سینماروزان/امین داداشی: شرکت «کارگزاری بیمه هنر» با محوریت خدمات‌دهی در کلیه امور بیمه‌ای به جامعه هنرمندان و هواداران هنر در سراسر کشور به صورت رسمی آغاز به کار کرد.

مجوز «کارگزاری بیمه هنر» با شماره ثبت ۶۱۰۲۷۳ و کد ۲۱۳۴ از سوی بیمه مرکزی صادر شد و این شرکت با محوریت خدمات‌دهی در کلیه امور بیمه‌ای به هنرمندان سراسر کشور از جمله هنرمندان هنرهای دستی، تجسمی، نمایشی، فرش و… فعالیت خود را به صورت رسمی آغاز کرده است.

محسن زارع‌اشکذری مدیر عامل «بنیاد هنرمندان مهرآفرین» درباره «کارگزاری بیمه هنر» و فعالیت‌هایی که این شرکت انجام خواهد داد، اظهار داشت: پیرو برنامه‌های «بنیاد هنرمندان مهرآفرین» در یک کارگزاری تخصصی با عنوان «کارگزاری بیمه هنر» که دغدغه اصلی آن رفع مشکلات بیمه‌ای از قبیل بیمه آثار هنرمندان، بازنشستگی، تکمیلی و از این قبیل خدمات به هنرمندان است، این شرکت قصد دارد به طراحی و ارائه محصولات تخصصی بیمه‌ای، ویژه هنرمندان با همکاری اهالی هنر بپردازد. مشاوره و راهنمایی در انتخاب شرکت‌های بیمه‌گر در خصوص صدور و پرداخت خسارت انواع بیمه‌های زندگی (عمر، سرمایه‌گذاری، بازنشستگی و مستمری)، خودرو (ثالث و بدنه)، آتش‌سوزی، مسئولیت، بیمه‌های مسافرتی، باربری، تجهیزات الکترونیکی و… از جمله خدماتی است که «کارگزاری بیمه هنر» به هنرمندان و علاقه‌مندان به عرصه هنر ارائه می‌دهد.
زارع‌اشکذری در ادامه گفت: خبر دیگر درباره «کارگزاری بیمه هنر» انتصاب آقای محمدحسین لطیفی، کارگردان شناخته شده سینما و تلویزیون به عنوان مشاور عالی هیأت مدیره این شرکت است. آقای لطیفی که به عنوان رئیس هیأت مدیره «بنیاد هنرمندان مهرآفرین» نیز مشغول فعالیت هستند، پس از سال‌ها حضور در سینما و تلویزیون شناخت کافی از وضعیت حال حاضر هنرمندان این عرصه دارند و می‌توانند سهم بسزایی در معرفی و ارائه خدمات ذکر شده به افراد داشته باشند.

محمدحسین لطیفی نیز درباره حضور خود در «کارگزاری بیمه هنر» و خدماتی که این شرکت می‌تواند به هنرمندان ارائه دهد، گفت: مشکلات بیمه‌ای هنرمندان مسئله امروز و دیروز نیست و بخش عمده‌ای از افراد شاغل و فعالان حوزه هنر نیازمند دریافت مشاوره‌های تخصصی بیشتری از بیمه‌ها و خدمات ویژه آنها هستند. «کارگزاری بیمه هنر» در بدو تأسیس خود قصد دارد تا به آسان‌ترین شکل ممکن به خانواده هنر، هواداران هنرمندان و حتی مشاغل دیگر جامعه، خدماتی ویژه ارائه کند.
وی افزود: در ابتدای این راه با کمک سایر هنرمندانی که در «بنیاد هنرمندان مهرآفرین» حضور دارند قصد داریم به بررسی مشکلات هنرمندان و فعالان حوزه هنر بپردازیم و سپس بسته به نوع نیاز افراد با استفاده از همکاری تمامی شرکت‌ها، موسسات هنری و فناوری‌های نوین به آنان خدمات مختلفی چون بیمه، آموزش هنر و پژوهش آثار، صندوق قرض‌الحسنه، فعالیت‌های اجرایی هنر در قالب موسسه چند منظوره فرهنگی و هنری و… ارائه دهیم.
مجید مهدادمنش از کارشناسان و فعالین با سابقه صنعت بیمه، به عنوان مدیر عامل «کارگزاری بیمه هنر» در این شرکت حضور دارد.

سینماروزان/علی رستگار: منت‌دار آقارسول ملاقلی‌پور برای این مسیر در بازیگری و وام‌دار آقای یدالله صمدی برای ورود به سینما هستم. من خارج سینما، از آقارسول خیلی چیزها یاد گرفتم، ایشان به من آموخت که آدم باید حال خوب و دل بزرگی داشته باشد و اینها را با نقش، اثر و کارش به مخاطب منتقل کند. صمدی از بهترین فیلمسازان سینمای ایران بود و آثار شاخص و ماندگاری در ژانرهای مختلف ساخت.

فرهاد قائمیان بازیگر باتجربه که فیلم #غریب را روی پرده دارد با بیان مطلب فوق به روزنامه‌ جام جم گفت: آقا‌رسول به خاطر دعوت از آقای هاشم‌پور برای بازی در #هیوا با بزرگ‌منشی و احترام با یک جعبه شیرینی و دسته‌گل بزرگ به خانه آقای هاشم‌پور رفت. خوشبختانه این همکاری شکل گرفت و آقای هاشم‌پور، آقارحیمِ هیوا شد. هر همکاری با آقای هاشم‌پور برای من کلاس درس بود. دوستی و همکاری با ایشان هم به همان تقدیر برمی‌گردد.

قائمیان ادامه داد: معمولا همکاری من با کارگردان‌ها ادامه پیدا می‌کند و به کارهای بعدی می‌رسد، ازجمله آقارسول و آقای ابراهیم حاتمی‌کیا و آقای محمدحسین لطیفی ولی مثلا با اصغر فرهادی فقط یک بار در #شهرزیبا کار کردم؛  با این حال جالب است که هنوز هم بعد از این‌همه سال، بعضی تماشاگران سینما مرا با نقش مربی کانون اصلاح و تربیت می‌شناسند. باز جالب است اشاره کنم که هم در فیلم شهر زیبا و هم دعوت، پیشنهاد سیگار کشیدن کاراکترهای مربی کانون و منصور با من بود و جالب‌تر این‌که در دعوت چون بلد نبودم سیگار بکشم، سرم گیج رفت و با این هیکل افتادم! (می‌خندد)

وی درباره سابقه همکاری با محمدحسین لطیفی گفت: در خوابگاه دختران که نقش منفی به من پیشنهاد شد اما گفتند چون چهره‌ات شیرین است، درنهایت حضورم در آن نقش منتفی شد. برای بازی در روز سوم هم دعوت شدم که یکی از نقش‌های محوری را که برای من نوشته شده بود بازی کنم ولی به دلیل حضور همزمان در یک کار تصویری و نمایش مرگ و شاعر، نتوانستم در آن فیلم بازی کنم اما آقای لطیفی لطف داشت و از عکس من در نمایی از فیلم استفاده کرد. ولی سرانجام توانستم در سینما در فیلم‌های اسب سفید پادشاه و غریب در خدمت آقای لطیفی باشم.

این بازیگر در چرایی ایفای نقش‌های منفی فیلم‌های ابراهیم حاتمی‌کیا بیان داشت: به نظرم هر سه نقشی که برای آقای حاتمی‌کیا بازی کردم، چه قیصری در بادیگارد، چه شفق در به رنگ ارغوان و چه منصور در دعوت با وجود سیاهی‌ها و نقاط تاریک، جاهایی نقاط روشنی هم دارند. البته حاتمی‌کیا برای فیلم بادیگارد ابتدا نقش اشرفی، رئیس حیدر را به من پیشنهاد داد. فردای پیشنهاد با چند موردی که درباره فیلمنامه نوشته بودم به دفتر آقای حاتمی‌کیا رفتم. وقتی از من پرسید نقش اشرفی چطور بود، گفتم آقا من این نقش را بازی نمی‌کنم. گفت یعنی چه؟ گفتم من نقش قیصری، مامور اطلاعات را بازی می‌کنم و در نهایت نقش مثبت به امیر آقایی رسید!

قائمیان با قیاس غریب و رستاخیز گفت: احمدرضا درویش و گروه تولید فیلم رستاخیز در سخت‌ترین شرایط آب و هوایی با جان و دل و اعتقاد برای این فیلم کار کردند و زحمت کشیدند و واقعا حیف، آنطور که باید دیده نشد. درباره نقش من هم بعضی می‌گفتند چندان بازی سخت و ویژه‌ای نداشت و شاید با همین نگاه هم در داوری جشنواره فیلم فجر با آن برخورد شد اما واقعیت این نیست و من برای این نقش طراحی داشتم و توان و انرژی گذاشتم. مثل نقش سرهنگ ایرج نصرت‌زاد در غریب که با وجود کوتاهی نقش، شش ماه برای آن وقت گذاشتم و با گریم شخصیت زندگی کردم و در خانه و ماشین عکس شهید را گذاشته بودم. با این‌که از زمان تست گریم در خردادماه تا زمان فیلمبرداری نقش من فاصله زیادی بود اما ترجیح دادم برای نزدیک‌تر شدن به نقش، همه این زمان را با گریم شهید نصرت‌زاد سر کنم. حتی با علم به این‌که نمی‌توانستم سر هیچ پروژه دیگری بروم یا با آن گریم در هرجایی ظاهر شوم. هروقت هم که رنگ مویم تغییر می‌کرد، دوباره برای تجدید گریم می‌رفتم. یعنی نقش کوتاه یا بلند برای من مهم نیست و فقط درست دیده شدن نقش برایم اهمیت دارد. بازی در هر دو نقش حر و شهید نصرت‌زاد حرکت روی لبه تیغ بود. شخصیت اصلی حضرت حر هم چنین ویژگی و حساسیتی داشت و من به عنوان بازیگر باید طوری بازی می‌کردم که این موقعیت ملتهب را به مخاطب منتقل کنم. بازی در این نقش خیلی برایم آموزنده بود. آقای درویش لطف کرد و شهریور سال ۹۸ دلنوشته‌ای درباره سکانس شهادت حر و بازی من در رستاخیز نوشت و منتشر کرد، همان که بعد از این‌که متوجه روزه بودن من موقع بازی در نقش حر و سکانس شهادت ایشان می‌شود، می‌گوید: «نذرت قبول دلاور».

وی تاکید کرد: نکته قابل اشاره دیگر درباره نقش شهید نصرت‌زاد در فیلم غریب این‌که آقای لطیفی برای بازی این کاراکتر، چندان دنبال شباهت چهره بازیگر با شخصیت واقعی نبود و بیشتر روی شباهت تفکر و اندیشه و شخصیت‌پردازی تاکید داشت!

این بازیگر افزود: نسل جوان ما باید با تاریخ این سرزمین آشنا باشد و چه بهتر که این شناخت از طریق سینما و ادبیات باشد. جوان‌ها باید بدانند در مقطعی چه کسانی برای حفظ این آب و خاک تلاش و از خودگذشتگی کردند. حرف #غریب این است که باید به جای تفکیک و تقسیم‌بندی افراد، به فکر حفظ مملکت بود. آدمی مثل نصرت‌زاد بازنشسته بود اما دوباره برای حفظ وطن به جنگ می‌رود. برای همین آنچه بیشتر از همه برای انتقال به مردم و به‌خصوص جوان‌ها اهمیت دارد؛ گفتن از هویت تاریخی است. یکی از مهم‌ترین این راه‌ها، ساخت درست فیلم‌هایی است که حق مطلب را دراین‌باره ادا کند. فیلم‌های مربوط به جنگ و دفاع مقدس، حتما باید از شعارزدگی دور باشد تا تاثیر لازم را بر نسل جوان بگذارد. ما باید هر روز در فرهنگ دفاع‌مقدس نفس بکشیم. نسل جوان باید با این فرهنگ آشنا شود و با چنین پشتوانه‌ای آینده را تحویل او دهیم تا بداند قرار است چه کند و سوار موج رسانه‌ای نشود.

قائمیان درباره کارهای آماده اکرانش گفت:  در فیلم #بهشت_تبهکاران ساخته آقای مسعود جعفری‌جوزانی هم نقش خیلی کوتاهی دارم که به نظرم به اندازه بود و نتیجه خوبی داشت. حتی وقتی آقای جوزانی پیشنهاد اضافه کردن نقش را مطرح کرد، گفتم آقا به نظرم اندازه این آدم در فیلم همین‌قدر است و تاثیر لازم را می‌گذارد. در این فیلم نقش لطف‌ا.. ترقی از روزنامه‌نگاران خیلی معروف سال‌های دور را بازی کردم که رمان‌هایی به نام جیران و شب‌های بغداد را نگاشته و در اواخر عمر از ملاکین تهران شد.

سینماروزان/مجتبی احمدی: گرفتن جایزه از جشنواره گاهی وقت ها افتخار نیست و یک سری اتفاق پشت پرده می‌افتد و از سویی خیلی وقتها واقعا جوایز به شکل شایسته‌ای تقسیم نمی‌شود و این برای من مهم بود که بدانم چرا در آن سال جایزه گرفتم!

محمدحسین لطیفی کارگردان #فیلم_غریب که با حمایت نورتابان و اوج تولید شده با بیان مطلب فوق به برنا گفت: با حامد عنقا قرار کار دیگری را داشتیم ولی او می‌گوید بیا این کار را بسازیم که اول قرار بود سریال باشد. سریالی که اسمش شاید اسم کتاب بود شاید غربت یا چیز دیگر؛ در نهایت به این تصمیم رسیدم که ابتدا سینمایی اش را بسازیم قرار شد خود حامد عنقا فیلمنامه اش را بنویسد پس کار شروع شد و هدف این بود که بعد از سالها اگر من برگردم به این حیطه شرایط خوبی برای تولید برای من وجود داشته باشد که وجود داشت! البته راستش را بخواهید  می‌خواست وجود داشته باشد ولی نشد! شرایط اجتماعی کشور طوری بود که باعث شد که ما به لحاظ تامین امنیت نتوانیم آن طور که باید کار کنیم.

لطیفی ادامه داد: من داخل پادگان کار می کردم و حق شلیک مشقی هم نداشتم چرا که ممکن است آنهایی که بیرون هستند شک کنند داخل پادگان درگیری شده! من حتی نمی‌توانستم یک فشنگ جابجا کنم و در این شرایط ۲۵ روز کار ما خوابید. خیلی‌ها می‌گویند که چقدر طولانی شد، نه طولانی نشد این کار که خیلی سخت بود. بالغ بر ۱۶۰ دقیقه مونتاژ اولیه این فیلم است که از لحاظ تایمی ما باید در طول چهار یا پنج ماه کار می‌کردیم  یا مثل خیلی ها این کار هم می‌توانست نزدیک به دوازده ماه طول بکشد. به نظرم این کار در یک شرایط استاندارد به لحاظ زمانی ساخته شد هر چند که با شرایط جوی و زمانی متفاوتی روبرو بودیم. ما دو جیپ داشتیم که هر دقیقه هم خراب بود ، دو تا نیسان دو اف (تو اف)داشتیم که آن هم خراب بود و …

لطیفی درباره حضور در جشنواره فجر۴۱ گفت: ملزم نبودیم که فیلم را به جشنواره بدهیم تا این که پنج شب قبل از جشنواره دو نفر آدم خودشان را ملزم کردند که حالا که اینگونه شد باید کار به جشنواره برسد. قاعدتا از حضور در جشنواره پشیمان نیستم ولی خوب می دانم که اگر زمان کافی برای تدوین،  موسیقی و…  داشتم حتما ماجرا متفاوت بود. باور کنید من زمان کمی در اختیار داشتم و بچه ها پرفشار کار می‌کردند و این می توانست یک مقداری روی کیفیت کار موثر باشد.

کارگردان #غریب درباره تمرکز بر کاراکترهای خاکستری فیلم گفت: به دنبال ادای دیالوگ و رفتارهای روز بودم تا کار قابل لمس از کار در بیاید چون افراد را در آن دوره خوب می شناسم به دنبال این نبودم که فقط قهرمان سپید کار برای تماشاگر قابل لمس شود. ما وقتی که شهداء را تا این حد پاستوریزه می کنیم  در واقع آنها را از مخاطبمان دور می کنیم یعنی گویی آنها و آن زمان آدمهایی بودند که آسمانی بودند و ما امروز زمینی هستیم. در رفتار و نوع پوشش و برخوردها تلاش داشتیم که قهرمان ما زمینی باشد و رفتاری نکند که از او قابل باور نباشد و می‌خواستیم شهیدبروجردی را یک آدم زمینی نشان دهیم.

لطیفی پیرامون داوری در جشنواره فجر۴۱ گفت: این  که حق من خورده شده یا خیر موضوع نمی تواند باشد چون نمی خواهم راجع به آن صحبت کنم ولی راجع به بازیگران همیشه حساس هستم مثل یک مادر، چون  بسیار بی انصافی کردند در ارتباط با بابک و بابت این مسئله از هیات داوران نمی‌گذرم. اینکه به بابک سیمرغ ندادند اشکالی ندارد ولی چرا او حتی کاندید نشد؟ بابک گاهی در طول روز سیزده ساعت کار می کرد و این برای بازیگر سخت است. میدانم رضا شریفی نیا-از هیأت داوران فجر۴۱- با سیاست زیادی که دارد خیلی  هم جنگیده! و تلاش داشته است که با این سیاست کمک دهنده اش بابک حداقل در مقام کاندید دیده شود اما  ترکیب هیات داوران آن قدر حس شان قویتر بوده که حاضر به این سیاست هم نشدند ، کودکی آدم گاهی بیرون می‌زند و می گوید گردنم هم برود باید این گونه شود. 

لطیفی با اشاره به سختی‌های داوری گفت: بارها گفتند چرا محمدحسین لطیفی تو داور نمی شوی؟ می‌گویم نمیخواهم! یک بار هیات انتخاب ایستادم بس است، داوری کار من نیست! چون باید پاسخگو باشم و قرار نیست مثل یک میهمانی همه چیز را بین یکدیگر تقسیم کنیم و برود چون این اتفاق یک ماجرای کاملا تخصصی است و حتی اگر سلیقه ای هم در میان باشد باید با تخصص اتفاق بیفتد. از هیات داوران فجر۴۱ میخواهم این کلاه را از سر برداریم و  جلوی خود بگذاریم و قاضی کنیم اگر انصاف داشتی شب آرام بخواب و اگر انصاف نداشتی عذرخواهی کن ، جای دوری نمی رود.

این کارگردان درباره تجربه ساخت آثاری در ژانرهای مختلف بیان داشت: زمان سریال وفا دوستی از من پرسید، شما نترسیدید بعد از موفقیت سریال «وفا» به سراغ موقعیت متفاوتی رفتید؟ آن زمان گفتم اگر سینما را یک قمارخانه فرض کنید من با پنج هزارتومان وارد شدم امشب و الان پنجاه میلیون تومان بردم و صبح  ممکن است با همان پنج تومان بیرون بروم. اگر بترسم نمی توانم جلو بروم. و این ترس را اول کنار می‌گذارم و پیش می روم… 

سینماروزان/کیوان بهارلویی: در آستانه اکران فیلم سینمایی «غریب» به عنوان یکی از فیلم‌های اکران نوروزی، از پوستر این اثر رونمایی شد.

«غریب» به کارگردانی محمد حسین لطیفی محصول سازمان هنری رسانه‌ای اوج است که مقطعی از زندگی شهید محمد بروجردی را روایت می کند.

این فیلم که از چهارشنبه ۲۴ اسفند اکران خود را آغاز می‌کند، علاوه بر دریافت بیشترین تعداد جایزه در جشنواره فیلم فجر، به عنوان بهترین فیلم جشنواره مقاومت نیز شناخته شد.

در خلاصه داستان «غریب» آمده است: سال ۱۳۵۸ با بالا گرفتن اختلافات گروه‌های مسلح سیاسی از جمله کومله و دموکرات و… . شهید محمد بروجردی  به همراه اندکی از همرزمانش، برای سامان دادن به اوضاع و رسیدگی به شرایط مردم راهی غرب کشور شدند. اوضاع نابسامان و اوج گیری دسته بندی ها شرایط را برای فرمانده جوان منطقه غرب پیچیده‌تر کرد. تنها یک جرقه برای انفجار کافی بود … .

عوامل فیلم سینمایی «غریب» عبارتند از کارگردان: محمد حسین لطیفی، بازیگران: بابک حمیدیان، مهران احمدی، رحیم نوروزی، هژیر سام احمدی، پردیس پور عابدینی، محمد رسول صفری، سام کبودوند، حسام محمودی، مجید اسماعیلی و فرهاد قائمیان با حضور افتخاری: جعفر دهقان، سامیه لک، سمیرا کریمی و محمد بروجردی. مدیر فیلمبرداری: عبدالله عبدی نسب، مدیر هنری: محمد رضا شجاعی، مجری طرح: افشین قلی پور، تدوین: میثم مولایی، طراح چهره پردازی: شهرام خلج، برنامه ریز و سرپرست گروه کارگردانی: احسان سجادی حسینی، صدابردار: امیر پرتو زاده، طراحی و ترکیب صدا:حسین ابوالصدق، مدیر تولید: عباس دقاقی، پشتیبانی تولید: سید علی اسلامی، موسیقی: حامد عابدی، دستیار یک کارگردان: هانیه بساتینی، منشی صحنه: زهرا تحقیقی، طراح صحنه: رامین بدخشانفر، طراح لباس: بهزاد آقا بیگی، جلوه های ویژه بصری: امیر ولی خانی، جلوه های ویژه میدانی: حمید رسولیان، مدیر تدارکات: شهرام شفیعی، عکاس: آرش شاه محمدی، فیلمبردار پشت صحنه: پیمان داداش زاده، مدیر روابط عمومی: مریم عرفانیان و تهیه کننده و فیلمنامه نویس: حامد عنقا.

سینماروزان/حامد مظفری:

+همراهی نورتابان بنیاد با اوج

-آغاز با شعار و ادامه با شعار…

-زمان می‌برد تا گریم بروجردی بنشیند بر بابک و آن خنده های گاه و بیگاه دندان‌نمای بابک در ابتدا. .. برادرجان! این همان بروجردی است که ساواک با آن همه اهن و تلپ به گردش نرسید؟

-آن خلوت عاشقانه با همسر و اناربازی چه می‌گوید آن وسط؟!

+دوربین رام و اهلی و بیشتر تلویزیونی مناسب یک سریال ملودرام

+وسواس در قاب بندی و رنگ آمیزی ملون حتی در نماهای تلخ و کنارش ورود فت و فراوان بازیگر و هنرور و کنترل مناسب همه مرهون تهیه‌کننده ای است با سابقه تولید سریالهای پاپیولار. کاش یک کارگردان انرژیک کنار تهیه‌کننده بود تا به اندازه وسواس تولید، دقت در دکوپاژ را می‌دیدیم.

-شمایل مهران احمدی در قامت کرد تجزیه‌طلب چقدر شبیه احمد نجفی شده در #شور_شیرین! نه اینکه بازی مهران بد باشد که اتفاقا بهترین بازی‌ را دارد به‌خصوص در نماهای انتهایی.

-یکی از تم ها؟ همان ارتشی تلخ و عبوث کنار سپاهی مهربان لبخند به لب! متاسفانه برای این ارتشی داستان مجزا خلق نکرده و تیپی است که هست و هست و هست و…

-چقدر حرف می‌زنند؟ هم سمت بروجردی و هم سمت تجزیه طلبان! در نیمه ابتدایی مدام دورهمی و حرف های پرشعار می‌بینیم، شعارهایی گاه خیلی زیبا مثل #کرد_مهمه!

-شعار پشت شعار، انگار دیالوگ‌ها را برای دیوارنویسی نگاشته‌اند و نه روایت داستانی پرتعلیق!

+بعد از یک ساعت بالاخره زدوخورد م‌ی‌بینیم و تزریق مقداری هیجان

-جمع بازیگران فعال در پروژه های ارگانی جمع است؛ از بابک حمیدیان تا فرهاد قائمیان و رحیم نوروزی و…

-معمولا برای نفوذ در جرياني خاص باید همشکل آنها شد ولی اینجا با کاپشن جین و عینکی دودی و بلوز قرمز که نخودش کرده در شوربا به دل کردها میزند

-لهجه های کردی چرا ول میشود؟ از پردیس تا نوید و…! فقط مهران احمدی و بازیگران کرد هستند که لهجه را حفظ می‌کنند.

+خیلی جلوتر از سرهنگ‌ثریا و شماره ده و لااقل مقادیری خرج کرده برای فضاسازی.

+غلبه نوعی احساسات گرایی بر همه کاراکترها حتی در دل طوفان حوادث، مناسب برای تلویزیون ولی -نامناسب برای یک اکشن جنگی! آن غلبه عشق بر آرمان در دل تجزیه طلبان، انگ یک ملودرام درجه یک است.
تا دلتان بخواهد هلی کوپتر دارد و تانک و توپ ولی با فرود و فراز هلی کوپتر که نمیتوان تریلر ساخت؟ عجیب هم نیست تهیه‌کننده در ملودرام تبحر دارد پس تجربه کارگردان و روز سوم چه شد؟

+چند سکانس درگیری خیابانی شسته رفته در بخش انتهایی! چه می‌شد از آن سانتی مانتالیزم ابتدایی کم می‌کردی تا زودتر وارد همین درگیری‌ها شویم؟ این ارگان چه اصراری دارد به نسخه های طولانی از فیلمها؟ چرا دور نمی‌ریزند راش‌های اضافی را؟

+پر از تیر و ترکش و انفجار و گلوله و کلت و تفنگ و سوپرمن‌بازی ولی نمی‌دانیم چرا قهرمان، سمپاتیک نمی‌شود و نمی‌توان با او ارتباط گرفت؟ چرا؟ -چون زیادی خوب است و در نیمه ابتدایی بسیار شعار میدهد

-آن متلک انتهایی به بنی صدر! خاطرات پاریس و…

سکانس
–مواجهه نزدیک بروجردی و سرکرده تجزیه طلبان با دوئل غضب‌آلود مهران احمدی-بابک حمیدیان

پرسش؟
–چه نیازی بود برای نقش اصلی، بازیگر چهره بیاورید؟ وقتی تجربه موفق فیلم احمد متوسلیان را دارید چرا همان الگو را با تکنیسین‌هایش ادامه ندادید؟ هادی حجازی‌فر به درستی این الگو را ادامه داد و موقعیت مهدی خلق شد و حیف که اینجا گرفتار چهره‌ای شده‌اند که خودش هم درک نکرده کاراکتر را؟

-وقتی زنجیره برای ربط داستانک‌های متعدد نداری چرا ساختار را اپیزودیک نکردی؟

–کجاست وجهه اجتماعی بروجردی و تلاش‌هایی که برای ارتقای معیشت کردها انجام داد؟ چرا اندکی بر خدمات اجتماعی بروجردی تمرکز نکرده؟

مانیفست پسامهسا؟

–آنجا که بروجردی جلوی اجبار به بیداری جماعت برای نماز را گرفته و می‌گوید بگذار جماعت بخوابند، شاید بخواهند دیرتر نماز بخوانند

-‌ آنجا که کم سن و سالها را از زندان آزاد کرده و می‌گوید بچه جاش تو زندانه؟

سینماروزان:: بابک حمیدیان سال ۹۵ در اکران خصوصی فیلم «ایستاده در غبار» گفته بود شیفته شخصیت شهید محمد بروجردی است و آرزو کرد نقش این شهید را بازی کند.

حالا او ایفاگر نقش شهید محمد بروجردی در فیلمی به کارگردانی محمد حسین لطیفی است، گویا آرزوی او رنگ واقعیت دیده.

حمیدیان گفته بود:« من با کتاب «مسیح کردستان» که جمال شورجه به من داده بود عاشق شهید بروجردی شدم که قرار بود نقشش را بازی کنم و بعد از فیلم «مزرعه پدری» که رسول ملاقلی‌پور ساخته بود و من را گشتاپو صدا می‌کرد، بیشتر شیفته زندگی این شهدا شدم.»

فیلم سینمایی شهید بروجردی به تازگی وارد مرحله فیلمبرداری شده است و در جشنواره فجر امسال از آن رونمایی خواهد شد.

بابک حمیدیان پیش از این بازی در فیلم‌های دفاع مقدسی را تجربه کرده است؛ از جمله «مزرعه پدری»، «چ»، «۵۰ قدم آخر»، «سرو زیر آب» و «طبل بزرگ زیر پای چپ». او همچنین طی دو دهه فعالیت در سینما موفق به دریافت جوایز مختلف شده است. سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل جشنواره فجر برای «چ» و «روز رستاخیز»، تندیس نقش مکمل برای «ریسمان باز» از جشن خانه سینما، دو تندیس بهترین بازیگر نقش مکمل برای «هیس دخترها فریاد نمی‌زنند» و «چ» از جشن انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران به همراه جایزه بهترین بازیگر مرد برای «هیس دخترها فریاد نمی‌زنند» و «چ» از جشن حافظ، برخی از افتخارات حمیدیان هستند.

فیلم شهید محمد بروجردی با عنوان #غریب به تهیه کنندگی #حامد_عنقا محصول سازمان هنری رسانه‌ای اوج است که فیلمنامه آن بر اساس منابع مستند و پژوهشی مختلف همچون کتاب «محمد؛ مسیح کردستان» اثر نصرت الله محمودزاده و دیگر اسناد تازه یافته، نوشته شده است.

سینماروزان: شورای صدور پروانه ساخت آثار سینمایی در جلسه اخیر با تولید دو فیلم‌نامه موافقت کرد.

به گزارش سینماروزان، حامد عنقا تهیه‌کننده سریالهای پدر و آقازاده، در شراکت با سازمان اوج پروانه #غریب را گرفته که بناست محمدحسین لطیفی آن را بسازد.

به نظر می‌رسد #غریب همان پروژه زندگینامه‌ای شهید محمد بروجردی باشد که عنقا با اقتباس از کتاب «محمد؛ مسیح کردستان» نوشته نصرت الله محمودزاده آن را نگاشته.

فهرست پروانه‌ های صادره به شرح زیر است:

— «غریب» به تهیه‌کنندگی سازمان هنری رسانه‌ای اوج و حامد عنقا، کارگردانی محمدحسین لطیفی و نویسندگی حامد عنقا

— «آشیل» به تهیه‌کنندگی سعید شاهسواری و کارگردانی و نویسندگی فرهاد دلارام دیزجی

سینماروزان/امین اعتمادی‌مجد: رئیس هیأت مدیره «خیریه هنرمندان مهرآفرین» از افتتاح رسمی این موسسه در روزهای آتی خبر داد تا بالاخره یک خیریه برای کمک به هنرمندان راه بیفتد.

به گزارش سینماروزان محمدحسین لطیفی رئیس هیأت مدیره «خیریه هنرمندان مهرآفرین» درباره فعالیت‌هایی که قرار است توسط این موسسه مردم نهاد انجام گیرد گفت: مجوز رسمی «خیریه هنرمندان مهرآفرین» زمستان سال گذشته با شماره ثبت 50875 صادر شد و همانطور که از اسم موسسه مشخص است، با جمع‌آوری یک سامانه اطلاعاتی مشخص از تمامی هنرمندان حاضر در کشور، فعالیت‌های خیرخواهانه متعددی به این قشر ارائه می‌شود. از جمله اهداف اصلی این موسسه می‌توان به بحث اشتغال‌زایی، بیمه، کمک به رفع مشکلات معیشتی هنرمندان و… اشاره کرد که با یک برنامه‌ریزی درست و اصولی تمامی این اقدامات در آینده‌ای نزدیک پیگیری خواهد شد.

وی درباره تشابه فعالیت‌های این موسسه با دیگر نهادهای دست اندرکار حوزه هنرمندان نیز خاطرنشان کرد: «خیریه هنرمندان مهرآفرین» در راستای تقویت فرهنگ خیرخواهانه و حمایت از هنرمندان سراسر کشور با حفظ شأنیت و شرافت این قشر راه‌اندازی شده است. ضمن اینکه تلاش می‌کنیم در کنار سایر نهادها و مراکز فرهنگی – هنری مشغول فعالیت، خدمات گسترده‌تری به هنرمندان مغفول مانده کشور ارائه دهیم. در قدم اول نیز باید لیستی از تمامی هنرمندان حاضر در کشور تهیه کنیم تا در نهایت نسبت به نوع فعالیت‌های مورد نیاز برای این قشر توسط هیأت مدیره تصمیم‌گیری شود. به همین منظور سایتی نیز در دست راه‌اندازی است که عضوگیری از طریق آن انجام می‌گیرد.

لطیفی در ادامه با اشاره به سایر اعضای حاضر در هیأت مدیره «خیریه هنرمندان مهرآفرین» اظهار داشت: آقایان فرهاد قائمیان، حسین مسافرآستانه، حامد عنقا، بابک زرین، محسن زارع‌اشکذری و خانم نسرین مقانلو به عنوان اعضای هیأت مدیره در موسسه حضور خواهند داشت. ضمن اینکه آقایان سیدحامد محسن‌پور و علیرضا حقیقی‌قریب نیز به عنوان بازرس در این موسسه حضور دارند.

این نویسنده و کارگردان در پایان درباره زمان آغاز به کار و نحوه افتتاح رسمی این موسسه نیز گفت: بزودی با حضور جمعی از چهره‌های مطرح هنری کشور – که از تمامی آنان با ارسال دعوت‌نامه دعوت به عمل آمده – مراسم افتتاحیه در دفتر موسسه برگزار و فعالیت‌های این نهاد نیز به طور رسمی آغاز می‌شود. سایر جزئیات و فعالیت‌های آتی «خیریه هنرمندان مهرآفرین» نیز بزودی از طریق سایت و مدیر روابط عمومی موسسه اطلاع‌رسانی خواهد شد.

سینماروزان: فصل اخیر برنامه تلویزیونی “هفت” که فصل پنجم آن محسوب می‌شود از همان بدو راه‌اندازی با نقدها و نظرات مختلف درباره پیشرو نبودن و عقب‌افتادگی از جریان رسانه‌ای روز سینما مواجه بوده است.

به تازگی روزنامه “فرهیختگان” منسوب به دانشگاه آزاد در تحلیلی بر این برنامه، برخی ایرادات آن را طرح کرده بلکه عاملی شود بر اصلاح.

متن تحلیل فرهیختگان را بخوانید:

از همان روز‌های آغازین تا امروز ضعف اجرای لطیفی و عدم تسلطش بر مباحث و موضوعات بسیار آزاردهنده بود. حقیقت امر اینجاست که لطیفی چند سریال و فیلم پرمخاطب در کارنامه کاری خود دارد اما او نه آشنایی چندانی با تاریخ سینمای ایران دارد و نه در این دو ساله موفق بوده است که خود را با مدیوم برنامه هفت مطابقت بدهد و مهم‌تر از همه اساسا قادر به تعیین رویکرد برای فصل جدید هفت نبوده است. لذا ما فقط با 70 برنامه چندپارچه مواجه بوده‌ایم که فاقد یک انسجام ساختاری حداقلی بوده است. اینجاست که اساسا خلأ وجود سردبیر مشخص می‌شود. در طول این دو سال هیچ‌گاه مشخص نشده که آیا اساسا محمدحسین لطیفی سردبیر برنامه است یا مجتبی امینی علاوه‌بر تهیه‌کنندگی مسئولیت سردبیری برنامه را هم برعهده دارد؟!

بخش نقد فیلم هم برخلاف فصول سابق برنامه کاملا مجزا شده و بدون حضور و مدیریت لطیفی به‌عنوان مجری اصلی پیش رفته اما این تنها تغییر فصل جدید برنامه نبوده است. به‌طرز عجیب و شگفت‌آوری منتقد ثابت برنامه هفت دیگر تنها مسعود فراستی نیست بلکه محمدتقی فهیم هم به‌عنوان منتقد ثابت به برنامه اضافه شده است. به یک معنا ما در میز نقد برنامه هفت نه‌تنها دیگر با هیچ فیلمسازی  مواجه نیستیم بلکه با دو منتقد ثابت و یک منتقد متغیر مواجهیم که غالبا هم حضور یک ترکیب سه نفره تکراری چهار تا 6 برنامه ثابت می‌ماند و گویا محض تنوع نفر سوم هرازگاهی تعویض می‌شود. مضاف‌بر این، اساسا هیچ معیار مشخصی در انتخاب آثاری که مورد نقد و بررسی قرار می‌گیرند، وجود ندارد. گاهی فیلم روز سینمای ایران انتخاب می‌شود، گاهی یک فیلم کلاسیک خارجی! گاهی یک فیلم جدید سینمای هالیوود و گاهی هم سریال‌های نازل شبکه نمایش خانگی! گویا منتقدان محترم برنامه بر مبنای آثاری که در هفته اخیر دیده‌اند اثری را انتخاب و نقد می‌کنند و اصلا چیزی تحت‌عنوان مخاطبان برنامه برایشان موضوعیت ندارد. بخش دیگری تحت‌عنوان میز رسانه به برنامه اضافه شده است که حاکی از ناآگاهی تمام‌عیار تیم سازنده از فضای اینترنت است. در این بخش چهره‌های رسانه‌ای غالبا تکراری به‌مرور و گپ‌وگفت درباره اخبار سوخته هفته می‌پردازند. گویی سازندگان برنامه هفت اطلاع ندارند که امروزه ده‌ها کانال تلگرامی سینمایی درحال اطلاع‌رسانی و تحلیل مکرر و مداوم اخبار سینمایی هستند و مضاف‌بر این چندین برنامه اینترنتی هم در فضای مجازی درحال بازتاب و تحلیل دوباره این اخبار هستند. گویا تیم جدید سازنده برنامه هفت فراموش کرده است که قدیمی‌ترین و تخصصی‌ترین برنامه سینمایی تلویزیون رسالتی فراتر از این حرف‌ها دارد. رسالتی که در تمام این مدت به محاق رفته و به فراموشی سپرده شده است.

به زبان ساده‌تر و در یک کلام می‌توان اذعان کرد در فصل جدید برنامه هفت نه خبری از بررسی مسائل روز سینمای ایران است و نه خبری از مصاحبه با فیلمسازان سینمای ایران. نه می‌توان کوچک‌ترین نشانه‌ای از بحث‌های پربار موجود در نقد‌های فراستی در سال‌های پیش یافت و نه می‌توان دیدگاه کارشناسانه از میان اظهارات مجری برنامه یافت. پخش برنامه هفت در ماه‌های اخیر چنان نامنظم و آشفته شده است که گویی سازندگان برنامه اساسا هر موقع حوصله و فراغتی داشته باشند یک قسمت تولید می‌کنند. برآیند چنین وضعی هم این شده است که بسیاری از مخاطبان سابق برنامه اصلا اطلاع ندارند که چنین برنامه‌ای درحال پخش است و بازدید قسمت‌های این برنامه در تلوبیون به‌سختی به 800 بازدید می‌رسد. مضاف‌بر همه اینها، ضبطی شدن برنامه در یک سال اخیر هم، میخ آخر را بر تابوت برنامه زد و امکان مطرح شدن کوچک‌ترین مباحث چالشی از مهم‌ترین برنامه سینمایی تلویزیون سلب شد تا این برنامه یک قدم مهم دیگر در روند احتضار بردارد و به مرگ تراژیک نزدیک‌تر شود.

به نظر می‌رسد ریشه مساله را باید در مقامی فراتر از مجری و تهیه‌کننده جویا شد. ظاهرا مسئولان فعلی شبکه سوم سیما به برنامه مهجور و مظلوم هفت به‌مثابه یک میراث نامیمون نگاه می‌کنند که نه توانایی تعطیل کردن آن را دارند و نه عزم احیای آن را. لذا در تمام این دو سال با بی‌حوصلگی و خستگی تمام خواسته‌اند با این برنامه کنار بیایند اما گویا غافل هستند که بی‌توجهی به برنامه هفت که هفته به هفته وضعیتی تراژیک‌تر پیدا می‌کند نه‌تنها یکی از برند‌های مهم و ارزشمند شبکه سه را به مسلخ می‌برد بلکه باعث شکل گرفتن برنامه‌های جایگزین در فضای اینترنتی و ریزش مخاطبان سینمادوست از پای رسانه ملی می‌شود.

سینماروزان: برنامه تلویزیونی “هفت” منهای فصل اول خود که برنامه ای پیشرو نشان داد در هیچ کدام از فصول بعدی نتوانست به عنوان برنامه ای راهبردی و جریان ساز بدل شود و دلیل اصلی آن هم فقدان ژورنالیستهای زبردست و صاحب بینش در عقبه تولید برنامه بود. افت “هفت” فصل به فصل بیشتر شد و حالا کار به جایی رسیده که مباحث مطروحه در “هفت” تقریبا هیچ توجهی برنمی انگیزد.

روزنامه اصولگرای “صبح نو” که از جمله رسانه های منسوب به محمدباقر قالیباف رییس مجلس است در تحلیلی قابل تامل بر فصل اخیر “هفت” برخی از مشکلات آن را برشمرده بلکه اسباب تحولی شود در این برنامه.

متن گزارش “صبح نو” را بخوانید:

همزمان با ایام سی‌و‌هفتمین دوره جشنواره فیلم فجر سری پنجم این برنامه با اجرای محمدحسین لطیفی از شبکه سه سیما پخش شد و تا جمعه‌شب‌ها میزبان مخاطبان تلویزیون است.

درحال حاضر این برنامه به مرحله‌ای رسیده که ویدئوهایش در سایت تلوبیون بیشتر از چند هزار بیننده ندارد و البته دیگر مطالب بیان‌شده در برنامه هم بازتابی در میان اهالی سینما ندارد. «هفت» در دوره‌های مختلف مدیریتی شبکه سه تعطیل شده و هر بار به امید یک تفاوت شگرف دوباره با سردبیر و مجری و تیم جدید روی کار آمده است اما گویا هیچ‌یک از این تغییرات نفعی به حال مهم‌ترین برنامه سینمایی تلویزیون نداشته است.

محمدحسین لطیفی در اولین گفت‌وگوی خود در فصل جدید برنامه «هفت» عنوان کرد: «رویکرد بهروز افخمی و تیم پیشین را نمی‌پسندیده و می‌خواهد رفتاری پدرانه با سینما داشته باشد. او همچنین توضیح داده بود اینکه مردم را به تماشای مشکلات سینما بنشانیم و مردم به ما بخندند، رویکرد درستی نیست.»
حالا برنامه «هفت» که زمانی جزو پربیننده‌ترین برنامه‌های سیما بود، به خنثی‌ترین و بی‌مساله‌ترین برنامه تبدیل شده است. هیچ ‌سردبیری یا شیوه اجرا یا تیم قوی و مستحکمی پشت این برنامه نیست و به نظر می‌رسد تیم برنامه‌ساز با خستگی و محتوایی پوچ راهی آنتن رسانه ملی شده‌اند؛ از اجرای سرد و بی‌روح لطیفی و فضای مرده استودیو گرفته تا نقدهای ساده منتقدان و سرآمد همه آنها، مسعود فراستی (که دیگر نقدهایش دیده نمی‌شود) و نبود آیتم‌سازی‌های جذاب.

«هفت» مجتبی امینی هیچ ‌نقطه عطفی ندارد و نبود استراتژی و برنامه‌ای هدفمند باعث شکل‌گیری برنامه‌ای غیر‌تخصصی و اخته مانند «هفت» امروزی شده است. جای خالی یک تهیه‌کننده و سردبیر یا اتاق فکری‌ای که بتواند راهی برای گفت‌وگو درباره مسائل سینمای ایران بیابد در این دوره از برنامه بیشتر از همیشه احساس می‌شود. مجتبی امینی، تهیه‌کننده  «هفت» بیشترین رزومه کاری‌اش در برنامه‌‌‌سازی به تهیه‌کنندگی سریال «گاندو» برمی‌گردد و حالا با «هفت» سکان مهم‌ترین برنامه سینمایی تلویزیون را به دست گرفته است. متاسفانه در نبود سردبیر و تهیه‌کننده‌ای که بتواند خط‌مشی درست را برای برنامه و در گفت‌وگوها تعریف کند، این برنامه سقوط می‌کند، کمااینکه «هفت» در شیب سرازیری بسیار تندی قرار دارد.

«هفت» نمونه شاخص و مهم برنامه‌های سینمایی تلویزیون است که بی هر گونه اثرگذاری روی آنتن می‌رود. پیش از این در دیگر شبکه‌های تلویزیون برنامه‌های متعدد نقد و تحلیل سینما تولید می‌شد و می‌شوند و همه آنها کم و بیش با همین ساختار یکنواخت و ضعف‌های فاحش مواجه هستند.

سینماروزان: ساخت فیلم «ودا» با بازی محمدحسین لطیفی کارگردان “صاحبدلان” و حمیدرضا نعیمی بازیگر “مکبث” به پایان رسید.

فیلم کوتاه «ودا» به نویسندگی و کارگردانی داریوش جعفری و با بازی محمدحسین لطیفی، نازنین کیوانی ، حمیدرضا نعیمی، مریم بوبانی، آویشن بیکایی ، علیرضا درویش نژاد ، امین زارع ، نیلوفر بیرامی ، کارن علیپور به پایان رسید.

داریوش جعفری که سالها تجربه دستیاری کارگردانان بزرگی همچون داریوش مهرجویی ، محمدحسین لطیفی ، رضا درمیشیان و حجت الله سیفی را در کارنامه خود دارد در اولین تجربه کارگردانی فیلم کوتاه خود سراغ «ودا» رفته است.

در خلاصه فیلم کوتاه «ودا» که فیلمنامه پیچیده‌ای دارد که در یک فضای کاملا سوررئال اتفاق افتاده آمده است: مرد گاهی چیزهایی که تو واقعیت می بینم وحشتناک تر از اون کابوس هایی هستن که تو خواب می بینم.

دیگرعوامل این فیلم کوتاه عبارتند از:
تهیه کنندگان : مهدی ایل بیگی، مجید نیک نفس و داریوش جعفری ، مدیر فیلمبرداری : مهدی ایل بیگی ، استدی کم : شاهین شیرزادی ، دستیار یک فیلمبردار : ستار گودرزی ، صدابردار : آرش برومند طراح لباس و صحنه : فرهاد عزیزی ، مجری طراح صحنه و لباس : کیوان حمزلو ، طراح گریم : علی بهرامی فر ، مجری گریم : بهار تاج ور، مدیر تولید و تدارکات : اسماعیل حسنی ، برنامه ریز و دستیار اول کارگردان : امین علیپور ، منشی صحنه : یاسمین پدری ، عکاس : مجید نیک نفس ، فیلمبردار پشت صحنه : جلال زرگانی، جلوه‌های ویژه کامپیوتری: علی سجادی ، اصلاح رنگ : فربدجلالی ، صداگذار: سامان شهامت ، آهنگ ساز : شهریار صیقلانی ، مشاور رسانه و روابط عمومی: رضا پورزارعی

سینماروزان: محمدحسین لطیفی مجری فصل اخیر “هفت” با انتقاد از عدم ورود فیلم تازه‌اش “مرد نقره‌ای” به جشنواره فجر، به مدیریت هنری تاخت.

محمدحسین لطیفی با اشاره به چرایی عدم ورود فیلمش به جشنواره گفت: وقتی از یکی از اعضای هیات انتخاب پرسیدم، نمی دانم نظر شخصی‌شان بود یا خیر اما در پاسخ به من گفت «سلیقه هیات انتخاب نبود»! متأسفانه من این جمله را درک نمی کنم. سلیقه هیات داوران قابل فهم است اما سلیقه ای عمل کردن هیات انتخاب را اصلا نمی فهمم، چون جشنواره ضوابطی برای انتخاب فیلم ها و ارائه به بخش داوری دارد که باید طبق آن ضوابط عمل کنند نه سلیقه‌ای.

لطیفی با انتقاد از این نوع نگاه به انتخاب آثار در جشنواره فجر، عنوان کرد: احتمالا من هم باید یک فیلم برای جشنواره‌های خارجی بسازم، تا کارم در داخل بهتر دیده شود. برخی از دوستان علاقه داشتند تا فیلم را در جشنواره ببینند، اما جشنواره برای من چه چیزی دارد؟ چه فایده دارد که فیلم من به جشنواره راه پیدا کند، برایش سوت بزنند و بعد جایزه را به شخص دیگری بدهند؟؟

کارگردان «روز سوم» با اشاره به تحریم جشنواره از سوی برخی از اهالی سینما عنوان کرد: عده ای جشنواره را تحریم کردند و اتفاقا به جشنواره هم آمدند، اما من به جز زمانی که در برنامه «هفت» بودم تا سه سال پیش از آن اصلا در جشنواره شرکت نکردم، زیرا معتقدم که جشنواره در رسالتی که برعهده داشته باخته و آن رسالت ایجاد دوستی و مودت بین فیلمسازان است.

وی با انتقاد از روشی که برخی از مدیران فرهنگی در پیش گرفته اند، گفت: مدیریت هنرمندان سخت نیست، سختش می کنند، چون از هنر بویی نبرده‌اند نمی‌توانند هنرمند را نیز به خوبی مدیریت کنند

سینماروزان: تازه‌ترین فیلم رسول صدرعاملی با عنوان “سال دوم دانشکده من” که امتداد علایق این کارگردان در همکاری با دختران نوجوان نابازیگر است فروش بالایی نداشته و البته که در این فروش پایین، فارغ از مضمون نه‌چندان بکر اثر، بایکوت فیلم توسط تلویزیون هم بی‌تاثیر نبوده است.

رسول صدرعاملی به تازگی در گفتگو با “اعتماد” و در خلال نقد مدیریت میانی جامعه نقدهای تند و تیزی را نثار رسانه ملی و برنامه هایی نظیر “هفت” و “خندوانه” کرده است.

صدرعاملی با نقد مدیریت میانی جامعه گفت: مشكلات جامعه امروز ما، نتيجه مديريت برخي مديران مياني است و كساني كه در جاي مناسب خود به عنوان مدير قرار نگرفته‌ بودند. آنها سمت‌هايي را قبول كردند و مسووليت‌ها و ماموريت‌هايي را پذيرفتند كه يا از عهده‌‌اش برنمي‌آمدند يا ظرفيت آن مسووليت را نداشتند. به نظر مي‌رسيد كشور در چهار دهه پيش، بيشتر نياز به مديران قابل اعتماد داشت نه مديران كاملا متخصص و كاربلد و شايد حالا بتوان اين مساله را آسيب‌شناسي كرد و گفت اي ‌كاش در انتخاب مسوولان در همه زمينه‌ها، از كشاورزي، صنعت، سياست و … گرفته تا آموزش و پرورش، دقت بيشتري به عمل مي‌آمد.

صدرعاملی ادامه داد: به همه وزارتخانه‌ها و تشكل‌ها، از فرهنگ و ارشاد خودمان گرفته تا مثلا جهانگردي اين نقد وارد است كه خيلي كارها در اين مراكز انجام نشده و تازه آدرس‌هاي غلط هم به افكار عمومي داده شده است. حالا اين عملكرد ذره‌اي با مباني و باورهايي كه نسل ما به‌خاطرش انقلاب كرد، مرتبط به نظر نمي‌رسد. من مصداق اين ماجرا را در گفت‌وگو با برنامه «خندوانه» عنوان كردم اما خب، در آن برنامه بخش‌هاي مختلفي از حرف‌هايي كه درباره مسائل جامعه زدم حذف شد و فقط يك جمله‌اش (آن هم كات خورده و مغشوش) پخش شد!

رسول صدرعاملی درباره حذفیات حرفهایش از “خندوانه” اظهار داشت: من در بخش عمده آن گفت‌وگو كه پخش نشد، در واقع مي‌خواستم به سياست‌گذاري‌هاي مساله برخورد با جوانان و نوجوانان – مثلا در زمينه حجاب- در طول چهل سال گذشته، نقد جدي داشته باشم و اين هم حرفي نيست كه امروز زده باشم. از بيست‌واندي سال قبل تا به حال دارم مي‌گويم كه جرم‌انگاري و مجرم‌كردن جوان‌هاي ما به دلايل پيش‌پا افتاده‌اي مثل بدحجابي كار درستي نبوده است. ما انبوهي از بچه‌هاي خودمان را متهم و آنها را مجرم تلقي كرديم و حالا كه به آن سال‌ها نگاه مي‌كنيم، براي‌مان سوال است كه چه كسي مي‌خواهد از آن نوع نگرش و آن سياست‌ها دفاع كند؟ ما يا باحجاب داريم يا بي‌حجاب. كسي كه ما به او مي‌گوييم بدحجاب، كسي است كه حجاب را در باور يا تربيت خودش نپذيرفته ولي به احترام قانون و بقيه افراد جامعه و قوانين اجتماعي آن را به شيوه خودش رعايت مي‌كند. پس بايد به او احترام گذاشت، نه اينكه او را مجرم تلقي كرد.

صدرعاملی ادامه داد: اينكه من در آن برنامه “خندوانه” گفته بودم: «امام خميني نگفته كه من آب و برق مجاني به مردم مي‌دهم» در حالي كه حرف من اين نبود! حرفم در آن برنامه اين بود كه شادروان «عباس اميرانتظام» سخنگوي دولت وقت (بعد از پيروزي انقلاب و نه قبل از آن و نه در بهشت زهرا) اعلام مي‌كند ما مي‌خواهيم تلاش كنيم به افراد آسيب‌پدير و فقير جامعه آب و برق مجاني بدهيم. تاريخش هست. چند روز پس از اين اعلام، امام خميني طي يك سخنراني اعلام كرد كه؛ «مساله ما آب و برق مجاني نيست. آب و برق مجاني بدهيد اما مساله ما انسان‌سازي است.». اين نگاه درستي است چرا كه نسل ما به خاطر آب و برق مجاني انقلاب نكرد و حرف من اين بود. اما وقتي همه حرف‌هاي من حذف شد و فقط همان يك جمله باقي ماند، آن موقع من دچار مشكلات جدي شدم. انسان‌سازي از نگاه من يعني همان آزاديخواهي، آرمانگرايي و تعريف درست از استقلال. اينكه هر كس آيين و مرام خودش را داشته باشد و عقيده و نظرش نزد قانون محترم باشد. همه اين آمال نه تنها در بيشتر موارد به بار ننشست، بلكه مثل همان ماجراي «مجرم‌سازي» كه اشاره كردم، يك نوع بدبيني و بددلي هم در بين اعضاي خانواده به وجود آورد. من معتقدم نسل من در اين مورد به نسل‌هاي بعد خود بدهكار است و حتي مي‌توان گفت گنهكار! ما هرگز ياد نگرفتيم اصلاح را از خودمان شروع كنيم و رياكاري و دروغ را ترويج كرديم.

رسول صدرعاملی با انتقاد از تلویزیون که تیزرهای فیلم “سال دوم…” را پخش نمی‌کند اظهار داشت: من سه فيلم با موضوع زاير به همراه مرحوم «سيدكمال طباطبايي» براي شبكه يك ساختم. من و آقاي طباطبايي يك ريال دستمزد هم بابت‌شان نگرفتيم. فيلم ساختيم تا باب فيلمسازي براي تقويت اعتقادات در سينما باز شود. همه عوامل اين سه فيلم با كمترين دستمزد با ما كار كردند. حالا همين صداوسيما، كمترين حمايت را از فيلم‌هاي من نمي‌كند و حتي جواب تلفن من را نمي‌دهد.

صدرعاملی افزود: واقعيت اين است كه تلويزيون تمام تيزرها را به فيلم‌هاي منطبق با سليقه سياسي مديرانش مي‌دهد. اما ‌اي كاش مسوولان تلويزيون بدانند فيلم «سال دوم دانشكده من» و فيلم‌هايي شبيه به آن، جايگاه اجتماعي خاص خود را دارند. اين نوع فيلم‌ها هم نياز به حمايت دارند و بايد به مخاطب معرفي شوند. اگر در برنامه «هفت»، «محمدحسين لطيفي» و «مسعود فراستي» برنامه نقد فيلم برگزار مي‌كنند، بايد به همه فيلم‌ها، بي‌طرفانه و به‌طور مساوي بپردازند. اين براي رسانه ملي و سازندگان و مجريان اين برنامه خيلي بد است كه فيلم‌ها را انتخاب مي‌كنند، به يك فيلم زياد مي‌پردازند و فيلم ديگر را ناديده مي‌گيرند. وقتي همكار عزيز من، آقاي لطيفي در برنامه‌اش از يك‌سري فيلم‌ خاص حمايت مي‌كند و از فيلم‌هاي ديگر اسمي برده نمي‌شود، كاملا مشخص مي‌كند كه گردانندگان «هفت» فعلي، با بعضي فيلمسازان خوب نيستند. اين براي رسانه ملي بد است.

صدرعاملی با اشاره به پیشنهادی که برای اجرای “هفت” داشته گفت: واقعا فرصت اجرای “هفت” را ندارم. يك سال همزمان برپايي جشنواره فيلم فجر، ده روز فريب «بهروز افخمي» را خوردم كه مهمان آن برنامه شدم. (مي‌خندد) قبل از آغاز برنامه «هفت» در دوره جديد، «مسعود فراستي» اصرار داشت با هم برنامه را اجرا كنيم. شوق اين كار را ندارم. اجراي برنامه را بر عهده گرفتن، قبول يك مسووليت است. بايد وقت بگذاري و زحمت بكشي تا هفته‌اي يك‌بار براي مخاطبان تحليل ارايه دهي. اين نبايد باشد كه فراستي وقتي قرار است از «جان فورد» حرف بزند، تصويري از يك فيلم ديگر در برنامه پخش شود و او عصباني شود كه اين تصوير پخش شده مد نظر من نبوده. او نبايد در قبال مخاطبان برنامه‌اش كم‌فروشي كند و بايد براي مخاطبش احترام قايل شود. خطاب به او مي‌گويم؛ تويي كه فيلم فيلمسازان داخلي را نقد مي‌كني، بپذير كه ما هم برنامه تو را نقد كنيم. پس براي برنامه‌ات زحمت بكش و كم‌فروشي نكن!

سینماروزان: بالاخره مدتها بعد از پرسش رسانه ها و سینماگران مستقل درباره چرایی عدم وجود یک استراتژی مدون در استفاده از تمام نیروهای مستعد سینمایی توسط مدیران سازمان هنری-رسانه ای اوج ، یکی از کارگردانانی که سابقه همکاری با این سازمان را هم دارد به طرح این پرسش پرداخت و خواستار نظارتهای قوی بر عملکرد مدیران اوج شد.

محمدحسین لطیفی کارگردان درام جنگی “روز سوم” که سابقه همکاری با اوج را در سریال «سر دلبران»  داشته با انتقاد از فقدان استراتژی اوج به “مهر” گفت: سازمان رسانه‌ای «اوج» یک سازمان قوی و مؤثر با بنیه مالی قابل توجه در فضای سینما و تلویزیون این سال‌ها بوده است اما به نظر می‌رسد استراتژی واحد و مدونی در انتخاب پروژه‌ها وجود نداشته، یا اگر استراتژی بوده درست اجرا نشده است.

کارگردان «به وقت خماری» ادامه داد: بعضی از پروژه‌هایی که این سازمان تولید کرده، شروع خوبی نداشته و قاعدتاً به نتیجه خوبی نرسیده است. من به‌عنوان یک برادر خونی، فیلمسازی که با این دوستان آشنا هستم و انرژی و علاقه‌شان را می‌شناسم باید بگویم، شاید در بعضی انتخاب‌ها “خودی” بودن ملاک بوده و نتیجه به دلیل همین “روابط محفلی” در خور این سازمان و چشم اندازهایی که دارد، نشده است.

لطیفی در بخش دیگری از سخنانش با طرح لزوم نظارت بر عملکرد مدیران اوج گفت: استفاده از نظر سینماگران و کارشناسان دلسوز از هر قشری که هستند می‌تواند تهیه و تدوین یک استراتژی را ممکن سازد. پس از آن شیوه نظارتی قوی باید وجود داشته باشد تا محصولات، از یک نظام فکری و کیفیتی پیروی کنند.

کارگردان مجموعه «صاحبدلان» ادامه داد: متأسفانه در فضای سینما معمولاً درباره منفعت مالی همکاری با سازمان اوج صحبت می‌شود. این معرفی و تبلیغ خوب و زیبنده ای برای این مجموعه که کار فرهنگی می‌کند، نیست. شاید بهترین تعریف و تبلیغ برای یک نهاد فرهنگی و سینمایی این باشد که من با آن همکاری می‌کنم چون می‌توانم مسائلی را مطرح کنم که در همه موسسه‌ها و نهادها نمی‌شود.

سینماروزان: بعد از سکته حدودا یک ساله ای که “هفت” داشت حالا بنا شده فصل چهارم آن با تهیه کنندگی مجتبی امینی مدیر سابق ارگان ارزشی آوینی فیلم روی آنتن برود و از محمدحسین لطیفی هم به عنوان جدی ترین گزینه اجرا نام برده شده.

لطیفی که در سالهای اخیر علیرغم کارنامه ای پرنوسان جزو نیروهای مطبوع(!) سیما بوده ولی هنوز حضور خود در “هفت” را قطعی نمیداند و به “جام جم” میگوید: صحبتهای ما در خصوص “هفت” هنوز قطعی نشده ولی معتقدم چون سینما جای کری خوانی نیست پس “هفت” نباید مثل “نود” اجرا شود.

این کارگردان درباره چگونگی حضور منتقدان در فصل چهارم “هفت” اظهار میدارد: اصلا و ابدا نباید منتقد ثابت داشته باشیم چون باعث میشود یک فرد تریبون بزرگی در اختیار بگیرد و این رویه غلط است.

لطیفی درباره حضور مسعود فراستی هم کاملا محافظه کارانه میگوید: احتمالش هست مسعود هم کنارمان باشد. بستگی دارد به اینکه کدام فیلم را نقد کنیم. من کاری به موضع گیریهایش ندارم ولی در سواد سینماییش لحظه ای شک نمیکنم!!

لطیفی البته مدعی چالشی بودن برنامه اش شده و اظهار میدارد: قطعا فصل تازه “هفت” چالشی خواهد بود ولی به شعور بیننده هم احترام میگذاریم!!

سینماروزان: بعد از آن که نام مدیر اسبق یک ارگان ارزشی به عنوان تهیه کننده فصل چهارم “هفت” به طور رسمی اعلام شد حالا هم پرسشهایی شکل گرفته درباره حضور کارگردانی با کارنامه ضعیف در سینما ولی پرکار در تلویزیون به عنوان مجری “هفت”.

مجتبی امینی که به عنوان تهیه کننده “هفت” انتخاب شده فارغ از ایفای نقشهای فرعی آثاری همچون “دلشکسته” و “رسوایی” به واسطه مدیریت در موسسه آوینی و تولید فیلمهای این موسسه شناخته میشود. فیلمهایی که برخی مانند “به تهران خوش آمدید” بعد از سالها رنگ پرده ندیده اند و برخی مانند “چراغهای ناتمام” شکست سختی در گیشه خورده اند.

متعاقب انتصاب امینی،  روزنامه “هفت صبح” خبر داده که اجرای “هفت” به محمدحسین لطیفی سپرده خواهد شد. کارگردانی که هرچند آخرین کارهای سینماییش یعنی “اسب سفید پادشاه” و “به وقت خماری” چنان که باید مورد توجه قرار نگرفته اند ولی در زمره نیروهای معتمد رسانه ملی است به طوری که بلافاصله بعد از مرگ ضیاءالدین دری کارگردانی پروژه “سنجرخان” به وی واگذار شد.

لطیفی پیشتر در “سینما اکران” شبکه تهران با همراهی فرشید نوابی اجرا را برعهده داشت و همان جا هم چنان که باید مسلط به مباحث سینمایی نشان نداد.

چنین انتصاباتی اگر رسمی شود موید آن است که برخلاف ادعاهای مطروحه درباره جوانگرایی در رسانه ملی همچنان فقط افرادی خاص و اغلب دور از تحولات روز فرهنگی هستند که امکان فعالیت برای این مدیوم را دارند.

سینماروزان: بعد از عدم توجه مکفی مخاطبان به سریال ارگانی «سر دلبران» در ماه رمضان، تازه ترین فیلم سینمایی لطیفی با عنوان «به وقت خماری» هرچند در شلوغی اکران تابستان روی پرده رفت اما به لطف نمادگرایی سیاسی خود توانست اقبال نسبی مخاطبان را موجب شود.

به گزارش سینماروزان این اقبال اما موجب آن نشده لطیفی که مجموعه «شبی با عبدی» را روی آنتن دارد کمدی سازی را ادامه دهد و آن طور که خودش معترف شده بناست به زودی تلخترین فیلم عمرش را بسازد.

محمدحسین لطیفی درباره این پروژه در رادیوتهران گفت: من برای خودم هم نمی‌توانم پیش‌بینی آینده را کنم، اما امروز می‌توانم حسم را بگویم که حس خاصی است.

لطیفی ادامه داد: یک قول و قراری دارم اگر بشود انجام می‌دهم اما بعد از آن نمی‌توانم آن جوری کار کنم، الان شاید تلخ‌ترین فیلم عمرم را بسازم، ولی تلخ‌ترین برای من نیست؛ برای اجتماع من است!! دوست دارم تلخ‌ترین قصه را بسازم و بیننده را به فکر وا دارم.

کارگردان کمدیهای «خوابگاه دختران» و «توفیق اجباری» افزود: باید بدانیم ما کجای بازی قرار گرفتیم و براساس آن پیش برویم. آیا شده است که یک شب راحت بخوابیم؟ اگر باورتان هست چه اتفافاتی می‌افتد باید یک ذره بترسیم. برای همین است که میگویم شاید بعد از این تلخ‌ترین فیلم عمرم را بسازم.

سینماروزان: متعاقب انتشار خبر حضور کارگردان سریال ارگانی «سر دلبران» به عنوان مجری «هفت» که با انتقاد رسانه های مستقل هم مواجه شد(اینجا را بخوانید) مسعود ردایی با انتشار یادداشتی ده بندی و با طرح این پرسش که چرا «هفت» هیچ گاه جایگاهی مستحکم پیدا نکرده، ده پیشنهاد برای تبدیل این برنامه به برنامه ای مفید ارائه داد.

به گزارش سینماروزان مسعود ردایی که تولید آثاری همچون «سه بیگانه» و «مالاریا» را در کارنامه دارد در یادداشت خود عدم هدف گزاری مناسب برای «هفت» را موجب غلتیدن آن در حاشیه های دردسرساز دانسته و از مدیران رسانه ملی خواسته است برای بهبود اوضاع این برنامه به سراغ چهره های توانمند مستقل بروند و از سپردن برنامه به افراد تکراری دست بردارند.

متن یادداشت مسعود ردایی را بخوانید:

مهمترین سوالی که در چرایی دوره های مختلف برنامه «هفت» با اجرای مجریان و کارشناسان و منتقدان مختلف در سالهای گذشته به ذهن خطور میکند این است که چرا این برنامه نتوانسته مانند برخی از برنامه های مشابه گفتگومحور در سیما جایگاه و مخاطب خاص خودش را در اقشار مختلف مردم پیدا کند و در هر دوره با غلطیدن در حاشیه های پر رنگ تر از متن یا نگرش خاص مجریانش، به بن بست رسیده یا ناخواسته محکوم به تعطیلی و حذف شدن از کنداکتور برنامه ها شده؟

شاید یکی از بارزترین پاسخ ها این باشد که برای چنین برنامه ای برخلاف برنامه های مشابه ، هدف گذاری مناسبی طراحی نشده و در هردوره محتوا وشکل و فرم آن براساس ذوق وسلیقه مجریان وکارشناسان تولید و پخش شده است آن هم بدون توجه به اهداف و انتظاراتی که از چنین برنامه هایی برای پخش از یک رسانه ملی باید وجود داشته باشد.

شاید یکی از رموز موفقیت برنامه ای مانند «نود» همین باشد که از ابتدا می داند مخاطبش کیست؟ هدف یا اهدافش چیست و با چه شکل و فرم و محتوایی و با چه نوع کارشناسانی باید برنامه اش را هدایت کند تا پس از این همه سال نه از طراوت و تازگی برنامه کاسته شود و نه از چهارچوب اولیه طراحی شده برای برنامه خارج شود.

متاسفانه آنچه در برنامه های «هفت» در ادوار مختلف ثابت بود، عدم چهارچوب مشخص و از پیش تعریف شده است اما پیوسته با آمدن و رفتن سلیقه های گوناگون دچار تلاطم و حاشیه های رنگارنگ شد در حالیکه دستمایه های اولیه تولید چنین برنامه ای هم از نظر تنوع تصویری و هم از نظر وجود منتقدان وکارشناسان متعدد در ژانرهای مختلف باید به مراتب بیشتر از موضوعات در برنامه های مشابه باشد.

اخیرا در خبرها آمده بود که تلویزیون بنا دارد فصل جدید این برنامه را تولید و پخش کند، اگر چه جای چنین برنامه ای در سیما واقعا خالیست اما برای اینکه فصل جدید به همان سرنوشت برنامه های پیشین دچار نشود پیشنهاد می شود قبل از هرگونه طراحی و سیاستگزاری در سری جدید و چگونگی تولید آن، پیشنهادات زیر مورد توجه قرار گیرند:

1- اهداف و چهارچوب کلی برنامه به صورت شفاف اعلام شود.

2- انتخاب موضوعات محوری براساس تحقیق وپژوهش کافی ونیازهای متناسب با ذائقه مخاطبان باشد.

3- استفاده از جذابیت های بصری وتنوع تصویری در پلی بک ها برای جلوگیری از ملال آور شدن برنامه و اجتناب از گفتگوهای طولانی وخسته کننده.

4- دعوت از چهره های جدید ومتنوع و پرهیز از تداوم دعوت از چهره های شاخص شناخته شده تکراری.

5-استفاده از مجریان وکارشناسان و منتقدان مستقل و مجرب، بدون وابستگی به احزاب وگروه های سیاسی و باندهای هنری حاشیه دار.

6- بازنگری در برنامه های مشابه این چنینی در تلویزیون های سایر کشورها و اقتباس از قالب ها وایده های جدید برنامه سازی سایر کشورها.

7- تقویت بخش محتوایی برنامه با تولید پلی‌بک های متناسب با موضوع انتخابی و تأکید بر ضبط برنامه، بجای پخش زنده که خود به خود باعث هیجانات کاذب والتهابات غیر ضروری در برنامه خواهد شد.

8-تعقیب اهداف از پیش تعیین شده واجتناب از غلطیدن در حاشیه های موجود در گروه ها و دسته های هنری در نشریات زرد.

9- از تک محوری در انتخاب منتقد در برنامه پرهیز شود و به فراخور ژانرهای مختلف از منتقدی مناسب در همان ژانرها در هر برنامه دعوت به عمل آید.

10- در کنار نقد و بررسی تولیدات ساخته شده، درباره آنچه باید باشد و نیست به ویژه در راستای آرمانها و اهداف متعالی اسلام و انقلاب اسلامی و آنچه از دید عمومی سینماگران کنونی جامعه مغفول واقع شده توسط کارشناسان برنامه ، ارایه طریق شود و رهنمودهای موثر وتعالی بخش در اختیار مخاطبان قرار گیرد.

سینماروزان: محمدحسین لطیفی رمضان امسال «سرّ دلبران» را روی آنتن داشت که هرچند با حمایت سازمان متمول اوج تولید شد اما نتوانست مورد توجه مخاطبان قرار گیرد و در آمار رسمی ارائه شده از سوی صداوسیما هم کم بینندهترین سریال شناخته شد!(اینجا را بخوانید)

لطیفی بی توجه به این عدم اقبال، تازه ترین گفتگویش را که با خبرگزاری اصولگرای «تسنیم» انجام شده زمینه ای کرده است برای زیر سوال بردن سیستم بانکی ایران بدون آن که خودش از بودجه ای بگوید که اوج صرف «سر دلبران» کرد و بازخورد لازم را هم نگرفت.

لطیفی در رابطه با علت ورودش به بحث‌هایی مانند ربا و مشکلات بانکداری ربوی می‌گوید: به عنوان یک ایرانی صحبت از مسائل و مشکلات بانکی در کشوری می‌کنیم که آزادی بیان وجود دارد. همان طوری که مراجع و بزرگان ما دغدغه‌هایشان را بیان می‌کنند ما هم حق داریم درباره این مشکلات و دغدغه‌ها صحبت کنیم. بنده به طورکل بانکداری ایرانی را اسلامی نمی‌دانم و با توجیه هم سروکار ندارم.

کارگردان سریال «سرّ دلبران» درباره حذفیات و سانسور بخش‌هایی از سریال ضمن اشاره به اینکه می‌توانستند بیش از این‌ها حذف کنند، می‌افزاید: یک سکانسی که حذف شد در آن سیدسلیم روحانی قصه ما این طور می‌گوید: «شما فکر کنید در همه جای این مملکت انقلاب شده الّا بانک». البته مثلاً سکانسی که در بانک شخصیت ما به کنایه می‌گوید «این اسمش وام نیست…» را حذف نکردند. اینجا به عنوان اعلام نظرشخصی با وجود اشرافی که به اتفاقات بانکی کشور دارم و خودم هم یک روزی وامی گرفته‌ام، این دغدغه را فریاد می‌کنم. به طورکل من چیزی را که اعتقاد دارم، می‌سازم.

لطیفی در ادامه ضمن شرح تجربه شخصی‌اش از بانک و بازپرداخت وام اظهار می‌دارد: یکبار ۵۰ میلیون وام ۱۰ ساله گرفتم ماهی یک میلیون تومان و در بازپرداخت با ۱۱۷ میلیون مواجه شدم که بالغ بر ۶۴ میلیون بهره بانکی بود. روزگاری در جامعه با موضوع بهره و نزول مغضوبانه برخورد می‌شد، به گونه‌ای که وقتی در محله پیروزی زندگی می‌کردیم با نزول‌خور جهود ساکن آن منطقه برخورد داشتیم و برای او منزلتی قائل نبودیم، اما امروز نام اهل‌بیت (ع) را ضمیمه مؤسسات مالی و اعتباری می‌کنیم و همان رویه غیرمجاز را ادامه می‌دهیم یعنی بهره دادن و بهره گرفتن! 

این کارگردان سینما و تلویزیون در پایان خاطر نشان می‌کند: این سیستم اقتصادی باعث می‌شود هر روز جرم و خلاف به خاطر این فاصله طبقاتی، افزایش پیدا کند. وقتی تولید نداریم و دلالی و انباشت پول در بانک به اوج خودش می‌رسد باعث می‌شود لقمه حرام فراگیر شود. این را هم بدانید که در تمام دنیای غرب کشوری نداریم که بالای ۴ درصد بهره بگیرد، چون ملاک آن‌ها ارزش کاری است، اما این رویه را ما از برخی مدیران آموخته‌ایم که کسی کار نکند و بهره بگیرد.