سینماروزان: محمد‌ کریم فضلی کارآفرین برتر ایران، بنیانگزار گروه صنعتی گلرنگ و مالک پردیس پرمخاطب کوروش درگذشت.

محمدکریم فضلی متولد هفتم اردیبهشت ۱۳۱۱ بود و از اوایل دهه چهل به صورت منسجم و با تولید مواد شوینده، ابتدا برند پاکشو را بنیان گذاشت و سپس پایه‌گزار برند گلرنگ شد.

دیری نگذشت که برند گلرنگ حیطه‌هایی مختلف از تولید و عرضه مواد بهداشتی- آرایشی تا فروشگاههای همواره تخفیف کوروش و پردیس سینمایی کوروش، گلرنگ‌الکتریک و البته موسسه نمایش خانگی گلرنگ‌رسانه و… را دربرگرفت.

سینماروزان درگذشت محمدکریم فضلی بنیانگزار گروه صنعتی گلرنگ‌ را به خانواده آن مرحوم و عموم همکاران و همراهان تسلیت عرض می‌کند.

سینماروزان: تعطیلی ادامه‌دار سینماها به‌دلیل شیوع کرونا، مدیران فرهنگی را بیش از قبل متوجه ظرفیت‌های شبکه خانگی کرده ولی چه فایده که این توجه بعد از بی‌توجهی کامل سالهای اخیر به فعالان شبکه خانگی روی داده است.

اخیرا عباس صالحی وزیر ارشاد از عرضه روزانه یک فیلم در شبکه خانگی برای سرگرم‌سازی مخاطبان گرفتار قرنطینه گفت و همین ادعا، واکنش یک فعال شبکه خانگی را موجب شده.

شهاب کاظمی مدیرعامل موسسه گلرنگ‌رسانه که در ماههای اخیر چندین عنوان فیلم را به شبکه خانگی ارائه داده با تعریض به ادعاهای وزیر اظهار داشت: هر روز شاهد پخش مکرر تازه‌ترین عناوین خانگی به‌صورت قاچاق از شبکه‌های قارچ‌گونه ماهواره‌ای و کانالهای معلوم‌الحال و منفعت‌طلب تلگرامی هستیم. صرف نظر از زیانهای مالی این‌چنینی، در شرایط بحرانی و رکود اقتصادی صنف ویدیورسانه، الان بحث صیانت از جان و سلامتِ پرسنل زحمتکش این صنف مهجور در مقابله با کرونا هم میان است.

شهاب کاظمی ادامه داد: واقعا جای تاسف دارد که در این شرایط سخت و به بهانه حفظ نشاط اجتماعی(؟!) پرسنل موسسات ویدئورسانه، شرکتهای پخش و دست اندرکاران عرضه باید در معرض خطر و بیماری قرار بگیرند تا مدیران پز “هر روز یک فیلم” را دهند؟؟

مدیرعامل گلرنگ‌رسانه تاکید کرد: چنانچه این شرایط پرخطر در روزهای آتی نیز ادامه پیدا کند، قطعا توزیع عناوین نمایش خانگی متوقف و به بعد از شرایط اضطراری موکول خواهد شد ولی پرسش آنجاست که آیا جناب وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی که خواستار فعالیت و توزیع روزمره شبکه نمایش خانگی است، از زیرساختها، موانع و زیانهای کرونایی که فعالان تولید و توزیع شبکه خانگی را تهدید می‌کند، آگاهی دارند؟! اگر هم که مقصودشان پخش آنلاین است که باید بدانند به‌واسطه کم‌کاری در صیانت، سود اصلی این پخش به جیب قاچاقچیان مجازی میرود.

کاظمی یادآور شد: مدیرانی که در بحران تعطیلی کرونایی سینما، تازه یادشان افتاده که میتوانند به شبکه خانگی تکیه کنند چرا در تمام این سالها و با وجود دریافت کلی بودجه به بهانه صیانت ، در ریشه‌کن کردن قاچاق مجازی محصولات خانگی که نفس موسسات خانگی را گرفته، ناکام ماندند؟؟؟ آیا اگر زودتر از اینها به داد موسسات خانگی می‌رسیدند حالا پزشان در تکیه به شبکه خانگی، منطقی‌تر نبود؟؟

سینماروزان: هشتمین قسمت سریال «احضار» از طریق گلرنگ‌‎رسانه به شبکه خانگی عرضه شد.

در قسمت هشتم «احضار» تغییر مسیری را شاهدیم در داستانی که از ابتدا بر سر ماورایی بودن اتفاقات و آدمهایش حرف و حدیث فراوان بود.

«احضار» اولین سریال ایرانی در گونه ترسناک است و به خاطر برخی نماهای بی پرده، تماشای آن برای افراد زیر پانزده سال و بیماران قلبی، ممنوع اعلام شده است.

سریال «احضار» از طریق گلرنگ‌رسانه به شبکه خانگی عرضه شده است و امکان تماشای آن از طریق سامانه فیلیمو هم برای مخاطبان فراهم است. مدیریت تبلیغات و اطلاع‌رسانی سریال، «مدیاژورنال» است.

الهه جعفری، شهریار ربانی، کیمیا ملایی، بنیامین پیروانی، حسین سیفی، ریحانه رضی، یاسمن همتی، نرگس امینی، نوش آفرین رحمانی، شیما مرزی، بهار خانی، محمد توکلی و با هنرمندی سلیمه رنگزن بازیگران این سریال هستند.

سینماروزان: هفتمین قسمت سریال «احضار» از طریق گلرنگ‌‎رسانه به شبکه خانگی عرضه شد.

در قسمت هفتم «احضار» که پیش درآمدیست بر پایان‌بندی، با گره‌گشایی درباره ماجراها و هویت افرادی روبروییم که در شش قسمت ابتدایی تصاویر و نقل قولهایی غریب درباره‌شان، ارائه شده بود.

«احضار» اولین سریال ایرانی در گونه ترسناک است و می‌کوشد با به کارگیری مولفه های هراس‌زای ذکرشده در اساطیر مردمان مشرق زمین، به روایت داستان بپردازد.

سریال «احضار» از طریق گلرنگ‌رسانه به شبکه خانگی عرضه شده است و امکان تماشای آن از طریق سامانه فیلیمو هم برای مخاطبان فراهم است. مدیریت تبلیغات و اطلاع‌رسانی سریال،  مدیاژورنال است.

الهه جعفری، شهریار ربانی، کیمیا ملایی، بنیامین پیروانی، حسین سیفی، ریحانه رضی، یاسمن همتی، نرگس امینی، نوش آفرین رحمانی، شیما مرزی، بهار خانی، محمد توکلی و با هنرمندی سلیمه رنگزن بازیگران این سریال هستند.

سینماروزان: ششمین قسمت سریال «احضار» از طریق گلرنگ‌‎رسانه به شبکه خانگی عرضه شد.

«احضار» اولین سریال ایرانی گونه دلهره آور، در گذر از بخشهای ابتدایی، در قسمت تازه خود بازگشتی مهیب به گذشته را روایت میکند.

در قسمت ششم «احضار» با ورود چندین شخصیت تازه به داستان، مرور اتفاقاتی را شاهدیم که سالها قبل در عمارت ماورایی مرکزی داستان رخ میدهد. از جمله این بازیها ، بازی خیانت باری است که در این عمارت شوم شکل میگیرد!!

سریال «احضار» از طریق گلرنگ‌رسانه به شبکه خانگی عرضه شده است و امکان تماشای آن از طریق سامانه فیلیمو هم برای مخاطبان فراهم است. مدیریت تبلیغات و اطلاع‌رسانی سریال، گروه مدیاژورنال است.

الهه جعفری، شهریار ربانی، کیمیا ملایی، بنیامین پیروانی، حسین سیفی، ریحانه رضی، یاسمن همتی، نرگس امینی، نوش آفرین رحمانی، شیما مرزی، بهار خانی، محمد توکلی و با هنرمندی سلیمه رنگزن بازیگران این سریال هستند.

سینماروزان: سومین قسمت سریال دلهره‌آور «احضار» از طریق گلرنگ‌‎رسانه به شبکه خانگی عرضه شد.

«احضار» را رامین عباسی‌‌زاده کارگردانی و تهیه کرده است که سابقه تهیه‌کنندگی چندین سریال ماندگار تلویزیونی را در کارنامه دارد. امیرشیبان خاقانی تدوین سریال را برعهده داشته و شهاب کاظمی مجری طرح «احضار» بوده است.

«احضار» اولین سریال ایرانی است که با تکیه بر عناصر ژانر وحشت، به داستانگویی برای مخاطب میپردازد.

الهه جعفری، شهریار ربانی، کیمیا ملایی، بنیامین پیروانی، حسین سیفی، ریحانه رضی، یاسمن همتی، نرگس امینی، نوش آفرین رحمانی، شیما مرزی، بهار خانی، محمد توکلی و با هنرمندی سلیمه رنگزن بازیگران این سریال هستند.

سریال «احضار» از طریق گلرنگ‌رسانه به شبکه خانگی عرضه شده است و امکان تماشای آن از طریق سامانه فیلیمو هم برای مخاطبان فراهم است. مدیریت تبلیغات و اطلاع‌رسانی سریال، مدیاژورنال است.

در قسمت سوم «احضار» این کندوکاو در گذشته شخصیت زن مرموز سریال است که عامل تعلیق میشود و حین همین کندوکاو، سروکله موجودات سُم‌دار به داستان باز میشود.

سینماروزان: دومین قسمت سریال دلهره‌آور «احضار» از طریق گلرنگ‎رسانه به شبکه خانگی عرضه شد.

«احضار» را رامین عباسی‌زاده کارگردانی و تولید کرده است که سابقه تهیه‌کنندگی سریالهایی در گونه‌های مختلف را دارد.

«احضار» اولین سریال ترسناک ایرانی است که می‌کوشد با داستانگویی معماگونه در ساختار بصری استاندارد مخاطبان را همراه کند.

الهه جعفری، شهریار ربانی، کیمیا ملایی، بنیامین پیروانی، حسین سیفی، ریحانه رضی، یاسمن همتی، نرگس امینی، نوش آفرین رحمانی، شیما مرزی، بهار خانی، محمد توکلی و با هنرمندی سلیمه رنگزن بازیگران این سریال هستند. امیرشیبان خاقانی تدوین سریال را برعهده داشته و شهاب کاظمی مجری طرح «احضار» بوده است.

سریال «احضار» از طریق گلرنگ‌رسانه به شبکه خانگی عرضه شده است و امکان تماشای آن از طریق سامانه فیلیمو هم برای مخاطبان ایرانی فراهم است. عرضه قسمت دوم «احضار» همزمان شده است با دعوت سازندگان از مخاطبان برای «نقد بیرحمانه» سریال! این دعوت، موجبات طرح حجمی فراوان از نقد و نظر حول این سریال را فراهم کرده است.

سریال «احضار» از طریق گلرنگ‌رسانه به شبکه خانگی عرضه شده است و امکان تماشای آن از طریق سامانه فیلیمو هم برای مخاطبان ایرانی در سراسر جهان فراهم است. مجری تبلیغات و اطلاع‌رسانی سریال، گروه مدیاژورنال است.

در قسمت دوم «احضار» این رفتارهای عجیب و خرق عادت کودکی با گذشته نامعلوم است که گره اصلی درام را شکل می‌دهد…

سینماروزان: اولین قسمت سریال دلهره‌آور «احضار» از طریق گلرنگ‎رسانه به شبکه خانگی عرضه شد.

«احضار» را رامین عباسی‌زاده کارگردانی و تولید کرده است که سابقه تهیه‌کنندگی سریالهایی در گونه ماورایی نظیر «او یک فرشته بود» و «سقوط یک فرشته» را در کارنامه دارد.

«احضار» اولین سریال ترسناک ایرانی است که منطبق با آموزه‌های همذات‌پندارانه شرقی از مواجهه با ارواح و اجنه می‌گوید.

الهه جعفری، شهریار ربانی، کیمیا ملایی، بنیامین پیروانی، حسین سیفی، ریحانه رضی، یاسمن همتی، نرگس امینی، نوش آفرین رحمانی، شیما مرزی، بهار خانی، محمد توکلی و با هنرمندی سلیمه رنگزن بازیگران این سریال هستند. شهاب کاظمی مجری طرح «احضار» بوده است و طراحی پوستر قسمت نخست این سریال را گروهی متشکل از سعید خانی محمودی، علی عباسی زاده و هیربد ثنایی برعهده داشته‌اند.

سریال «احضار» از طریق گلرنگ‌رسانه به شبکه خانگی عرضه شده است و امکان تماشای آن از طریق سامانه فیلیمو هم برای مخاطبان ایرانی فراهم است.

در خلاصه داستان قسمت اول «احضار» آمده است: «گیسو» هفت سال پیش مرده و همسرش «امیر» بعد از مدتها حرف و حدیث با «پروا» ازدواج کرده و می‌کوشد خود را با شرایط جدید همراه کند ولی ردّپایی پررنگ از «گیسو» همچنان در زندگی او وجود دارد؛ ردّپایی که آرامش او را در خواب و بیداری از بین برده…

فهرست کامل عوامل تولید «احضار» به شرح زیر است:

تهیه کننده و کارگردان: رامین عباسی‌زاده، طراح فیلمنامه: رامین عباسی‌زاده، نویسنده: محسن سرتیپی، مجری طرح: شهاب کاظمی، مدیر تصویربرداری: مرتضی غفوری، مدیر صدابرداری: مسعود شاهوردی، طراح گریم: رامین مجردی، موسیقی: آریا عظیمی‌نژاد، تدوین: امیرشیبان خاقانی، طراح صحنه: رامین عباسی‌زاده، طراح صدا و صداگذار: مهرداد جلوخانی، گریم اسپشیال: محسن ملکی-میثم قره‌گزلو، طراح لباس: سمیرا کشور نژاد، مدیر برنامه ریزی: علی عباسی‌زاده، دستیار اول کارگردان: المیرا شرافتیان، صدابردار: مسعود شاهوری-علی شندآبادی، مدیران تولید: حسین صیفی-بهروز کریمی، تصویربرداران: مهدی عباسی‌زاده-امین عزیزی، طراح تیتراژ: رضا اخلاق‌نجات، عکاسان: فوژان پارسا-امیر اماملی، طراحان و گرافیست: سعید خانی محمودی-هیربد ثنایی-علی عباسی‌زاده، مدیران تدارکات: حمید صفدری-مهدی تجریشی، سرمایه‌گذاران: موسسه حنان فیلم-موسسه گلرنگ رسانه، مدیریت و مشاور تبلیغات: دکتر امیر ستوده، مجری تبلیغات و اطلاع‌رسانی: گروه مدیاژورنال.

احضار

سینماروزان: بالاخره و بعد از مدتها، پروانه نمایش قسمتهای ابتدایی سریال «احضار» صادر شد و این سریال در مسیر عرضه قرار گرفت.

در آستانه عرضه اولین قسمت این سریال، تیزر رسمی این سریال با مرور بخشهایی تکان‌دهنده از سریال رونمایی شد.(اینجا ببینید)

«احضار» نخستین سریال ترسناک(هارور) ایرانی است که بناست به زودی در شبکه خانگی عرضه شود.

«احضار» را رامین عباسی‌زاده کارگردانی و تولید کرده است که سابقه سالها تهیه‌کنندگی سریالهایی در گونه های مختلف از «سقوط یک فرشته» تا «پریدخت» را در کارنامه دارد.

«احضار» اولین سریال ایرانی است که به خاطر ماهیت ژانری، بخش عمده بازیگرانش از طریق فراخوان استعدادیابی انتخاب شده‌اند؛  الهه جعفری، شهریار ربانی، کیمیا ملایی، بنیامین پیروانی، حسین سیفی، ریحانه رخی، یاسمن همتی، نرگس امینی، نوش آفرین رحیمی، شیما مرزی، بهار خانی، محمد توکلی و با هنرمندی سلیمه رنگزن بازیگران این سریال هستند.

مراحل تولید و بسته بندی «احضار» در حال انجام است و این سریال ظرف روزهای آینده از طریق گلرنگ‌رسانه در شبکه خانگی عرضه خواهد شد.

فهرست کامل عوامل تولید «احضار» به شرح زیر است:

تهیه کننده و کارگردان: رامین عباسی‌زاده، طراح فیلمنامه: رامین عباسی‌زاده، نویسنده: محسن سرتیپی، مجری طرح: شهاب کاظمی، مدیر تصویربرداری: مرتضی غفوری، مدیر صدابرداری: مسعود شاهوردی، طراح گریم: رامین مجردی، موسیقی: آریا عظیمی‌نژاد، تدوین: امیرشیبان خاقانی، طراح صحنه: رامین عباسی‌زاده، طراح صدا و صداگذار: مهرداد جلوخانی، گریم اسپشیال: محسن ملکی-میثم قره‌گزلو، طراح لباس: سمیرا کشور نژاد، مدیر برنامه ریزی: علی عباسی‌زاده، دستیار اول کارگردان: المیرا شرافتیان، صدابردار: علی شندآبادی، مدیران تولید: حسین صیفی-بهروز کریمی، تصویربرداران: مهدی عباسی‌زاده-امین عزیزی، طراح تیتراژ: رضا اخلاق‌نجات، عکاسان: فوژان پارسا-امیر اماملی، طراحان و گرافیست: هیربد ثنایی-علی عباسی‌زاده، مدیران تدارکات: حمید صفدری-مهدی تجریشی، سرمایه‌گذاران: موسسه حنان فیلم-موسسه گلرنگ رسانه، مدیریت و مشاور تبلیغات: دکتر امیر ستوده، مجری تبلیغات و اطلاع‌رسانی: گروه مدیاژورنال.

سینماروزان: فیلمبرداری کمدی-خانوادگی «کلوب همسران» به تهیه کنندگی و کارگردانی مهدی صباغ‌زاده که در سکوت خبری آغاز شده بود ظرف روزهای آتی در جزیره کیش به اتمام می‌رسد.

 محمدرضا شریفی‌نیا، میترا حجار، شقایق فراهانی، محمدرضا هدایتی، علی انصاریان، بیژن بنفشه‌خواه، سمیرا حسن‌پور و رضا بنفشه‌خواه با هنرمندی گوهر خیراندیش بازیگران اصلی این کمدی-خانوادگی هستند که در مقابل دوربین سیروس عبدلی ایفای نقش کرده‌اند.

«کلوب همسران» داستان سه مرد متمول و اصطلاحا «زن ذلیل»(!) را روایت می‌کند که برای فرار از دست همسرانشان به همراه یک خواننده زیرزمینی پاپ به جزیره کیش متواری شده و نقشه ربوده شدن خود را می‌کشند؛ غافل از آن که ماجراهایی پر پیچ و خم درانتظارشان است…

«کلوب همسران» بیست و دومین فیلم کارنامه سینمایی مهدی صباغ‌زاده است و با سرمایه‌گزاری علی سرتیپی، اسماعیل رضائی و حمیدرضا جبینی(گلرنگ‌رسانه) تولید می‌گردد. همچنین کاوه صباغ‌زاده  مشاور کارگردان و شهاب کاظمی مجری طرح فیلم است.

تولیدکنندگان «کلوب همسران» به دنبال آن هستند که بهترین زمان را برای اکران آن انتخاب کنند.

فهرست کامل عوامل «کلوب همسران» عبارت است از:

تهیه کننده و کارگردان: مهدی صباغ‌زاده/دستیار اول کارگردان و برنامه ریز: علی جناب/مدیر فیلمبرداری: سیروس عبدلی/صدابردار: امین میرشکاری/مدیر تولید: مهدی چراغی/مجری طرح: شهاب کاظمی/مدیر اجرایی: حمیدرضا جبینی/طراح چهره پردازی:  محسن دارسنج/طراح صحنه و لباس: محمدرضا میرزامحمدی/دستیار دوم کارگردان: میلاد نعیمی، صدرا عبدلی/منشی صحنه: دنیا راد/دستیار اول فیلمبردار : سعید خراسانی/گروه فیلمبرداری: قاسم اکبر زاده، امیر محمد نصیری دهقان ، میلاد کریمی، امیرحسین بیابانی، میلاد جعفری، محمد کاظمی/فیلمبردار پشت صحنه: محمود جوانشیر/عکاس: سحاب زری باف/مدیر تدارکات: حامد آزادی/سرمایه‌گزاران: علی سرتیپی، اسماعیل رضایی، حمیدرضا جبینی(گلرنگ رسانه)/مدیرمالی: میترا مجد/تدوین: روزبه کلباسی/موسیقی: بهنام ابطحی/طراحی و ترکیب صدا: علیرضا علویان/دستیاران صدا: رضا صالحی، سالار جامی/دستیاران صحنه: حمید رضایی، تیمور کمری، رضا روستایی/دستیار لباس: ندا سلیمی/مجریان گریم: پرهام کاکویی، افسانه شریفی، بهاره امجدی/ دستیاران تدارکات:  امید چراغی، سعید آزادی، مسعود شاملو/تبلیغات و اطلاع‌رسانی: گروه مدیاژورنال

کلوب همسران

سینماروزان: این خاصیت اغلب رسانه های اصولگراست که نویسندگانش حتی اگر در خلوت خویش عاشقان پروپاقرص فیلمفارسی باشند و یک شب بدون جویدن یکی از فیلمفارسیها به رختخواب نروند اما آشکارا نه فقط مدام به فیلمفارسی فحش میدهند بلکه رویه ای تهاجمی با محصولات سرگرمی ساز سینمای ایران دارند.

«هزارپا» از جملات کمدیهای سرگرمی ساز ماههای اخیر سینمای ماست که علیرغم فروش بالا از همان ابتدای اکران با تهاجم این رسانه ها مواجه شد و جملگی بر آن تاختند اما حتی یکی از این رسانه ها هم نیامد بگوید چرا مخاطبان مشتاق تماشای فیلمی هستند که آنها به آن میتازند و محصولات متبوع جریان آنها که اتفاقا کلی هم هزینه شان میشود نمیتوانند حتی به اندازه نیمی از «هزارپا» مشتری داشته باشند.

این رویه رسانه های اصولگراست که حین نگارش، خط و ربط سیاسی را ارجح میدانند بر هر چیز اما اینکه رسانه اصلاح طلب «شرق» هم بعد از رکوردشکنی «هزارپا» در یادداشتی سراسر انتقاد به آن بتازد قابل تأمل است و اینکه در گذر از میانه دهه نود چقدر رسانه های چپ و راست همپوشانی دارند.

متن یادداشت «شرق» را بخوانید:

یک: دوستان منتقدم از «چیزی» که دیده‌ام و نمی‌دانم چیست، اما خوب می‌دانم که «فیلم» نیست، بسیار تعریف کرده بودند. به تماشایش که نشستم، هیچ ندیدم جز یک‌سری شوخی‌های جنسی مصور که به‌جای تابوشکنی – که اصلا هم رویکرد بدی نیست- بی‌اخلاقی و بی‌فرهنگی را ترویج می‌دهد. دروغی هم نیست که بگویم هیچ‌کس از شوخی‌هایش به خنده نیفتاد که تقریبا همه در حال قهقهه بودند؛ اما آیا صرفا «خنده» معیاری است برای ارزش‌گذاری یک اثر کمدی؟ آقای کارگردانش و نویسندگان نه‌تنها خلاقیتی در بیان حرف‌های تابوشکنانه به خرج نداده‌ بودند که از وضعیت اجتماعی و فرهنگی خاص ایران امروز تا می‌توانستند سوءاستفاده کردند و البته تمام تقصیرها گردن آنها نیست که وقتی دولتمردان و دولتمندان سفت‌وسخت بگیرند، روزی آثارش از یک جایی بیرون خواهد زد و کجا بهتر از حوزه فرهنگ امروز ما! چنین می‌شود که سرتاسر «هزارپا» را یک مشت جملات عریان و غیرنمایشی جنسی دربر گرفته و خنده‌ها نیز نشان از سرخوردگی‌های این تماشاچيان بی‌گناه دارد؛ تماشاچياني که استقبالش از سینما را در هیچ تحلیل جامعه‌شناختی‌ای نمی‌توان دریافت که پُرشدن سالن‌ها نه به‌خاطر «عطاران» و کلیشه سوپراستار و نه به علت شناخت قبلی از کارنامه کارگردانِ فجربُرده است. «مردم» صرفا می‌روند سینما تا دمی خودشان را و شرایط‌شان را فراموش کنند؛ اما – در مورد «هزارپا» و آثار نظیرش- نمی‌دانند با ورود به سالن تاریک، به کجا پرتاب می‌شوند و در مدت دو ساعت، اثر کاری می‌کند با آنها که فحش‌های رکیک رایج کوچه و خیابان نمی‌کند. «هزارپا» معلولِ معلولیت فرهنگ دهه 90 ایران است؛ فیلمی است مروج بی‌فرهنگی و رده‌بندی سنی‌اش (عدم نمایش برای افراد زیر 15 سال) نیز یک رویکرد تبلیغاتی است و مخاطبان اصلی‌اش هم همان «تین‌ایجر»ها هستند. برگردم به واژه – این روزها گره‌گشای- «مردم». کدام مردم؟ مگر در سطح پایتخت چند سالن و با چه ظرفیتی وجود دارد که روزانه از پس «مردم» برآید؟ چندبار شنیده‌اید «مردم» به دلیل «سولدآوت»های زودهنگام مانده باشند پشت درهای بسته سینما؟ «مردم» واژه‌ای است که تهیه‌کنندگان برای توجیه کیفیت فیلم سطح‌ پایینشان از آن استفاده می‌کنند وگرنه «هزارپا» هم مانند دیگر آثار سینمای ایران، مخاطبانی دارد – نسبت به جمعیت کشور- معدود. مسئله اما این است که اگر وضعیت اجتماعی مساعد بود، آیا باز هم تماشاگران به بی‌فرهنگی‌های جاری در اثر می‌خندیدند؟

یک‌ونیم: یک سؤال: چطور دیالوگ‌های فیلم – که همگی با قسمت خاصی از آناتومی انسان سروکار دارد- مجوز نمایش می‌گیرد، اما «دلم می‌خواد برقصم» توقیف می‌شود و در انتها به «دلم می‌خواد» تغییرنام می‌دهد؟ یعنی رقصیدن از فعل‌های رایج در «هزارپا» خطرناک‌تر است؟

دو: «هزارپا» از همان فرمول «فیلمفارسی» استفاده می‌کند؛ فرمولی نام‌آشنا که الگوهای بعد از انقلاب آن «نان، عشق و موتور1000» (از آقای کارگردان) و «کُما» – به‌عنوان اصیل‌ترین فیلمفارسی بعد از انقلاب- هستند. بگذارید پیش از نتیجه‌گیری درباره جایگاه فیلمفارسی «هزارپا» این نکته را یادآوری کنم که بخش مهمی از ساختمان فیلمفارسی را صحنه‌های غالبا رقص‌هاي بی‌ارتباط با داستان و صرفا برای دگرگون‌سازی احوال تماشاگر تشکیل می‌داد که پس از انقلاب و با حذف این صحنه‌ها از فیلمفارسی‌های جدید، سینما با «چیزی» ابتر، ناقص و معلول طرف بود و حالا دقت در «هزارپا» موجب این نتیجه‌گیری – و این سرخوردگی- می‌شود که سینمای بعد از انقلاب، پس از حدود 40 سال از ساخت «فیلمفارسی»های معلول، و پس از حدود 15 سال از ساخته‌شدن «نان، عشق…» و «کما» (آرش معیریان) همچنان طبق همان فرمول پیشین پیش می‌رود تا این جایی که برخی صحنه‌ها را می‌توان با فیلم‌ها مطابقت داد؛ مثلا کلیشه مرد فقیر و دختر پولدار و عشقی که سروکله‌اش در نیمه دوم فیلم پیدا می‌شود، پیش از این در «گنج قارون» رواج داشته و در دو اثر نام‌برده نیز، داستان اصلی را تشکیل می‌دهد.
یا مثلا صحنه رقص «عطاران» و «عزتی» که -بی‌ارتباط با پیرنگ داستانی- جایگزین حرکات موزون در فيلم‌هاي گذشته شده است، از همان فرمول پس از انقلابی رقص «گلزار» و «حیایی» در «کما» الگوبرداری می‌کند. به قول «سعید عقیقی»: «قانون بقای فیلمفارسی مثل قانون بقای ماده و انرژی است: از بین نمی‌رود و نابود نمی‌شود، فقط شکلش تغییر می‌کند». ضمن اینکه نبود صحنه‌های بی‌ربط مغازله و رقص‌های زائد -که لااقل هرچه بود، مروج بی‌اخلاقی نبود و صرفا یک عمل کاملا عادی اما نامربوط به داستان را به معرض نمایش می‌گذاشت- جای خود را به دیالوگ‌های مردانه ضدزن داده است؛ بنابراین این «فیلمفارسی»های معلول به‌مراتب از «خانم دلش موتور می‌خواد» خطرناک‌تر هستند و «هزارپا» نیز یکی مثل همین‌هاست.

دوونیم: سؤالی دیگر: آیا هرکسی می‌تواند فیلم‌نامه‌ای مثل «هزارپا» را به ارشاد ارائه دهد و مطمئن باشد که با پروانه ساخت مواجه می‌شود؟ اینکه وزارت ارشاد به این فیلم پروانه ساخت داده، اصلا بد نیست، و وظیفه آن وزارت، صدور پروانه‌ها است. اما اگر این رویکرد، شامل همه اهالی سینما  شود و اکران فیلم‌ها معلول مسائل پشت پرده نباشد. آیا همه می‌توانند چنین دیالوگی را که یکی به دیگری می‌گوید: «بزنم؟» و دیگری می‌گوید: «تو چرا همه‌ش می‌خوای بزنی؟ برو یه جای دیگه بزن!»، وارد متن‌شان کنند و آبی از آب هم تکان نخورد؟ قطعا چنین نیست. برای تابوشکنی هم باید در دسته آشناها قرار گرفت. حالا می‌شود یکی از مهم‌ترین علت‌های اضمحلال کمدی در سینمای ایران و تقلیلش به دیالوگ‌های عمدتا عریان جنسی را دریافت: وقتی تابوها را خود ساکنان وزارت ارشاد به وجود آورده‌اند و خود نیز کارگردان تابوشکن پرورش می‌دهند، وضعیت بهتر از این نمی‌شود.

سه: متن «هزارپا» دارای یک قصه ساده است که به دلیل ناتوانی در بسط‌دادن نویسندگان (!) چند موقعیت مختلف و با لحن‌هایی متفاوت وارد داستان شده. «رضا‌هزارپا» می‌خواهد دوباره از پای مصنوعی‌اش پول دربیاورد و این‌بار عملیات کلاه‌برداری پیچیده‌تر است و گیر یک خانم سخت‌گیر (با بازی بی‌رمقِ بازیگرش: سارا بهرامی) افتاده. این قصه‌ای است که می‌توانست موقعیت‌های جذابی تولید کند؛ اگر یک نویسنده کاربلد در میان بود و  موقعیت‌های فرعی حول روایت داستان اصلی ایجاد مزاحمت نمی‌کرد و اگر لحن غالب را مخدوش نمی‌کرد‌. مثلا قضیه کیف ربوده‌شده چه بود؟ چه داخل کیف بود که موجب این همه همهمه و هیاهو شد؟ نکند کیف «مک‌گافین» ِ آقای کارگردانش بوده؟ این وسط «مجاهدین» چه‌کاره بودند؟ چرا و به چه جرمی «منصور» (جواد عزتی) در انتها بازداشت شد؟ تمرکز کارگردان بر ماشین «دایی‌کامران» چه تأثیری در قصه اصلی داشت؟ درواقع تقریبا همه موقعیت‌های فرعی را می‌توان حذف کرد بی‌آنکه لطمه‌ای به داستانِ کوتاه اصلی وارد شود: قضیه خرید و فروش مشروبات الکلی، رابطه مادر «منصور» (شهره لرستانی) و «دایی‌کامران»، حسادت پسرعموی «الهام» (سپند امیرسلیمانی) نسبت به «رضا‌هزارپا»، عشق خانم «کمالی» (نعیمه نظام‌دوست) به «رضا» و… همگی قابل حذف هستند. مشکل اصلی متن مخدوش «هزارپا»، نبود یک پیرنگ است. اگر متن دارای یک پیرنگ درست بود، موقعیت‌های فرعی- و متناسب با پیرنگ اصلی- از خلال آن بیرون کشیده می‌شد؛ اما متن بیش از حد ناشیانه نوشته شده و حاصلش موقعیت‌های متضاد فراوان است که در یک مؤلفه با هم اشتراک دارند: رفتارها و حرف‌های جنسی سطح پایین و عصبیت من جایی به اوج رسید که دیدم آقای کارگردانش با «نعیمه نظام‌دوست» همان کاری را کرده که «رضا عطاران» با «سوسن پرور»؛ یعنی یک بازیگر را به سبب فیزیک یا چهره‌اش مورد تمسخر قرار می‌دهند و بازیگر هم چاره‌ای  جز تن‌دادن به این حقارت ندارد. 

سه‌ونیم: «هزارپا» فارغ از ارزش‌های سینمایی، اثری است که به‌وضوح نشان می‌دهد ساکنان وزارت ارشاد هیچ آیین‌نامه‌ای و  معیاری برای سانسور و توقیف فیلم‌ها ندارند؛ مگر حواشی پشت پرده و تفاوت‌های آشنا میان نزديكان و غيرنزديكان. هرچند پیش از نمایش این «چیز» هم با این معیارها آشنا بودیم، اما «هزارپا» دوباره -و این‌بار به‌صراحت- موضع ارشاد را عیان کرد، ضمن آنکه «هزارپا» مدام  بیماری فرهنگی و اجتماعی ایران امروز را یادآوری می‌کند؛ یک بیماری همه‌گیر که ناشی از سرخوردگی‌های این سال‌هاست و حالا در بستری از كاري سطح پايين، برون‌ریزی می‌کند و می‌خنداند. «هزارپا» معلول معلولیت فرهنگ ماست و همه‌چیز هست جز یک اثر سینمایی؛ یک فیلم. 

سینماروزان: درام سیاسی «خانه کاغذی» ساخته مهدی صباغ‌زاده از طریق موسسه «گلرنگ رسانه» به شبکه خانگی عرضه شد.

«خانه کاغذی» که از حضور پرویز پرستویی، ستاره اسکندری و تینا پاکروان در نقشهای اصلی سود می‌برد روایتی است از خیزش دوباره یک روزنامه‌نگار قدیمی برای مقابله با فساد.

علیرضا کمالی، مهدی پاکدل، حسین پاکدل، شقایق فراهانی و ثریا قاسمی، نقشهای مکمل «خانه کاغذی» را ایفا کرده‌اند.

در مرکزیت «خانه کاغذی» دختر و پدری قرار دارند که هیچ کدام به خاطر دیگری ازدواج نکرده‌اند. هم حرفه امروز دختر روزنامه‌نگاری است و هم حرفه دیروز پدر؛ همین وجه اشتراک است که عاملی می‌شود بر همراهی پدر با دختر در افشای یک فساد کلان اقتصادی.

نسخه کامل «خانه کاغذی» از طریق موسسه «گلرنگ رسانه» با پخش «دنیای هنر» به شبکه خانگی ارائه شده است.

خانه کاغذی

سینماروزان: ملودرام-عاشقانه «وقتی برگشتم…»ساخته وحید موساییان از طریق موسسه «گلرنگ رسانه» به شبکه خانگی عرضه شد.

«وقتی برگشتم…» از جمله ملودرامهای پربازیگر سالیان اخیر است که طیف متنوعی از بازیگران در آن ایفای نقش کرده‌اند؛ از پیشکسوتانی نظیر احترام برومند و منظر لشکری تا بازیگران میانسالی مثل رضا کیانیان، بیتا فرهی، حسین محب‌اهری و امید روحانی و جوانترهایی مانند افشین هاشمی، رعنا آزادی‌ور، لادن مستوفی و سروش صحت.

در مرکزیت «وقتی برگشتم…» یک خانواده ایرانی قرار دارد و این ملودرام داستانی از گذشته تا حال پیرامون عشق را روایت می‌کند؛ عشقی که هر یک از اعضای این خانواده ایرانی مواجهه شخصی خود را با آن دارد.

فضای مفرح «وقتی برگشتم…» و تلاشی که در آن برای تصویرسازی ویژگیهای شخصیتی ایرانیان شده به همراه موسیقی آرامش‌بخشی که فریدون شهبازیان برای فیلم ساخته از جمله عناصر تأثیرگذار فیلم است.

نسخه کامل «وقتی برگشتم…» از طریق موسسه «گلرنگ رسانه» با پخش «دنیای هنر» به شبکه خانگی ارائه شده است.

سینماروزان: سریال «احضار» اولین عاشقانه-ترسناک ایرانی پس از ۳ سال تولید به روزهای پایانی نزدیک شد.

رامین عباسی‌زاده تهیه کننده آثاری همچون «او یک فرشته بود» و «سقوط یک فرشته» این بار در مقام تهیه کننده و کارگردان با سریال «احضار» در شبکه نمایش خانگی ظاهر می‌شود.

شهاب کاظمی مجری طرح «احضار» با اشاره به روزهای پایانی تولید سریال گفت: «احضار» آخرین مراحل آماده‌سازی را می‌گذراند و به زودی آماده توزیع در شبکه نمایش خانگی می‌گردد.

کاظمی با اشاره به تلاش بی‌وقفه کارگردان و تیم تولید در ۳ سال گذشته ادامه داد: رسیدن به کیفیتی بالا از تصویرسازی در ژانر دلهره‌آور و ایجاد جذابیت دراماتیک بالا در جهت احترام به ذائقه مخاطب از مهمترین اهداف تولید «احضار» بوده است و «احضار» خواهد توانست سرآغاز دوره‌ای تازه برای ژانر دلهره در ایران باشد.

سریال «احضار» به زودی از طریق گلرنگ‌رسانه به شبکه خانگی عرضه خواهد شد.

در خلاصه داستان «احضار» آمده است:  اغلب ترسها با شناخت از بین می‌روند، اما ترسهایی که تا مرگ ناشناخته می‌مانند، هرگز رهایمان نمی‌کنند.

فهرست کامل عوامل سریال «احضار» به شرح زیر است:

طراح، تهیه کننده و کارگردان: رامین عباسی زاده(حنان فیلم)/جانشین تهیه و مدیر تولید: حسین صیف/مجری طرح: شهاب کاظمی/ناظر طرح: حمیدرضا جبینی/نویسندگان: نوید میهن دوست. محسن سرتیپی/مدیر فیلمبرداری: مرتضی غفوری/تصویربردار: کوروش کلهر، مهدی عباسی‌زاده/مدیر صدابرداری: مسعود شاهوردی/صداگذاری: محمود خرسند/مدیر برنامه ریزی: علی عباسی زاده/دستیار کارگردان: امیر عموری/طراح صحنه: رامین عباسی زاده/طراح گریم: رامین مجردی/طراح لباس: سمیرا کشورنژاد/تدوین: نوید توحیدی/عکاس: امیر اماملی/جلوه های میدانی: محسن روزبهانی/جلوه های کامپیوتری: رضا اخلاقی/بدلکاری: کیوان رضایی/سرمایه‌گذاران: گلرنگ رسانه، حنان فیلم/
بازیگران: سلیمه رنگزن، الهه جعفری، شهریار ربانی، کیمیا ملایی، بنیامین پیروانی، یاسمن همتی، حسین صیف، نرگس امینی، شیما مرزی، مریم عباس زاده، سهیل محمودی، بهار خانی

احضار

احضار

احضار

سینماروزان: درام-عاشقانه-فانتزی «ایتالیا ایتالیا» به کارگردانی کاوه صباغ‌زاده از طریق موسسه گلرنگ‌رسانه به شبکه خانگی عرضه شد.

به گزارش سینماروزان کاوه صباغ‌زاده «ایتالیا ایتالیا» را از داستان کوتاهی اثر جومپا لاهیری، نویسنده مشهور هندی اقتباس کرده است.

حامد کمیلی، سارا بهرامی، همایون ارشادی و فرید سجادی حسینی بازیگران اصلی «ایتالیا ایتالیا» هستند و تهیه‌کنندگی فیلم را مهدی صباغ‌زاده برعهده داشته است.

«ایتالیا ایتالیا» داستان آشنایی یک مترجم زبان ایتالیایی با یک دستیار کارگردان و در نهایت ازدواج آنها را در فضایی مابین فانتزی و رئال روایت می‌کند.

رضا سخایی، جهانگیر میرشکاری،  دانش اقباشاوی، ناصر سجادی حسینی، آنامهر اخلاقی، آرش مرشد، علی ملاقلی پور، حسن زاهدی، مصطفی احمدی، محمد سلطانی، پوپک مظفری، کریم امینی، درنا مدنی، محمدعلی جناب، امین قوامی، مهدی فهیمی، ناصر مقدس، سیامک مردانه، پریناز کنگاوری، افشین رضایی و سپیده راستی فر بازیگران نقشهای مکمل فیلمند.

این فیلم از جمله آثار حاضر در بخش مسابقه جشنواره سی و پنجم فیلم فجر بود که نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر اول زن و بهترین چهره پردازی شد.

موسسه گلرنگ‌رسانه نسخه کامل «ایتالیا ایتالیا» را به همراه ترجمه بخشهای ایتالیایی فیلم، با پخش «دنیای هنر» به شبکه خانگی عرضه کرده است.

ایتالیا ایتالیا

سینماروزان: فقدان خلاقیت در تبلیغات منجر به یک یک کپی کاری دیگر شده است.

به گزارش سینماروزان و به نقل از «نمایش خانگی» پوستر سریال خانگی «گلشیفته» در حالی رونمایی شده که شباهت آشکار آن به پوستر مستند «من ناصر حجازی هستم» بدجوری توی ذوق میزند!

گویا بعد از تشبث به نام یک استار سفرکرده برای جلب توجه، حالا فقر ایده پردازی تبلیغاتی موجب رونویسی از دست دیگران در طراحی پوستر شده!

«من ناصر حجازی هستم» از جمله مستندهای پرمخاطب در اکران سینما بود که عرضه آن به شبکه خانگی از سوی گلرنگ‌رسانه با اقبال فراوان مخاطبان مواجه شد.

«گلشیفته» را موسسه تازه تأسیس «سرو رسانه پارسیان» ارائه میدهد که علیرغم صرف هزینه برای جمع آوری استارهای سینما از فقر محسوس اله مانهای تبلیغاتی موثر در عرضه رنج می برد.

طراح پوستر «من ناصر حجازی هستم» صالح تسبیحی بوده که پیشتر پوستر نمایش «دکلره» را هم با همین اتود طراحی کرده بود.

شباهت آشکار پوستر «گلشیفته» با پوستر «من ناصر حجازی هستم»

پوستر «دکلره»

سينماروزان: فرهاد اصلاني بازيگر سينما و تلويزيون به فيلم تاريخ باشگاه استقلال پيوست تا شايعات مرتبط با استقلالي بودن وي رنگي جدي بگيرد.

به گزارش سينماروزان فيلم تاريخ باشگاه استقلال با نام تازه «آبي به رنگ آسمان» که نام قبليش «4فينال آسيا» بود، توسط امير رفيعي کارگرداني و تهيه ميشود که پيشتر مستند «من ناصر حجازي هستم» را ساخته بود.

فرهاد اصلاني درباره انگيزه خود از حضور در «آبي به رنگ آسمان» گفت: احترام به تمام پيشکسوتان فوتبال به خصوص بزرگان باشگاه استقلال تهران از جمله ناصر حجازي باعث شد تا در اين اثر حضور داشته باشم. اميدوارم اين فيلم کاري ماندگار شود و تاثير به سزايي در فرهنگ سازي هرچه بهتر براي اين رشته ورزشي پرمخاطب داشته باشد. حمايت از ساخت چنين آثاري باعث مي شود تا جوانان بيشتر به نقش و اهميت زحماتي که گذشتگان کشيده اند، پي ببرند.

به جز فرهاد اصلاني، همايون ارشادي و سيامک انصاري از ديگر راويان اين فيلم بوده اند و در ادامه نيز چهره هاي مطرح ديگر سينما به «آبي به رنگ آسمان» افزوده خواهند شد. رضا يزداني خواننده سرشناس که ضبط صداي راويان در استوديوي شخصي وي انجام مي گيرد، ترانه تيتراژ پاياني اين فيلم را مي خواند.

در اين مستند که خشايار الوند نويسنده مطرح سينما و تلويزيون، نگارش متن و رضا تاري وردي تدوين آن را انجام مي دهند، بيش از 70 نفر از بزرگان باشگاه استقلال تهران هم حضور داشته اند. علي فتح الله زاده مديرعامل اسبق باشگاه استقلال تهران، امير رفيعي را در تهيه و توليد فيلم همراهي نموده است و شهاب کاظمي از کارگردانان و مديران شبکه نمايش خانگي به عنوان مشاور پروژه در اين مستند حضور دارد.

سینماروزان: در سالهای اخیر تلاشهای زیادی شده در جهت بالا بردن آمار حضورهای جشنواره‌ای سینمای ایران هم که شده برخی از هفته فیلمهای ایرانی در خارج کشور با تغییر نام به جشنواره برگزار شوند.

به گزارش سینماروزان اگر تقریبا هفته‌ای یک بار خبر موفقیت یک یا چند فیلم ایرانی در فلان جشنواره خارجی را می شنویم بخش عمده اش ناشی از همین هفته فیلمهاست.

به هر حال وقتی تعدادی فیلم ایرانی به رقابت با هم می پردازند(!) بدیهی است که نام یکی دو فیلم ایرانی هم به عنوان برگزیده اعلام شود و این مسأله صرفا یک رشد حبابی ایجاد خواهد کرد در آمار حضورهای جشنواره ای.

به بیان بهتر همان قدر که در داخل در جهت افزایش جشنواره‌های رنگ و وارنگ ارگانی تلاش شده در خارج از کشور هم هفته‌های فیلم ایرانی با تغییر نام به جشنواره برگزار میگردد در جهت افزایش بیلان مدیرانی که جز آماردهی کمّی کاری ازشان برنم‌ آید.

اما این هفته فیلمها دردسرهایی را هم برای سینمای ایران در پی دارد که یکی از آنها می‌تواند قاچاق محصولات ایرانی در فضای مجازی باشد.

ماجرای قاچاق «نهنگ2» درست چند روز قبل از عرضه رسمی در شبکه خانگی باعث شده شهاب کاظمی قائم‌مقام موسسه گلرنگ‌رسانه که شریک عرضه خانگی فیلم بوده در گفتگویی تفصیلی با «آی سینما» به صراحت از احتمال درز نسخه قاچاق «نهنگ2» از اکرانهای خارجی سخن گوید. اتفاقی که ممکن است برای بسیاری دیگر از آثار پرمخاطب سینمای ایران رخ دهد.

شهاب کاظمی قائم مقام گلرنگ رسانه که شریک رایت نسخه ویدیویی فیلم سینمایی «نهنگ عنبر2: سلکشن رویا» است، درباره تفاوت نسخه قاچاق این فیلم سینمایی با نسخه اصلی آن که از روز دوشنبه در شبکه نمایش خانگی توزیع شد به «آی سینما» گفت:  کیفیت نسخه اصلی از نظر صدا و تصویر قابل مقایسه با نسخه قاچاق آن نیست. در نسخه قاچاق،مخاطب تصویر را بصورت ۳×۴ مشاهده می‌کند و در واقع  فیلم به صورت فول فریم نیست. همچنین نسخه غیر قانونی از صداگذاری مناسب برخوردار نیست و در مجموع نسخه قاچاق این فیلم کیفیت بالایی ندارد اما نمی‌توان از آن با عنوان نسخه ای بی کیفیت هم یاد کرد.

او درباره نحوه ورود این فیلم سینمایی به بازار غیر قانونی توضیح می‌دهد: فیلم سینمایی «نهنگ عنبر 2» در اختیار افراد زیادی قرار نداشته است. برای ارسال فیلم‌های سینمایی به دستگاه‌های مختلف دولتی لوگوهایی بر روی فیلم اضافه می‌شود که مشخص می‌کند نسخه برای بازبینی کدام ارگان دولتی است. این احتمال وجود دارد که نسخه قاچاق «نهنگ عنبر 2» از تور نمایش این فیلم سینمایی در یک کشور خارجی درز کرده باشد، اما بازهم نمی‌توان با قاطعیت گفت که این فیلم چگونه وارد بازار غیرقانونی شده است و شاید خیلی هم مهم نباشد که نسخه غیر قانونی از کدام ناحیه انتشار یافته است.

کاظمی در ادامه این موضوع  گفت: برای ما این موضوع حائز اهمیت است که چرا نسخه قاچاق یک فیلم سینمایی می‌تواند به این راحتی در داخل کشور بدون هیچگونه نظارتی دست به دست شود و بسیاری از سایت‌ها این جرأت را به خود بدهند که لینک غیر قانونی یک فیلم سینمایی را بارگذاری کنند. به نظر من این اتفاق بیشتر در مناطق جنوبی شهر تهران و شهرستان‌ها رخ می‌دهد و جمعیت شمال شهر تهران خیلی به دنبال نسخه قاچاق و بی کیفیت و دانلودی یک فیلم سینمایی نیستند.

او در پاسخ به این پرسش که چرا عوامل «نهنگ عنبر 2» با ورود نسخه قاچاق این فیلم هیچ واکنشی از خود نشان ندادند، گفت: یکی از دلایل سکوت ما این بود که نمی‌خواستیم فضایی به وجود آید تا مردم بیشتر متوجه ورود نسخه غیر قانونی این فیلم شوند و به نظرم پرداختن به این موضوع از سوی رسانه‌ها هم دستاورد مثبتی برای ما نداشت و بنده نیز از اخبار منتشر شده در رسانه‌ها ، متوجه ورود نسخه قاچاق «نهنگ عنبر 2» در بازار غیر قانونی شدم.  البته نسخه غیرقانونی این فیلم در بدترین زمان منتشر شد. ما با تعطیلات اواخر ماه صفر مواجه شدیم و نتوانستیم به سرعت نسخه اصلی فیلم را در شبکه نمایش خانگی عرضه کنیم.

این پخش کننده بخش خصوصی در ادامه می‌گوید: متاسفانه در مراکز تصمیم گیری استراتژیک مملکت ما که شامل سه قوه مجریه، مقننه و قضاییه می‌شود، قانونی وجود ندارد که اگر یک فیلمی با قاچاق روبرو شد، با قاچاقچی آن برخورد جدی شود. من اطمینان دارم اگر این فیلم هفته پیش هم قاچاق نمی‌شد، از دیروز بسیاری از سایت‌ها و شبکه‌های ماهواره‌ای به صورت غیرقانونی اقدام به پخش نسخه اصلی این فیلم می‌کردند و مخاطب هم با خود می‌گفت حالا که فیلمی 20 میلیارد تومان فروش کرده و هر کدام از بازیگران آن 400 الی 500 میلیون تومان دستمزد دریافت کردند، چرا ما آن را مجانی تماشا نکنیم؟ برخی از مخاطبان تصور میکنند فیلم‌های سینمایی  قسمتی از سرمایه های بلوکه شده کشور در امریکاست و آنها می‌خواهند با کندن از ما، به حق و حقوق خود برسند اما نمی‌دانند که موسسات ویدیو رسانه برای خرید و پخش یک فیلم سینمایی طراز اول ، حدود یک تا دو میلیارد تومان هزینه می کنند و این فیلمها را از تهیه کننده خریداری کرده و پس از ورود نسخه غیرقانونی فیلم‌ها به بازار قاچاق، صدمات مادی و معنوی بسیاری می‌بیند.

این فعال شبکه نمایش خانگی  با قدردانی از شجاعت سعید سهیلی به دلیل آتش زدن کارت خانه سینما که هیچ دفاعی از سینماگران نمی‌کند،‌ درباره فعالیت ستاد صیانت از محصولات سمعی و بصری وزارت ارشاد گفت:  این سازمان در ساختمانی قرار دارد که در بهترین حالت 50 نفر در آن مشغول کارند، حال این 50 نفر چگونه می توانند با هزاران قاچاقچی محصولات فرهنگی مبارزه کنند؟ الان وقتی به دادگاه مراجعه می‌کنیم و از قاچاق شدن فیلم‌های سینمایی شکایت می‌کنیم، قضات محترم می‌گویند که این فیلم‌ها مستهجن یا خارجی نیستند، این فیلم‌ها ایرانی هستند و مشکلی برای پخش آن وجود ندارند. گویا در کشور ما تنها از حقوق تهیه کنندگان بیگانه دفاع می‌شود. به نظر من همچون قاچاق مواد مخدر باید برای قاچاقچیان محصولات فرهنگی هم جرایم سنگینی در نظر گرفت. به یک مفسد اقتصادی که به بسیاری از مردم ظلم کرده، حکم اعدام یا حبس ابد داده می‌شود اما با قاچاقچیان محصولات فرهنگی که علاوه بر میلیارد ها تومان ضرر مالی به موسسات، سبب اختلال در کسب روزی حلال حدود یک میلیون نفر از افراد وابسته و پیوسته این صنف می‌شوند برخورد جدی صورت نمی گیرد و آنها پس از جریمه نقدی بسیار ناچیز آزاد می‌شوند و با اکانتی دیگر به قاچاق فیلم‌های سینمایی ادامه می دهد!

کاظمی در پایان به نکته جالبی در مورد دانلود غیرقانونی فیلم‌های سینمایی از سوی مردم اشاره می‌کند و می‌گوید: بعضی از مردم و قاچاقچیان محصولات فرهنگی، احساس می‌کنند که رابین هود و یعقوب لیث هستند و ما پرنس جان و داروغه ناتینگهام و به همین دلیل با خود می‌گویند تا می‌توانیم باید از آنها بدزدیم و بین خودمان تقسیم کنیم. در حالی که اگر قوانین شدید قهری تصویب گردد، قاچاقچیان دیگر سمت قاچاق کالاهای فرهنگی نخواهند رفت و مردم هم با خود نمی‌گویند حالا که مال مفت است، بنشینیم و فیلم‌ها را به صورت مجانی، دانلود و تماشا کنیم.

سینماروزان: فيلمبردارى فيلم سينمايى «هزارپا» به كارگردانى ابوالحسن داودى و تهيه كنندگى رضا رخشان كه از خردادماه آغاز شده بود بعد از ٧٨ جلسه در چهاردانگه تهران به پايان رسيد.

همزمان با فيلمبردارى، تدوين فيلم توسط بهرام دهقانى آغاز شده بود و همچنان ادامه دارد. ساير مراحل فنى فيلم نيز به زودى آغاز مى شود و عوامل فيلم براى نمايش در جشنواره فجر يا اكران عمومى تصميم گيرى خواهند كرد.

«هزارپا» جديدترين ساخته سينمايى ابوالحسن داودى بعد از فيلم موفق«هزارپا» است كه همچون كارهاى قبلى اين كارگردان، از حضور بازيگران مطرح بهره مى برد.

«هزارپا» از جمله فيلم هاى پربازيگر امسال است كه پيش بينى مى شود اكران بسيار موفقى داشته باشد. ابوالحسن داودى شانزده سال بعد از «نان و عشق و موتور ١٠٠٠» بار ديگر سراغ ساخت فيلمى كمدى رفته است.

«هزارپا» که با حمایت موسسه نمایش خانگی «گلرنگ رسانه» تولید شده، تصويرى مفرح و تازه از وقايع اجتماعى يك دوران نوستالژيك را ارائه مى دهد و با مضمونى تازه به موضوعاتى وارد مى شود كه تا بحال در تاريخ سينماى كمدى ايران به آنها پرداخته نشده است.

بازيگران: رضا عطاران، جواد عزتى، سارا بهرامى، مهران احمدى،  له اسكندرى ، سعيد اميرسليمانى، شهره لرستانى ،اميد روحانى، سپند اميرسليمانى، امير مهدى ژوله، سينا رازانى، حسین  سليمانى، محمد نادرى، على عامل هاشمى، علي صالحى، نعيمه نظام دوست، بهرام ابراهيمى، مرتضى زارع ، ارشا اقدسى، شهین  تسليمى ،اشكان منصورى، حميدرضا فلاحى ،علي يعقوبى ، فريد شهريارى ،امير صادقى ،منصور نورى ،علی بابلی، امیر فرزان،حسن  حسينيان، مهدى جعفرى ،مبین  رستگار، غلام ميرزايى، پيام زمانى

عوامل فيلم عبارتند از: کارگردان: ابوالحسن داودى، تهیه کننده: رضا رخشان، نویسندگان: امیر برادران، پیمان جزینى، مصطفى زندى، مدیر فیلمبردارى: علیرضا برازنده، طراح صحنه و لباس: کامیاب امین عشایرى، طراح گریم: ایمان امیدوارى، مدیر صدابردارى: نظام الدین کیایى، دستیار اول کارگردان: فراز داودى، برنامه ریز: درنا مدنى، دستیار اول فیلمبردار: محمد عزت خواه، جلوههاى ویژه بصرى: وحید قطبىزاده، طراح بدلکارى: ارشا اقدسى، جلوههاى ویژه میدانى: محسن روزبهانى، امیر روزبهانى، منشى صحنه: غزل رشیدى، مستند پشت صحنه: پویان بحق، عکاس: هلیا رضایى، مشاور رسانه اى: آریان امیرخان، مدیر تولید: محمدحسن نجم، مدیر تدارکات: حمید پرهیز، سرمایه گذاران: رضا رخشان، گلرنگ رسانه، ابوالحسن داودى، پخش: فیلمیران

رضا عطاران در حال بشکن زدن در مقابل سارا بهرامی در «هزارپا»

سینماروزان: فیلم موزیکال-کودکانه «گورداله»نادره ترکمانی از طریق موسسه گلرنگ رسانه به شبکه خانگی آمد.

داستان «گورداله» از جایی شروع می‌شود که قهرمان قصه «گورداله» که نامش را از افسانه‌های محلی می‌گیرد و پسری باهوش است، تصمیم می‌گیرد از خانواده‌اش در برابر «عمه غوله» محافظت کند.

«گورداله» از حضور صداپیشگانی همچون هنگامه مفید، شهره لرستانی، احسان مهدی و بهمن مفید سود می‌برد. محمدرضا علیمردانی که در این سالها به عنوان بازیگر هم شناخته شده سرپرست صداپیشگان فیلم بوده و خودش هم به جای یکی از شخصیتها حرف زده است.

بهمن مفید بازیگر قدیمی سینمای ایران در «گورداله» به جای یک الاغ با نام «ملموتی» حرف زده است.

«گورداله» از جمله آثار کودک تحسین شده سینمای ایران در جشنواره کودک است که  فیلمنامه آن با همکاری خسرو صالحی و نادره ترکمانی نگاشته شده است.

نادره ترکمانی تهیه کنندگی «گورداله» را انجام داده و نسخه خانگی فیلم از طریق موسسه گلرنگ رسانه در سراسر کشور توزیع شده است.

گورداله