنم.

کشتکار درباره مهاجرت شادمهر عقیلی به کانادا می گوید: یک روز شاهکار بینش‌پژوه دنبال من آمد و رفتیم سمت تهرانپارس دل و جگر خوردیم. گفت می‌دانی الان از کجا آمده‌ام؟ گفتم کجا؟ گفت همین الان شادمهر را به فرودگاه رساندم و رفت. خیلی ناراحت شدم که تا دو روز قبل با شادمهر بودیم ولی هیچ‌چیز به ما نگفته بود.

این آهنگساز ادامه می دهد: شادمهر ظاهراً می‌خواست برگردد ولی مصاحبه خارج از چارچوب در یکی از شبکه‌ها داشت و کارش را خراب کرد.

پدرام کشتکار درباره وضعیت دستمزدها در اواخر دهه هفتاد می گوید: در بحث دستمزدها هم باید بگویم اولین دستمزدی که من گرفتم، بابت تنظیم آهنگ «فاصله» به مبلغ 150 هزار تومان بود. من هیچ‌وقت مشکل حساب و کتاب با محمد اصفهانی نداشته‌ام و ادعای برخی که می‌گویند او خسیس است را اصلاً قبول ندارم؛ اما می‌گویم که او لج‌باز است و اگر حس کند که در کار طرف مقابلش، دروغ و کلک وجود دارد، اذیتش می‌کند. اما اگر شما با دکتر روراست باشید، او بسیار بااخلاق و خوش‌حساب است. این خاطرات من از سال‌های دهه هشتاد بود تا حدود سال 87 که دیگر کم‌کار شدم.

پدرام کشتکار درباره خواننده هایی که صدایشان را دوست دارد اظهار می دارد: صدای مرتضی پاشایی را دوست دارم. ولی او را تا زمان فوت نمی‌شناختم و پس از آن متوجه شدم چه کارهایی داشته و چه تعداد کنسرت برگزار کرده است. مرتضی پاشایی تقلید نمی‌کرد و صدای حرف زدنش هم همین بود. اگر برابر من شادمهر عقیلی، محسن یگانه و مرتضی پاشایی را قرار دهند، در آن سونوریته صدا و طراحی خوانندگی، حتماً مرتضی پاشایی را موفق‌تر می‌دانم.

کشتکار درباره 5 قطعه مگاهیت این سالها هم بیان می دارد: قطعاً خیلی بیشتر از 5 قطعه است. «گل یاس» (شادمهر)، «ای کاروان» (علیرضا عصار)، «ناصریا» (ناصر عبداللهی)، «دلم گرفت» (حامی)، «غزلک» (سعید شهروز)، «حسرت» (محمد اصفهانی)، «سکوت» (محسن یگانه)، «سنتوری» (محسن چاوشی) که البته من این را نشنیده‌ام{!!!؟؟؟}، «ماه عسل» فرزاد فرزین، «سلام آخر» (احسان خواجه‌امیری)، «دوست دارم زندگی رو» (سیروان)، «طفره نرو» (زانیار)، «خوشگل عاشق» (فریدون) و «وایسا دنیا» (رضا صادقی) از جمله مگاهیت‌های این سال‌ها هستند.

پدرام کشتکار با ظاهر دهه نودی

سینماژورنال: تازه ترین سریال سروش صحت با عنوان “شمعدونی” در حالی روی آنتن شبکه سوم رفته که به نسبت آثار قبلی این کارگردان و از جمله “پژمان” و “ساختمان پزشکان” نتوانسته مخاطب پسند باشد.

به گزارش سینماژورنال این افت مخاطب همراه شده است با انتقاداتی که گروهی درباره نوعی بی ادبی که در رفتار و گفتار کاراکتر کودک سریال “عرشیا” وجود دارد مطرح می کنند.

رویا میرعلمی بازیگر زن این کار اما در گفتگویی تفصیلی به دفاع از این کاراکتر و لحن کلامی اش پرداخته و آن را ناشی از نیاز درام دانسته است.

آیا بی ادبی در جامعه وجود ندارد؟

میرعلمی با اشاره به اینکه بی ادبی در جامعه ما هم وجود دارد به مرجان فاطمی در “هفت صبح” می گوید: در این چند روز دارم به این موضوع فکر می کنم که واقعا بی ادبی در جامعه وجود ندارد و هیچ بچه ای شبیه به “عرشیا” نداریم؟ مادرانی نیستند که بچه هایشان را بد تربیت می کنند و آن وقت می ایستند و به بی ادبیهای آنها می خندند؟

“شمعدونی” رفتارهای بد را تایید نمی کند

این بازیگر که سابقه سالها فعالیت در تئاتر دارد ادامه می دهد: “شمعدونی” هیچ کدام از این رفتارهای بد را تایید نمی کند. حتی همان “عرشیا” را هم کسی تایید نمی کند. فقط مادرش است که لوسش می کند و بقیه همگی با رفتارهای او مخالفت میکنند.

تک تک اعضای خانواده “شمعدونی” مردم جامعه هستند

میرعلمی درباره انتقادات وارده به سریال هم نظر جالبی دارد. او با اشاره به اینکه کار کمدی در همه جای دنیا منتقدان خود را دارد اظهار می دارد: کمدی و طنز در تمام دنیا منتقدانه است و جامعه و مسائل اجتماعی را نقد میکند و برای همین هم همیشه مورد انتقاد قرار می گیرد.

وی می افزاید: تک تک اعضای خانواده “شمعدونی” مردم جامعه هستند و فقط به دلیل کمدی بودن، رفتارها، بزرگنمایی شده!