سینماروزان: بالا بودن آمار دنبال‌کنندگان صفحه اجتماعی بهنوش بختیاری یک پتانسیل تبلیغی خوب برای آثاری را فراهم می‌کند که از حضور این بازیگر استفاده می‌کنند و همین است که موجب می‌شود این بازیگر در این سالها هیچ گاه کم‌کار نباشد.

به گزارش سینماروزان بهنوش بختیاری البته که سعی کرده این گستردگی دامنه پیشنهادات را زمینه ای کند تا از نقشهای تیپیکال طنز فاصله بگیرد. حضور در آثاری مانند «من» و «ماجان» که اولی اقبالی نسبی را در اکران پارسال تجربه کرد و دومی جزو شکست خوردگان اکران امسال بود در همین مسیر تعریف می‌شود.

بهنوش بختیاری اخیرا درگیر ایفای نقش در یک کلیپ تبلیغاتی شد. حضور او در این کلیپ که مرتبط با یک برند عطر بود و شایعات مرتبط با دستمزد هنگفت او برای این حضور هم در میان مخاطبان و هم در میان برخی همکارانش حاشیه ساز شد.

دامنه حواشی به جایی رسید که اخیرا پرسشی طرح شده درباره ممنوع‌الفعالیت شدن بهنوش بختیاری در سینما و تلویزیون! هنوز نه مدیران سیما و نه مدیران سینما درباره این پرسش توضیحاتی ارائه نکرده‌اند.

ماجرا چیست؟ آیا بهنوش بختیاری ممنوع الفعالیت شده؟ آیا این مسأله به خاطر تبلیغ یک برند عطر است؟

باید منتظر ماند و دید تهیه کنندگانی که قصد همکاری با این بازیگر را دارند با چه پاسخی از سوی مدیران سینما و تلویزیون روبرو می‌شوند.

برای دیدن تیزر تبلیغاتی حاشیه ساز بهنوش بختیاری اینجا را ببینید.

سینماروزان: هرچند برخی رسانه های افراطی کم‌خبر از همه جا از جاانداختن درجه بندی سنی در سینمای ایران می‌گویند اما واقعیت اینجاست که فارغ از سابقه درجه‌بندی در سینمای قبل از انقلاب و مثلا اکران «دشنه»فریدون گله با درجه +18 ، در سینمای بعد از انقلاب هم درجه بندی از سالها پیشتر و دولت اول اصلاحات در سینمای ایران وجود داشته است. آن زمان فیلم «مصائب شیرین»علیرضا داوودنژاد درجه 18+ گرفت و بعدتر در دولت دوم اصلاحات فیلم «خوابگاه دختران» با درجه بندی سنی 16+ اکران شد.

در دولت اول احمدی نژاد «پارک وی» با درجه 16+ و در دولت دوم احمدی نژاد هم فیلمی مثل «آتشکار» را داشتیم که با درجه 16+ اکران شد و فیلمی مانند «آل» با درجه بندی 18+ روی پرده رفت.

در سالهای اخیر نیز درجه بندی سنی فیلمها در سینمای ایران وجود داشته و مثلا فیلمی مثل «من» را داشتیم که درجه بندی 15+ گرفت یا فیلمهایی مانند «لانتوری» و «استراحت مطلق» که درجه 16+ گرفتند یا کمدی «در وقت معلوم» که درجه 12+ گرفت.

امسال اما داستان درجه بندی در سینما با انتشار خبر درجه بندی کمدی «پا تو کفش من نکن» آغاز شد؛ این کمدی پویافیلم ابتدا بنا بود با درجه 18+ اکران شود اما بعد از حذفیاتی در شب اکران درجه 12+ به آن تعلق گرفت و با همین درجه بندی روی پرده است. واکنش حسین فرحبخش کارگردان فیلم به این درجه بندی هم کاملا منفی بود چون به اعتقاد فرحبخش از مخاطب 2 تا 90 ساله می تواند فیلم را ببیند!

تازه ترین درجه بندی فیلمها به «پریناز» اثر رفع توقیف شده بهرام بهرامیان با بازی فاطمه معتمدآریا و طناط طباطبایی تعلق دارد. در اعلانهای منتشر شده از این فیلم درجه بندی 16+ است که بر روی آن به چشم می خورد.

بهرامیان که هفت سال بعد از تولید و آن هم به شرط اکران در گروه هنروتجربه توانسته پروانه نمایش «پریناز» را بگیرد درباره این درجه بندی به سینماروزان گفت: بعد از آن که بنا شد به قید اکران در هنروتجربه پروانه را دهند ابتدا گفتند نمایش فیلم برای زیر 17 سال توصیه نشود و روی پوستر 18+ بیاید اما در نهایت با تعامل میان تهیه کننده و اداره نظارت تصمیم بر آن شد که فیلم با قید 16+ اکران شود.

بهرام بهرامیان که فیلم دومش «آل» هم با درجه بندی سنی اکران شده بود در پاسخ به این پرسش که آیا این درجه بندی برای نمایش «پریناز» را قبول دارد اظهار داشت: واقعیت این است که چه زمان تولید و چه زمانی که سالها رایزنی کردیم تا به اکران برسیم همواره فکر میکردم مخاطب این فیلم مخاطب عام است و نیازی به این نمی دیدم که زیربار درجه بندی بروم و الان هم فکر میکنم فیلم می تواند هم مورد توجه یک نوجوان زیر 16 سال قرار گیرد و هم مطلوب یک مخاطب میانسال باشد. «آل» هم اگر درجه بندی شد به خاطر ژانرش بود که در حیطه سینمای هارور یا دلهره آور جای می گرفت بود.

این کارگردان درباره زمان قطعی اکران هم به سینماروزان بیان داشت: هنروتجربه بنا بود فیلم را از نیمه مردادماه اکران کند اما گویا کمی تأخیر در اکران به وجود آمده و فیلم در نهایت از ابتدای شهریور ماه روی پرده خواهد رفت.

اعلان 16+ برای «پریناز»

سینماروزان: سعید خانی تهیه کننده «ارادتمند نازنین بهاره تینا» فیلم توقیفی عبدالرضا کاهانی که مدیریت پخش نسیم صبا را هم برعهده دارد و امسال فیلمهایی مانند «مادر قلب اتمی» و «امتحان نهایی» را روی پرده داشت که علیرغم محدودیت در تعداد سالن، فروشی مناسب داشتند به دنبال شرایط تولید یک کمدی با نام «لونه زنبور» است.

به گزارش سینماروزان فیملنامه این کمدی را محسن کیایی بازیگر و برادر کوچکتر مصطفی کیایی کارگردان نگاشته و بناست برزو نیک نژاد کارگردان «دردسرهای عظیم» و فیلم «زاپاس» آن را بسازد.

سعید خانی با بیان اینکه به دنبال جذب سرمایه برای شروع تولید پروژه است به «آنا» عنوان کرد: تا زمانی که سرمایه‌گذاری برای ساخت پیدا نشود نمی‌توانیم کار پیش تولید را آغاز کنیم. در حال حاضر به دنبال جذب سرمایه‌گذار هستیم که به احتمال زیاد تا یک هفته آینده مشخص خواهد شد و زمان کلید زدن فیلم را اعلام خواهیم کرد.

این تهیه کننده که سال گذشته فیلم «من» را روی پرده داشت ادامه داد: به محض شروع پیش تولید کار را به سرعت جلو خواهیم برد تا بتوانیم این فیلم را برای جشنواره فیلم فجر آماده کنیم. تمام تلاشمان این است که هر چه سریعتر کار را آغاز کنیم و اگر سرمایه‌گذار پیدا شود از همین فردا آغاز خواهیم کرد.

سینماروزان: فیلم «عرق سرد» به کارگردانی سهیل بیرقی با نام پیشین «دوپا» مجوز ساخت گرفت؛ آن هم به تهیه کنندگی مهدی داوری که سرمایه گذاری در فیلم مهیج «اژدها وارد میشود»، تولید سریال خانگی شکست خورده «عطسه» و فیلم کم فروش «اروند» را در کارنامه دارد.

سینماروزان: سهیل بیرقی کارگردان جوانی که اولین فیلم بلندش «من» اثری زنانه با محوریت لیلا حاتمی در نقش اصلی و امیر جدیدی در نقش مکمل بود در دومین فیلمش «دوپا» نقش اصلیش را به امیر جدیدی داده و به این ترتیب یک فیلم مردانه را باید انتظار داشته باشیم.

به گزارش سینماروزان «دوپا» فیلم تازه سهیل بیرقی با تغییر تهیه‌کننده از جواد نوروزبیگی به مهدی داوری طی روزهای آینده کلید می‌خورد. داوری سال گذشته فیلم «اروند» را روی پرده داشت.

همچنین با انصراف الناز شاکردوست از این پروژه پریناز ایزدیار جایگزین او شده است. پریناز ایزدیار در این فیلم یکی از نقش های متفاوت کارنامه اش را ایفا می کند.

پریناز ایزدیار و امیر جدیدی به تازگی در فیلم «هت تریک» رامتین لوافی به همکاری پرداخته بودند و حالا باید منتظر ماند و نتیجه همکاری آنها در «دوپا» را که به یکی از مسایل روز اجتماعی می‌پردازد، دید.

سینماروزان/حمید لازمی: فیلم “من” سهیل بیرقی که تابستان امسال روی پرده بود به لحاظ داستانی شباهتهای مستقیمی دارد به فیلمی ایتالیایی با نام “عسل/ Miele” ساخته “والریا گولینو” محصول 2013 که خود این فیلم بر اساس رمانی از مائورو کواچیچ ساخته شده است.

به گزارش سینماروزان اینکه این شباهت اتفاقی بوده یا آگاهانه مشخص نیست اما آنچه هویداست اینکه می توان میان شاکله این دو داستان و به خصوص افعال شخصیتهای محوری هر دو که یک زن است شباهتهایی را برشمرد.

در فیلم ایتالیایی داستان زنی به نام “ایرنه” با بازی “جاسمین ترینکا” را می بینیم که به “عسل” شهرت دارد. او سبک زندگی خاصی دارد. هر روز به ورزش مورد علاقه‌اش شنا می پردازد و در عین داشتن یک رابطه به ظاهر عاشقانه امورات خود را از طریق خلافهایی می گذراند کاملا در خدمت مرگ! او تلاش می کند به پیرمرد های در آستانه مرگ کمک کند تا از زندگی خلاص شوند آن هم با خوراندن سموم کشنده.

“عسل” البته که این خلاف خود را با مهارت تمام انجام می دهد و در عین حال به انجام این فعل گناه آلود به چشم رسالتی می نگرد که بر گردنش گذاشته شده است!!!

اگر بر رفتارهای “عسل” تمرکز کنیم کاملا متوجه شباهت تمام عیار “آذر” فیلم “من” با او می شویم؛ همان قدر که “آذر” به انجام خلافهای مختلفش چنان رسالتی می نگرد که انجام با ظرافت آنها اسباب ارضای روحی او را موجب می شود “عسل” هم دقیقا در همین خط پیش می رود.

حین انجام تک تک آدم کشیها یا شاید هم کمک به طالبان مرگ، این یک روال پرتعلیق به لحاظ دراماتیک است که در “عسل” قرار داده شده؛ درست شبیه همان کاری که سهیل بیرقی در “من” انجام داده است.

سرکشی، خشم درونی و تلاش برای آرامش ظاهری و حتی استیل راه رفتن شخصیت اصلی “من” شباهتهای فراوانی دارد با شخصیت اصلی فیلم “عسل” ساخته “والریا گولینو”؛ فیلمی که اتفاقا در جشنواره کن 2013 هم حضور داشته است.

“عسل” پر شده از خرده داستان درست همان کاری که سهیل بیرقی برای “من” انجام داده اما کوبندگی پایان بندی “عسل” به مراتب بیشتر از “من” است.

در “من” به گونه ای کاملا محتوم در ساختار فیلم و سریال وطنی، دستگیری خلافکار را به چشم می بینیم اما در “عسل” رستگاری شخصیت زن داستان کاملا خودخواسته است؛ او روسری بر سر وارد یک مسجد می شود(!) و انگار می رود تا خود را در معرض تطهیر قرار دهد…

آیا “من” از “عسل” کپی شده است؟

پوستر فیلم ایتالیایی “عسل”

پوستر “من”

سینماروزان: شورای صدور پروانه نمایش خانگی با عرضه 5 عنوان موافقت کرد.

 به گزارش سینماروزان در جلسه16 آبان شورای پروانه نمایش خانگی كه با حضور اكثريت اعضاء برگزار شد با عرضه 5 فیلم موافقت شد که در این بین نام فیلم “خاک آشنا”ی بهمن فرمان آرا هم به چشم می خورد؛ فیلمی که 9 سال قبل تولید شد و حالا بعد از مدتها گویا از طریق موسسه رسانه های تصویری به شبکه خانگی عرضه می شود.

پروانه نمایش خانگی “خاک آشنا” در حالی آبان 95 صادر شده که مدتها پیش نسخه قاچاق این فیلم در شبکه زیرزمینی و البته سایتهای اینترنتی منتشر شده بود!

“روغن مار” فیلم تجربی علیرضا داوودنژاد که کلا با موبایل فیلمبرداری شده و “من” سهیل بیرقی دیگر فیلمهای سینمایی هستند که مجوز خانگی گرفته اند.

دو تله فیلم “زمانی برای درنگ” به تهيه كنندگي و کارگردانی روح الله حجازی و “ازدواج کم دردسر”به تهيه كنندگي  آمنه بشیری و به کارگردانی بیژن شیرمرز دیگر فیلمهایی هستند که پروانه نمایش خانگی آنها صادر شده است.

سینماژورنال: بهنوش بختیاری بازیگر تیپیکال طنزهای تلویزیونی مدتی است که سعی می کند مسیری تازه را در بازیگری تجربه کند؛ مسیری از ایفای نقشی کمی دور از تیپ همیشگی اش در “من” تا ایفای نقش در نمایشی از حمید امجد به نام “سه خواهر و دیگران” را شامل می شود.

به گزارش سینماژورنال بختیاری در تازه ترین گفتگویش که با “اعتماد” انجام شده کوشیده هم درباره این تلاش برای دستیابی به بخشی دیگر از هنر بازیگری حرف بزند و هم از برنامه هایی که برای تهیه فیلم دارد سخن گوید.

متن کامل گفتگوی این بازیگر را بخوانید:

مدتي است تلاش مي‌كنيد قالب نقش‌هايي كه تا امروز مي‌پذيرفتيد، بشكنيد، چطور به اين نتيجه رسيديد روند كاري تان را تغيير بدهيد؟
من سعي مي‌كردم در همه كارهايي كه انجام مي‌دادم پتانسيلم را نشان دهم اما با انجام بعضي كارها واقعا خودم را به خودم بدهكار مي‌كردم. از طرف ديگر بازيگر كمدي در كشور ما خيلي جدي گرفته نمي‌شوند و اجاره نمي‌دهند رشد كند و بزرگ شود. اصولا در كشور ما كارهاي كمدي را خيلي تحويل نمي‌گيرند مگر اينكه سازندگان از نظركردگان باشند. با توجه به همه اين اتفاق‌ها فكر كردم بهتر است مسيرم را عوض كنم و اگر بخواهم همين روند را پيش بگيرم قطعا سقوط مي‌كنم. سعي كردم اول از همه نشان دهم بازيگرم و در ادامه مسيرم را پيدا كنم. البته سخت مي‌شود اعتماد كارگردان‌ها را جلب كرد. اما تلاشم را مي‌كنم و ترسي هم ندارم كه كاري وجود نداشته باشد چون كارهاي ديگر هم بلدم. خدا را شكر اين تغييرات از فيلم «من» آغاز شد و حالا منتقدين درباره‌ام جور ديگري حرف مي‌زنند.

با همه اين حرف‌ها شما فكر مي‌كنيد ما در ايران بازيگر زن كمدي داريم؟
بله داريم و اتفاقا دوستان من خيلي هم با استعداد هستند اما شما تصور كنيد با اين همه محدوديت و جلوگيري از شوخي‌هاي قوميتي، اجتماعي، سياسي و… و تنها با در اختيار داشتن گردي صورت چه كار مي‌شود كرد؟ با اين تفاسير از درون خودت بايد خيلي چيزها داشته باشي تا بتواني مردم را جذب كني.
بخشي از اين محدوديت‌هايي كه گفتيد براي كمدين‌هاي مرد هم هست!
بله اما به نظرم يكي از سخت‌ترين كارهايي كه در كشور ما وجود دارد، كار كمدي براي خانم‌هاست. ما ابزار بازيگري از جمله مو، لباس و… را با تنوع براي خانم‌ها در كشورمان نداريم و تنها با گردي صورت نمي‌شود شخصيت‌پردازي كرد.
با همه اين مشكلاتي كه مي‌گوييد شما يك دوران اوجي را در تلويزيون داشتيد كه فكر مي‌كنم به تجربه حضورتان در سريال‌هاي مهران مديري برمي‌گشت. اين‌طور نيست؟
آن وقت‌ها كارها خيلي بكر بود و نويسنده‌ها گروه تشكيل مي‌دادند. اما متاسفانه وقتي يك كاري مي‌گيرد همه از رويش الگو مي‌گيرند و كارها شبيه هم مي‌شود.
آقاي مديري هم آن زمان كارهايش چيز ديگري بود. اما در وضعيت فعلي كه نويسنده‌ها متن‌ها را هول هولكي مي‌نويسند من بختياري بايد انرژي مضاعفي بگذارم تا نقش خودم را خودم بنويسم. مثلا در سريال “چارخونه” من نقشم را خودم مي‌نوشتم. در چند سريال روال همين گونه پيش رفت چون ديالوگ‌هايي كه برايم نوشته بودند به نقشم نمي‌خورد به همين خاطر هم مي‌نوشتم و هم بازي مي‌كردم. با اين همه سعي مي‌كردم مثلا در «باغ مظفر» يك جور باشم و در «خانه به دوش» جور ديگر. اما واقعا اين تنوع دادن خيلي سخت است و متاسفانه قدردانم هم نبودند. من يادم است ستاره‌هاي سينما سر كارهاي تلويزيوني ما كه مي‌آمدند مي‌گفتند يك لحظه نمي‌توانند كار ما را انجام دهند. اينكه چهار صفحه در يك روز حفظ كنيم و بعد هم بازي كنيم و خلاقيت هم به خرج دهيم واقعا كار پرزحمتي است. از طرف ديگر مردم هم سطح كمدي را پايين مي‌دانند. يك زماني كه واژه دلقك هم براي بازيگران كمدي باب شد و خيلي تلاش كردند اين واژه را ياد مردم بدهند. من اين نارضايتي و اين روند را در كارنامه و تصميم فعلي بازيگراني چون مهران غفوريان و جواد رضويان هم مي‌بينم. مردم درباره آنها هم حرف‌هاي زشتي مي‌زنند. در صورتي كه اين آدم‌ها با كمترين پول و امكانات كار كمدي كردند.

سياست‌هاي فعلي تلويزيون چقدر معادله حضور موفق بازيگران كمدي در كارهاي طنز را برهم زد؟
من كه از يك زماني به بعد، از صدا و سيما بريدم.
چند وقت است؟
بعد از بازي در سريال «خوب بد زشت». آنجا هم من ايده مي‌دادم كه با كمك آقاي منوچهر هادي بتوانيم بيننده را پاي تلويزيون بنشانيم. مدت‌هاست تلويزيون نه شاني براي ما قايل است و نه حمايت مي‌كند و نه پول مي‌دهد. الان هم كه ديگر به صورت كامل مخاطبش را از دست داده است. حتي خانواده خود من كه آدم‌هاي مذهبي‌اي هستند تلويزيون را دوست ندارند. مي‌دانيد چه اتفاقي افتاد؟ زماني يك سري حرف‌هايي در تلويزيون زده شد كه واقعيت نداشت و در عين حال آدم‌هايي كه در تلويزيون مي‌بينيم از جنس آدم‌هاي دور و بر ما نيستند. خوب مردم كم كم اعتمادشان را از دست مي‌دهند. تلويزيون فاقد جذابيت‌هاي بصري است و همه‌چيز را خيلي غيرواقعي و تصنعي مي‌كند. بعد هم به هر حال چشم آدم، زيبايي مي‌خواهد. در نتيجه همه مردم ماهواره و اينترنت دارند و به همين خاطر تلويزيون مخاطب خودش را از دست داد. خودشان هم به اين مساله معترف هستند. اما متاسفانه تلويزيون به روش خودش ادامه مي‌دهد. در دوران آقاي ضرغامي كه به مراتب دوران بهتري بود خودشان هم مايل بودند اين سياست‌ها را عوض كنند اما نمي‌توانستند چون ايدئولوژي تلويزيون اين است و من فكر نمي‌كنم راه رهايي داشته باشد. فكر مي‌كنم تلويزيون تاريخ مصرفش تمام شده است. من در اين سه چهار سال هر پيشنهادي از سمت تلويزيون داشتم رد كردم.
يعني ديگر نمي‌خواهيد سريال كار كنيد؟
اگر رضا عطاران و مهران مديري كارگردان باشند و كار خوب پيشنهاد شود چرا كه نه. يك بار هم كه ريسك بزرگي كردم و پريدم در كار عمو پورنگ و براي بچه‌ها بازي كردم. در همين مجموعه «محله گل و بلبل».
چرا اين ريسك را كرديد؟
من آن كار را با دلم بازي كردم چون بچه‌ها را خيلي دوست دارم و معتقدم براي نشان دادن اين دوست داشتن بايد كاري مي‌كردم. ما در اين مجموعه كلي حرف‌هاي خوب به بچه‌ها ياد داديم و در واقع تلاش كرديم از سبك زندگي خوب به آنها بگوييم. فكر مي‌كنم بهشتي‌ترين كاري كه در سال‌هاي اخير كردم محله گل و بلبل بود. احساس خوبي به من داد. سال گذشته كه بازيگر برگزيده تلويزيون شدم به خاطر همين محله گل و بلبل بود. با اختلاف زياد از مهران مديري و محسن تنابنده در رتبه اول قرار گرفتم. در صورتي كه آن كار مي‌توانست با توجه به تفاوتش حتي باعث سقوط مني كه كار كودك تا حالا نكرده بودم، بشود. من ريسك بزرگي كردم اما از آنجايي كه هميشه هر كاري را با دلم انتخاب مي‌كنم خوب از كار درمي‌آيد، خوشبختانه سربلند شدم. البته خيلي‌ها دوست نداشتند ما در برنامه سه ستاره تلويزيون راي بياوريم و من مي‌ديدم روي آنتن زنده حركت‌هاي‌ريزي زده مي‌شود كه بهنوش بختياري راي نياورد چون براي‌شان افت داشت بختياري بشود بهترين بازيگر زن تلويزيون آن هم به خاطر بازي در يك كار كودك.
يك مقدار به حضورتان در فيلم «من» بپردازيم. جنس خانم‌هاي مذهبي و تيپي كه در اين فيلم بازي كرديد را خوب مي‌شناسيد. اين شناخت از كجا مي‌آيد؟
فاميل مادرم به خاطر قمي بودن خيلي مذهبي هستند و ما در ميان بستگان‌مان آيت‌الله هم داريم. حالا به من نگاه نكنيد اين شكلي هستم (مي‌خندد) اما اصولا دوست دارم آدم معتقدي باشم و هستم. به اخلاق پايبندم و اين اخلاق برايم از نهج‌البلاغه مي‌آيد. آقاي بيرقي هم در نزديك شدن من به نقش خيلي تاثير داشتند. ١٥ جلسه تمرين برايم گذاشتند. يك جايي خيلي از دستش كلافه شدم و گفتم مگر مي‌خواهد بن‌هور بسازد آنقدر ما را مي‌برد و مي‌آورد (مي‌خندد). هر روز در تمرين‌ها از من فيلم مي‌گرفت. به من گفت با لباس‌هاي مليحه (شخصيت فيلم) رفت و آمد كن. در مورد تمام جزييات رفتاري‌ام نظر مي‌داد. مثلا اينكه مي‌گفت موقع حرف زدن خيلي ابرويت را بالا مي‌دهي سعي كن اين كار را كمتر كني. من يك تيكي دارم كه هي زبان مي‌زنم به لبم. آقاي بيرقي به من گفت اين كار باعث مي‌شود كه متفاوت بازي نكني. خلاصه به پلك زدن من هم كار داشت. من را وادار كرد به مجالس مولودي بروم. دو بار رفتم و چيزهاي ريز آدم‌هاي حاضر در آنجا را به ذهنم سپردم. با همه اين كارها روز اولي كه جلوي دوربين رفتم خود مليحه شده بودم. اين اتفاق دوبار تا حالا برايم پيش آمده. يكي سر نمايش «دور همي زنان شكسپير» كه نقش كلئوپاترا را بازي مي‌كردم و با پوشيدن لباس‌ها انگار روح او هم در من دميده مي‌شد و يك بار هم سر فيلم «من» اين اتفاق برايم افتاد.
شما اخيرا هم نقش يك خانم مذهبي را در فيلم «٥٠ كيلو آلبالو» كه كمدي بود بازي كرديد. چه كار كرديد كه در «من» در دام طنز نيفتيد؟
اتفاقا در “50 كيلو آلبالو” به ماني حقيقي گفتم اصراري ندارد اين نقشي كه من بازي مي‌كنم محجبه باشد. يك مقدار مهرداد ميركياني اصرار داشت كه اگر حجابش حفظ شود خيلي خوب است. مليحه يك شخصيت جدي و محترم و منفعت‌طلب و موذي‌گري داشت كه هيچ كدام از اين خصوصيات در من نيست. نگراني آقاي بيرقي اين بود كه اگر اين نقش به طنز تبديل شود ما باختيم و سقوط مي‌كنيم. مدام به من مي‌گفت نبايد بيننده به تو بخندد. خوب اين كار من را سخت مي‌كرد چون همين‌جوري هر جا حرف مي‌زنم، آن مجلس به مجلس طنز تبديل مي‌شود (مي‌خندد). با اين همه، برداشت‌هاي‌مان زياد بود و در نهايت خدا را شكر خيلي از منتقدان با ديدن اين فيلم نظرشان درباره من عوض شد و تبريك گفتند. با اين اتفاق كار من سخت‌تر شده و به خاطر همين تئاتر كار مي‌كنم تا مهارت‌هايم را افزايش دهم.
در چند سال اخير كه جدي‌تر فضاي سينما را تجربه كرديد، اتمسفر حاكم بر اين فضا براي‌تان مطلوب بوده؟
سينما حواشي زيادي دارد و گروه‌بندي هم در آن هست. كمتر كسي مثل سهيل بيرقي دنبال بازيگر مي‌گردد و به من اعتماد مي‌كند. او قبل از ساخت اين فيلم اصلا من را نمي‌شناخت و ما با هم دوست نبوديم. خيلي از دوستان من براي بازي در فيلم‌هاي‌شان از من دعوت نمي‌كنند و فكر مي‌كنند حضور بهنوش بختياري مي‌تواند به پروژه‌شان لطمه بزند. ولي اين اتفاق در امريكا براي بازيگري مثل جنيفر انيستون مي‌افتاد و بعد از ١٠ سال حضور درسريال «فرندز» مي‌تواند فيلمي چون «كيك» را بازي كند. منظورم اين است كه در خارج از ايران به كمدين تا اين حد بها داده مي‌شود. اين بهايي است كه سينما و نشريات به او مي‌دهند. من خودم را بچه سينما مي‌دانم. از ١٩ سالگي در سينما بودم و هر كاري از جمله منشي‌گري صحنه و دستياري انجام دادم. يك زماني جورج كلوني بازيگري در سينما زياد بود. حالا هم دسته‌بندي‌هايي وجود دارد اما در نهايت من فكر مي‌كنم آدم با صبوري راه خودش را پيدا مي‌كند. بيشتر كارها با رفيق بازي جلو مي‌رود. من از سينما ناراضي نيستم چون پذيرفتم زمان مي‌برد راه خودم را پيدا كنم. چيزي كه الان من را خيلي ناراحت كرده جوي است كه خبرگزاري‌ها و سايت‌هاي زرد درباره هنرمندان ايجاد مي‌كنند. متاسفانه مردم هم به اين سايت‌ها وابسته شده‌اند و آنها هم با تبر ريشه هنرمند را مي‌زنند. من فكر مي‌كنم صد در صد اين كارها سازماندهي شده است. در پيج اينستاگرام هم يكباره يك موجي مي‌آيد و بعد هم مي‌رود.
تهيه‌كنندگي در سينما براي داشتن نقش‌هاي مورد نظر در برنامه كاري‌تان هست؟
بله خودم مي‌خواهم كم كم وارد بحث تهيه شوم كه نقش‌هايي كه دوست دارم را بازي كنم. در ميان همه اينها اعتقادم به خدا خيلي قوي است و با ايمان و دلم زندگي مي‌كنم و در هيچ ‌دار و دسته‌اي هم نيستم. بايد يك تشكر خيلي ويژه از بيرقي هم داشته باشم كه با انتخاب من براي بازي در نقش مليحه خيلي برادري كرد و مديونش هستم. معتقدم سهيل پيشنهاد تازه و خون تازه‌اي به سينماي ايران است. در جشنواره فيلم فجر كه ظلم را در حق بيرقي و فيلم «من» تمام كردند. واقعا باورم نشد آنقدر بتوانند بي‌تفاوت و سازماندهي شده به اين فيلم نگاه كنند. با اين حركت جشنواره فجر از نظر من خط خورد و اگر جايزه‌اي هم از اين جشنواره بگيرم برايم ارزشي ندارد اما مطمئنم در ادامه اتفاقات خوبي براي بيرقي مي‌افتد.
اگر زمان به عقب برگردد در كارتان همين مسير را طي مي‌كنيد؟
فكر كنم نه. شايد يك مقدار فكر شده‌تر عمل كنم. البته حالا هم پشيمان نيستم و به قول آقاي بيرقي و كاهاني آنها من را از ميان همان كارهايي كه كرده بودم پيدا كردند. اما اگر زمان به عقب برمي‌گشت شايد آنقدر از اين شاخه به آن شاخه نمي‌پريدم. در نهايت چون يك مقدار آدم اخلاقي‌اي هستم تلاش مي‌كنم راه درست را بروم و معمولا راه درست هم طولاني مي‌شود. حتي يك دوره‌اي از بازيگري بريدم و رفتم پشت صحنه و گفتم من سينما و مستندسازي را دوست دارم و اتفاقا چيزهاي خوبي هم ياد گرفتم. الان هم به جايي رسيدم كه دلم مي‌خواهد از همه‌چيز ببرم. مثلا از بين شش تئاتر، كار كردن با حميد امجد را انتخاب كردم. احساس كردم با كسي كار مي‌كنم كه خيلي حرفه‌اي است و تازه در «سه خواهر و ديگران» فهميدم بار كلمه يعني چه. درست است كه نمايش بفروشي نيست اما آن را انتخاب كردم كه چيزي به من اضافه شود. البته به خاطر تمرينات طولاني و سختي كار خيلي هم غر زدم. (مي‌خندد)
بازي در تئاتر چه تاثيري روي بازي‌تان داشته؟ اصلا تاثيرش را خودتان احساس مي‌كنيد؟
اين تاثير را در كار «انزوا» به كارگرداني مرتضي علي عباس ديدم. يك نقش خيلي متفاوتي در اين فيلم به من دادند  و من آن جا تاثير تئاتر را ديدم چون در آخر هر پلان همه گروه بعد از بازي‌ام برايم دست مي‌زدند و تشويقم مي‌كردند. نخستين‌باري كه در تئاتر حاضر شدم در نمايش «دورهمي زنان شكسپير» بود كه كوتاه بود و گيشه خوبي هم داشت اما خوب كار آقاي امجد سه ساعت است و انگار مردم حوصله ندارند تا انتها در سالن بمانند. با اين همه اين نمايش حرف براي گفتن دارد. مثلا جايي كه جمشيد جهان‌زاده مي‌گويد «مردي هستم از ميان مردم واقعي» مي‌بينيم كه آقاي امجد چقدر خوب به جزييات دولت قبلي اشاره مي‌كند. كسي كار را مي‌بيند و لذت مي‌برد كه تاريخ ايران، شكسپير و چخوف خوانده باشد. مادر و پدر من مسلما از اين كار لذت لازم را نمي‌برند.

سینماژورنال: در تازه ترین جلسه شورای صنفی نمایش علاوه بر ثبت قرارداد اکران دو فیلم بنا شد دو فیلم تازه از همین هفته روی پرده بروند.

به گزارش سینماژورنال فیلم “اروند” ساخته پوریا آذربایجانی که از حضور سعید آقاخانی در نقش یک جانباز سود می برد و محصولی دفاع مقدسی است بناست از چهارشنبه 31 شهریورماه به جای “لانتوری” در گروه آفریقا روی پرده برود.

از آن سو “ربوده شده” ساخته بیژن میرباقری با بازی نیکی کریمی و روزبه بمانی نیز جایگزین فیلم سینمایی «من» در گروه استقلال خواهد شد.

در جلسه امروز شورای نمایش همچنین قرارداد اکران دو فیلم «سه بیگانه» و «ما همه گناهکاریم» ثبت شد.

کمدی “سه بیگانه…” ساخته مهدی مظلومی بعد از فیلم سینمایی «خشکسالی و دروغ» در گروه سینمایی زندگی اکران می شود. «ما همه گناهکاریم» حامد امرایی نیز بعد از فیلم سینمایی «سه بیگانه» در همین گروه روی پرده می رود.

سینماژورنال: سهیل بیرقی کارگردان جوانی که این روزها فیلم “من” را روی پرده دارد و فیلمش علیرغم کم هزینه بودن در تولید تا اینجا نزدیک به 2 میلیارد فروخته است در تازه ترین گفتگویش با “ایسنا” به انتقاد از مدیران رسانه ملی پرداخته است که هیچ حمایتی برای پخش تیزر فیلمش انجام نداده اند.

به گزارش سینماژورنال سهیل بیرقی درباره دلیل تیزر نداشتن در رسانه ملی گفت: جالب است که برای تیزر حتی به پروانه‌ نمایش فیلم نگاه نمی‌کنند. یک شورای تشکیل می‌دهند که تصویب می‌کند کدام فیلم تیزر داشته باشد و کدام نداشته باشد. در این شورا فیلم ما را دیدند و همه رأی مثبت دادند و تصویب کردند اما لحظه‌ی آخر گفتند تیزر فیلم پخش نشود چون در «جم» تیزر آن پخش می‌شود.

وی ادامه داد: پدیده‌ای وجود دارد به نام مورد عجیب «جم»! که برای اولین‌بار این بنا را گذاشت که تبلیغ فیلم‌های ایرانی را پخش کند که هیچ ربطی به ما نداشته است. آنها از وب‌سایت‌هایی که تیزر فیلم ما منتشر شده است، آن را برمی‌دارند و به عنوان حمایت از کالای ایرانی پخش می‌کنند. پخش سرخود آنها باعث می‌شود جایی مثل رسانه‌ی ملی تیزر ما را پخش نکند. بعد به شکل خیلی اتفاقی -که درواقع اتفاقی هم نیست و خیلی معانی دارد- از سه روز پیش شبکه‌ی جم به این نتیجه می‌رسد که کلاً تیزر هیچ فیلمی را پخش نکند و ناگهان پخش همه‌ی تیزرها متوقف می‌شود. خیلی راحت‌ می‌شود ربط این قضیه را با مسائلی که در ایران پیش می‌آید پیدا کرد. تا جَو در ایران ملتهب می‌شود، «جم» پخش تیزرها را متوقف می‌کند. الان ما نه پخش خود جوش تیزرها از این شبکه‌ی ماهواره‌ای را داریم و نه صداوسیما را.

گفتند سند خانه بیاورید تا تیزرتان پخش شود

بیرقی درباره جلسه ای که با مدیران سیما داشته اظهار کرد: به تازگی جلسه‌ای با مدیر بازرگانی صداوسیما داشتم که ایشان مرا به نادرست‌گویی در زمینه پخش تیزرهای جم متهم کردند و بعد از پاس‌کاری‌های همیشگی اداری در نهایت با رفتار نامناسبی گفتند که سند خانه بیاورید که اگر روزی معلوم شد که شما دروغ گفتید و خودتان تیزر به جم داده‌اید، روی آن سند اقدام قانونی کنیم. این در حالی است که فیلم دیگری که همزمان با ما اکران شده و تیزرهای بیشتری نسبت به ما در جم دارد، سهمیه 170 تیزر رایگانش از تلویزیون گرفته است.

این کارگردان خاطرنشان ساخت: اینکه می‌گویند باید به بخش خصوصی بها داد و راه ادامه‌ حیات سینما اتکاء به بخش خصوصی است، چه می‌شود؟! کسی که به او ظلم می‌شود همین بخش خصوصی است؛ با این مشکلات پس به چه امیدی باید کار بعدی را شروع کنیم؟ فیلم ما از یک میلیارد و 100 میلیون که رد شد، به سوددهی رسیده است. از بین این همه فیلمی که اکران می‌شود، چندتا به سوددهی می‌رسد؟ در بهترین حالت فیلم‌ها خرج خودشان را در می‌آورند – جز دو سه فیلم پرفروش که قضیه‌شان فرق دارد– خیلی هنر کرده باشند هزینه‌ی خودشان را جبران کرده‌اند.چه آپشن ویژه‌ای برای فیلمی که در بخش خصوصی تولید و اکران شده و به سوددهی رسیده است وجود دارد؟ مگر نباید بخش خصوصی تشویق شود؟

دلیل بالا رفتن آمار تماشاگران تبلیغات جم بود

بیرقی درباره تبلیغات “جم” هم بیان داشت: خوب بود. خدا خیرشان بدهد! آنها یکی دو هفته خوب تبلیغ کردند. دلیل این‌که سال 1395 اینقدر آمار تماشاگران تغییر کرد تبلیغ «جم» بود. اگر این کار را نمی‌کردند، هیچ‌کدام از این فیلم‌ها اینقدر فروش نمی‌کرد و مردم دوباره با سینما آشتی نمی‌کردند. واقعاً قشری که سینما رفتن را کنار گذاشته بودند، دوباره رفتند و آشتی کردند و این شعار نیست، واقعا اتفاق افتاد. آنها بزرگ‌ترین کمک را به ما کردند بدون این‌که ریالی پول گرفته باشند یا دغدغه ما را داشته باشند. مسئولان و مدیران تلویزیونی به تیزر ما کد دادند؛ وقتی کد می‌دهند یعنی تمام؛ یعنی روی آنتن! اما لحظه‌ آخر ملغی شده و پخش نکرده‌اند، چون «جم» پخش کرده! مگر ما گفتیم «جم» تیزر پخش کند؟ خودشان سرخود این کار را کردند. حالا نه آنجا را داریم نه اینجا را.

سینماژورنال: بعد از ماجرای صدور حکم دادستانی برای ممنوعیت از فعالیت تعدادی از سینماگرانی که تیزرهای آثارش از شبکه ماهواره ای جم روی آنتن رفته هرچند تب پخش تیزرهای آثار سینمایی از این شبکه سرد شد اما شبکه هایی فرعی مانند «روبیکس» و «ریور» که زیرمجموعه همان جم هستند کم و بیش به پخش تیزرهای آثار سینمایی دست زده اند.

به گزارش سینماژورنال جالب است که این ارسال تیزر برای روبیکس و ریور فقط منحصر به آثار سینمایی نیست و در هفته های اخیر به کرات برخی از محصولات شبکه خانگی و برخی از نمایشها نیز تیزرهایشان در این شبکه‌ها روی آنتن رفته است!!!

این ارسال تیزر به شبکه های فرعی جم البته که تاکنون با واکنشی از سوی اداره نظارت سازمان سینمایی مواجه نشده است اما هیچ بعید نیست که امتداد این وضعیت سبب ساز ورود مجدد دادستانی به قضایا و برخوردهای ضربتی دیگر شود.

ویدیوکلیپ «من» در «میفا»!

در یک مورد کاملا عجیب اخیرا شبکه ای به نام «میفا» باز هم از زیرمجموعه های جم که به پخش ویدیوکلیپ اختصاص دارد تیزری از فیلم «من» ساخته آقای سهیل بیرقی که در آن امیر جدیدی بازیگر اصلی فیلم به آوازخوانی می پردازد را روی آنتن فرستاده است.

البته که این تیزر بخشی از فیلم است؛ در «من» خانم لیلا حاتمی نقش زنی خلافکار به نام «آذر» را بازی می‌­­کند که برای کمک به خواننده شدن یک جوان عشق شهرت با بازی آقای امیر جدیدی مشغول چانه زنی با وی است. در این بین و در جایی از فیلم بر روی آیپد «آذر» کلیپی از همین جوان عشق شهرت به نمایش درمی آید.

این کلیپ با نام «مرسی که هستی» همین کلیپی است که حالا از یک شبکه ماهواره ای سربرآورده و به عنوان ویدیوکلیپی از یک خواننده پاپ پخش می شود و حتی بسان روال متداول در این شبکه نام امیر جدیدی به عنوان خواننده اثر زیر عنوان قطعه و کنار لوگوی شبکه دیده می شود!

در فیلم فقط بخشی از کلیپ دیده می شود اما در نسخه ای که از ماهواره روی آنتن رفته نسخه کامل کلیپ به نمایش درآمده؛ نسخه ای که مشخص نیست بعد از اتمام فیلم کامل شده یا همزمان با ساخت فیلم تولید شده بود.

در پایین این کلیپ لوگوی فیلم «من» هم با فونت درشتی دیده می شود تا مشخص گردد که این کلیپ نه مثلا به صورت جداگانه و از طریق خواننده که از طریق دست اندرکاران فیلم تولید شده است.

 اینکه کلیپ به عنوان بسته تبلیغی ساخته شده یا نه؟ و اینکه چطور سر از میفا درآورده جای پرسش است.

برای تماشای بخشهایی از این کلیپ اینجا را کلیک کنید.

امیر جدیدی در نمایی از ویدیوکلیپ “من”

یک شوخی خاص

سعید خانی که علاوه بر تهیه کننندگی پخش «من» را هم از طریق شرکت متبوعش نسیم صبا برعهده دارد تا نام کلیپ امیر جدیدی آمد از شوخی خاصی گفت که به این سبب هم در فیلم و هم در اکران ایجاد شده است. خانی به «صبح نو» گفت: قطعه «مرسی که هستی» کلا یک شوخی است. کاراکتری که در فیلم نقشش را امیر جدیدی بازی می کند به‌ظاهر توهم شهرت و خوانندگی دارد و همین توهم است  که باعث می شود در جایی هم به آوازخوانی بپردازد و حالا همان قطعه هم همزمان با اکران در فضاهای مختلف رسانه ای منتشر شده است.

خانی درباره چگونگی سربرآوردن این قطعه از یک شبکه ماهواره ای زیرمجموعه جم بیان داشت: ما این قطعه را به عنوان اقلام تبلیغاتی در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی پخش کردیم و اینکه چگونه قطعه سر از ماهواره برآورده را نمی دانم.

سعید خانی با تأکید موکد بر اینکه این قطعه یک شوخی است خاطرنشان ساخت: اینکه برخی این شوخی را جدی گرفته اند و گمان کرده اند آن یک قطعه واقعی است عجیب است. همه چیز شوخی است؛ شوخی شوخی!

این تهیه کننده از شوخی می گوید اما آیا پخش تیزر از شبکه زیرمجموعه جم هم شوخی است؟ و آیا ممکن است این شوخی مجددا پای دادستانی را به ماجرا باز کند؟ باید منتظر ماند و دید…

کاوری که برای کلیپ “من” طراحی شده

سینماژورنال: از جمله فیلمهای روی اکران که اقبال نسبی مخاطبان را موجب شده فیلمی است به نام “من” ساخته سهیل بیرقی.

به گزارش سینماژورنال یکی از ویژگیهای اصلی “من” نوعی فانتزی پردازی است که در اثر ریشه دوانده و آن هم در قالب افعالی کاملا واقع گرایانه.

در “من” یک زن خلافکار به نام «آذر» وجود دارد که یک‌تنه قادر به انجام همه کاری هست؛ از گرفتن معافیت از خدمت یک سرباز فراری ظرف یک هفته تا فراهم آوردن شرایط مهاجرت 13 افغانی در یکی، 2 روز و آزاد کردن سند زمین فردی که مرحوم شده ظرف چند روز!

او البته تجارت اصلی خود را نیز دارد که آن هم تولید مشروبات الکلی است در پوشش یک کارخانه آب معدنی و صادرات این مشروبات در سطح شهر. خلافکار فیلم «من» تمامی این افعال را هم به‌گونه‌ای کاملاً قانونی انجام می‌دهد و اصلاً دلیل اینکه درراه‌ماندگان برای حل مشکلاتشان سمت وی می‌آیند همین برش قانونی است!

انجام این حجم از افعالی غیرقانونی آن هم به گونه قانونی باعث شده بود که سهیل بیرقی چندی قبل در گفتگویی از دروغین بودن مضمون فیلمش گفته بود(اینجا را بخوانید) اما حالا سعید سعدی تهیه کننده “من” در گفتگویی دیگر شاکله اتفاقات رخ داده در فیلم و حتی ماجرایی مثل تولید مشروب الکلی در پوشش کارخانه آب معدنی را دارای مابه‌ازای خارجی دانسته است!

اتفاقات وجود خارجی داشته اما بر اغراق افزوده شده

سعید سعدی تهیه کننده «من» که البته سابقه قابل ملاحظه‌ای در تولید فیلم در ایران داشته و از «دکل» گرفته تا «روزهای زندگی» و از«تردید» گرفته تا «قندون جهیزیه» را تولید کرده است درباره مابه‌ازای بیرونی کاراکتر اصلی به «صبح نو» گفت: این شخصیت از نمونه‌های موجود آمده است اما به هر حال زمینه‌های درام باعث می‌شد که نوعی اغراق هم برای شخصیت‌پردازی به کار رود.

سعدی درباره سلسله اتفاقات خاصی که از کاراکتر اصلی سرمی‌زند ادامه داد: به هر حال شاکله اصلی اتفاقات وجود خارجی داشته است و چیزی نبوده که کاملاً برآمده از تخیل باشد…
وی در پاسخ به این سؤال که آیا صادرات مشروبات الکلی در پوشش آب معدنی هم واقع‌گرایانه است، بیان داشت: به هر حال این هم از مواردی است که وجود داشته ولی منطق درام بر اغراق آن افزوده است.

اصلا ممیزی به اثر نخورد
پرسش بعدی که پیش می‌آید این است که با این حجم از اغراق آیا فیلم ممیزی نخورده است و احتمالاً پایان‌بندی که با دستگیری زن خلافکار همراه است، پیشنهاد اداره نظارت نبوده است؟
سعدی در پاسخ به این پرسش گفت: در مرحله صدور پروانه ساخت اصلاً ممیزی به فیلمنامه نخورد و همه چیز همانی است که می‌بینید. حتی پایان‌بندی فیلم هم تغییری نکرد.

سینماژورنال: اولین ساخته سهیل بیرقی کارگردان جوان سینما با نام “من” با بازی لیلا حاتمی در حالی روی پرده رفته که بعد از دو هفته اکران میلیاردی شده است.

به گزارش سینماژورنال اغلب مخاطبان “من” به طرح سوال در این باره پرداخته اند که چطور می شود شخصیت اصلی فیلم “آذر” هر خلافی را به گونه ای کاملا قانونی انجام می دهد.

سهیل بیرقی با اعتراف به اینکه فیلمش واقع گرایانه نیست، در این باره به “همشهری جوان” گفت: در “من” به دنبال واقع نگاری کاراکتری بودم که اتفاقا بخشهایی از آن چندان هم واقعی نبود؛ چیزی از جنس یک دروغ سینمایی.

وی ادامه داد: معلوم است که یک زن، یک روزه نمی تواند پاسپورت 13 افغان را بگیرد. معلوم است که یک روزه نمی تواند سند زمینی که صاحبش فوت کرده آزاد کند ولی نشان دادن مجموعه ای دروغهای سینمایی آن هم به شکل واقع نگاری برایم جذابیت داشت.

این کارگردان که سالها دستیاری کرده است افزود: دقیقا دنبال جنسی از سینما بودم که قهرمان کارهایی می کرد که می دانستیم دروغ است اما از آن لذت می بردیم. این مدل سینما را خیلی دوست داشتم و فکر می کنم به این فیلم هم خیلی می آمد؛ فیلم اساسا ذاتش دروغ پردازی و رویاپردازی سینمایی است.

کاهانی مثل کوه پشت من ایستاد

بیرقی درباره حمایتهای عبدالرضا کاهانی از ساخت فیلم بیان داشت: از گرفتن پروانه ساخت تا مجاب کردن سرمایه گذار، مشکلاتی وجود داشت که خوشبختانه در این مسیر کاهانی مثل کوه پشت من ایستاد و بانی اصلی ساخت فیلم بود.

وی ادامه داد: کاهانی اولین کسی بود که این باور را در من به وجود آورد که می توانم فیلم بسازم و این بزرگترین کاری بود که کسی می توانست بکند.

سهیل بیرقی در کنار لیلا حاتمی

سینماژورنال: شورای صنفی نمایش از اکران فیلم های «من»، «آبنبات چوبی» و «دوازده صندلی» از چهارشنبه 24 مردادماه خبر داد.

به گزارش سینماژورنال فیلم «دوازده صندلی» به کارگردانی اسماعیل برابری در گروه آزاد از هفته جاری اکران می‎شود و فیلم سینمایی «من» ساخته سهیل بیرقی در گروه استقلال به جای فیلم «زاپاس» اکران می شود اما اکران «زاپاس» در سینمای آزاد ادامه خواهد داشت.

فیلم سینمایی «آبنبات چوبی» به کارگردانی حسین فرحبخش به درخواست تهیه کننده از این هفته در گروه آزاد اکران می شود و از هفته آینده در گروه سینمایی کورش به جای «دراکولا» نمایش داده خواهد شد.

فیلم سینمایی «سایه» در گروه ماندانا به جای فیلم «دختر» از چهارشنبه هفته آینده اکران می شود اما اکران فیلم «دختر» در سینماهای آزاد به اکران خود مانند «زاپاس» و «دراکولا» ادامه خواهد داد.

سینماژورنال: در تازه ترین جلسه شورای صنفی نمایش علاوه بر ثبت قرارداد “ربوده شده” بیژن میرباقری مقرر شد از چهارشنبه این هفته کمدی “ناردون” فریدون حسن پور روی پرده برود و از چهارشنبه 27 مردادماه “من” سهیل بیرقی.

به گزارش سینماژورنال در جلسه امروز شورای صنفی نمایش، قرارداد فیلم سینمایی «ربوده شده» به کارگردانی بیژن میرباقری در گروه سینمایی استقلال بسته شد.

همچنین فیلم سینمایی «ناردون» به کارگردانی فریدون حسن پور با بازی امین حیایی، سیروس گرجستانی، شهرام قاعدی و جواد رضویان که پیش فروش بلیتهایش از سینماتیکت آغاز شده از چهارشنبه این هفته ۲۰ مرداد ماه در گروه آزادی اکران می شود.

فیلم سینمایی «من» با بازی لیلا حاتمی و امیر جدیدی به کارگردانی سهیل بیرقی نیز از چهارشنبه ۲۷ مرداد ماه در گروه استقلال اکران می‌شود.

سینماژورنال: در تازه ترین جلسه شورای صنفی نمایش که  24 خردادماه برگزار شد قرارداد دو فیلم “دختر” و “من” ثبت شد.

به گزارش سینماژورنال بر این اساس فیلم “من” ساخته سهیل بیرقی بعد از “زاپاس” در گروه استقلال اکران خواهد شد.

فیلم “دختر” رضا میرکریمی هم بعد از فیلم “ننه نقلی” در گروه ماندانا اکران خواهد شد.

“من” از حضور لیلا حاتمی در قامت بازیگر اصلی سود می برد و در کنار وی نیز امیر جدیدی و بهنوش بختیاری ایفای نقش کرده اند. این فیلم داستان زنی را روایت می‌کند که در فضایی که مشخص نیست خواب است یا بیداری(!) همه جور خلافی را با یک لپ تاپ و تعدادی تراشه مغناطیسی انجام می‌دهد.

“دختر” از حضور فرهاد اصلانی و ماهور الوند دختر سیروس الوند کارگردان سینمای ایران در نقشهای اصلی سود می برد. این فیلم هم امتداد سینمایی است که میرکریمی بعد از “امروز” به آن دچار شده؛ سینمایی کم دیالوگ وبا ریتم کند. “دختر” داستان حضور یک دختر شهرستانی در تهران را روایت می کند.

سینماژورنال: در فاصله یک ماه مانده به نوروز رایزنی های دفاتر پخش برای فیکس کردن آثار پیشنهادی خود برای اکران نوروز آغاز شده است.

رسانه فیلمسازان مولود؛ من سالوادور نیستم
به گزارش سینماژورنال قطعی ترین گزینه اکران نوروز که البته قراردادش بسته شده و از طریق شورای صنفی نمایش اعلام هم شده “من سالوادور نیستم” منوچهر هادی است که رسانه فیلمسازان مولود به مدیریت حبیب اسماعیلی پخش آن را برعهده دارد.

این کمدی که رضا عطاران بازیگر اصلی آن است از 5 اسفند در گروه ماندانا اکران میشود و قطعا تا نوروز هم روی پرده خواهد ماند.

فیلمیران؛ بادیگارد

“بادیگارد” ساخته ابراهیم حاتمی کیا دومین فیلم اکران نوروزی است که روی پرده رفتن آن در نوروز، مدتی قبل از جشنواره قطعی شده است. پخش این فیلم را فیلمیران به مدیریت علی سرتیپی برعهده دارد. پرویز پرستویی و مریلا زارعی بازیگران اصلی فیلم هستند و درونمایه ای سیاسی-حادثه ای دارد.

فیلمیران البته این روزها “کوچه بی نام” را هم روی پرده دارد که فروش بالای فیلم این شانس را پیش رویش می گذارد که در نوروز هم روی پرده بماند.

هدایت فیلم؛ 50 کیلو آلبالو

کمدی “50 کیلو آلبالو” ساخته مانی حقیقی سومین فیلمی است که احتمالا در نوروز روی پرده خواهد رفت. این فیلم که از محصولات هدایت فیلم است توسط پخش هدایت فیلم به مدیریت مرتضی شایسته اکران خواهد شد.

گزینه های احتمالی دیگر کدامند؟

به گزارش سینماژورنال به جز “سالوادور…”، “بادیگارد” و “50 کیلو…” احتمالا 3 فیلم دیگر هم برای اکران نوروزی معرفی خواهند شد که گزینه های مختلفی برای این 3 فیلم شنیده می شود.

“ابد و یک روز”، “خشم و هیاهو”، “من”، “رسوایی2″، “آب نبات چوبی”، “کفشهایم کو؟” و “نفس” از جمله این آثارند. برای رسیدن به نام قطعی این 3 فیلم باید مروری داشته باشیم بر نام پخش کنندگان آنها.

“رسوایی2” و “ابد و یک روز” هر دو توسط فیلمیران پخش خواهند شد و از آنجا که این شرکت “بادیگارد” را در اکران نوروزی دارد نمی تواند فیلم دیگری را در نوروز روی پرده بفرستد پس اکران این دو فیلم تقریبا منتفی است، ضمن اينكه فيلميران براي اكران نوروزي معمولاً از شركتهاي اقماري خود براي اكران نوروزي فيلم هاي ديگرش استفاده نمي كندتا تنها فيلم خود را بتواند پرفروش ترين نوروز كند.

البته از آنجا که سعید ملکان تهیه کننده “ابد…” پیشتر فیلم “گینس” خود را برای پخش به نورتابان داده بود احتمال دارد پخش “ابد…” هم به نورتابان واگذار شود.

پخش”کفشهایم کو” به احتمال زیاد توسط رسانه فیلمسازان مولود انجام خواهد شد که این شرکت پخش هم در اکران نوروز “سالوادور…” را دارد و طبیعی است که فیلمی دومی را نتواند پخش کند ولی امکان پخش آن از گروهی دیگر وجود دارد.

نسیم صبا؛ من

“خشم و هیاهو” و “من” به دلیل تهیه کنندگان خود سعید سعدی و سعید خانی از طریق شرکت پخش نسیم صبا به مدیریت سعید خانی پخش خواهند شد.در این بین احتمال اکران نوروزی “من” ساخته سهیل بیرقی بیشتر است چرا كه” خشم و هياهو “با توجه به جوايزي كه دريافت داشت از شانس بهتري در هرزمان اكران ديگري هم مي تواند برخوردار شود تا” من” كه اقبالي آنچنان در جشنواره به آن نشد.

نورتابان؛ “نفس” یا “ابد و یک روز”؟
“نفس” که محصول میلیاردی نورتابان است می تواند گزینه شرکت پخش نورتابان به مدیریت محمدرضا صابری برای اکران نوروزی باشد بخصوص که تهیه کنندگان این فیلم محمدحسین قاسمی و ابوذر پورمحمدی علاقه زیادی به اکران نوروزی “شیار143” فیلم قبلی خود داشتند و موفق نشدند. حالا اما با حضور نورتابان این تهیه کنندگان هم می توانند طعم اکران نوروزی را بچشند.

البته این احتمال هم وجود دارد که اقبال نه چندان مثبت مخاطبان جشنواره به فیلم، ریسک اکران این فیلم در نوروز را بالا ببرد و نورتابان زمانی دیگر مثلا عیدفطر را برای اکران فیلم برگزیند و به جای آن فیلمی دیگر را در نوروز روی پرده بفرستد.

در آن صورت احتمال اینکه پخش “ابد و یک روز” به نورتابان برسد زیاد است.

 پویافیلم؛ آب نبات چوبی

“آب نبات چوبی” حسین فرحبخش که پخش آن را هم پویافیلم به مدیریت عبدا.. علیخانی برعهده خواهد داشت هر چند بخاطر نوع فيلم نمی تواند یکی دیگر از گزینه های مناسب اکران نوروزی باشد ، امانوع ارتباط سازندگان اين فيلم با شوراي صنفي و نيز نزديك شدن كارگردان آن به سازمان سينمايي كه اين روزها ديگر از آن حملات كلامي ويژه اش به رييس سازمان سينمايي خبري نيست، مي تواند سبب ساز ارفاق هاي بيشتري به اين فيلم از جمله اكران نوروزي آن شود.

البته بايد در نظر داشت پويا فيلم سينماعصر جديد را كه در مالكيت خود داشت ديگر به عنوان سينماي سرگروه براي اكران ندارد.

حوزه هنری؛ ایستاده در غبار یا…؟

برای تکمیل پازل اکران نوروزی باید جایی را هم برای پخش حوزه هنری درنظر بگیریم و اینکه آیا پخش حوزه تمایل به اکران نوروزی اثری دارد یا خیر.
تنها محصول امسال حوزه هنری فیلمی به نام “دلبری” بود که پخش آن هم به فیلمیران واگذار شد!!!
حال باید منتظر ماند و دید حوزه فیلم خاصی را برای پخش نوروزی درنظر خواهد گرفت؟
از میان فیلمهای ارزشی امسال شاید “ایستاده در غبار” و “سیانور” گزینه های مطلوب حوزه برای اکران نوروزی باشند، اما باتوجه” به شكست مطلق اكشن سياسي “روباه ” در سال گذشته بعيد است ” سيانور” فيلم نوروزي امسال باشد.

هنروتجربه؛ چهارشنبه

گروه سینمایی هنروتجربه هم فیلم برگزیده جشنواره فجر یعنی “چهارشنبه” را برای اکران نوروزی برگزیده است. این فیلم را جوانی به نام سروش محمدپور کارگردانی کرده و علاوه بر شهاب حسینی یک بازیگر جوان مستعد به نام آرمان درویش هم در آن با نقش آفرینی خود به باور پذيري و تامل برانگيزي فيلم كمك فراواني کرده است.

گويا “چهارشنبه” به دلیل تولید با پروانه نمایش ویدیویی مجبور به حضور در گروه هنروتجربه شده است و البته اين حضور براي اكران نوروزي اين فيلم هم فرصت مغتنمي براي فيلم و هم انتخاب بسيار مناسب ويژه عيد براي گروه هنر و تجربه است كه فيلمي پرفروش در قياس با ديگر آثار خود داشته باشند چرا كه “چهارشنبه” قابليت جذب مخاطب عام را هم دارد.

سینماژورنال: در میان نامزدهای دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگری زن مکمل نام بهنوش بختیاری هم به چشم می خورد.

به گزارش سینماژورنال بختیاری بازیگری است که بیشتر به عنوان بازیگری فعال در شبکه خانگی و تله فیلمهای سوپرمارکتی شناخته می شد اما وی گویا بعد از نامزدی دریافت سیمرغ از جشنواره سی و چهارم فجر به خاطر ایفای نقش مکمل در فیلمی به نام “من” ساخته سهیل بیرقی تصمیم گرفته تغییر مسیر داده و دیگر سراغ تله فیلم نرود.

25 کار را رد کردم

وی در این باره به “مهر” گفت: در یک سال گذشته مصمم شدم و به خودم این جرات را دادم که ۲۵ کار را تا الان رد کنم. نمی دانم تصمیم درستی بود یا غلط اما خیلی پشیمان نیستم چون قالب فیلمنامه ها از متوسط هم پایین تر بودند و همه نقش ها مشابه هم و شبیه آنچه من زیاد تجربه اش کرده‌ام، بودم.

بختیاری ادامه داد: پیشنهاد تله فیلم ها و آثار رسانه تصویری هم به من می‌شود ولی همه این ها را رد کردم چون دلم می خواهد فضاهای جدیدتری را تجربه کنم و سعی کردم روی اعتقادم بایستم و خوشحالم که الان دیگر به عنوان راه تامین معاش به بازیگری نگاه نمی کنم.

به خاطر بحران مالی مجبور بودم در پروژه هایی که مطابق میلم نبودند حضور داشته باشم

وی اظهار کرد: یک دوره ای به خاطر بحران مالی مجبور بودم در پروژه هایی که شاید خیلی مطابق میلم نبودند حضور داشته باشم اما الان خوشبختانه می توانم بازیگری را به عنوان عشق نگاه کنم و به خودم حق انتخاب بیشتری بدهم. تا الان این شانس را داشتم که دو نقش غیر کمدی را البته در سینما بازی کنم ولی امیدوارم بیشتر پیشنهاد نقش های متفاوت داشته باشم.

بهنوش بختیاری در نمایی از “من”

سینماژورنال: هر چه بیشتر به زمان آغاز جشنواره فیلم فجر نزدیک می شویم حدس و گمانهای رسانه ها درباره اوضاع و احوال جشنواره هم بیشتر می‌شود.

به گزارش سینماژورنال این حدس و گمانها که امور مختلفی از پیش‌بینی خلاصه داستان فیلمها تا درصد موفقیت نهایی آثار را شامل می‌شود حرف و حدیثهای مختلفی را هم موجب میشود.

به تازگی خبرگزاری اصولگرای “نسیم” که زمانی به عنوان اولین خبرگزاری پیام کوتاه ایران شروع به کار کرد در گزارشی درباره سه فیلم اولی راه یافته به سودای سیمرغ به افشای خلاصه داستان دو فیلم اولی “ابد و یک روز” و “من” پرداخت؛ دو فیلمی که گویا بار معنایی تلخی هم دارند.

سینماژورنال متن کامل گزارش “نسیم” را ارائه می دهد:

فضایی تیره و تار حاکم بر دو اثر

دبيرخانه جشنواره فيلم فجر در حالي سه فيلم اولي را براي حضور در بخش سوداي سيمرغ معرفي كرد كه پيشتر از حضور دو فيلم اولي در اين بخش صحبت شده بود.
با اين حال مانند بسياري ديگر از حرف‌هاي ما ايرانيان كه با تغيير نهايي نسبت به وعده اوليه از حرف به فعل بدل مي‌شود وعده ابتدايي دبيرخانه جشنواره مبني بر معرفي دو فيلم به جشنواره هم تغيير يافت و به جاي دو فيلم اين سه فيلم بودند كه به جشنواره معرفي شدند.

«من»، «ابد و يك روز» و «ايستاده در غبار» سه فيلمي هستند كه از سوي دبيرخانه جشنواره سي و چهارم فيلم فجر براي حضور در بخش مسابقه اصلي معرفي شده‌اند اما نكته اينجاست كه به غير از «ايستاده در غبار» ساخته محمدحسين مهدويان كه اثري است در گونه دفاع مقدس و بازخواني بخش‌هايي از زندگي جاويدالاثر حاج احمد متوسليان را انجام مي‌دهد دو فيلم ديگر از جمله آثار اجتماعي جشنواره امسال هستند كه مطابق معمول فضايي تيره و تار بر آنها حاكم است.

وقتي عضو هيئت انتخاب هم تلخي را تأييد كرد
تلخ بودن اغلب آثار امسال جشنواره نكته‌اي بود كه اولين بار فريدون جيراني يكي از اعضاي هيئت انتخاب درباره آن صحبت كرد. جيراني در خلال صحبت‌هايش درباره پيشرفت نسل تازه فيلمسازان از غلبه نوعي تلخي كه البته اجتماعي است بر آثار حرف زده بود.
البته اين نكته‌اي نبود كه محدود به جشنواره امسال باشد و در جشنواره سال قبل نيز كم نداشتيم آثاري را كه به جاي اميد دادن به مخاطب كه در شمول اهداف دفترچه سياست‌هاي سازمان سينمايي در سال‌هاي اخير بوده است بيشتر به مأيوس كردن مخاطب و نوميدي او نسبت به فضاي داخلي پرداخته‌اند. حالا امسال نه فقط به گفته يك عضو هيئت انتخاب غلبه آثاري با درونمايه تلخ را در جشنواره شاهد خواهيم بود كه دو عنوان از فيلم اولي‌هاي راه يافته به بخش مسابقه نيز در گونه سينماي اجتماعي كاملاً تلخ جاي مي‌گيرند.

“ابد و یک روز”؛ داستانی خانواده ای که دختر خود را معامله می کنند؟
«ابد و يك روز» ساخته سعيد روستايي كه نام سعيد ملكان را به عنوان تهيه‌كننده دارد از جمله اين فيلم‌هاست. اين اثر كه نگاهي دارد بر زندگي خانواده‌اي جنوب شهري تقريباً از ابتدا تا انتهاي اثر شرحي از بدبختي، فقر و گرفتاري‌هاي مالي كه اين خانواده با آن روبه‌رو هستند را ارائه داده است.
در اين فيلم هرچند خواسته شده از معضل اعتياد به عنوان عاملي بر گرفتاري ياد شود اما چينش اتفاقات طوري فيلم را پيش مي‌برد كه مخاطب حين فيلم به تدريج نوعي حس منفي نسبت به جامعه‌اي پيدا مي‌كند كه كاراكترها در آن به سر مي‌برند. شايد يكي از سياه‌نمايانه‌ترين نقاط فيلم جايي است كه بنا مي‌شود اين خانواده دختر خود را در قبال چند ميليون پول به عقد يك افغان درآورند و به نوعي به معامله‌اي كاملاً دون شأن اخلاقيات دست زنند. در اين نقطه اثر بيش از هر چيز بر تاريكي برآمده از فقر و نداشتن گريزگاهي براي برون رفت از آن است كه تأكيد شده است.

ابد و یک روز

“من”؛ داستان یک زن کلاهبردار با بازی لیلا حاتمی؟
«من» ساخته سهيل بيرقي دومين فيلم اولي راه يافته به سوداي سيمرغ است كه در آن نيز بيش از هر چيز بر گرفتاري‌هاي اجتماع ايران تمركز شده است. در مركزيت اين فيلم زني را مي‌بينيم كه با كلاهبرداري روزگار مي‌گذراند؛ زني كه بسان شرخرهاي دهه‌هاي 40 و 50 توانايي اين را دارد كه هر گره‌اي را با كلاهبرداري و دور زدن قانون باز كند.

طي مرور زندگي اين زن و آدم‌هايي كه براي رفع مشكلاتشان پيش وي مي‌آيند نيز بيش از هر چيز فضايي مأيوس‌كننده از اجتماع ايراني است كه به چشم مي‌خورد.

لیلا حاتمی در نمایی از “من”

آيا اين آثار مي‌توانند توجه مخاطبان را به خود جلب كنند؟
هرچند در ادوار مختلف جشنواره فيلم فجر هم داشته‌ايم آثاري را كه سعي كرده‌اند با تمركز بر نقاط منفي اجتماع ايران شرايطي را براي پيدا كردن مشتري فرنگي براي خويش بيابند اما كمتر دوره‌اي بوده كه از يك طرف عضوي از هيئت انتخابش بر تلخ بودن غالب آثار تأكيد كند و البته دبيرخانه جشنواره نيز دو عنوان از آثار كاملاً تلخ فيلم اولي را لايق حضور در بخش مسابقه بداند.

آيا چنين جشنواره‌اي خواهد توانست مخاطباني كه دوستدار تنوع مضموني در آثار هستند را قانع كند؟

سینماژورنال: سخنان محمد حیدری دبیر جشنواره فیلم فجر در برنامه “نقد4″سینمایی پنجشنبه شب 17 دی ماه ناظر به این بود که دو فیلم اولی که بناست در بخش سودای سیمرغ حضور داشته باشند تا ظهر جمعه 18 دی ماه مشخص خواهند شد.

به گزارش سینماژورنال او و دو عضو هيأت انتخاب كه يكي در كسوت مجري و ديگري مهمان در برنامه حضور داشتند چند بار در گفتگوهايشان روي عدد دو به عنوان تعداد فيلم هايی از نگاه نو كه به سوداي سيمرغ قرار است اضافه شوند ناخودآگاه تأكيد داشتند و چنين متبادر کردند كه قرار است همان دو فيلمي كه مي دانند به ليست سوداي سيمرغ اضافه شوند غافل از اينكه از قديم گفته اند هيچ دويي نيست كه سه نشود.

با این حال نه تنها اعلام نام این دو فیلم تا ظهر شنبه 19 دی ماه به طول انجامید که اتفاقی دیگر هم افتاد و آن هم این بود که “دو” فیلم اولی به “3” فیلم تبدیل شدند و به عبارت بهتر 3 فیلم اولی برای حضور در بخش مسابقه معرفی شدند!(اینجا را بخوانید)

اتفاقی که مابین وعده پنجشنبه‌شب و نقش وعده شنبه‌ظهر رخ داد

اما در این فاصله آن شب جمعه كه دبير جشنواره با قاطعيت خبر از اعلام دو فيلم تا ظهر جمعه مي داد تا اين ظهر شنبه اي كه سه فيلم اعلام شد، اتفاق دیگری هم افتاد و آن هم در برنامه “20.30” جمعه شب 18 دی ماه.

در این برنامه با نمایش تیزر فیلمهای نگاه نو جشنواره فجر و پخش بخشهایی از سخنان فریدون جیرانی و علیرضا شجاع نوري اعضاي هیأت انتخاب فجر که در آن بر تلخی فیلمهای جشنواره امسال تا ٨٠ درصد اشاره کرده بودند سعی شد این قضیه اطلاع رساني ويژه  شود که جشنواره امسال، جشنواره‌ایست پر از تلخی.

جالب است که این سخن گفتن درباره تلخی فیلمها در “20.30” با نمایش بخشهایی از چند  فیلم نگاه نو از جمله “ابد و یک روز” و “من” مقارن شد؛ یعنی دو فیلم از 3 فیلم اولی كه روز شنبه خبر از حضورشان در سودای سیمرغ داده شد.

از آن طرف در این برنامه چرایی عدم حضور “آه ای عبدالحلیم” احسان عبدی‌پور که اثری امیدبخش است در بخش مسابقه جشنواره هم به چالش کشیده شد!

آیا اتفاقات “20.30” باعث اضافه شدن “ایستاده در غبار” به فهرست شده؟

آن تأخیر 24 ساعته در اعلام نام 2 فیلم اول را که کنار رویکرد برنامه “20.3” به آثار جشنواره امسال بگذاریم بیش از پیش این ظن به ذهن خطور می‌کند که آیا دست‌اندرکاران این برنامه پیش از اعلام رسمی نام دو فیلم اولی “ابد و یک روز” و “من” از حضور آنها در بخش مسابقه خبر داشت؟

و آیا همین پیشدستی نبوده که باعث شده دبیرخانه جشنواره فجر هم در معرفی نام این دو فیلم به عنوان گزینه‌های نهایی ورود به بخش سودای سیمرغ تأمل کرده و با  افزودن یک فیلم ارزشی به نام “ایستاده در غبار” سعی کند شرایط را به سود خود بازگرداند؟

از آنجا که نمي‌توان تصور كرد دبيرخانه با وجود “ايستاده در غبار” و يكي از آن دو فيلم دیگر كه به نوعي تبعات جنجالي ديگري را خنثي مي‌كند و به نوعي دل همه به دست مي‌آيد، يك فيلم تلخ ديگر را به پكيج اوليه اضافه كرده باشد آن هم در شرایطی که این اتفاق به دوتا شدن حرف دبیر جشنواره هم منجر شده است پس سناريوي اول محتمل تر از گمانه زني دوم به نظر مي رسد!

اما این را نباید از نظر دور داشت که حتی این دو تا شدن نقل قول هم بعید است از هجمه های احتمالی عليه تلخي‌هاي دو فیلم از این 3 فیلم بکاهد.