سینماروزان: کیومرث پوراحمد که در سالهای اخیر از روزگار اوجش فاصله گرفته و فیلمهایی ساخته مثل «پنجاه قدم آخر» و «کفهشایم کو؟» که اقبالی در مخاطبان برنینگیخته علیرغم حمایتهایی که در برهه های مختلف از ارگانهای مختلف داشته ولی اغلب حضورش در محافل عمومی را مجالی میکند برای انتقاد از این ارگانها.

به گزارش سینماروزان کیومرث پوراحمد در تازه ترین انتقاداتش که در جشن منتقدان خانه سینما مطرح شد از این گلایه کرد که چند سال پیش در بنیاد فارابی به تهیه کننده فیلم او گفته ‌اند برای تامین بخشی از هزینه ساخت فیلمش باید سرمایه گذار داشته باشد!!

در پی این اظهارات علیرضا تابش مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی خطاب به این کارگردان گفت: آقای پوراحمد زادروزتان دو روز پیش بود که به شما و همسرتان تبریک می گویم، ما متولدین دهه ۵۰ با فیلم‌ها و آثار شما در دوران نوجوانی مان خاطرات زیادی داریم، شما حق بزرگی به گردن همه‌ بچه ها دارید. آقای پوراحمد شما جزو سرمایه‌های نمادین سینمای ایران هستید و اگر من (بطور مثال) تهیه کننده فیلم شما بودم حتما از سرمایه معنوی شما برای تامین بخشی از سرمایه فیلم تان به درستی استفاده می‌کردم؛ البته بنیاد سینمایی فارابی هم مثل سابق تمام همت خود را می گمارد که برای تولید فیلم جدید شما، در کنار شما باشد.

این همه واکنشها به اظهارات پوراحمد نبوده است. پوراحمد در جشن منتقدان بی نام بردن از شخصی خاص گفته بود: طرف سی سالش است اما دفترش به اندازه زندگی من است!

این اظهارات، گزارش رسانه مستقل «امپایرمدیا» را به دنبال داشته که از پوراحمد خواسته از مختصات زندگی خودش هم بگوید و از حمایتهای مختلفی که از فارابی و حوزه تا رسانه های تصویری و تلویزیون نثارش شده. این رسانه نوشت: کیومرث پوراحمد به تازگی از فردی نام برده که سی سالش است اما دفترش به اندازه کل زندگی وی است!! آیا کسی میداند طول و عرض و ارتفاع زندگی پوراحمد چقدر است؟؟ پوراحمد همان کارگردانیست که در عین ژست اصلاح طلبی با حمایت میلیاردی نهادی منسوب به اصولگرایان یعنی انجمن دفاع مقدس “پنجاه قدم آخر” را ساخت و فیلمش در گیشه 50 میلیون هم نفروخت و باز رسانه های تصویری 170 میلیون بابت رایت همین فیلم پرداخت کرد!!!

این رسانه ادامه داد: پوراحمد همان کارگردانیست که تسهیلات نیم میلیاردی فارابی را برای ساخت “کفشهایم کو” داشت و فیلمش در بهترین موعد اکران که نوروز باشد از آخر اول شد و در قعر جدول فروش قرار گرفت!! اصلا مهمترین محصول پوراحمد “قصه های مجید” با بودجه کجا تولید شد؟ با بودجه همین رسانه ملی؟ مگر ایشان با بودجه رسانه ملی “اتوبوس شب” را نساخت؟؟ بودجه تولید “خواهران غریب” را هم که حوزه هنری داد!! جز این است؟؟ تنها تجربه محسوس پوراحمد در بخش خصوصی بازسازی “سلطان قلبها” با نام “گل یخ” بود که آن هم با سر در گیشه شکست خورد. این است بخش عمده زندگی حرفه ای پوراحمد!! کارگردانی که در دهه های مختلف بهره مند از حمایتهای دولتی بوده و باز به جای حرف زدن از عایدیهایش برای دیگران طعنه میفرستد. یکی بگوید چرا؟

سینماروزان: رضا کیانیان از جمله بازیگران تئاتری بود که وقتی برای اولین بار و با اعتماد حمید سمندریان در درام سینمایی “تمام وسوسه های زمین” ایفای نقش کرد نوید یک بازیگر آینده دار را داد و البته به تدریج توانست جایگاه معتبری در سینما کسب کند.

به گزارش سینماروزان با این حال حواشی بیش از حدی که این هنرمند در سالهای اخیر درگیر آنها شده است از حضور به عنوان مدیر کاخ در بین الملل فجر گرفته تا اجرای حراج و اشتغال در کمپین هایی خیرخواهانه آن هم نه کمپین های صنفی برای کمک به همکاران بلکه کمپین های غیرمرتبط با سینما که بیشتر برای در کانون توجه بودن است، باعث شده او از حضور حرفه ای خود بازبماند و کارنامه حرفه ای او افولی چشمگیر داشته باشد.

به عنوان یک مصداق می توان به فروش کاملا ضعیف آخرین فیلم روی پرده کیانیان یعنی “سایه” اشاره کرد که بعد از نزدیک به دو ماه اکران هنوز 100 میلیون هم فروش نداشته است!!!این فروش پایین برای فیلمی که بازیگر آثاری مانند “سگ کشی” و “آژانس شیشه ای” را در رأس بازیگران دارد قطعا یک سراشیبی حرفه ای است.

این افول سبب ساز آن شده است که رضا استادی در “سینمامثبت” با ارائه یادداشتی نسبت به این روند غیرحرفه ای به کیانیان هشدار دهد.

متن کامل یادداشت سینمامثبت را بخوانید:

دوران درخشش رضا کیانیان تمام شده است؟

تکرار دوباره سریال تلویزیونی «مختارنامه» از شبکه آی فیلم باعث شد مخاطبان سینما و تلویزیون بار دیگر بازی زیبای رضا کیانیان در نقش عبدالله ابن زبیر را مشاهده کرده و با یکی از بهترین هنرنمایی‌های این بازیگر دوباره مواجه شوند. این اتفاق در شرایطی رخ می‌دهد که کیانیان در سال های اخیر کارنامه کم فروغی در بازیگری داشته است.

کیانیان با حضور در دو سریال «شلیک نهایی» و «آپارتمان» به صورت جدی به مخاطبان تلویزیون معرفی شد اما او برای سال‌هایی طولانی بازیگر نقش‌های مکمل بود و اتفاقاً این نقش‌ها به خوبی در خاطره مخاطبان باقی می‌ماند.

سریالهای “کیف انگلیسی” و “دوران سرکشی” و فیلمهای “کیمیا”، “آژانس شیشه‌ای”، “سگ کشی” و “یک حبه قند” برخی از بازی‌های خوب این هنرمند سینمای ایران است اما کیانیان از دوره‌ای به بعد پُرکار شده و ظاهراً بدون در نظر گرفتن هیچ استاندارد و چهارچوبی انواع و اقسام نقش‌هایی که به وی پیشنهاد می‌شود را می‌پذیرد.

حضور در فیلمهای کم مخاطب

این بازیگر در طول یک سال گذشته چندین فیلم مختلف و متفاوت بر روی پرده سینماها داشته که با وجود بازی قابل قبول در برخی از آن‌ها، هیچ یک از این آثار موفق به فروش خوبی نشده است.

“سایه” ساخته مسعود نوابی، “کفش‌هایم کو؟” ساخته کیومرث پوراحمد و “خبر خاصی نیست” ساخته مصطفی شایسته برخی از فیلم‌های کم فروغ این بازیگر هستند که در کنار “قشنگ و فرنگ” ساخته وحید موسائیان و “پنج تا پنج” ساخته تارا اوتادی این فهرست را تکمیل می‌کنند. تنها فیلمی که با حضور این بازیگر فروش داشته “بارکد” ساخته مصطفی کیایی است که در این فیلم کیانیان نقش کوتاهی داشته و بازیگری محوری نبوده است.

کم شدن پیشنهادات کیانیان

این کارنامه کم فروغ باعث خواهد شد تا کارگردان‌ها و تهیه کنندگان در سپردن نقش‌های اصلی و بلند به کیانیان تأمل کرده و باز هم برای نقش‌های کوتاه و چند سکانسی به سراغ این بازیگر بروند.

البته کیانیان بازیگر و هنرمند توانایی است و بهتر است با دقت در انتخاب نقش‌ها و گذاشتن زمان کافی برای شخصیت پردازی و اصطلاحاً «در آوردن نقش» بیشتر مراقب کارنامه هنری‌اش باشد تا خدای ناکرده در آینده نزدیک و در اثر تعدد فیلم‌های ضعیف و شکست خورده، از پرده سینما حذف نشود و به بازیگر سریال‌های تلویزیونی تبدیل نگردد.

کیومرث پوراحمد از جمله کارگردانانی بود که علیرغم افول کیانیان به او اعتماد کرد و نقش اصلی “کفشهایم کو؟” را به وی سپرد ولی حاصل کار چندان دلچسب نبود

سينماژورنال: آخرين ساخته سينمايي کيومرث پوراحمد با عنوان “کفشهايم کو؟” همچنان به اکران خود به صورت محدود ادامه مي دهد.

به گزارش سينماژورنال اين فيلم که داستان پيرمردي آلزايمري با بازي رضا کيانيان را روايت مي کند که درگيريهاي قبلي زندگي خانوادگيش در گذشته آسيبهاي فراواني را وارد مي کند با واکنش يک عصب‌شناس و عصب‌پژوه به نام عبدالرحمن نجل‌رحيم مواجه شده است.

اين عصب شناس با نگارش يادداشتي در “شرق” ضمن تقدير از بازي کيانيان در نقش يک آلزايمري آن را کلاس درسي براي دانشجويان نورولوژي دانسته است.

سينماژورنال متن کامل يادداشت اين عصب شناس را ارائه مي دهد:

آلزايمر نيز معلول ازهم‌پاشيدگي خانواده است

براي من که هنر سينما ابداع شده است تا گستره کار مغز ما را به نمايش بگذارد، فيلم «کفش‌هايم کو؟» با مرکزيت بيماري آلزايمر (نوعي زوال عقل)، طبيعتا بايد زمينه مناسبي براي بحث و بررسي باشد. بيماري آلزايمر، نتيجه تخريب و ازهم‌پاشيدگي تدريجي ساختاري مغز است که موجب فروپاشي ذهن، زوال حافظه و شناخت مي‌شود.

در سناريوي فيلم «کفش‌هايم کو؟»، شاهد ازهم‌پاشيدن مغز و ذهن کاراکتر اصلي فيلم، به علت بيماري آلزايمر (اما متعاقب ازهم‌پاشيدن زندگي خانوادگي‌اش) هستيم، بنابراين بدون تأکيد آشکار، روايت فيلم اين‌طور القا مي‌کند که گويي آلزايمر نيز معلول ازهم‌پاشيدگي خانواده است و به نحوي تأکيد دراماتيک فيلم روي بحران موازي ديگر قرار مي‌گيرد که با هم رابطه علت‌ومعلولي بارزي ندارند. گرچه تنهايي و عوارض عاطفي و افسردگي ناشي از آن مي‌تواند در سرعت‌بخشيدن به ظهور اين بيماري تأثير داشته باشد يا اضطراب ناشي از امکان بروز آن را تشديد کند، اما نمي‌تواند عامل اصلي بروز آن باشد. بنابراين روايت دراماتيک يا تراژيک فيلم از درون فاجعه اصلي يعني در مغز، نمي‌گذرد و آشوب درون‌مغزي به آشوب درون‌خانوادگي نسبت داده مي‌شود و بحران اصلي، مسئله‌اي فرعي و در حاشيه جلوه مي‌کند.

حمله اضطرابي زاييده از ترس ابتلا به بيماري آلزايمر

مزيت قابل‌تقدير فيلم «کفش‌هايم کو؟» اين است که شايد براي اولين‌بار در فيلمي به‌طور جدي و دقيق نظريات مشورتي نورولوژيستي کارآشنا براي پرداختن به زيروبم رفتاري فرد دچار آلزايمر در نظر گرفته مي‌شود. اين همکاري ميمون از مقاله بهار سال 94 «کيومرث پوراحمد» در مجله فيلم که آن را تقديم به دکتر «مريم نوروزيان» کرده‌اند، مشخص و معلوم است.

ولي آنچه در آن مقاله و در فيلم «پوراحمد» بيشتر جلب‌نظر مي‌کند و امروزه ما در قشري از طبقه متوسط به بالا در ايران شاهد هستيم، حمله اضطرابي زاييده از ترس ابتلا به بيماري آلزايمر و علائم نبود تمرکز و ازهم‌پاشيدن حافظه‌اي ناشي از تشويش و اضطراب است که شايد در ابتدا علائم طبيعي بروز بيماري را تحت‌الشعاع خود قرار دهد و حتي ممکن است که تشخيص را با تأخير بيشتري روبه‌رو کند يا مدتي سرگرداني تشخيصي ايجاد کند. اين جو نامساعد رسانه‌زده اضطرابي که در ابتداي فيلم بر شخصيت محوري آن و در نوشته قبلي و کار فعلي «پوراحمد» آشکار است، کمکي به شناخت بيماري در ميان اکثر اقشار جامعه در سطح فرهنگي مختلف و خرده‌فرهنگ‌ها در جامعه نمي‌کند که اغلب دغدغه‌اي چندان در مورد حافظه افراد مسن خود ندارند. از طرف ديگر افراد مسن اقشار وسيعي نيز اين پريشاني زودرس را از خود نشان نمي‌دهند. نشان‌دادن اين اضطراب وسواسي، ماهيت آهستگي و تدريجي و پنهاني‌بودن بيماري، که نياز به ظرافت و دقت در نگاه دارد از تماشاچي فيلم که بايد به آرامي به عمق فاجعه راهنمايي شود و در آن تجربه شريک شود تا به ادراک همه‌جانبه‌تري برسد، گرفته مي‌شود و سوءتفاهماتي در مورد ماهيت بيماري ايجاد مي‌کند.

کلاس درس کيانيان براي تدريس نورولوژي

نکته مهم ديگر درباره فيلم به بازيگري مربوط مي‌شود. مسلما فشار بازيگري در اين فيلم بر دوش کسي است که نقش آدم مبتلا به آلزايمر را بازي مي‌کند. بازي «رضا کيانيان» مثل معلمي سر کلاس است که مي‌خواهد اداي آلزايمري‌ها را دربياورد تا دانشجويانش آن را بهتر ياد بگيرند.

بنابراين بازي «کيانيان» براي کلاس تدريس نورولوژي به دانشجوياني که تابه‌حال بيمار آلزايمري نديده‌اند، عالي است تا درباره برخي از نشانه‌هاي ملموس بيماري در رفتار آنها بيشتر توجه شود. گرچه هنوز به نظر مي‌رسد «کيانيان» در تقليد نيز در بعضي از سکانس‌هاي فيلم دچار لغزش مي‌شود، به‌ويژه در هنگام اجراي ترانه‌هاي محبوب قديمي بيش‌ازحد و به مدت طولاني‌تر از يک آلزايمري پيشرفته که دچار تکرارهاي تکلمي شده، طبيعي به نظر مي‌رسد.

کيانيان به مانند يک معلم ورزيده

ولي به‌جرئت مي‌توان گفت که در هيچ لحظه‌اي از فيلم نمي‌توان باور کرد که «کيانيان» آدمي است که به آلزايمر مبتلا شده است و مشکل نيست که تشخيص دهيم که او «کيانيان» است و در حال اجراي آگاهانه و دقيق نقش يک آلزايمري در فيلم، درعين‌حال که نمي‌شود باور کرد که او آلزايمر دارد. اما نبايد اين را ناديده گرفت که «کيانيان» مانند يک معلم بسيار ورزيده و توانا حتي مي‌داند کدام علامت رفتاري را بايد با اغراق بازي کند تا در ذهن دانشجويانش بماند. ولي در همين احوال پرواضح است که او آلزايمر ندارد و تنها نقش آلزايمري را به دقت تقليد مي‌کند. البته اين نوع بازي نيز ناشي از نحوه برخورد ابژکتيو، از بيرون و آگاهانه به بيماري است. اما به‌طورکلي، با توجه به ساختار فيلم مي‌شود تصور کرد که اگر سناريو به اين سو هدايت مي‌شد که درنهايت آقاي کارخانه‌دار سابق، تنهامانده در ايران با خانواده مهاجرت‌کرده به آمريکا، آلزايمر نداشته، بلکه افسردگي و اضطراب ناشي از ابتلا به آلزايمر، حافظه او را آشفته کرده و با بازگشت اعضاي خانواده، نگراني‌اش برطرف شده و او سلامت خود را بازمي‌يافت، فيلم و بازيگري آن قابل‌باورتر، پرنفوذتر، مؤثرتر و حتي آموزنده‌تر مي‌شد. درهرحال به تلاش دست‌اندرکاران فيلم و دقت نظر آنها بايد ارج گذاشت و به اميد کارهاي بهتر در اين زمينه ماند. سينماگران ما فراموش نکنند که طبق نظريات جديد در بسط ايده «نوروايماژ»، توسعه اين نوع همکاري با نورولوژي و مغزپژوهي امروز مي‌تواند عرصه‌اي نوين در سينماي هنري ما ايجاد کند.

سینماژورنال: بازیگران و عوامل “کفشهایم کو؟” تازه ترین عاشقانه کیومرث پوراحمد پنجشنبه نوزدهم فروردین به پردیس زندگی می روند.

به گزارش سینماژورنال عوامل “کفش هایم کو؟” ضمن دیدار و گفتگو با مخاطبان در سانس های 19 و 20:45 پنجشنبه همراه آنان فیلم را در پردیس زندگی تماشا می کنند.

در این دیدار کیومرث پوراحمد کارگردان “کفشهایم کو؟” حاضر خواهد بود.

“کفشهایم کو؟” که از حضور رضا کیانیان، رویا نونهالی، مجید مظفری، مینا وحید و بهاره کیان افشار شود می برد توسط شرکت رسانه فیلمسازان به مدیریت حبیب اسماعیلی پخش شده است.

سینماژورنال: مینا وحید و بهاره کیان افشار در پردیس سینمایی کوروش همراه با مردم به تماشای «کفش هایم کو؟» می نشینند.

به گزارش سینماژورنال چهارشنبه هجدهم فروردین ماه مینا وحید و بهاره کیان افشار بازیگران فیلم سینمایی «کفش هایم کو؟» ضمن دیدار با مردم در سانس های ۲۰:۲۰ و ۲۲:۱۰ همراه آنان فیلم را تماشا می کنند.

«کفشهایم کو؟» جدیدترین عاشقانه کیومرث پوراحمد در مقام کارگردان است که از اواخر اسفند به عنوان یکی از فیلمهای نوروز ۹۵ روی پرده رفته است.

گفتنی است مینا وحید بازیگر نقش اصلی زن این فیلم، پیش از این در فیلم سینمایی «دوران عاشقی» و مجموعه شبکه خانگی «شهرزاد» به ایفای نقش پرداخته بود.

“کفشهایم کو؟” که نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اصلی مرد از جشنواره سی و چهارم فجر گردیده توسط شرکت پخش فیلمسازان مولود به مدیریت حبیب اسماعیلی پخش شده است.

سینماژورنال: تازه ترین فیلم کیومرث پوراحمد  عاشقانه ایست با نام “کفشهایم کو؟”.

به گزارش سینماژورنال این فیلم علیرغم تعداد اندک سینماهایش اما رفته رفته فروش بیشتری را تجربه می کند.

مجید مظفری و بهاره کیان افشار بازیگران “کفشهایم کو؟” دوشنبه 16 فروردین ماه برای تماشای این فیلم به همراه مخاطبان به سینما آزادی می روند.

این دو بازیگر راس ساعت 21.30 در پردیس آزادی حاضر شده و علاوه بر گپ و گفت با مخاطبان، نظرات آنها درباره فیلم را هم خواهند شنید.

تهیه کنندگی “کفشهایم کو؟” را علی قائم مقامی برعهده داشته و شرکت رسانه فیلمسازان به مدیریت حبیب اسماعیلی پخش آن را برعهده دارد.

سینماژورنال: رضا کیانیان بازیگر توانای ایرانی که این روزها فیلم عاشقانه “کفشهایم کو؟” را روی پرده دارد امروز سه شنبه دهم فروردین ماه به مجموعه اریکه ایرانیان می رود.

به گزارش سینماژورنال کیانیان راس ساعت 17 سه شنبه در پردیس کیانیان حاضر خواهد بود. وی علاوه بر حضور در نمایش مردمی “کفشهایم کو؟” با مخاطبان این فیلم هم گپ و گفتی خواهد داشت.

“کفشهایم کو؟” ساخته کیومرث پوراحمد داستان عشق یک پدر و دختر را در شرایطی بیان می کند که بعد از سالها به هم می رسند.
جمله تبلیغاتی این فیلم “اسمتو یادم رفته ولی یادمه که خیلی دوست داشتم” به خوبی فضای داستانی فیلم را روایت می کند.

رویا نونهالی، مجید مظفری، مینا وحید و بهاره کیان افشار بازیگران این فیلم هستند.

پخش فیلم را رسانه فیلمسازان به مدیریت حبیب اسماعیلی برعهده دارد.

سینماژورنال: کیومرث پوراحمد کارگردانی که بعد از شکست مطلق “50 قدم آخر” امسال با فیلمی به نام “کفشهایم کو؟” به  جشنواره آمده بود و البته اثرش چنان که باید مورد توجه قرار نگرفت در تازه ترین گفتگویش که به بهانه این فیلم انجام شده ارزش تمام جوایز سینمایی به جز اسکار را زیر سوال برده است.

به گزارش سینماژورنال پوراحمد که با “شرق” گفتگو می کرده با اشاره به اینکه تنها جایزه ای که زندگی سینماگر را تغییر می دهد اسکار است گفته است: هیچ جایزه‌ای در جهان کوچک‌ترین اهمیت بنیانی ندارد، به جز اسکار. اسکار تنها جایزه‌ای است که کاندیدایش هم که می‌شوی زندگی‌ات از این رو به آن رو می‌شود.

وی ادامه داده است: خانم شهره آغداشلو ٣٠ سال آمریکا بود، چه کار می‌کرد؟ کار مهمی نکرد. کاندیدای اسکار شد برای «خانه‌ای از شن و مه»، امروز سرش را هم نمی‌تواند بخاراند! اصغر فرهادی اسکار گرفته، مسیر زندگی‌اش تغییر کرده. هر قصه‌ای را در هر جای جهان بخواهد بسازد، امروز برای او سرمایه هست. فقط اسکار این ویژگی را دارد.

بسیاری را می‌توان اسم برد که نخل طلای کن گرفتند و امروز دیگر هیچ اثری و خبری از آنها نیست

پوراحمد با زیر سوال بردن جوایزی مثل نخل طلای کن بیان داشته است: بسیاری را می‌توان اسم برد که نخل طلای کن گرفتند و رفتند و امروز دیگر هیچ اثری و خبری از آنها نیست یا شیر ونیز و خرس برلین گرفتند و باز همین وضعیت را دارند. پس این جایزه‌ها تأثیری ندارند مگر اینکه در مواردی که برنامه‌ریزی می‌شود از سوی دولتها که یک فیلم‌سازی را مطرح و جهانی کنند و آن فیلم‌ساز هم ظرفیتش را داشته باشد، برایش هزینه و برنامه‌ریزی می‌شود، آن وقت این جوایز تأثیر می‌گذارد.

طعنه دستیار سابق به استاد؟

به گزارش سینماژورنال از آنجا که تنها سینماگر ایرانی که نخل طلا گرفته عباس کیارستمی است که در جشنواره کن 1997 برای “طعم گیلاس” برنده نخل طلا شد آیا می توان سخنان پوراحمد را طعنه ای به عباس کیارستمی دانست؟

بد نیست بدانید کیومرث پوراحمد زمانی از جمله شیفتگان سینمای کیارستمی بود و البته که در آثاری چون “خانه دوست کجاست” به عنوان دستیار وی به کار مشغول شد. با این حال رابطه این دو نفر در سالهای بعد چنان که باید پایدار نماند و حالا نیز با بیانی صریح پوراحمد از بی ارزش بودن نخل طلای کن می گوید که تنها ایرانی برنده آن، کیارستمی است.

سینماژورنال: در حالی که کیومرث پوراحمد به تازگی پروانه ساخت “کفشهایم کو؟” با مضمون آسیبهای مهاجرت را گرفته است، رضا کیانیان و مجید مظفری بازیگران اصلی “سگ کشی” هم نقشهای اصلی فیلم را ایفا خواهند کرد.(اینجا را بخوانید)

به گزارش سینماژورنال بازیگر زن اصلی این کار هم باران کوثری است که هرچند هنوز حضور رسمی اش در پروژه اعلام نشده است اما توافقات حضورش در این درام فراهم شده است.

باران کوثری نقش اصلی زن است

مجید مظفری یکی از بازیگران اصلی کار در گفتگو با “تسنیم” با تأیید حضور باران کوثری گفته است: باران کوثری هم یکی دیگر از بازیگران این پروژه است که امیدوارم زودتر حالش خوب شود و به این پروژه سینمایی اضافه شوند.

هرچند پیش بینی ها حکایت از آن دارند که “کفشهایم کو؟” دنباله ای است بر “شب یلدا” که پیشتر با عنوان “برزخ حامد” فیلمنامه اش در خانه سینما ثبت شده بود اما مجید مظفری شباهتی میان این دو فیلم ندانسته است.

مجید مظفری می گوید “کفشهایم کو” شبیه “شب یلدا” نیست اما…

البته که این بازیگر سینما از داخلی بودن اغلب نماهای فیلم مانند “شب یلدا” خبر داده و بیان داشته است: “کفش‌هایم کو” اگر چه فیلم آپارتمانی است ولی هیچ شباهتی با “شب یلدا” ندارد.

اظهارات این بازیگر قدیمی سینما در حالی بیان می شود که شنیده های سینماژورنال حکایت از آن دارند که “کفشهایم کو؟” روایتی است از آینده زندگی “حامد احمدزاده” کاراکتر اصلی “شب یلدا” و البته معضلات همسر قبلی وی بعد از مهاجرت.

تهیه کنندگی “کفشهایم کو؟” را علی قائم مقامی برعهده دارد.

سینماژورنال: کیومرث پوراحمد نویسنده و کارگردان سینمای ایران دو سال بعد از تجربه ناموفق “پنجاه قدم آخر” به تازگی پروانه نمایش “کفشهایم کو؟” را گرفت.

به گزارش سینماژورنال شنیده ها حکایت از آن دارند که فیلمنامه جدید پوراحمد که پیشتر نامش “برزخ حامد” بود، امتدادیست بر درام تحسین شده “شب یلدا” که در ابتدای دهه هشتاد ساخته شده بود.

بازیگران اصلی “سگ کشی” در کنار پوراحمد

نکته اینجاست که مطابق با اطلاعات ارائه شده در “سینما” بازیگران اصلی این فیلم رضا کیانیان و مجید مظفری هستند و محمدرضا فروتن بازیگر اصلی “شب یلدا” در آن حضور ندارد.

رضا کیانیان و مجید مظفری پیش از این و حدودا یک دهه و نیم قبل در تریلر “سگ کشی” ساخته بهرام بیضایی ایفای کاراکترهای “جواد مقدم” و “ناصر معاصر” را برعهده داشتند.

مجید مظفری بعد از شش سال با این فیلم به سینما باز میگردد؛ او آخرین بار در فیلم در فیلم “وقتی همه خوابیم” کاریکاتوری از یکی از تهیه کنندگان سینمای ایران را آفریده بود.

همکاری با نویسنده “زیر پوست شهر”

پوراحمد فیلم نامه این کار را مشترکا با فرید مصطفوی همکار سالیان اخیر رخشان بنی اعتماد و نویسنده آثاری چون “خون بازی”، “گیلانه”، “زیر پوست شهر” و “تقاطع” نوشته است.

نوزدهمین اثر سینمایی پوراحمد این روزها در مرحله پیش تولید است و برای حضور در جشنواره فیلم فجر، به زودی جلوی دوربین می رود.