سینماروزان: بدقولی سینماداران در عدم بازپرداخت سهم پخش‌کنندگان و تهیه‌کنندگان از فروش فیلمهای پارسال(!!) به معضلی بدل شده که متاسفانه نه هیچ مدیر صنفی و نه هیچ مدیر دولتی سینما نتوانسته آن را حل کند.

به گزارش سینماروزان امتداد این بدقولی و کاهش روزافزون ارزش پول ملی موجب شده هشت تهیه‌کننده-پخش‌کننده به اسامی علی آشتیانی‌پور، امیر آشتیانی‌پور، محمدرضا تخت‌کشیان، امیرحسین حیدری، سعید خانی، محمد شایسته و مصطفی کیایی در نامه‌ای سرگشاده به‌صراحت از شکایت به دستگاه قضا برای بازپس‌گیری حق خود سخن گویند.

متن نامه این هشت تهیه‌کننده-پخش‌کننده را بخوانید:

نزدیک به یک سال شد که بخش زیادی از سرمایه و درآمد اکران فیلم‌ها توسط سینمادارها تصاحب شده و متولیان و صاحبان دولتی و ارگانی و خصوصی سالن‌ها به دلایل واهی حاضر به پرداخت حق صاحبان فیلم و تهیه‌کنندگان نیستند.

تصمیم‌ها و تدبیرهای خام و غلط وزارت ارشاد هم نه‌تنها ‌گره‌گشای این معضل نشده، بلکه با بی‌کفایتی گره کور آن را محکم‌تر کرده است.

اکران این فیلم‌ها پیش از ورود کرونا به کشور به پایان رسیده و فروش حاصل از آن به جیب سینمادارها رفته و عملکرد غیرحرفه‌ای این صنف شرعاً و قانوناً یک حق‌کشی آشکار است که منجر به زیان‌ هنگفت مالی و بی‌انگیزگی در تولید سینما شده است.

امضاکنندگان این متن شامل تهیه‌کنندگان و مدیران پخش فیلم‌ها در ماه‌های اخیر از تمام روش‌ها و فرصت‌های قانونی و روابط و ضوابط حرفه‌ای حاکم بر سینما برای گرفتن سهم خود از فروش استفاده کردند و امید داشتند در فضایی آرام و با پرهیز از تنش در بدنه سینما و دور از جنجال‌های رسانه‌ای حقوق از کف‌رفته‌شان را از سینمادارها دریافت کنند، اما تمام اقدامات بی‌نتیجه ماند و با تورم سرسام‌آور و اوضاع اقتصادی این ماه‌ها عملاً بخش عمده‌ای از سرمایه‌شان از دست رفت.

متاسفانه حتی به‌رغم یکپارچه‌شدن تهیه‌کنندگان، «اتحادیه صنف تهیه‌کنندگان» هم هنوز هیچ قدمی در مسیر حل این مشکل جدی برنداشته و بی‌توجه از کنار موضوع گذشته است.

پس در شرایط کنونی با بی‌اعتنایی بدهکاران و بی‌مسئولیتی متولیان صنفی و دولتی سینما در پرداخت سهم فیلم‌ها، راه و چاره‌ای جز شکایت به قوه قضاییه و مطالبه‌ی حقوق پایمال‌شده همراه با کلیه خسارت‌های ناشی از آن در مراجع قضایی نمانده است.

روند قانونی مطالبه‌ی این بدهی‌ها با احتساب ضرر و زیان‌هایی که در مسیر این دادرسی محاسبه خواهد شد، تنها گزینه‌ی پیشِ روی صاحبان فیلم و‌ موسسه‌های پخش برای مقابله با این چپاول آشکار است.

سینماروزان/مسعود احمدی: همزمان با اعلام نام اعضای شورایعالی اکران از عدم نوآوری در چینش شورا و پر کردن آن با افراد تکراری و فاقد انگیزه برای بسامان کردن اوضاع اکران نوشتیم.(اینجا را بخوانید)

حالا و با اولین مصوبه شورایعالی اکران که کم کردن 3درصدی پورسانت دفاتر پخش است مشخص شد که چقدر این شورا از حضور افراد مجرب مستقل و صاحب انگیزه رنج میبرد.

شورایعالی اکران دستور داده دفاتر پخش زین پس به جای ده درصد فروش، از هر فیلم فقط 7درصد فروش را بگیرند. این دستورالعمل بناست مشکل کدام دفاتر پخش را حل کند؟

اکران مدتهاست دست یک جریان پخش مافیایی و شرکایش است و برای این جریان تفاوتی نمیکند که 7درصد فروش بهشان برسد یا ده درصد. چرا؟ چون بیش از هفتاد درصد اکرانها و سالنها در اختیارشان است و در هر شرایطی سود خود را میکنند.

دفاتر پخش مستقل هستند که نیاز دارند به حمایت قانونی شورایعالی اکران. دفاتر مستقل که جز زمانهای مرده اکران سهمی بهشان نمیرسد و در این فصول مرده اکران نیز فروششان آن قدر اندک است که عایدی چندانی نصیبشان نمیشود هستند که باید حمایت شوند.

چرا شورایعالی اکران به فکر کم کاری و بیکاری دفاتر پخش مستقل نیست؟؟ چرا در ساده ترین شکل ممکن و مثلا با قرعه کشی برای انتخاب فیلمهای گل اکران(از اکران نوروز تا عیدفطر) شرایط ایجاد عدالتی نسبی در اکران فراهم نمیشود؟؟

سینماروزان: مسعود جعفری جوزانی کارگردان سرشناس سینمای ایران که سه سال قبل کمدی-سیاسی پرفروش «ایران برگر» را در سینماها داشت و به زودی با یک درام ملتهب با مضمون ایدز با نام «پشت دیوار سکوت» به سینماها خواهد آمد در گفتگویی که با «شهروند» داشته به گلایه از اوضاع انحصاری اکران پرداخته است.

جعفری جوزانی با اشاره به مهجوریت آثار جنگی در اکران بیان داشت: دلیل اصلی اینکه سینمای دفاع مقدس مهجور مانده را می‌توان در انحصار کامل برخی دفاتر سینمایی برای عرصه تولید دانست. این‌ها با زد و بند 28 دفتر سینمایی را بستند و تنها خودشان و چهار دفتر فعال باقی ماند و با لابی خود در سینماها هم شریک شده و همه چیز را در دست گرفته‌اند.

این کارگردان در همین راستا تاکید کرد: این جماعت پا را فراتر نهاده و تولیدکنندگان را تهدید می‌کنند و به آنها خط میدهند تا آنچه آنها می‌گویند را تولید کنند وگرنه با سیستم پخشی که در دست دارند جلوی اکران موفق فیلم را می‌گیرند.

وی با اشاره به علاقه مردم به آثار دفاع مقدس و تاریخی ادامه داد: مردم این گونه آثار را دوست دارند به شرطی که درست پخش شود. این آثار متاسفانه در سال‌های اخیر قربانی برخی افراد و جریان‌های سودجو در سینما شده‌اند.

جوزانی با تاکید فرمایشی خواندن امر تولید در سینما خاطرنشان کرد: تمام آنچه ما امروز در سینما می‌بینیم سلیقه این افراد محدودی است که سیستم پخش را در دست گرفته‌اند. این دفاتر در حال حاضر با دیدگاه‌های خود سفارش اثر می‌دهند و با توجه کامل به گیشه با هر نوع دیگری از سینما مقابله می‌کنند و با این روند جاری سینما روز به روز بدتر از این وضع را پیدا خواهد کرد.

سینماروزان: اقبال مخاطبان به سینماها در ماه رمضان امسال و حتی با راه اندازی طرح افطار تا سحر چندان قابل توجه نبود؛ یک دلیل آن را میتوان توزیع نامناسب سانسها میان فیلمها دانست به گونه ای که قسمت دوم یک کمدی رقص‌آلود بخش عمده سالنها را در اختیار داشت و بقیه فیلمها با حداقل سالن روبرو بودند.

به گزارش سینماروزان سعید خانی مدیر پخش نسیم صبا با اشاره به کاهش مخاطب در رمضان امسال به «ایسنا» گفت: امسال فروش سینمایی ما خوب بوده ولی با ۲۰ درصد ریزش مخاطب مواجه شده‌ایم که این روند می‌تواند علل مختلفی از جمله افزایش قیمت بلیت‌ها یا نداشتن تنوع ژانر و بحث اطلاع رسانی داشته باشد.

او همچنین حادثه تروریستی اخیر را نیز در کاهش فروش فیلم‌ها و مخاطب موثر دانست و افزود: مردم کمتر در مکان‌های شلوغ حضور پیدا می‌کنند، به طور مثال ما در مقایسه با روز مشابه در هفته قبلش ۴۰ درصد با افت فروش مواجه شدیم.

وی در عین حال خاطرنشان کرد: البته با گذر زمان این روند به حالت طبیعی خودش باز می‌گردد و مثلا با حضور فیلم‌هایی مثل «اکسیدان» ان شاءالله تا عید فطر فروش‌ها بهتر خواهد شد.

خانی در ادامه به ارائه راه‌حلی برای فروش بهتر گیشه پرداخت و افزود: به نظر من باید قیمت فروش بلیت‌ها به روش پلکانی باشد؛ چرا باید قیمت بلیت سانس ساعت ۱۰ صبح شنبه با ۱۰ شب ۵ شنبه یکی باشد و این یک روند اشتباه است، باید ضریب سانس‌ها رعایت شود.

این تهیه‌کننده سینما با اشاره به اینکه طرح‌های اجرایی در ماه مبارک رمضان چندان موفق عمل نکردند، گفت: نیم بها بودن سانس‌ها مفید نبود زیرا ساعاتی که برای آن اختصاص داده بودند تاثیری بر فروش نداشت و تا ساعت ۵ بیشتر نبود. مردم تا قبل از افطار به سینما نمی‌روند و بقیه ساعات نیز مثل مواقع دیگر سال بود بنابراین باید بقیه ساعات شب نیز نیم بها می‌شد و در این مورد تبلیغات می‌کردند به هرحال باید یک کار دسته جمعی اتفاق می‌افتاد و توسط شهرداری یا دولت حمایت و اطلاع رسانی می‌شد.

این پخش کننده با تاکید بر اینکه باید تنوع ژانر در سینما وجود داشته باشد، گفت: فیلم‌های کنونی، فیلم‌های خوبی هستند ولی اینکه سانس بیشتری به فیلم کمدی اختصاص داده می‌شود، طبیعتا سینمای اجتماعی هویت خودش را از دست می‌دهد این یک مشکلی است که در نهایت به سینمای ایران صدمه وارد می‌کند، زیرا که ما باید تنوع ژانر داشته باشیم. قطعا یک جایی این کمدی را مردم ما پس می‌زنند مثلا در سال‌های ۸۵،۸۶ ژانر کمدی را پس زدند و دیگر مخاطب نداشت.

یک پخش کننده و تهیه‌کننده سینما با اشاره به اینکه توجه به فیلم‌های کمدی بیشتر از ژانرهای دیگر است، گفت: متاسفانه فیلم‌های اجتماعی حتی اگر خوب باشند چون ما بهای بیشتری به فیلم‌های طنز و کمدی می‌دهیم دیده نمی‌شوند؛ اساسا سینماداران ما هم همه دوست دارند فیلم کمدی اکران کنند بنابراین حتی اگر فیلم‌های اجتماعی خوبی هم داشته باشیم فرصت دیده شدن ندارند که بخواهند فروش داشته باشند.

سینماروزان: اکران 96 با پیشتازی دو کمدی «گشت2» و «خوب بد جلف» آغاز شد و به دنبال آن نیز در اکران دوم نوروز «نهنگ عنبر2» را داشتیم که پیشتاز گیشه هاست. به تازگی هم کمدی «اکسیدان» روی پرده رفته که به نظر می رسد در زمره آثار پرمخاطب قرار گیرد.

به گزارش سینماروزان اینکه چرا مخاطبان در ماههای اخیر بیش از هر ژانر دیگری به کمدی روی خوش نشان داده اند پرسشی است که حبیب اسماعیلی پخش کننده باسابقه در پاسخ به آن به «ایسنا» گفت: اکنون مردم شرایط اقتصادی خوبی ندارند، تلویزیون نیز برنامه‌های خوبی پخش نمی‌کند و اتفاقات ناگواری مثل بمب‌گذاری‌هایی که رخ می‌دهد، مردم را به سمت فیلمهای کمدی می‌کشاند؛ بنابراین وقتی مردم تصمیم می‌گیرند به عنوان تفریح به سینما بروند می‌خواهند لحظات شاد و خوبی داشته باشند.

وی ادامه: اخیرا فیلم کمدی «اکسیدان» با استقبال زیاد مردم مواجه شد و مطمئن هستیم که از فیلم‌های موفق خواهد بود، زیرا که مردم با اینگونه فیلمها ارتباط برقرار می‌کنند چون احساس شادی به آنها دست می‌دهد، به نظر من همین عامل باعث شده که هم مردم و هم فیلم‌سازان به سراغ فیلمهای طنز و کمدی بروند.

او تصریح کرد: استقبال از فیلم‌های کمدی ربطی به ماه رمضان ندارد مثلا در تعطیلات نوروز هم همینطور است و بیشترین فروش‌ها را فیلمهای کمدی به خود اختصاص داده‌اند.

مدیر موسسه پخش رسانه فیلمسازان با اشاره به کمیت مخاطبان سینما در سال جاری گفت: ما در مجموع هنوز به جایگاه مناسب از حضور مخاطب در سینماها نرسیده‌ایم زیرا که ما، در سالهایی برای یک فیلم تا 5 میلیون بیننده داشتیم ولی در سال گذشته، پرفروش‌ترین فیلم های ما 2 میلیون یا 2میلیون و نیم بیننده داشتند که این برای یک جمعیت 80 میلیونی بسیار کم است.

حبیب اسماعیلی داشتن تبلیغات و حمایت دولت را از سینما به عنوان یک عوامل موثر در جذب مخاطب دانست و بیان کرد: ما اطلاع رسانی‌مان ضعیف است و این برمی‌گردد به اینکه هزینه تبلیغات بسیار بالا است و تهیه‌کنندگان نمی‌توانند از پس آن بر بیایند و دولت هم متاسفانه کمک نمی‌کند، اگر دولت در این زمینه پیش قدم شود و بیشتر کمک کند شاید آگاهی مردم افزایش پیدا می کرد. البته تبلیغات تلویزیونی نیز زمانی موثر است که خود تلویزیون هم بیننده داشته باشد. ناگفته نماند که  با سختگیری‌هایی که هم برای ساخت و هم پخش تیزرها می‌کنند از جذابیت فیلم کم می‌کنند و علاوه بر این که مخاطبی را به دیدن فیلم تشویق نمی‌کند، بیننده را هم زده می‌کند.

این پخش کننده با اشاره به اینکه فیلم باید خودش پتانسل جذب مخاطب را داشته باشد، گفت: سینماداران ما به خاطر اینکه هزینه نگهداری و گرداندن سینما بسیار بالاست نمی‌توانند فیلم‌هایی را که مخاطب کمی دارند اکران کنند به همین خاطر ممکن است سینماداران ما پارتی بازی کنند. خیلی فیلم‌ها بوده است با وجود اینکه سالن‌های کمی به آن اختصاص داده بودند فروش بسیار خوب و بالایی را به دست آوردند، علاوه بر اینها چون بعضی فیلم‌ها سرمایه‌گذاران قوی داشتند، تبلیغات زیادی می‌کنند و  بعضی دیگر از این ویژگی محروم هستند بنابراین اگر فیلم‌ها پتانسیل جذب تماشاچی داشته باشد، جای خود را پیدا می‌کنند.

حبیب اسماعیلی در ارزیابی وضعیت فروش فیلم‌ها در ماه مبارک رمضان گفت:به نظر می‌رسد امسال میزان فروش و استقبال مردم از سینما در ماه مبارک رمضان، درصدی بیشتری از سال قبل بوده است؛ البته می‌توان یکی از دلایل آن را افزایش قیمت بلیت‌ها دانست، ممکن است از نظر قیمتی فروش فیلم‌ها بالاتر از سال قبل باشد ولی از نظر تعداد مخاطب ریزش داشته‌ایم.

او با بیان اینکه “با این اصطلاح فصل مرده اکران موافق نیستم”، تصریح کرد: خودمان هستیم که این فصل‌ها را به فصل‌های مرده تبدیل می‌کنیم، مثلا اینکه می‌گفتیم اکران عید خوب است یا نیست و اینکه به تعطیلات خرداد می‌خورد و تعطیلی داریم و ….. اکران ماه رمضان هم همینطور بود. پیش‌تر پیش بینی می‌کردند که مردم روزه هستند و به سینما نمی‌آیند و به همین دلیل سالیان سال بود که در ماه رمضان سینماهایمان رونقی نداشت ولی به همت بعضی دوستان و دست اندرکاران با ساخت و تولید فیلمهای خوب ما شاهد آن بودیم که سینما رونق پیدا کرد.

اسماعیلی رونق گرفتن فروش فیلم‌ها در ماه مبارک رمضان را به کاهش بهای بلیت سینماها در ساعات خاص یا روزهای مشخصی و یا اجرای طرح «اذان تا اذان» یا «افطار تا سحر» هم مربوط دانست.

این پخش‌کننده با بیان اینکه “استقبال از سینما بستگی به فیلم خوب دارد” ادامه داد: یعنی اگر فیلم خوبی نداشته باشیم تماشاگر به سینما نمی‌رود، ولی خب ما شاهد هستید که مثلا «نهنگ عنبر» فروش بسیار خوبی داشته و توانسته مخاطبان خود را به سینما ها جذب کند.

سینماژورنال: در هیاهوی ماجرای پخش تیزرهای آثار سینمایی از یک شبکه ماهواره ای خاص اغلب این تهیه کنندگان هستند که درباره چرایی این امر طرف پرسش قرار می گیرند.

به گزارش سینماژورنال در یک مورد قابل تأمل اما رسانه اصولگرای “نسیم” با اشاره به سه ضلع “تهیه کننده-سینمادار-پخش کننده” که فروش یک فیلم میان آنها تقسیم می‌شود به طرح این پرسش پرداخته که چه کسی هزینه پخش تیزر از ماهواره را می‌دهد.

متن کامل گزارش “نسیم” را بخوانید:

همه جور تیزری روی آنتن رفته

داستان پخش تیزرهای سینمایی از شبکه های ماهواره ای فارسی زبان و بخصوص یک شبکه ماهواره ای که اخیرا برخی از بازیگران و کارگردانان درجه دوم داخلی با مهاجرت به ترکیه مشغول کار برای آن هستند همچنان ادامه دارد.

هرچند در ابتدا در تیزر آثاری که از این شبکه پخش می شد بر اکران محدود این آثار از کشورهای اروپایی و آمریکایی تاکید می شد و این طور القا می شد که تیزر این آثار به دلیل پخش خارجی شان از این شبکه روی آنتن رفته اما از جایی به بعد تیزر همه جور فیلم چه با اکران خارجی چه بدون آن و حتی تیزر برخی تئاترها از این شبکه روی آنتن رفت.

کلیدواژه مشترک تهیه کنندگان

پخش گسترده این تیزرها اگرچه به عنوان یکی از اله مانهای جدی جلب مخاطب مورد توجه قرار گرفت ولی سبب ساز آن شد که دادسرای فرهنگ و رسانه در چند نوبت تهیه کنندگانی که تیزرهای آثارشان از این شبکه پخش می شد را احضار کرده و بکوشد در فضایی صمیمانه برای حل مشکل پخش تیزر چاره ای بیندیشد.

با این حال نه تنها مشکل پخش تیزر از این شبکه حل نشد که دامنه آن چنان گسترده شد که آثار پاره ای تهیه کنندگان و کارگردانان ارزشی را هم دربرگرفت.

کلیدواژه مشترک تهیه کنندگانی که تیزر آثارشان از این شبکه پخش شده آن است که در جریان این ماجرا نیستند و شبکه مذکور بی اطلاع آنها مبادرت به پخش تیزر نموده است.

چه کسی هزینه پخش تیزر را می دهد؟

با این حال اگر از آن سو به مرور برنامه های تبلیغاتی این شبکه بپردازیم هرچند در ابتدا ادعا می شد این شبکه به صورت رایگان به پخش تیزر آثار فرهنگی می پردازد اما از جایی به بعد حتی برای پخش تیزر آثار فرهنگی هم برای علاقمندان به پخش تعرفه ای ارسال می شد شامل مبالغی که باید برای این امر بپردازند به عبارت بهتر این شبکه ادعا می کند تا هزینه پخش تیزر را نگیرد تیزر را روی آنتن نمی فرستد.

پس ماجرا چیست؟ تهیه کنندگان که می گویند روحشان هم از این ماجرا خبر ندارد پس چه کسی هزینه پخش تیزر را داده؟

دو ضلع دیگر هم در این ماجرا وجود دارند

در اکران یک فیلم به غیر از ضلع تهیه کننده، دو ضلع پخش کننده و سینمادار هم دخیل هستند که عایدی فروش فیلم میان این سه ضلع تقسیم می شود. حدود نیمی از فروش به سینمادار می رسد، حدود 40 درصد به تهیه کننده می رسد و در حدود 10 درصد هم به پخش کننده. البته پخش کننده هزینه تبلیغات اعم از تبلیغات محیطی یا رسانه ای را از تهیه کننده می گیرد.

با این حساب در فروش یک فیلم به ترتیب سینمادار، تهیه کننده و پخش کننده شراکت دارند و فروش بالا یا پایین فیلم هر سه ضلع را متاثر می کند. بر این اساس همان قدر که در قبال پخش تیزر تبلیغاتی فیلم از یک شبکه ماهواره ای، تهیه کننده باید پاسخگو باشد دو ضلع دیگر هم می توانند طرف سوال قرار گیرند بخصوص که تهیه کنندگان مرتب بر این امر تاکید داشته اند پخش تیزر بدون اطلاع آنها بوده است.

وظیفه سازمان سینمایی چیست؟

حالا اگر فرض کنیم که پاسخ پخش کننده و سینمادار هم این باشد که از این ماجرا اطلاع ندارند آن گاه باید همان پیگیری حقوقی از کانال بین الملل را درپیش گرفت تا یک بار برای همیشه ماجرای پخش تیزر از یک شبکه معاند حل شود.

 یقینا تهیه کنندگان، سینماداران و پخش کنندگانی که از این ماجرا اطلاع ندارند هم از این پیگیری حقوقی در سطح بین الملل استقبال خواهند کرد.

وظیفه سازمان سینمایی آن است که با استفاده از مشاوران حقوقی بین الملل به طور جدی این مساله را پی گیرد و شرایط آشکار شدن قضیه را مشخص کند.