سینماژورنال: داریوش کاردان مجری، تهیه کننده و بازیگر باسابقه تلویزیون اخیرا مسابقه ای با نام “ثانیه ها” را روی آنتن داشت.
به گزارش سینماژورنال در این مسابقه او سعی کرد قدم در راه منوچهر نوذری و “مسابقه هفته” بگذارد؛ مسابقه ای که سالها پیش از این توسط خود کاردان در “ساعت خوش” با آن شوخی شده بود.
داریوش کاردان در تازه ترین گفتگوی تفصیلی خویش که با “مشرق” صورت گرفته درباره فراز و فرود کارنامه خویش در سالهای اخیر سخن گفته است. در این بین نکات جالبی هم درباره همکاری با مهران مدیری ذکر شده و همین طور ماجرای تعطیلی “صندلی داغ”.
م.م را آوردیم که بدل منوچهر نوذری را بسازد
کاردان درباره ماجرای دلخوری خود از یک همکار سابق که در اینجا “م.م” خطاب شده می گوید: من خودم شنیدم که خود ایشان در برنامه نوروز پارسال یا نوروز دوسال قبل، در برنامه تحویل سال از او پرسیدند که کار خودتان را چگونه شروع کردید، گفت من در شبکه دو مشغول کار بودم، یک نفر به من از شبکه یک زنگ زد و گفت ما یک کاری داریم می سازیم که در آن مانده ایم! و من و بچه ها رفتیم و جمع کردیم و برنامه را ساختیم! در حالی که اولین کار این آقا به صورت رسمی همین کارهای آیتمی که بود که ما او را آوردیم تا بدل منوچهر نوذری و اکبر عالمی اجرا کند و کارگردان برنامه هم بنده و آقای خسروی بودیم.
مشکلم با نوع طنز ایشان است که نطنز است!!!
وی ادامه می دهد: من اصلا مشکل شخصی با آقایی که شما به او اشاره کردید، ندارم. مشکل من این نوع طنز است. چه ایشان بسازد چه آقای فلانی، من آن‌رانمی دانم. این طنز بیشتر نطنز است! بنابراین مسئله من آقا فلانی نیست. مسئله جریانی است که از نگاه ایشان و دیگر دوستان استفاده می کند و می رود به این سمت که فقط برنامه بسازد و آنتن را پر کند بعد هم خب متأسفانه از نظر نوشتاری، کفگیر به ته دیگ می خورد و می شود… . من تا به حال ، نه 90 شبی داشته ام و نه 80 شبی! برنامه های من حداکثر 14-13 قسمت بود. آن برنامه «39 » هم که 39 قسمت شد ، در همان هفدمین قسمت زمین خورد و بقیه اش پخش نشد.
تهیه کننده “معمای شاه” هیچ وقت پول عوامل را به موقع نداده است
کاردان درباه وقفه های گاه و بیگاهی که در تازه ترین تجربه بازیگری وی “معمای شاه” ایجاد شده بیان می دارد: در “کلاه پهلوی” یک سال و اندی سریال را به خاطر تأیید متن نگه داشتند. چندین مرتبه هم چندماه، چندماه متوقف شد بخاطر ندادن بودجه. همین اتفاق در این سریال “معمای شاه” هم دارد رخ می دهد. اما مسئله «معمای شاه» نیست، این مسئله، معمای لدنی است! تهیه کننده این سریال. که متأسفانه هیچوقت پول عوامل را به موقع نداده است و بنظر هم نمی آید که بخواهد بدهد. البته بخشی به ایشان مربوط است و بخشی هم به سازمان مربوط است که می گوید بودجه ندارم. وقتی که بودجه هم می آید، درست تقسیم نمی شود.
پارسال، ماه رمضان، برنامه افطار را اجرا می کردم اما هنوز تسویه حساب نشده است
وی می افزاید: من سیزده ماه قبل، کارم در این سریال تمام شد، اما تسویه حساب نشد. البته خب برنامه های دیگری هم هست، من پارسال، ماه رمضان، برنامه افطار را اجرا می کردم اما هنوز تسویه حساب نشده است. یک برنامه هم برای شبکه پنج کار کردم ، به اسم « 39 هفته» که در هفته دفاع مقدس، هرشب پخش می شد، پول بنده بابت این برنامه هم هنوز تسویه نشده است! مسئله این است که یا در سازمان پول نیست یا وقتی هم می آید، متأسفانه تهیه کننده به خودش حق می دهد هرطور که دلش می خواهد هزینه کند. دستمزد افراد را قبل از اینکه عرقش خشک شود بدهنداما اصلا کسی به این مسائل فکر نمی‌کند. می گویند تمام شد، بازی اش را کرد و رفت دیگر! حالا ما پولش را ندهیم چه کار می خواهد بکند؟ من قرارداد دارم، چک هم دارم اما باز نمی توانم پولم را بگیرم. بنابراین یک بخشی اصلا مسئله مالی نیست.
صندلی احمدی نژاد در آن برنامه که توام با قهر و جدل بود آنقدر داغ شد که …
داریوش کاردان درباره خروجش از برنامه “صندلی داغ” هم بیان می دارد: دلیل اصلی این بود که بنده شخصا انصراف دادم و گفتم نمی‌آیم. حتی با تهیه کننده و کارگردان برنامه، کارمان به مشاجره لفظی هم کشید. گفتم: آقا نمی آیم، نمی آیم، نمی آیم! برای اینکه برنامه حرارت خود را از دست داده است. جالب اینجاست که بعد از اینکه نرفتم و افراد دیگری برنامه را اجرا کردند اما در هفته دفاع مقدس و هفته بسیج باز هم من رفتم و صندلی داغ را اجرا کردم. چون دلم می خواست بروم. برای اینکه سرداران می آمدند، برای اینکه جانبازان می آمدند.برای اینکه اهل جبهه و جنگ می آمدند و این دوستان همیشه دغدغه داغ من هستند. خب من آنجا با آدمهایی مثل سرلشکر فیروز آبادی صحبت کردم، با آقای محسن رضایی صحبت کردم.
کاردان خاطرنشان می سازد: واقعا دوست داشتم برنامه به جایی برسد که با خیلی ها حرف بزنیم. الان هم دلم همین را می خواهد، دوست دارم با رئیس جمهور صحبت کنم. با معاونانش صحبت کنم. اما در مورد برنامه ای که با شهردار وقت تهران محمود احمدی نژاد داشتم می‌توانم به عبارت شاید و باید اشاره کنم. اولا دوست ندارم راجع به آن برنامه صحبت کنم. شاید صندلی احمدی نژاد در آن برنامه که توام با قهر و جدل بود آنقدر داغ شد که دیگر قابل پخش نبود. قهر من از صندلی داغ …در این مورد ادامه ندهیم.
اگر رئیس جمهور بیاید و روی صندلی داغ بنشیند، با او شوخی هم می کنم
این مجری باسابقه با اشاره به اینکه خیلی خوب بلد است که چطور در برابر رییس جمهور بنشیند و با وی دیالوگ کند بیان می دارد: من بلدم با کی، چطوری شوخی کنم. متأسفانه بعد از اینکه “صندلی داغ” تمام شد، در تمام شبکه ها یک چیزهایی شبیه صندلی داغ راه افتاد، آدمهای بی تجربه‌ای آمدند نشستند و نمی دانستند با چه کسی دارند حرف می زنند، اندازه طرف مقابل را نمی دانستند. نمی‌دانستند چه نوع شوخی باید با او بکنند.
وی می افزاید: بله اگر رئیس جمهور بیاید و روی صندلی داغ بنشیند، با او شوخی هم می کنم، در کمال ادب، با ایشان می گویم و می خندم. بنده آماده شوخی با رئیس جمهور روی صندلی داغ هستم. ضمنا سؤالات واقعی مردم را از ایشان می‌پرسم. من این کار را بلدم و دوست دارم این اتفاق بیفتد. ما نه می توانیم با مسئولین شوخی کنیم و حتی در بعضی موارد با مردم هم نمی توانیم شوخی کنیم! من دارم محک می زنم و جلو می روم تا ببینم آیا می شود سر شوخی را با سیاستمداران باز کرد؟