پشت پرده واگذاری ۱ میلیارد و ۲۰۰ میلیونی “سیگنال موجود است” به شرکتی موسوم به “تدبیر و امید ماندگار”
سینماژورنال: یکی از تازه ترین سریالهای ارائه شده در شبکه خانگی “سیگنال موجود است” نام دارد.
به گزارش سینماژورنال این سریال را مهدی مظلومی ساخته است که بیشتر فعالیت کاری اش در رسانه ملی بوده و در کنار سریالهایی چون “بدون شرح”، “کمربندها را ببندیم”، “تهران پلاک یک” و “روزگار خوش حبیب آقا” تعدادی تله‌فیلم مختلف را هم کارگردانی کرده است.
اصلی ترین ویژگی کارنامه مظلومی هم این است که بهترین کارهایش همان دو سریال ابتدایی اش “بدون شرح” و “کمربندها را ببندیم” هستند و در سالهای بعد آثارش هیچ گاه نتوانستند همپای آن دو کمدی مورد توجه قرار گیرند.
بداهه های مهران غفوریان و تیپهای تکراری سیامک و …
“سیگنال موجود است” نیز بلحاظ کیفیت کاری و منطبق با دو قسمت ابتدایی اش، کار تازه و متفاوتی محسوب نمی شود و بخش عمده طنزهایش مبتنی بر بداهه های بازیگرانی چون مهران غفوریان، تیپهای تکراری جوتد رضویان، سیامک انصاری و محمود بصیری و شوخی های بعضا مبتذلی چون انگشت در بینی کردن(!) پیش می رود.
سریال اسفند سال قبل به شبکه سوم تحویل داده شد اما شهریور امسال از شبکه خانگی سردرآورد
با این حال نکته جالب درباره “سیگنال…” نه کیفیت اثر که ماجرای تولید و سپس توزیعش است. این سریال نیمه دوم سال قبل با سرمایه شبکه سوم تلویزیون و به تهیه کنندگی مسعود فرخنده که او نیز بیشتر سابقه اش در رسانه ملی بوده، تولید شد.
اسفند سال قبل نسخه نهایی و تدوین شده این مجموعه 18 قسمتی به شبکه سوم تحویل داده شد و بنا بود در اولین باکس پخش از شبکه قرار گیرد با این حال در شش ماه ابتدایی سال سریال روی آنتن نرفته و به ناگاه از هفته آخر شهریورماه در شبکه خانگی توزیع شد!
چرایی اینکه سریالی با سرمایه تلویزیون تولید شده و در شبکه خانگی توزیع می شود پرسشی بود که سینماژورنال را کنجکاو کرد درباره پشت پرده ماجرا بیشتر بداند.
کیفیت پایین یا اختلافات تهیه کننده با مدیران؟
تحقیقات سینماژورنال درباره دلیل عدم پخش سریال از چند چهره مدیریتی در رسانه ملی به دو نقطه نظر منجر شد؛ اول نقطه نظر آنها که کیفیت پایین سریال و شوخیهای نامناسب آن را دلیل عدم پخش از تلویزیون می دانند چون گمان دارند سریال در نقطه مقابل سیاستهای مدیران جدید رسانه ملی بوده است و نقطه نظر دوم ناظر به اختلافاتی است که تهیه کننده کار با مدیران تازه شبکه سوم سیما داشته است.
البته که می توان هر دو نقطه نظر را در امتداد یکدیگر هم تعریف کرد؛ به هر حال مدیران تازه رسانه ملی سعی زیادی داشته اند که کیفیت برخی سریالهای تولیدی را بالا ببرند و شاید برایشان اینکه سریالی با استانداردهای مدیریت گذشته تولید شده و باکس مفیدی از شبکه را اشغال کند زیاد جالب نبوده و همین دلیلی شده برای اختلافات میان تهیه کننده و مدیران.
سازمان، رایت ویدیویی را به شرکتی واگذار کرده با نام “تدبیر و امید ماندگار”!
در نهایت تصمیم بر این گرفته می شود که سریال به شبکه خانگی واگذار شود و البته که در این واگذاری نیز باز هم این سازمان صداوسیما است که نقش اصلی را بازی کرده. از آنجا که سرمایه تولید را سازمان تأمین کرده تمام حقوق قانونی اثر برای سازمان بوده و رسانه ملی هم چون نمی خواسته سریال در تلویزیون پخش شود آن را به شرکتی به نام “تدبیر و امید ماندگار”(!) واگذار کرده است.
سابقه چندانی از “تدبیر و امید ماندگار” در شبکه خانگی موجود نیست اما یک منبع مطلع در سیستم شبکه خانگی به سینماژورنال خبر داد که این شرکت توسط یکی از همکاران شرکت قدیمی تصویر دنیای هنر راه اندازی شده است و حتی بلحاظ موقعیت مکانی نیز این شرکتها در فاصله کاملا نزدیکی نسبت به هم قرار دارند!
- سیگنال موجود است
هر قسمت 46 میلیون
درباره رقم فروش “سیگنال…” اطلاعات دقیقی در دسترس نیست اما همان منبع مطلع، رقم فروش کل سریال را حدود یک میلیارد و 200 میلیون تومان تخمین می زند که با احتساب 26 قسمت حدودا 46 میلیون تومان برای هر قسمت می شود.
بعد از پخش از شبکه “نسیم” روی آنتن می رود
اینها به کنار قراردادی که سازمان برای عرضه رایت ویدیویی محصول منعقد کرده هم جالب است؛ چون منطبق با آن فقط رایت پنج ساله پخش سریال در شبکه خانگی در اختیار موسسه “تدبیر و امید ماندگار” قرار داده شده است و سازمان از واگذاری رایت بین الملل، تلویزیونی و VOD(ویدئوی تعاملی) خودداری کرده است.
به گزارش سینماژورنال حتی بنا بر این شده که در صورت امکان بعد از پایان پخش در شبکه خانگی سریال از طریق شبکه “نسیم” هم روی آنتن برود و در کنار آن با دوبله از طریق شبکه های ماهواره ای رسانه ملی هم پخش شود.