سینماژورنال: در آستانه اکران پرهزینه ترین فیلم تاریخ سینمای ایران “محمد(ص)” مجید مجیدی که گویا با نام “محمد رسول ا..(ص)” اکران خواهد شد شنیده هایی مطرح شده است مبنی بر اینکه به دلیل زمان طولانی فیلم شرایطی فراهم شده است برای اکران آن در دو تا سه گروه سینمایی.

به گزارش سینماژورنال از آنجا که طبق آیین نامه شورای صنفی نمایش برای اکران فیلمها کف و سقف تعداد سالن درنظر گرفته شده است این شایعات می تواند نقضی باشد بر آیین نامه شورا.

برای بررسی صحت و سقم این شایعات بد ندیدیم که با اصلی ترین مرجع تصمیم گیری در این باره یعنی شورای صنفی نمایش تبادل نظر کنیم.

اکران “محمد رسول ا..(ص)” فقط در گروه آزادی

غلامرضا فرجی سخنگوی شورای صنفی نمایش در گفتگو با سینماژورنال با تکذیب این شایعات می گوید: چنین چیزی صحت ندارد و صددرصد آن را تکذیب می کنم. فیلم “محمد رسول ا..(ص)” بعد از “مردن به وقت شهریور” فقط در گروه سینمایی آزادی اکران خواهد شد اما درباره شرایط اکران این فیلم به صاحبان دیگر فیلمها نکاتی را اعلام کرده ایم.

فیلمهای داوطلب اکران همزمان گلایه نداشته باشند

وی در شرح این نکات بیان می دارد: به آثاری که داوطلب اکران همزمان با فیلم مجیدی هستند اعلام کرده ایم که اگر اتفاقی به‌لحاظ جلب مخاطب بیفتد گلایه نداشته باشند.

سخنگوی شورای صنفی نمایش در پاسخ به این پرسش سینماژورنال که چرا باید اتفاق خاصی بلحاظ جلب مخاطب برای فیلمهای رقیب فیلم مجیدی بیفتد اظهار می دارد: فیلم “محمد رسول ا..(ص)” ظرفیت و پتانسیل بالایی برای جلب مخاطب دارد و رسانه ملی هم پشت فیلم است و همین امر می‌تواند رقابت را برای دیگر فیلمها سخت کند. پس چه بهتر که به تهیه کنندگان رقیب در این باره آگاهی دهیم.

فرجی ادامه می‌دهد: البته این گونه اعلامها در تمامی فصول اکران صورت می گیرد تا صاحبان فیلمها با آگاهی کامل به اکران آثار خود بپردازند.

دو فیلم دیگر همزمان با فیلم مجیدی اکران می شوند

غلامرضا فرجی در انتهای گفتگویش با سینماژورنال با تاکید دوباره بر اکران فیلم مجیدی فقط در یک گروه خاطرنشان می‌سازد: فیلمهایی دیگری هم هستند که همزمان با فیلم “محمد رسول ا..” اکران خواهند شد. از جمله این فیلمها “مزار شریف” است و یکی دو فیلم دیگر که به  زودی نام آنها اعلام خواهد شد.

سینماژورنال: در حالی که حدودا دو هفته تا آغاز اکران “محمد(ص)” مجید مجیدی زمان باقیست گمانه زنیهایی شکل گرفته درباره اینکه آیا نمایش چهره برخی نزدیکان پیامبر(ص) در این فیلم به مانند “رستاخیز” حاشیه ساز نخواهد شد؟

به گزارش سینماژورنال روزنامه اصولگرای “جوان” با نگارش یادداشتی با تیتر “رستاخیز درویش آینه عبرت مجیدی شد” به قلم محمدصادق عابدینی از این گفته که سرنوشت “رستاخیز” می تواند تجربه ای درس آموز باشد برای عوامل “محمد(ص)”.

سینماژورنال متن کامل یادداشت “جوان” را ارائه می دهد:

هراس از دچار شدن به سرنوشت “رستاخیز”

تکاپوی سازندگان فيلم محمد(ص) براي تأييد و همراهي مراجع تقليد با اين فيلم را مي‌توان نشانه نوعي هراس پنهان در ميان مجيد مجيدي و سازمان سينمايي در دچار شدن فيلم «محمد(ص)» به سرنوشت فيلم «رستاخيز» دانست، دو فيلمي كه خطوط قرمز را در باور‌هاي مذهبي ناديده گرفته‌اند.
براي احمدرضا درويش كه در مراسم رونمايي از فيلمش بسياري از شخصيت‌هاي كشوري از جمله اعضاي هيئت دولت حضور داشتند، باورش سخت بود كه از تحت‌تأثير قرار گرفتن مدعوين و تشويق‌هاي آنها، كار به جايي برسد كه حتي عده‌اي به دنبال گرفتن حكم تكفير وي برآيند. داستان صعود و سقوط فيلم «رستاخيز» كه مدت‌ها طرفداران سينماي ديني را در انتظار خود گذاشته بود و همه شرايط براي موفقيت آن متصور مي‌شد تا تهديد، تحريم و توقيف اين فيلم، داستان غم‌انگيزي است كه مي‌تواند آينه عبرت ديگر فيلم مذهبي آماده اكران باشد.

درويش و مجيدي، نقاط اشتراك
در روز تدفين دو شهيد گمنام غواص در حوزه هنري، دو كارگردان صاحبنام كشور با حضور در مراسم و قرار گرفتن در مقابر در نظر گرفته شده، حال و هواي معنوي خاصي را به مراسم بخشيده بودند. مجيد مجيدي و احمدرضا درويش به غير از حضور در اين مراسم و قرار گرفتن در كنار يكديگر، مشتركات ديگري را نيز دارند. هر دوي آنها در سينماي ايران اسم و رسمي دارند و هر دوي آنها آخرين ساخته‌هاي سينمايي‌شان را به تاريخ اسلام و وقايع مهم و جنجال‌برانگيز اين تاريخ اختصاص داده‌اند.

هر دوي اين كارگردان‌ها براي ساخت فيلم‌هاي خود با نهاد‌هاي ديني هماهنگي كامل داشته‌اند، بودجه هر دوي فيلم‌ها نيز با حمايت نهاد‌ها تأمين شده و هر دوي فيلم‌ها مدعي پرچمداري سينماي ديني بودند. درويش چندين سال مشغول ساخت «رستاخيز» بوده و مجيدي نيز زمان زيادي را درگير فرايند ساخت «محمد(ص)» بوده است.

اين دو فيلم با فاصله يك سال از همديگر به جشنواره فجر رفتند و اين فاصله يك ساله باعث شد تا فيلم درويش با فراز و نشيب‌هاي زيادي روبه‌رو شود و هم‌اكنون اين امكان نيز وجود دارد تجربه‌اي كه براي درويش پيش آمد براي مجيدي نيز تكرار شود. يكي از دلايلي كه مي‌تواند پتانسيل حاشيه‌ساز شدن اكران فيلم «محمد(ص)» باشد، نشان دادن تمثالي از حضرت نبي‌اكرم(ص) باشد، كاري كه مصطفي عقاد در زمان ساخت فيلم «الرساله» از پرداختن به آن خودداري كرد.
درويش نيز در «رستاخيز» چهره تمثالي از حضرت عباس(ع) و جوانان بني‌هاشم را نشان داد و روايتش از عاشورا با روايت‌هاي متداول فرق‌هاي محسوسي داشت. موضوعي كه برخي از جريان‌هاي ديني در داخل كشور آن را نشانه توهين كارگردان به اهل بيت(ع) قلمداد كرده و حاشيه‌هاي فراواني تا به امروز براي اين فيلم به وجود آورده‌اند. هم‌اكنون نيز «رستاخيز» در تعليق به سر مي‌برد. اين سرنوشت مي‌تواند در قياسي بزرگ‌تر براي مجيدي اتفاق بيفتد؛ فيلمي كه قرار است اكران‌هاي گسترده بين‌المللي داشته باشد و از همان ابتداي توليد نيز برخي از كشورهاي منطقه در برابر آن موضع خصمانه گرفتند و حتي براي ساخت فيلمي براي رقابت با فيلم مجيدي اعلام آمادگي كردند.

   مجيدي نگراني‌هاي دروني و بيروني 
مجيد مجيدي در روز سه‌شنبه فيلم «محمد(ص)» را براي چهره‌هاي برجسته حوزه علميه قم و جمعي از مبلغان اكران كرد. اين كارگردان پيش از اين نيز چند اكران ديگر براي مسئولان كشوري و روحانيون برجسته داشته است.

در حاشيه اكران سه‌شنبه، مجيدي براي حضار در سينما گفت: نسخه نهايي فيلم را به مراجع نشان داديم و همگي آنها محتواي زندگي اين اثر را تأييد كردند.

داشتن تأييديه از مراجع يكي از مواردي بود كه درويش نسبت به آن كمي تعلل كرد و تنها توانست حمايت چند تن از مراجع را به دست آورد اما انگار مجيدي تصميم گرفته حمايت قاطعي را از مراجع براي اكران فيلم در كشور به دست آورد. اين كارگردان با حضور در تركيه نيز فيلم را به شخصيت‌هاي ديني اين كشور نشان داده و حمايت چند چهره را نيز به دست آورده است.

آنچه اكنون بيش از هر چيز ديگري مي‌تواند باعث نگراني كارگردان فيلم «محمد(ص)» شود، اين است كه جريان‌هاي تكفيري در منطقه و روحانيون وهابي كه نفوذشان در برخي از همسايگان كشورمان غيرقابل انكار است، در زمان اكران بين‌المللي اين فيلم با مواضع خود باعث تخريب فيلم «محمد(ص)» و تحت‌الشعاع قرار دادن جايگاه فرهنگي كشورمان در سطح بين‌الملل شوند.

سینماژورنال: نمايش “رستاخيز” در اولين روز اكران عمومي اش متوقف شد و به اين ترتيب نخستين فيلم ديني( تاريخي مذهبي )،محصول فكري كارگرداني كه جانباز و برادر دو شهيد است و از دل خود نظام برخاسته و امين و چشم و چراغ و سوپر خودي تلقي مي شود هم رنگ توقيف  به خود ديد و به محاق رفت.

سینماژورنال: حدودا یک ماه بعد از توقیف ناگهانی “رستاخیز” در اولین روز اکران، حالا گمانه زنیهایی شکل گرفته است در این باره که ممکن است “محمد(ص)” مجیدی نیز سرنوشت مشابهی را تجربه کند.

به گزارش سینماژورنال مخالفان “رستاخیز” از نمایش چهره حضرت عباس(ع) به عنوان یکی از کلیدی ترین مشکلات فیلم یاد کرده بودند و از آنجایی که در “محمد(ص)” مجیدی نیز برخی از بستگان پیامبر(ص) نمایش داده میشوند و البته تصویری سه رخ از ایشان می بینیم روزنامه اصولگرای “جوان” با ارائه تحلیلی به طرح این پرسش پرداخته که آیا ماجراهای “رستاخیز” برای “محمد(ص)” مجیدی هم تکرار خواهد شد؟

سینماژورنال متن کامل یادداشت تحلیلی “جوان” که توسط الناز خمامی زاده نگاشته شده را ارائه می دهد:

دلیل صبر مجیدی

رئيس هيئت مديره شركت سينمايي نور تابان از تداركات گسترده براي اكران فيلم «محمد(ص)» مجيد مجيدي سخن گفته اما به گفته رئيس سازمان سينمايي تصميم‌گيري درباره اكران اين فيلم منتظر پاسخ مجيدي و اعلام نظر او و تهيه‌كننده فيلم است اما مجيدي فعلاً صبر پيشه كرده است؛ شايد دليل اين صبر به حكايت «‌رستاخيز»‌ گره خورده باشد.

«محمد(ص)»‌ فيلمي است كه بسياري منتظر آمدن آن به سينماها و نمايش عمومي‌اش هستند اما در بحبوحه توقيف فيلم مذهبي «رستاخيز» احمدرضا درويش شايد سنجيده‌ترين كار براي كارگردان اين فيلم و ساير عواملش اين باشد كه فعلاً براي نمايش آن دست نگه دارند و به سينماها و وزارت ارشاد چراغ سبز نشان ندهند؛ آن هم بعد از اقدامي كه وزارت ارشاد درباره فيلم «رستاخيز»‌ به عمل آورد و اين فيلم را تا زمان اعمال تغييراتي از روي پرده پايين كشيد تا اعتراض‌ها عليه اين فيلم بخوابد. اما تا كنون سرباز زدن درويش از اعمال اين تغييرات بر فيلمش، شرايط را به كارزار و دوئل ميان وزارت ارشاد و خودش بدل كرده است.

ایوبی هم گفته منتظر اعلام نظر تهیه کننده است

حالا بهترين كار براي مجيد مجيدي صبر است آن هم تا زماني كه اوضاع آرام‌تر شود و فيلم ديني او در فضايي آرام و به‌دور از اغتشاش به روي پرده سينماها بيايد. با اين حال بسياري منتظر اكران اين فيلم هستند. حجت‌الله ايوبي، رئيس سازمان سينمايي كشور نيز اخیرا گفته است كه براي تصميم‌گيري درباره اكران فيلم سينمايي «محمد رسول‌الله» منتظر اعلام نظر تهيه‌كننده و كارگردان اين اثر است.

یکی از رسانه ها به نقل از او درباره وضعيت فيلم «رستاخيز» هم نوشت: «‌به هر حال اين فيلم اثري هنري است و صاحبان اين اثر روي آن مالكيت مادي و معنوي دارند و ما نمي‌توانيم عوامل آن را به تغييراتي كه دلشان نمي‌خواهد مجبور كنيم و فعلاً اكران فيلم به تعويق افتاده است و منتظر اقدام عوامل آن هستيم.»
فيلم «محمد رسول‌الله» قرار بود در عيد فطر امسال اكران شود؛ يعني درست در چند هفته پيش و در تاريخ 27 تيرماه. اين خبر از سوي مقامات رسمي نيز اعلام شد اما هرگز روي تحقق به خودش نديد. اينكه چرا احتمالاً دليلش نزد مجيد مجيدي است. اوست كه بايد به عنوان كارگردان كاركشته و جهاني ايران درباره زمان اكران آن نظر بدهد.

نگرانیها درباره چالش همیشگی

به گفته رحمت‌الله صادقيان قرار است تداركات گسترده‌اي براي اكران اين فيلم در نظر گرفته شود. معاون هماهنگي بنياد مستضعفين و رئيس هيئت مديره شركت سينمايي “نور تابان” گفته است كه برنامه‌ريزي منظم و گسترده‌اي براي اكران اين فيلم انجام شده و تلاش شده تا در زمان اكران اين فيلم مردم كشور در اقصي نقاط بتوانند آن را تماشا كنند.

فيلم مجيدي برچسب سال 93 را دارد و بهتر است كه در سال جاري هر چه زودتر اكران شود. بسياري منتظر آمدن اين فيلم به سينماها هستند و البته بسياري نگران چالش هميشگي برخي با اين قبيل فيلم‌ها؛ اينكه واكنش آنها به اين فيلم چه خواهد بود و آيا آنها در كنار فيلم «رستاخيز»‌ به فيلم كودك محور مجيدي نيز اشكال خواهند گرفت؟

نمایش چهره پیامبر(ص) در حالت سه رخ

كساني كه عليه «رستاخيز»‌ در مقابل وزارت ارشاد تجمع كردند به نمايش چهره حضرت عباس (ع )‌ در اين فيلم معترض بودند.  آنچه مشخص است اين است كه در فيلم مجيدي نيز بخشي از چهره حضرت محمد(ص) در حالت سه رخ قابل مشاهده است اما مجيدي به شكلي هنرمندانه برخي محدوديت‌ها را تبديل به فرصت كرده تا جايي كه اين نمايش نصفه و نيمه خيلي ماحصل كارش را تحت تأثير قرار نمي‌دهد.

فيلم او داراي سطح بالاي تكنولوژي است كه مي‌تواند صنعت سينماي ايران را متحول كند؛ داستان كودكي حضرت محمد(ص) و مظلوميت و مهرباني ايشان در برخورد با ساير كودكان مكه و واكنش كودكانه‌اش به حقايق تلخي چون زنده به گور كردن دختران يا مرگ دايه‌اش جملگي صحنه‌هاي تكان دهنده و تأثيرگذار اين فيلم هستند كه مي‌تواند حال مخاطب را منقلب كند.

مهم‌تر از اين اما نمايش بين‌المللي فيلم است كه پاسخ سينمايي يك كارگردان شناخته شده و بين‌المللي ايراني به فيلم‌هاي موهن ساخته شده و كاريكاتورهاي طراحي شده عليه پيامبر اسلام(ص) است. با اين اوصاف هيچ‌كس دوست ندارد كه حكايت فيلم «رستاخيز»‌ براي فيلم مجيدي هم تكرار شود؛ شايد به همين خاطر صبر مجيدي تا حدود زيادي توجيه منطقي دارد.

سینماژورنال: نخستین پوستر فیلم سینمایی “محمد(ص)” مجید مجیدی در حالی رونمایی شد که تصویری از “آمنه” مادر پیامبر(ص) در لحظه تولد فرزند روی پوستر نقش بسته است.

به گزارش سینماژورنال “محمد(ص)” بناست برای اولین بار بطور رسمی در بخش خارج از مسابقه جشنواره مونترال و به عنوان فیلم افتتاحیه این جشنواره به نمایش درآید.(اینجا را بخوانید)

پوستر “محمد(ص)” را سیروس سلیمی طراحی کرده است؛ از طراحان گرافیک، نقاشان و خوشنویسان ایرانی که چندی قبل نیز آلبومی با عنوان “صدای بیصدا” را به بازار موسیقی پاپ عرضه کرده بود.

سیروس سلیمی خواننده اولین ترانه پاپ در سینمای پس از انقلاب هم بوده آن هم برای فیلم «تجارت» به کارگردانی مسعود کیمیایی!!! البته عجیب هم نبود که کیمیایی یادداشتی اختصاصی را برای آلبوم “صدای بیصدا”ی وی بنگارد.

پوستر محمد(ص)

از فرهاد تا کیمیایی و مجیدی

به گزارش سینماژورنال اینکه سلیمی طراح پوستر مهمترین محصول کارنامه سینمایی مجید مجیدی و پرهزینه ترین محصول سینمای ایران شده وقتی جالبتر می شود که بدانیم سلیمی آلبوم “صدای بیصدا”ی خود را به فرهاد مهراد تقدیم کرده.

یعنی همان فرهادی که در ابتدای انقلاب اسلامی با خواندن ترانه “وحدت” با مطلع “والا پیامدار…” که ادای دینی بود به پیامبر اسلام(ص) سعی کرد علقه های دینی خود را نشان دهد.

سیروس سلیمی پیش از این طراحی پوستر “ آواز گنجشک ها”ی مجیدی را هم برعهده داشت.

سیروس سلیمی

سینماژورنال: چندی قبل خبری مبنی بر ممنوعیت پخش آثار سامی یوسف خواننده ایرانی ساکن انگلستان از رسانه ملی شنیده شده بود و حتی این خواننده را به واکنش واداشته بود.(اینجا را بخوانید)

به گزارش سینماژورنال با این حال مدیر روابط عمومی سیما اما در گفتگویی این ممنوعیت را رد کرده و آن را «شیطنت برخی در رسانه‌های اجتماعی و فضای مجازی» دانست.

داوود نعمتی‌انارکی گفته است: «چندی پیش تصویری بی‌نام‌ونشان از یک نامه غیررسمی منتشر شد که در آن آمده بود صداوسیما استفاده از آثار سامی یوسف، خواننده ایرانی‌تبار، را ممنوع کرده است. آن تصویر و آن نامه غیررسمی که نه سربرگ و نه مهر و امضا دارد، واقعیت ندارد».

پخش آثار ایشان گسترده نبود
او گفته است: «پخش آثار ایشان محدود بود و به‌طور مداوم و گسترده از رسانه ملی روی آنتن نمی‌رفت که حالا با عدم پخش آن در مقاطعی اتفاق خاص و گسترده‌ای صورت گرفته باشد و بخواهد موج ایجاد کند».

از سینما تا موسیقی پاپ
سامی یوسف به‌تازگی در سفری به ایران، آهنگ تیتراژ پایانی فیلم “محمد(ص)” پرهزینه‌ترین فیلم تاریخ سینمای ایران، به ‌کارگردانی مجید مجیدی، را خوانده بود. 

اخیرا یک آلبوم موسیقی پاپ با صدای بابک رادمنش پدر سامی یوسف نیز به صورت گسترده در کشور توزیع شده که سامی در یکی از قطعات آن به عنوان همخوان پدر را یاری می کرد.(اینجا را بخوانید)

سینماژورنال: در شورای صنفی نمایش همواره رسم بر این بوده است که درباره زمان آغاز اکران فیلمها بحث شده و منطبق بر گزینه های موجود، بهترین آثار برای اکران انتخاب شوند.

در این ساختار زمان پایان اکران را نه دستور شورا که پایین آمدن کف فروش فیلم در سینمای سرگروه است که معین می کند.

مطابق دستورالعمل جدید شورا اگر فیلمی در سه هفته ابتدایی نمایش کف فروش اش بیفتد آن گاه برای جایگزینی آن اقدام خواهد شد و در غیر این صورت اکران آن تا زمان حفظ کف فروش ادامه خواهد داشت.

در آخرین جلسه شورای صنفی نمایش اما بدعتی رخ داد که این روال را زیر سوال برد.

در این جلسه که دوشنبه گذشته برگزار شد در کنار نام بردن از “مردن به وقت شهریور” به عنوان فیلم جایگزین “رستاخیز” در گروه آزادی، مقرر شد که فیلم “محمد(ص)” نیز از روز 5 شهریور اکران خود را در گروه آزادی آغاز کند.(اینجا را بخوانید)

از کجا معلوم کف “مردن…” تا 5 شهریور نیفتد؟

ناگفته پیداست چنین تصمیمی یعنی آن که اکران “مردن…” که از 7 مردادماه آغاز میشود نهایتا تا 5 شهریور در سرگروه آزادی ادامه خواهد  داشت که این خود منافی قواعد حاکم بر اکران است.

فرض محال که محال نیست؛ از کجا معلوم که کف فروش “مردن…” تا 5 شهریور در سینمای سرگروه نیفتد. در آن صورت به استناد کدام قانون می توان فیلم را پایین کشید؟

آقایان شورای نمایش پاسخ دهید

دوستان شورای صنفی باید به این پرسش پاسخ دهند که چگونه بدون دانستن وضعیت فروش فیلم، دو روز پیش از آغاز اکران فیلم، زمان پایان اکران آن را مشخص کرده اند.

سابق بر این متداول بود که فقط نام فیلمهای بعدی هر گروه سینمایی مشخص می شد و تاریخ اکران موکول می شد به زمان پایین آمدن کف فروش.

حالا چه شده که در مورد فیلم تازه مجید مجیدی زمان دقیق آغاز اکران مشخص میشود را دوستان حاضر در شورای صنفی نمایش و بخصوص رییس آن جناب ابوالحسن داوودی است که باید پاسخ دهند.

نکند این مساله به حضور مدیر پخش شرکت تولیدکننده “محمد(ص)” در شورای صنفی نمایش ربط داشته باشد؟ همان شرکتی که این روزها “گینس” را روی پرده دارد و البته با حمایتهای سانسی سعی دارد اکران خود را همچنان ادامه دهد؟

آقای داوودی! پاسخ دهید.

 سینماژورنال: زمانی حدودا دو ماه قبل و بعد از رایزنیهای فراوان وقتی شرایط حضور “محمد(ص)” مجید مجیدی در جشنواره مونترال فراهم آمد هیچ کس فکرش را هم نمی کرد یک جوان ایرانی به عنوان رقیب در بخش مسابقه این جشنواره کنار مجیدی قدعلم کند.

به گزارش سینماژورنال این اتفاق اما افتاده است و یک فیلم کوتاه ایرانی به نام “روز قضاوت” به بخش مسابقه جشنواره مونترال راه یافته و بناست در کنار 19 فیلم دیگر این بخش مورد قضاوت قرار گیرد.

“روز قضاوت” را کریم امینی کارگردانی کرده است براساس طرحی از کیومرث پوراحمد و فیلمنامه ای که اول بار توسط سهی‌بانو ذوالقدر نوشته شده و بازنویسی آن توسط امینی انجام شده است.

این فیلم هفت دقیقه ای که تهیه کنندگیش را اکبر لشکری انجام داده است در بخش اصلی جشنواره مونترال و در کنار 4 فیلم کوتاه و 15 فیلم بلند دیگر به نمایش درخواهد آمد.

حضور در بخش اصلی جشنواره

کریم امینی که پیش از این سابقه دستیاری علیرضا امینی و تینا پاکروان را داشته است درباره حضورش در جشنواره مونترال به سینماژورنال می گوید: خوشحالم که فیلم من در بخش اصلی جشنواره به نمایش درخواهد آمد چون این جشنواره یک بخش فیلمهای کوتاه دانشجویی هم دارد ولی “روز قضاوت” در بخش اصلی جشنواره و در کنار آثار مطرح سینمای جهان قضاوت خواهد شد.

وی درباره همزمانی حضورش در این جشنواره با رونمایی “محمد(ص)” در افتتاحیه و رقابت با مجید مجیدی بیان می دارد: فیلم من یک کار کوتاه است و خودم را در حدی نمی دانم که بخواهم با ایشان رقابت کنم اما به هر حال این اتفاق خرسند کننده ایست که دو فیلم از ایران در یک جشنواره مطرح حضور دارند؛ یک فیلم بلند و یک فیلم کوتاه.

پوراحمد خودش میخواست فیلمی کوتاه براساس طرح “روز قضاوت” بسازد

کریم امینی که هیچ نسبتی با علیرضا امینی ندارد درباره استفاده از طرح کیومرث پوراحمد برای ساخت “روز قضاوت” می گوید: پوراحمد طرحی داشت با مضمون قضاوت که خودشان می خواستند فیلمی کوتاه براساس آن بسازند اما این موقعیت فراهم نشد. این شد که من از سناریوی اول این طرح که توسط سهی‌بانو ذوالقدر نگارش شده بود استفاده کرده و آن را بازنویسی کردم و فیلم خودم را ساختم.

هیچ کتابی را نباید از روی جلدش قضاوت کرد

این کارگردان جوان درباره جزییات داستانی فیلمش اظهار می دارد: خط اصلی داستانمان این است؛ هیچ کتابی را نباید از روی جلدش قضاوت کرد. بلحاظ گونه با یک درام اجتماعی روبرو هستیم که سعی دارد به نوبه خود درباره قضاوتهای نادرست و نقش آنها در زندگی اطلاع رسانی کند.

کریم امینی(وسط)، تینا پاکروان و مسعود سلامی در پشت صحنه “روز قضاوت”

چهره پرداز “برف روی شیروانی داغ”+فیلمبردار “هیچ”+صدابردار “سگ کشی”

نکته جالب درباره فیلم کوتاه “روز قضاوت” آن است که امینی بواسطه سابقه دستیاری خود در سینما سعی کرده برخی از مطرح ترین چهره های پشت صحنه سینمای ایران را برای همکاری در این کار کنار خود داشته باشد؛

از مسعود سلامی فیلمبردار آثاری چون “هیچ” و “بیست” که مدیریت تصویربرداری کار را انجام داده است تا ایمان امیدواری چهره پرداز آثاری مانند “دایره زنگی” و “برف روی شیروانی داغ” که طراحی گریم فیلم را برعهده دارد و مهران ملکوتی صدابردار فیلمهایی نظیر “سگ کشی” و “به رنگ ارغوان” که کار صدابرداری را انجام داده است.

ساخت موسیقی متن “روز قضاوت” را حامد تهرانی علوی انجام داده است و صداگذار کار هم اشکان فتاحی است.

دستیار بیضایی بازیگر اصلی فیلم

چنان که امینی به سینماژورنال بیان داشته بازیگر اصلی “روز قضاوت” تینا پاکروان دستیار کارگردان بیضایی در آثاری چون “سگ کشی” و “وقتی همه خوابیم” و کارگردان سالهای اخیر سینمای ایران است.

فرخنده فرمانی زاده بازیگر مکمل است و آزاده سدیری بازیگری که در سریال “تعبیر وارونه یک رویا”ی فریدون جیرانی حضور دارد نیز ایفاگر نقش مکمل است.

سینماژورنال: برگزاری مسابقات لیگ جهانی والیبال سبب ساز آن شده است که بار دیگر موافقان و مخالفان حضور بانوان در استادیومهای ورزشی به موضع گیری علیه یکدیگر بپردازند.

به گزارش سینماژورنال موافقان از حضور بانوان به عنوان عاملی جهت پالایش فضای ورزشگاهها حرف می زنند و مخالفان نیز فضای مردانه ورزشگاهها را مانعی بر سر راه این حضور می دانند.

ممانعت، توهین به آقایان است

مهدی پاکدل بازیگر بااخلاق سینما و تلویزیون در دسته موافقان ورود بانوان به استادیومها قرار دارد. پاکدل با اشاره به اینکه حضور بانوان باعث میشود فضای سالمتری بر ورزشگاهها حاکم شود به “تماشاگران امروز” می گوید: به نظر من خانمها نباید این برخورد{ممانعت از حضورشان در ورزشگاهها} را توهین به خود تلقی کنند چراکه {این رفتار} بیشتر توهین به آقایان است.

وی ادامه می دهد: فضای ورزشگاه خصوصا برای بازی والیبال به شدت مثبت، سالم و پرانرژی است و این حکمی که صادر کرده اند{درباره فضای نامناسب ورزشگاهها} بیشتر توهین به آقایان است.

اگر خانمها بیایند سمت و سوی شعارها بیشتر می شود

بازیگر “ابوطالب” در فیلم “محمد(ص)” خاطرنشان می سازد: همه ما می رویم تا تیم ملی کشورمان را تشویق کنیم و فکر نمی کنم اینکه خانمها و آقایان با هم این تشویق را انجام دهند مشکلی ایجاد کند. ممکن است در بازی فوتبال فحاشی صورت گیرد اما در بازیهای والیبال واقعا این طور نیست.

وی تاکید می کند: اتفاقا من معتقدم اگر خانمها به استادیوم بیایند سمت و سوی شعارها بهتر میشود. این یک انرژی مضاعفی است که بهتر است شامل حال خانمها هم بشود.

سینماژورنال: بیژن میرباقری کارگردانی که سابقه ساخت چهار فیلم “طبقه سوم”، “دوزخ برزخ بهشت”، “روز برمی آید” و “ما همه خوبیم” را در کارنامه دارد به تازگی پروانه ساخت فیلمنامه ای تازه را دریافت کرد.

به گزارش سینماژورنال این فیلمنامه “ربوده شده” نام دارد که تهیه کنندگی آن را جواد نوروزبیگی انجام می دهد. تهیه کننده ای که در هفته های اخیر بواسطه فروش پایین “من دیگو مارادونا هستم” بشدت در کانون توجه قرار داشت.

هرچند عنوان “ربوده شده” بیش از هر چیز یادآور فیلمی با نام “Taken” ساخته لوک بسون فرانسوی است اما گویا داستان “ربوده شده” میرباقری ربط چندانی به آن فیلم ندازد.

آن طور که “تماشاگران امروز” گزارش داده “ربوده شده” داستان هنرپیشه زنی را روایت میکند که لپ تاپ شخصیش سرقت میشود و همین سرقت است که دردسرهای فراوانی را برای وی رقم میزند.

جالب است که شبیه اتفاقی که در “ربوده شده” می افتد چند سال قبل برای یکی از هنرپیشه های زن مشهور ایرانی رخ داده بود و او نیز با دزدیده شدن لپ تاپش گرفتار مشکلات خاص خود شده بود.

معلوم نیست میرباقری که آخرین فعالیت سینمایی اش همراهی مجید مجیدی در “محمد(ص)” به عنوان سناریست و کارگردان دوم کار بود، “ربوده شده” را براساس این اتفاق واقعی نوشته است یا نه اما هیچ بعید نیست همان هنرپیشه زن معروف در این فیلم نقش اصلی را بازی کند!

سینماژورنال: ماجرای تبعیت نکردن حوزه هنری از پروانه نمایشی که وزارت ارشاد برای فیلمها صادر میکند و ممیزی جداگانه ای که این ارگان بر نمایش فیلمها قرار داده هرچند از سال 91 استارت خورد اما همچنان ادامه دارد.

به گزارش سینماژورنال این روزها دو فیلم “نهنگ عنبر” و “قصه ها” در حالی در سینماهای تهران روی پرده رفته اند که سینماهای حوزه اجازه پخش فیلم را ندارند.

این اقدام اگرچه باعث کنجکاوی بیشتر مخاطبان نسبت به محتوای فیلم و اقبال نسبی آنها نسبت به این دو اثر شده اما همچنان اعتراضات سینماگران نسبت به ممیزی تازه ای که حوزه بر فیلمها قرار می دهد وجود دارد.

کامبوزیا پرتوی کارگردانی که بخاطر ساخت “کافه ترانزیت” شناخته میشود تازه ترین سینماگری است که به این اقدام حوزه واکنش نشان داده است.

حوزه‌ای‌ها همیشه فکر می‌کنند حق با آنهاست

او در گفتگو با بهناز شیربانی در “شرق” برای مقابله با کارشکنی‌های حوزه هنری، تحریم در برابر تحریم را پیشنهاد می‌کند. او می‌گوید: وقتی حوزه صد سینما را در اختیار دارد، مسلما تحریم‌های او در چرخه تولید و فروش فیلم مؤثر خواهد بود و بی‌رحمانه‌ترین رفتار در سینما، همین برخورد سلیقه‌ای است. سال‌هاست حوزه هر فیلمی را که سلیقه‌اش باشد، اکران می‌کند و هر فیلمی را که دوست نداشته باشد، اکران نمی‌کند. این مشکلات را همیشه سازمان‌های موازی پیش می‌آورند. حوزه‌ای‌ها همیشه فکر می‌کنند حق با آنهاست و می‌توانند به سازمان‌موازی خودشان که وزارت ارشاد و سازمان سینمایی است خط بدهند و این خط‌دهی عملا در سینمای امروز شدنی نیست.

باید فکری به حال تفکری که بر حوزه هنری حاکم است، کرد

پرتوی که از رفقای نزدیک مجید مجیدی است و در گروه نویسندگان پروژه صد میلیاری “محمد(ص)” نیز حضور داشت ادامه داد: دیده‌ایم که با همه این فشارها، این‌همه فیلم‌ساز مشغول کارشان هستند. نهایتا هم وزارت ارشاد بر همه کارها نظارت دارد. آن‌وقت حوزه به چه حقی به خودش اجازه می‌دهد سلیقه‌ای عمل کند؟ این رفتار حوزه، آن هم در بحران کنونی سینما، مسلما به چرخه تولید و اکران ضربه می‌زند و اعتماد را از فیلم‌ساز و سرمایه‌گذار می‌گیرد. فیلم‌ساز و سرمایه‌گذار از خودش می‌پرسد، چه تضمینی هست که من فیلم بسازم و فیلمم درست اکران شود؟ باید فکری به حال تفکری که بر حوزه هنری حاکم است، کرد.

این‌بار ما باشیم که اکران حوزه را تحریم می‌کنیم

پرتوی درباره مقابله با حوزه بیان می دارد: مقابله با مشی حوزه به‌شدت آسان است. باید فکر کنیم اصلا آن صد سینمای زیرنظر حوزه هم وجود ندارند. درواقع این‌بار ما باشیم که اکران حوزه را تحریم می‌کنیم، فیلم‌های حوزه را هم برای جشنواره‌ها نادیده بگیریم، فعالیت‌هایش را نادیده بگیریم و فکر کنیم این صد سینما هم وجود ندارند. چاره‌ساز خود تهیه‌کننده‌ها و فیلم‌سازها هستند.

باید حوزه را به شدت نادیده بگیریم

وی با بیانی تندتر ادامه می دهد: باید حوزه را به‌شدت نادیده بگیریم. همان‌طور که آنها فیلم‌های مطرح‌ترین فیلم‌سازان را مورد‌دار می‌دانند و آن را اکران نمی‌کنند، ما هم در مقابل فیلم‌هایی که آنها ساختند را مورددار بدانیم و در نظر داشته باشیم فیلمی که محصول حوزه است، حتما از یک سلیقه خاصی نشأت می‌گیرد که نباید آنها را دید، حتی اگر بزرگ‌ترین فیلم‌ساز ایرانی آن را ساخته باشد!

سینماژورنال: در حالی که از همان روزهای نخست پایان تولید “محمد(ص)” و آماده شدن نسخه اصلی فیلم رایزنیهای فراوانی برای رونمایی فیلم در جشنواره های فرنگی از جشنواره برلین گرفته تا جشنواره کن انجام شده بود، بالاخره جشنواره مونترال این فیلم را به عنوان فیلم افتتاحیه خود پذیرفت.

به گزارش سینماژورنال این جشنواره با ارائه خبری کوتاه در وبسایت رسمی اش اعلام کرده است در سی و نهمین دوره این جشنواره فیلم تازه مجید مجیدی را به عنوان فیلم افتتاحیه پذیرفته است.

قید بودجه 50 میلیون دلاری برای تولید

در گزارش وبسایت این جشنواره “محمد(ص)” یک درام حماسی توصیف شده که بخشهایی از روزگار کودکی و نوجوانی پیامبر را به تصویر می کشد.

در این گزارش بودجه تولید این فیلم 50 میلیون دلار قید شده که با احتساب قیمت دلار 3 هزار تومانی بالغ بر 150 میلیارد تومان می شود.

در ادامه گزارش وبسایت جشنواره مونترال “محمد(ص)” گرانترین پروژه تاریخ سینمای ایران توصیف شده که برای تولید آن 5 سالی زمان صرف شده است.

توصیف دبیر جشنواره مونترال از “محمد(ص)”

به گزارش سینماژورنال “سرگئی لوزیک” دبیر جشنواره فیلم مونترال با اشاره به رونمایی جهانی از “محمد(ص)” در افتتاحیه مونترال گفته است: در سینمای دنیا فیلمهای بسیاری درباره چهره های مذهبی نظیر عیسی(ع)، موسی(ع) و بودا ساخته شده است اما فیلم مجیدی دومین فیلم بزرگی است که درباره پیشوای اسلام ساخته می شود.

پنجم شهریورماه؛ نمایش “محمد(ص)” در جشنواره مونترال

جشنواره فیلم مونترال از 27 آگوست یعنی پنجم شهریورماه در شهر مونترال واقع در شرق کانادا و در جنوب غربی استان کِبِک آغاز می شود. این جشنواره تا هفتم سپتامبر(شانزدهم شهریورماه) ادامه خواهد داشت.

مونترال بعد از تورنتو دومین شهر بزرگ کانادا و از جمله شهرهای این کشور است که شمار قابل توجهی از ایرانیان را در خود جای داده و شاید نمایش این فیلم در جشنواره مونترال به حضور این ایرانیان مهاجر در جشنواره هم کمک کند.

نمایش نسخه ای حدودا 3 ساعته

آن طور که سایت جشنواره مونترال گزارش داده این نسخه 171 دقیقه ای فیلم یعنی همان نسخه طولانی که در ایران به صورت خصوصی برای گروهی از اهالی رسانه به نمایش درآمد خواهد بود که در این جشنواره واقع در قاره آمریکا به نمایش درخواهد آمد.

سینماژورنال: کمتر پیش می آید که بازیگران سینما و تلویزیون که نامی هم برای خود دست و پا کرده اند بی واهمه وارد نقد یا تحسین یک رفتار فرهنگی غلط یا درست شوند.

به گزارش سینماژورنال عادت کرده ایم که در برابر اتفاقات مثبت اغلب بی تفاوتی بازیگران سرشناس را شاهد باشیم و در برابر اتفاقات منفی نیز به جای نقدهای آشکار، این حرفهای محفلی است که شنیده می شود.

با این حال مهدی پاکدل بازیگر سینما و تلویزیون که فیلم “محمد(ص)” را هم آماده اکران دارد در اقدامی جالب با اشاره به نصب بیلبوردهایی در نقاط مختلف شهر که در آنها تصاویری متفاوت از آثار هنرمندان تجسمی کار کشور می بینیم به تحسین شهرداری پرداخته است.

حرکت شهرداری تحسین برانگیز است

پاکدل در این باره در صفحه اجتماعی خویش نوشته است: حركت بسيار زيبا و پسنديده و پر از سليقه شهردارى تهران بسيار تحسين برانگيز است. قطعاً شهروندان با ديدن اين آثار تجسمى در سطح شهر، مهربانتر، آرامتر و صبورتر ميشوند. پرخاشگرى و عصبيت خجالت ميكشند در برابر اين آثار زيبا و خلاقه خود را ثانيه به ثانيه نشان بدهند.

ممنونیم که به غیر از تبلیغ محصولات چینی، چیزهای دیگری هم برای دیدن وجود دارد

بازیگر نقش “ابوطالب” در فیلم پرهزینه “محمد(ص)” ادامه داده است: ممنونم از بانى اين امر كه باعث ميشود بدانيم در شهر به غير از تبليغ محصولات كره اى و چينى چيزهاى ديگرى هم براى ديدن وجود دارند.

تصویری که پاکدل ضمیمه یادداشت خود کرده

سینماژورنال: با حکم رئیس سازمان سینمایی علیرضا شجاع نوری به عنوان دبیر بیست و نهمین  جشنواره بین المللی فیلم های کودکان و نوجوانان منصوب شد.

به گزارش سینماژورنال شجاع نوری در همه سالهای فعالیتش در سینما بیش از هر چیز بخاطر ایفای نقش “عبدا../شبلی” جوان نصرانی تازه اسلام آورده در “روز واقعه” اثر جادوانه بهرام بیضایی-شهرام اسدی شناخته میشود.

وی در سالهای اخیر نیز دو بازیگری سینمایی داشته است؛ یکی در فیلم “فردا”ی مهدی پاکدل که هنوز اکران عمومی نشده است و دیگری در پروژه پرهزینه “محمد(ص)” ساخته مجید مجیدی.

شجاع نوری در “محمد(ص)” ایفاگر کاراکتر “عبدالمطلب” پدربزرگ پیامبر بوده است.

بخاطر شایستگی و تجربیات ارزشمند

در متن حکم ایوبی برای شجاع نوری  آمده است:

“هنرمند گرامی جناب آقای علیرضا شجاع نوری؛با توجه به شایستگی ها و جایگاه والایتان در خانواده بزرگ سینمایی کشور، و تجربه های ارزشمندتان به پیشنهاد شورای راهبردی سینمای کودک و نوجوان به موجب این حکم به دبیری بیست و نهمین جشنواره بین المللی فیلم کودکان و نوجوانان منصوب می شوید.امید است جشنواره بیست و نهم سرآغاز دوران جدیدی در این عرصه باشد.توفیقات روز افزونتان را از خداوند متعال خواستارم.”

سینماژورنال: رهبر معظم انقلاب همواره دیدی باز و روشن نسبت به تحولات فرهنگی-هنری کشور داشته اند.

این دید باز همواره از سوی هنرمندانی که با ایشان دیدار داشته اند مورد تاکید قرار گرفته است.

به گزارش سینماژورنال به تازگی نشریه “راه” متن کامل پاره ای از نظرات رهبر انقلاب درباره سینما که از دل گفتگویی که در میانه دهه شصت خورشیدی بیرون کشیده شده را منتشر ساخته و “کیهان” نیز آن را بازنشر داده است.

تمرکز بر این نظرات و البته دقت بر ظرف زمانی بیان آنها چند نکته را روشن می کند؛ یکی آن که رهبر انقلاب به شدت قائل به ارتقای همزمان محتوایی-تکنیکی سینمای ایران هستند دیگر آن که ایشان نه تنها امروز که حدود سه دهه قبل نیز با دقت امور هنری و بخصوص سینمای کشور را رصد می کرده اند و از همه مهمتر اینکه ایشان نیز به شدت از استفاده ابزاری سینما نسبت به مفاهیم مذهبی گلایه دارند تا جایی که به صراحت گفته اند حتی فیلمی که نقش اولش حضرت محمد(ص) است اگر جوری ساخته شود که تلقین کننده ارزشهای اسلامی نباشد بی فایده است.

سینماژورنال با ارائه سخنان رهبر انقلاب این امیدواری را دارد که این سخنان بخصوص از جانب مدیران فرهنگی کشور مورد توجه دقیق قرار گیرد.

احترام به سینمای مطلوب
برای رسیدن به ایده‌آل‌های نظام جمهوری اسلامی، برای همه شعبه‌های فرهنگ به خصوص سینما در حد کارایی آنها به عنوان یک وسیله برتر ارزش فراوان قائلیم؛ البته برای آن سینمایی که مقصود مورد تصدیق و تایید اسلام و انقلاب را حاصل می‌کند احترام قائلیم؛ و برای آن سینمایی که در جهت ضد این مقصود حرکت می‌کند هیچ ارزشی قائل نیستیم. و در مورد فیلم‌های به اصطلاح خنثی باید گفت چون کمتر می‌شود فرض کرد که یک فیلم هیچ پیامی نداشته باشد -ولو به صورت غیرمستقیم- آن هم حکمش همان است که عرض شد. بنابراین سینما اگر سینمای مطلوب باشد، خیلی برایش ارزش قائلیم.

 محتواهای جذاب
جاذبه در فیلم یک عنصر اصلی است؛ اگر فرض کنیم فیلمی برترین پیام‌ها را داشته باشد، اما جاذبه لازم را نداشته باشد، گویی هیچ کار انجام نشده است.
منتهی یک اشتباه در ذهن عده‌ای وجود دارد که خوب است این اشتباه را برطرف کنیم. بعضی خیال می‌کنند اگر قرار شد پیام – در اینجا مقصود ما و آنچه به‌نظر ما محترم و ارزشمند است، پیام انقلاب اسلامی است – در یک فیلم باشد، این فیلم باید به همان اندازه پیه بی‌جاذبگی را به تنش بمالد! خیال کرده‌اند که جاذبه داشتن یک فیلم و پیام داشتن آن منافات دارد. یعنی اگر اسلامی و انقلابی نبود، حتما با جاذبه است! این معادله درستی نیست. گاهی خود پیام جاذبه می‌بخشد؛ یعنی محتوا، تکنیک را تحت تاثیر قرار می‌دهد؛ یک محتوای خیلی خوب، ضعف تکنیک فیلم را هم گاهی اوقات می‌پوشاند و بیننده حرفی را که دوست می‌دارد و چیزی را که برایش دلنشین است می‌گیرد و آنقدر برایش جالب و جاذب است که حتی ضعف تکنیک را هم متوجه نیست.
بنابراین، آنچه در فیلم و سینما برای ما اصل، پیام است. یعنی شما به عنوان یک فرد انقلابی اصلا چرا برای سینما کار می‌کنید؟ اگر چنانچه قرار باشد این سینما محتوای انقلابی یا محتوای اسلامی نداشته باشد، باز هم برای سینما کار خواهید کرد؟ روشن است که نه. پس کسی که با انقلاب همساز و همدل است، سینما را برای محتوایی می‌خواهد که از این انقلاب الهام گرفته است. در این شکی نیست. منتهی می‌دانیم اگر این سینما بخواهد این پیام را هم برساند، لازم است که یک جاذبه‌ای داشته باشد. اگر چنانچه بهترین مضامین در یک شعر بد ریخته شود، اثر مطلوب را نخواهد داشت؛ اما مضمون در درجه اول است. منتهی مضمون خوب، بدون تکنیک خوب شعری، فایده‌ای ندارد.

 فیلم خوب و فیلم بد
اگر ما «باید»های فیلم را بدانیم، «نباید»ها برای ما روشن می‌شود. و در مورد «نباید»ها می‌توانم همین اندازه بگویم هر چیزی که ضدارزش‌های سینمای فارسی گذشته را احیا کند یا تشدید کند، یکی از نبایدهاست. هر فیلمی که به معارضه با ارزش‌های اسلامی برخیزد، یک فیلم بد به حساب می‌آید. پس معارضه با ارزش‌های اسلامی، فطرت سالم انسانی و ارزش‌هایی که برای مردم و تکامل آنها مفید و لازم است، از منفی‌ترین خصوصیات یک سینماست و چنین سینمایی را ما قبول نداریم. از اینها که بگذرد ما به هر فیلمی یک نمره موافق می‌دهیم؛ منتهی نگاه می‌کنیم که در چه مرحله‌ای قرار دارد، نمره را با آن حساب می‌کنیم.

رهبر معظم انقلاب

 برای آینده بهتر
مهمتر از همه مسایل، میدان دادن به عناصر جوان و جدید و انقلابی و کسانی که فکر می‌کنند انقلاب، قدرت این را پیدا کرده است که حتی سینما را هم متحول کند. این‌ها میدان پیدا کنند و بیایند تا ما آینده بهتری داشته باشیم.

نمیشود سینما را بدهیم دست کسانی که با انقلاب آشتی نیستند
دولت باید در مسایل مربوط به سینما حضور فعال داشته باشد. این به معنای چند چیز است؛ اول به معنای تشویق حقیقی هنرمند انقلابی است؛ کمک کند و امکانات در اختیارش بگذارد. برای آموزش او از هر امکان مفیدی استفاده کند. برای رشدش صحنه را از عناصری که مانع رشد او می‌شوند خالی کند. همچنین در مقابل آن کسانی که از فیلم و سینما ابزاری علیه جمهوری اسلامی می‌توانند بسازند، هوشمندانه برخورد کند و مانع شود و نگذارد. این نمی‌شود که ما سینما را بدهیم دست کسانی که با انقلاب آشتی نیستند. یعنی ایمان عمومی مردم که برایش حاضرند جانشان را فدا کنند و انقلابی که براساس مترقی‌ترین هدف‌ها در دنیای امروز شکل گرفته، اختیار بخش عظیم و برجسته‌ای از تغذیه فرهنگی مردمش را به دست کسانی بدهند که این ایده‌آل‌ها را قبول ندارند. این مردم و این انقلاب را قبول ندارند. دولت بایستی در این زمینه حضور داشته باشد. البته این بدین معنی نیست که همه سرمایه‌گذاری‌های سینما را باید دولت کند.

هر چه فیلم خوب خارجی هست بیاورید
ما با فیلم خارجی خوب مخالفتی نداریم؛ هرچه فیلم خارجی خوب هست بیاورید؛ اشکالی ندارد. اما فیلم خارجی خوب چقدر هست؟ «خوب» با معیارهای انقلاب چقدر دارید؟ آن فیلمی که توی آن بدآموزی نباشد و از نظر محتوا و ارزش‌های اسلامی فیلمی باشد که قابل قبول باشد، چقدر در اختیار شماست؟ هر چقدر دارید بیاورید و مطرح کنید و نشان بدهید! اما بدانید که اگر همه فیلم‌های خوب آنچنانی را بیاورید باز شما خلأ خواهید داشت که باید آن خلأ را با فیلم ایرانی پر کنید. در مورد فیلم ایرانی ایده‌آل‌هایمان، یعنی مطلوب ایده‌آل‌هایمان را در حد بالاتر قرار بدهیم. البته با توجه به واقعیت‌هایی که وجود دارد توقعات کنونی را کم کنیم. یعنی فیلم ایرانی که محتوای خوب و مطلوبی دارد و لو تکنیک ضعیفی هم دارد، ما این را رد نکنیم.

 برای رشد سینما
اگر می‌خواهید سینما رشد کند باید دو چیز را در نظر بگیرید: یکی میدان دادن به عناصر با استعداد و نسبت به کشور و انقلاب حقیقتا خودی، و نه غریبه؛ دوم ایجاد یک تحول؛ بیننده را سوق بدهید در فیلم یک هنر حقیقی را دنبال کند و دنبال یک پیام حقیقی و دلنشین بگردد. اگر این کار انجام گرفت، تحول حقیقی در سینما انجام شده است. سینما متعلق به تماشاگر است و شکی نیست که نمی‌تواند خودش را از تماشاچی جدا و منقطع کند. اما ضمنا نباید فراموش کرد که نقش هدایتگر هم دارد؛ مثل همه کسانی که مستمعی دارند و وجودشان برای مستمع است. پس نمی‌توانند نظر مستمع را ندیده بگیرند. اما فلسفه وجود آنها هدایت مستمع است. بین این دو یک، خط مستقیم وجود دارد که می‌توان با ظرافت آن خط را تعقیب کرد.

نقش اول داشتن محمد(ص) در یک فیلم هرگز به معنای اسلامی بودن آن نیست
همه موضوعات می‌تواند اسلامی و غیراسلامی باشد. حتی فیلم محمد(ص)؛ یعنی شرح زندگی پیغمبر می‌تواند جوری ساخته شود که ضداسلامی باشد. پس نام فیلم محمد(ص) و نقش اول داشتن محمد(ص) در یک فیلم هرگز به معنای اسلامی بودن آن نیست. همه موضوعات می‌توانند اسلامی روایت شوند. ما در مورد اسلامی بودن یک فیلم دو چیز را می‌خواهیم؛ یکی اینکه ارزش‌هایی که فیلم تلقین می‌کند اسلامی باشد. ارزش‌های اسلامی یک عرض عریضی دارد. البته تعلیم دادن نماز از ارزش‌های اسلامی است، اما تعلیم دادن راستی و درستکاری و شجاعت و مقاومت هم از جمله ارزش‌های اسلامی است. پس هر چیزی که این ارزش‌ها را آموزش دهد در حقیقت یک محتوای اسلامی را آموزش داده است. جهت دوم اینکه فیلم با نمودارها و نمادهای غیراسلامی همراه نباشد. گاهی فیلمی نماز خواندن را نشان می‌دهد، ولی بازیگران فیلم با رفتارشان و با وضع نامناسب نگاهشان یک ضدارزش اسلامی را در حقیقت متجلی می‌کنند. این نکته هم قدر نکته اول اهمیت دارد. یعنی محتوا و حاشیه محتوا هر دو باید اسلامی باشد.

 جشنواره سینمایی مطلوب
جشنواره‌ها می‌توانند خیلی خوب باشند. البته بیشتر تابع این است که چه ارزش‌هایی را بر این جشنواره حاکم کنید و چگونه آن را اداره کنید. اما می‌تواند خیلی خوب باشد. اگر در این جشنواره‌ها راهی بیابیم برای تشویق هنرمندان مستعد، یا راهی پیدا کنیم برای همکاری و تکمیل اطلاعات یکدیگر به وسیله هنرمندان ایرانی، یا وسیله‌ای پیدا کنیم برای آموختن شگردهای فیلمسازی به عناصر علاقمند و تازه‌کار و جوان، یا مطرح کردن و معرفی کردن عناصری که می‌توان به آنها تکیه کرد خیلی خوب است. اگر چنانچه چنین آثاری داشته باشد، این جشنواره طبعا نتایج خوب خودش را داشته و به نظر من مفید بوده است. در برخورد با اداره این جشنواره‌ها، بی‌شک باید هوشمندانه عمل کرد. یعنی گاهی ممکن است یک نفر را بخواهیم در همین جشنواره چهره کنیم و معروف کنیم که اصلا -بر طبق معیارهای جمهوری اسلامی- جایز نباشد.

سینماژورنال: در حالی که روز گذشته محمدمهدی حیدریان مجری طرح “محمد(ص)” مجیدی از اکران آن در عید فطر خبر داده بود به تازگی موسسه نورتابان تهیه کننده فیلم، با انتشار بیانیه ای، صحت گفته های حیدریان را زیر سوال برد.

به گزارش سینماژورنال حیدریان در گفتگو با یک خبرگزاری اصولگرا از تلاش برای اکران “محمد(ص)” در عیدفطر خبر داده بود ولی گویا این صحبتها به مذاق تهیه کننده اصلی فیلم خوش نیامده است و باعث انتشار بیانیه ای علیه صحبتهای حیدریان شده است.

موسسه نورتابان در بیانیه خود با اشاره به انتشار خبر اکران فیلم تازه مجیدی در عید فطر آورده است: مرجع  انتشار كليه اخبار رسمي وموثق اين فيلم شركت سينمايي نور تابان بعنوان تهيه كننده رسمي اين فيلم سينمايي است و هرگونه انتشار و نشر اخبار توسط ساير دست اندركاران اين فيلم فاقد اعتبار است.

خساست در اطلاع رسانی ادامه دارد

انتشار چنین بیانیه ای بیش از هر چیز بازتابی است از اختلاف نظراتی که درباره اطلاع رسانی درباره این فیلم میان عوامل درگیر کار وجود دارد. اگر جز این بود یک اظهارنظر ساده این طور ناراحتی موسسه نورتابان را موجب نمی شد.

این یک واقعیت است که دست اندرکاران “محمد(ص)” از همان ابتدای تولید اساس کار خود را بر انتشار حداقل اخبار درباره پروژه قرار دادند. یادمان نمی رود که حتی اولین خبر مهم این پروژه که مرتبط بود با انتخاب بازیگران نقشهای مختلف تازه چند روز بعد از افشای آن از کانالی غیررسمی و از سایت “شبکه ایران” بود که به صورت رسمی تایید شد. در مراحل بعدی پروژه نیز همواره این خساست در اطلاع رسانی بود که جلوه گر می شد.

دقیقا در امتداد همین مسیر است که دست و دلبازی حیدریان در انتشار خبر اکران اثر در عیدفطر به مذاق تهیه کننده خوش نیامده و با انتشار یک بیانیه سعی کرده هم درسی به او بدهد و هم اینکه ذهن اهالی رسانه و مخاطبان را از تمرکز بر عیدفطر به عنوان زمانی مناسب برای اکران منحرف کند.

با این حال تجربه نشان داده همین که تهیه کننده سعی می کند به تکذیب تلویحی سخنان مجری طرح بپردازد یعنی آن که رایزنی برای اکران فیلم در عیدفطر انجام شده است و “محمد(ص)” در این اکران مهم سال روی پرده خواهد رفت.

ای کاش سخنان حیدریان را بادقت می خواندید

به گزارش سینماژورنال این نکته را هم نباید از نظر دور داشت که دست اندرکاران موسسه نورتابان آن قدر برای انتشار تکذیبیه سخنان حیدریان عجله داشته اند که حتی سخنان وی را با دقت نخوانده اند بخصوص دو عبارت آن را؛

یکی جایی که حیدریان می گوید: اکران “محمد(ص)” قطعی نشده است و دیگری جایی که بیان می دارد: نمایش عمومی فیلم سینمایی “محمد(ص)” مشروط به این است که اول وضعیت سینماهای کشور برای نمایش این فیلم مناسب شود.

طبیعی است که همین دو جمله نشان دهنده عدم قطعیت فرضی است که او برای اکران عیدفطر مطرح کرده است و دقت بر همین دو نکته کافی بود تا نیازی به انتشار چنین تکذیبیه ای نباشد.

سینماژورنال/حـــامد مظفـــری: نه آقای مجیدی! اصلا قصد نداریم بگوییم فیلم بدی ساخته اید. ابدا! همین که “محمد(ص)” چند پله بالانر از “ملک سلیمان”، “رستاخیز” و البته “راه بهشت” و “عقاب صحرا” است برایمان کافیست.

بخصوص که شما تجربه چندانی هم در ژانر تاریخی نداشته اید و این نخستین کارتان در این گونه است.

همین که سعی زیادی کرده اید که تصاویری پالایش شده و دیدنی از اتفاقاتی را برایمان به نمایش بگذارید که تا پیش از این فقط در کتب درسی درباره شان خوانده بودیم خسته نباشید دارد.

اینکه کوشیده اید حین ساخت فیلمی درباره پیامبر اسلام(ص) از نزدیکی ادیان الهی مختلف از دین ابراهیم خلیل ا.. تا موسی کلیم ا.. بگویید به شدت به کار آدمیان روزگار معاصر می آید.

آقای مجیدی! انتخاب بازیگران تان و خلق شمایلی جدید از بازیگرانی چون علیرضا شجاع نوری، مهدی پاکدل و محسن تنابنده نیز جای تحسین دارد بخصوص احیای بازیگری چون علیرضا شجاع نوری که در دو دهه اخیر در پر قوی کاراکتر “شبلی/عبدا..” تنها درام آبرومندمان با محوریت قیام عاشورا یعنی “روز واقعه” خوابش برده بود.

شما او را بیدار کردید و نقشی چون “عبدالمطلب” را به او سپردید. نقشی که شجاع نوری خیلی خوب آن را درک کرده و در قامت آن فرورفته.

پیشرفتهایتان محسوس است

اینکه در “محمد(ص)” نشان دادید توانایی کنترل نماهای شلوغ و پر از هنرور را دارید هم پیشرفتی برایتان محسوب می شود. در تصویرسازی هم که به کمک یک فیلمبردار ایتالیایی به نام “ویتوریو استراورو” و البته حضور حمید خضوعی ابیانه کم نگذاشته اید.

طراحی دکورتان هم به خوبی هر چه تمامتر توسط “میلژن کرکا کلژاکویچ” فرانسوی تبار انجام شده. جلوه های ویژه تان هم محصول دست یک آمریکایی به نام “اسکات ای.اندرسون” است که سعی زیادی کرده انطباقی عملی میان تصاویر زنده و رایانه ای به وجود آورد.

طراح چهره ایتالیایی تان “جیانتو دِروسی” نیز خیلی خوب تصاویر نزدیکان پیامبر را بر چهره بازیگران پیاده کرده است. برای ساخت یک موسیقی حماسی هم بادقت موزیسین هندی تان “ای.آر رحمان” را تفهیم کرده اید که چه نوع موسیقی باید خلق کند.

“محمد(ص)” کشش دراماتیک یک اثر 3 ساعته را ندارد

اما مساله اولیه اینجاست که فیلمتان کشش دراماتیک لازم برای یک اثر سینمایی بلند و 3 ساعته را ندارد. واقعا چرا؟ چرا اثرتان به مانند آثار اپیزودیک شده و انگار داستانکهای مختلف مرتبط با یک سوژه را کنار هم قرار داده و کمترین تلاشی برای انطباق معنایی این داستانکها انجام نداده اید؟

چرا در دل بحرانهای مختلف فیلم، مخاطبتان گرفتار تعلیق نمی شود؟ اصلا چرا داستان “محمد(ص)” این قدر سرراست پیش می رود؟

به نظر می رسد این خلأ به فیلمنامه بازگردد. فیلمنامه “محمد(ص)” نامهایی چون کامبوزیا پرتوی، بیژن میرباقری و حمید امجد را پای خود دارد اما به اندازه جرم‌حجمی یکی از این نامها هم جاذبه ندارد.

البته این را هم باید درنظر گرفت سالهاست از کامبوزیا پرتوی اثر قابل توجهی را ندیده ایم و امجد هم در سایه‌سار شاگردی بیضایی است که امین چنین پروژه ای شده. می ماند بیژن میرباقری که او هم فقط در نگارش دیالوگها نقش داشته و طبیعی است که خلق درام ربطی به او نداشته.

چرا سراغ فیلمنامه نویس فرنگی نرفتید؟

“محمد(ص)” فیلمنامه نویسان باانگیزه و البته امتحان پس داده ای را می خواست که ساده ترین داستانهای مرتبط با کودکی پیامبر را به گونه ای مهیج دراماتیزه کنند نه آن که به مانند انمیشینهای کودکان همه چیز را سرراست و خطی و بدون کمترین بدعتی پیش ببرند.

آقای مجیدی! شما که فیلمبردار ایتالیایی به خدمت گرفتید، طراحی جلوه های ویژه را به یک آمریکایی واگذار کردید، طراحی دکور را به یک فرانسوی ارجاع دادید و ساخت موسیقی را هم به یک موزیسین هندی برنده اسکار سپردید بد نبود که نگارش فیلمنامه یا لااقل بازنویسی آن را نیز به یک فیلمنامه نویس مطرح هالیوودی می سپردید.

مثلا سراغ “جان لوگان”، “مارک بول”، “دیوید اُ.راسل” یا “پل شریدر” می رفتید و یکی از اینها یا سناریستهایی در حد و اندازه اینها را برای همکاری دعوت می کردید. طبیعی است که در آن صورت حتما به اندازه تصاویر بدیع، جذابیتهای داستانی اثرتان هم افزایش می یافت.

صد میلیارد صرف خلق “فیلهای ابرهه” شد یا “ابابیل سنگ در منقار”؟

مساله ثانویه مربوط است به بودجه ای که صرف این کار شده. گفته شده حدودا 100 میلیارد تومانی را صرف تولید این فیلم کرده اید.

در شرایطی که سریال 40 قسمتی “مختار” که در تصویرسازیهای تاریخی-مذهبی ما در جایگاه بالایی قرار دارد بیشتر از 30 میلیارد هزینه دربرنداشته و سریال تاریخی 54 قسمتی “کلاه پهلوی” نیز حدودا 15 میلیارد بودجه تولید داشته هزینه تولید 100 میلیاردی “محمد(ص)” پرسش برانگیز است.

اینکه “محمد(ص)” یک سری سی.جی.آی یا تصویرسازی رایانه ای مرتبط با حمله سپاه ابرهه به شهر مکه و ظهور پرندگان سنگ در منقار بالای سر آنها را دارد درست؛

اینکه سعی شده باز هم با سی.جی.آی تصاویری مهیب و طوفانی از دریایی تصویرسازی شود که محمد(ص)نوجوان کنار آن ایستاده به کنار!

اینکه تصویرسازی آسمان پرستاره مکه هم با تصویرسازی رایانه ای خیلی خوب انجام شده در جای خود ارزشمند.

اینکه برای طراحی صحنه و لباس و البته آموزش حیوانات موجود در فیلم هم هزینه صرف شده، درست. در کنار اینها دستمزد بازیگران و تمامی عوامل داخلی را هم که لحاظ کنیم باز هم نمی توان تصور کرد این فیلم سه ساعته 100 میلیاردی هزینه دربرداشته.

امیداوریم صرف هزینه برای حضور این فرنگیان، کارکرد بین المللی “محمد(ص)” را موجب شود

مگر اینکه فرض کنیم بخش عمده این بودجه هزینه دستمزد تکنسینهای فرنگی کار شده؛ از فیلمبردار آمریکایی گرفته تا موزیسین هندی.

صدالبته که اگر حضور این عوامل موجب ایجاد کارکردی بین المللی برای “محمد(ص)” شود تحمل صرف چنین هزینه بالایی برای تولید آسانتر می شود اما اگر فیلمی ساخته باشیم برای مصرف داخلی مطمئنا این هزینه‌کرد بالا برای حضور فرنگیانی که برخی از استعدادهای داخلی پهلو به پهلوی آنها حرکت می کنند چندان عاقلانه نبوده!

سینماژورنال/ورتا چمانی: در کنار تمامی جوایز ریز و درشتی که در اختتامیه جشنواره سی و سوم فیلم فجر توزیع شد یک جایزه ویژه ویژه هیأت داوران هم وجود داشت که به جواد نوروزبیگی رسید آن هم بخاطر تهیه سه فیلم “بهمن”، “اعتراف ذهن خطرناک من” و “من دیگو مارادونا هستم”.

دو نکته جالب درباره این جایزه ویژه به چشم می خورد؛ اول اینکه نوروزبیگی بخاطر تهیه سه فیلمی جایزه گرفته که از این میان سرمایه گذار دو فیلم، بانک پاسارگاد بوده است.

سرمایه تولید فیلم به شدت خسته کننده “بهمن” و کمدی گیج کننده “من دیگو مارادونا هستم” را بانک پاسارگاد داده است و طبیعی است که بواسطه حضور این بانک، تهیه کننده که پیشتر “ملبورن” را هم با سرمایه این بانک تولید کرده بود به مانند تهیه کنندگان بخش خصوصی دردسرهای رو انداختن پیش این و آن برای یک وام حمایتی معمولی را نداشته است.

نکته دوم صحبتهایی بود که نوروزبیگی بعد از دریافت این جایزه ویژه بیان کرد. نوروزبیگی با تشکر از مجید مجیدی رییس هیات داوران جشنواره و با اشاره به فیلم “محمد(ص)” گفت: از مجید مجیدی خیلی تشکر می کنم. من تاکنون سه بار این فیلم{“محمد(ص)”} را دیده ام و سه بار دیگر هم آن را می بینم!

وی سپس گفت: از عوامل فیلم هایم تشکر می کنم. ما بدون هیچ اهداف سیاسی فیلم می سازیم. فقط می خواهم بگوییم که توپ جمع کن ها دارند سعی می کنند با دست به ما گل بزنند. خیلی مواظب باشید.

چرا غلو می کنید؟

از آنجاکه نوروزبیگی و مجیدی رفقای قدیمی هستند و پیش از این در آثار چون “آواز گنجشکها” و “بید مجنون” سابقه همکاری داشته اند اینکه بلافاصله بعد از دریافت جایزه نوروزبیگی از مجیدی تشکر می کند این شائبه را ایجاد میکند که مبادا رفاقت قدیمی این دو باعث شده چنین جایزه ای به نوروزبیگی برسد.

از آن پرسش برانگیزتر این است که نورزبیگی در سخنانی کاملا غلوآمیز و شاید بی ربط به جایزه ای که گرفته از کیفیت بالای تازه ترین ساخته رییس هیات داوران یعنی “محمد(ص)” سخن گفته و بیان میدارد سه بار فیلم را دیده و دلش میخواهد سه بار دیگر هم آن را ببیند!

این را بگذارید در کنار شنیده های چند روز اخیر مبنی بر اینکه کارگردان “محمد(ص)” از جمله مشاوران فرهنگی پروژه های سینمایی بانک پاسارگاد است تا حجم پرسشها چند برابر شود.

این رو بازی کردن مخاطب را بدگمان می کند

ای کاش هنرمندان ما این قدر عیان اسرار را هویدا نمی کردند تا اهالی رسانه هم مجبور نشوند این قدر آشکار تناقضات رفتاری آنها را به گوششان برساند. نوروزبیگی تهیه کننده تازه کاری نیست و یک دهه ای هست که در این حرفه فعالیت دارد. جایزه ای که او گرفت را میتوان دستمزدی دانست بر این یک دهه فعالیت.

اما حداقل انتظاری که از یک تهیه کننده باسابقه می رود این است که این قدر رو و آشکارا مراتب حمایت رفیق قدیمی را از خویش آشکار نکند. این رو بازی کردن، از سر ذوق هم که باشد مخاطبان را نسبت به جوایزی که در جشنواره های ما توزیع می شود بدگمان خواهد کرد.

آنها که با دست گل میزنند را به رییس هیات داوران معرفی کنید

راستی جناب نوروزبیگی شما که این قدر صریح از رفیق قدیمی تشکر میکنید چرا با همین صراحت از توپ جمع کنهایی که می خواهند به شما گل بزنند نمی گویید؟ این توپ جمع کن ها را هم معرفی کنید تا رییس هیات داوران که رفیق شماست بتواند با دادن کارت قرمز، آنها را از زمین مسابقه اخراج کند.