ماجرای مجادله صباغزاده با معاون سینمایی وقت بر سر #سناتور/آقای الف گفت فیلم را پایین میکشم و من گفتم نمیتوانی!!!/او به من دندان نشان داد و من هم برای ایشان، دندان گرفتم!
سینماروزان/روحالله نشیبا: درباره فضای حاکم بر سینمای دهه شصت،فراوان نقل قول وجود دارد و به خصوص درباره تلاش برای محدود کردن سینمای تجاری در آن سالها و تازهترین روايت از مهدی صباغزاده است.
مهدی صباغزاده درباره دردسرهای فروش بالای فیلم #سناتور به خبرگزاری ایرنا گفت: من سناتور را با یک میلیون و ۸۰۰هزار تومان ساختم و مهدی احمدی تهیهکننده قدیمی فیلم را از من ۲میلیون خرید و اکران کرد و فیلم حسابی میفروخت که از دفتر معاون سینمایی وقت(ف.الف) با من تماس گرفتند.
صباغزاده ادامه داد: آقای الف تماس گرفت که آقای صباغ زاده بیا کارت دارم. رفتم و او گفت: چرا فیلم را به مهدی احمدی فروختهای؟ گفتم، مالم بود میخواستم به ایشان بفروشم. گفت، من این فیلم را از پردههای سینما پایین میکشم. گفتم، نمیتوانی این کار را بکنی. من پروانه نمایش دارم. به هر حال آن زمان چون در چند فیلم با بنیاد مستضعفان کار کرده بودم میدانستم ارگانهای بالادست نظام هم از چنین رفتارهایی خرسند نیستند.
این کارگردان باسابقه افزود: معاون سینمایی وقت دوباره گفت، من به تو پروانه دادهام که زیربنای اقتصادیات برای آینده درست شود. گفتم، هر چه بوده است من فیلم را به آقای احمدی فروختهام، شما چه کار دارید؟ گفت، نه، برو همین امروز فیلم را تحویل بگیر وگرنه آن را پایین میکشم. گفتم، من این کار را نمیکنم!
صباغزاده تاکید کرد: خلاصه ایشان به من دندان نشان داد و من هم برای ایشان دندان گرفتم و بعد از یک ماه فیلم را با شش میلیون تومان فروش پایین کشید. آن موقع این رقم معادل ۶۰ میلیارد تومان الان بود. در واقع این فیلم، یک چاه نفت بود!
این کارگردان اظهار داشت: باز دوباره یک روز زنگ زدند که مهدی احمدی قلبش گرفته است و دارد میمیرد از بس روی او فشار آوردهاند و میخواهند فیلم را از او بگیرند. به دفترش رفتم. قلبش ناراحت بود. گفت، آقای صباغ زاده من چه کار کنم؟ گفتم، هیچی، فیلم مال شماست، هر کاری میخواهی بکن. گفت، یعنی پشت من هستی؟ گفتم: بله، چرا نیستم. فیلم را به تو فروختهام و معامله تمام شده و رفته است. ایشان لطف کرد و همانجا یک چک دویست هزار تومانی کشید و آن را به من داد. گفت این را به خاطر مردانگی و انسانیتت که پشت من ایستادی به تو میدهم. در نهایت مجدد فیلم روی پرده رفت و چنان استقبالی از سناتور شد که تا سالها کپی بی کیفیت این فیلم در شهرستانها میفروخت.