همراهی شورای صنفی نمایش با یک شرکت پخش خاص؟؟⇐ثبت قرارداد اکران «آینه بغل» در فاصله‌ای کوتاه از صدور پروانه نمایش برای نمایش قریب‌الوقوع در گروه استقلال؟؟!⇔پرسش اول: آیا این روند از حضور یکی از شرکای فیلمیران در شورای صنفی نمایش نشأت گرفته؟/پرسش دوم: واکنش سینماداران به این تبعیض چه خواهد بود؟/ آیا سینماداران منافع یک پخش خاص را به منفعت سینما ترجیح خواهند داد؟/ پرسش سوم: آیا معطل نگه‌داشتن چندهفته‌ای سرگروه استقلال و عدم معرفی فیلم برای آن ناشی از زمینه‌چینی برای اکران «آینه بغل» بود؟/پرسش چهارم: آیا حواس مدیران بالادستی به خطرات ناشی از این روند شبهه‌آلود هست؟
سینماروزان/مهدی فلاح‌صابر: سیاست درهای باز(!) شورای صنفی نمایش در نیمه دوم سال که کاملا در تقابل با سیاستهای محدودکننده اکران در نیمه اول سال است موجب شده همین حالا نزدیک به 20 فیلم به طور همزمان روی پرده باشند!
به گزارش سینماروزان البته که از میان این 20 فیلم بخش عمده سالنها فقط به نیمی از آثار میرسد و بقیه آثار باید بسنده کنند به سالنهای نصفه و نیمه و سانسهای گردشی که مطابق نظر سینماداران به آنها میرسد. تازه این وضعیت تهران است و در شهرستانها اوضاع بدتر هم هست چون محدودیت سالن باعث شده که همه سهم برخی فیلمها از اکران فقط روزی یک یا دو سانس باشد.
این حجم بالای روی پرده فرستادن فیلم که میتواند مصداقی بارز از فیلم‌سوزی باشد در هفته های اخیر با زیرپا گذاشتن قواعد قبلی مبنی بر محدودیت در روی پرده فرستادن آثار در گروه آزاد شدت یافته است. نه فقط همین حالا سه فیلم «مالاریا»، «خانه دختر» و «حقه باز دم دراز» در گروه آزاد روی پرده هستند بلکه از همین هفته فیلمهای «رقص پا» و «شنل» هم در گروه آزاد اکران خواهد شد تا فهرست فیلمهای گروه آزاد به 5 فیلم برسد!
از آن سو رایزنیهایی آغاز شده است برای یک بدعت بزرگ در شورای صنفی نمایش و آن هم ثبت قرارداد اکران «آینه بغل» در کوتاهترین فاصله از صدور پروانه نمایش برای اکران در گروه استقلال-متعلق به حوزه هنری- آن هم درست بعد از فیلم «ایتالیا ایتالیا» که این روزها مخاطب خوبی هم دارد.
اینکه فیلمی مانند «آینه بغل» که در فاصله ای کمتر از دوماه بعد از پایان فیلمبرداری -دقت کنید پایان فیلمبرداری و نه مثلا پایان صداگذاری- و در حالی که هنوز نه صداگذاری شده بود و نه موسیقی داشت، پروانه نمایش می‌گیرد و از آن سو بناست در فاصله ای کمتر از دو ماه از صدور پروانه نمایش، قراردادش در شورای صنفی نمایش ثبت شود مصداق بارز بی عدالتی نسبت به انبوهی از فیلمهای پشت خط اکران مانده نیست؟؟
نه فقط بخش عمده ای از محصولات قابل توجه جشنواره سی و پنجم فجر از «فراری» و «بدون تاریخ بدون امضاء» گرفته تا «کمدی انسانی»، «سدّ معبر»، «اسرافیل» و «شماره 17 سهیلا» همچنان پشت خط اکران مانده اند بلکه شلوغی بیش از حد اکران پاییزی مجال دیده شدن مناسب را برای همین فیلمهای روی پرده هم فراهم نکرده است.
در این شرایط شورای صنفی چه قرار است بکند؟ آیا قرار است با اقدامی که قطعا بدبینی سینماگران نسبت به چینش روند اکران را موجب خواهد شد زمینه تسهیل اکران «آینه بغل» متعلق به یک پخش کننده خاص را فراهم آورد؟؟
اگر این اتفاق بیفتد نه فقط گمانه‌های جدی شکل خواهد گرفت مبنی بر خالی نگه داشتن تعمدی سرگروه استقلال و عدم تعیین تکلیف آن در هفته‌های گذشته، بلکه پرسش جدی این خواهد بود که آیا این روند ناشی از حضور غلامرضا موسوی از شرکای موسسه فیلمیران در شورای صنفی نمایش است؟
اینکه دست اندرکاران تولید «آینه بغل» انتظار داشته باشند به واسطه سرمایه ای که خرج تولید کرده اند، در کوتاهترین زمان روی پرده بروند بلکه سرمایه شان بازگشت داده شود انتظار بحقی است؛ اما این انتظار تقریبا نیمی از سینماگران پشت خط اکران مانده است.
همه سینماگران که به بودجه های ارگانی متصل نیستند تا در تولید سود کرده باشند و اکران یا عدم اکران فیلمشان برایشان مهم نباشد پس باید تصمیمات شورای صنفی نمایش در جهتی اتحاذ شود که کمترین شک و شبهه پیش آید. چون با یک تصمیم اشتباه ممکن است اعتراضات دامنه‌داری که این طرف و آن طرف در باب مافیای اکران می شنویم به ناگاه به جریانی بدل شود که کلیت چینش شورا را دستخوش دگرگونی کند!
اکران پاییزی همین حالا هم آن قدر شلوغ و پرهیاهوست که اعتراض صاحبان برخی آثار سرگروه‌دار را موجب شده! امید که شورای صنفی نمایش با تصمیماتش در جهت کاهش تنش در سینما و جامعه سینمایی پیش برود و نه افزودن بر دامنه شبهات.