سینماژورنال: حدودا هفت ماه قبل بود که درباره تولید قسمت دوم فیلم کودکانه دهه شصتی “گلنار” با عنوان “خاله قورباغه” گزارشی را در سینماژورنال منتشر کردیم.(اینجا را بخوانید)

به گزارش سینماژورنال به هنگام انتشار آن گزارش تعریضی زدیم به متعلق بودن آثاری همچون “گلنار” به فضای محدود و بسته دهه شصت که در فقدان رسانه های سرگرمی ساز آثار عروسکی مورد توجه قرار می گرفته و البته عدم قرابت چنین آثاری با روزگار معاصر.

بچه ها همیشه قصه و قصه شنیدن را دوست دارند

حالا مسعود کرامتی که بناست کارگردانی “خاله قورباغه” را انجام دهد در گفتگو با “مهر” از این گفته که به نظرش “گلنار2” یا همان “خاله قورباغه” می تواند مورد توجه کودکان روزگار فعلی قرار گیرد چون جنس قصه طوری است که برای کودکان جذابیت دارد.

مسعود کرامتی در پاسخ به این پرسش که پروژه سینمایی «خاله قورباغه» که قرار است آن را به تولید برساند تا چه اندازه می تواند برای کودکان امروز جذابیت داشته باشد، گفت: در حال حاضر نمی خواهم پیش‌بینی‌ای در مورد فیلم «خاله قورباغه» داشته باشم اما این را می‌دانم که قصه هایی از این دست که در گذشته برای کودکان جذابیت داشته است، می تواند برای کودکان امروز نیز جذاب باشد.

وی ادامه داد: بچه ها همیشه قصه و قصه شنیدن را دوست دارند و اگر قصه خوب گفته شود حتما از آن استقبال می کنند به همین دلیل باید قصه های خوب برای آنها انتخاب کرد و من فکر می کنم «خاله قورباغه» نیز از آن دست قصه هایی باشد که بچه ها آن را دوست خواهند داشت.

کودکان همچنان از قصه گویی خوششان می آید

این کارگردان بیان کرد: من با این مسأله موافق نیستم که بچه های امروز که با بازی های کامپیوتری سر و کار دارند چندان به سینمای قصه گو علاقه ای ندارند. هرچند ممکن است سلیقه آنها در قصه عوض شده باشد، اما همچنان باز هم از سینمای قصه گو خوششان می آید.

کرامتی گفت: درست است که سلیقه بچه های امروز نسبت همه چیز تغییر کرده است به ریتمی که در تصاویر بازی های کامپیوتری که همان ریتم تند است عادت دارند، اما نباید شک کرد که قصه جایگاه خود را دارد و بچه ها همیشه دوست دارند که قصه بشنوند.

این کارگردان در پایان با اشاره به شخصیت «خاله قورباغه» که پیش از این در فیلم «گلنار» محبوب بچه های دهه ۵۰ و ۶۰ بوده است، تاکید کرد: سعی خواهیم کرد که در فیلمی که از «خاله قورباغه» می سازیم، این شخصیت دوست داشتنی نسبت به گذشته هیچ تغییری نکرده باشد تا همچنان برای مخاطبان خود آشنا باشد.

پیش از این اعلام شده بود که فیلمنامه «خاله قورباغه» در کارگاه فیلمنامه نویسی «خانه ادبیات و هنر کودکان» با همراهی گروهی از نویسندگان و شاعران کودک نوشته است. تهیه کنندگی “خاله قورباغه” را فرشتته طائرپور برعهده دارد.

سینماژورنال: 27 سال بعد از تولید و روی پرده رفتن “گلنار” به تازگی مقدمات تولید قسمت دوم این اثر با عنوان “خاله قورباغه” و به کارگردانی مسعود کرامتی و تهیه کنندگی فرشته طائرپور فراهم شده است.

به گزارش سینماژورنال “گلنار” در سالهایی تولید شد و اکران گردید که سینمای کودک و نوجوان از جمله ژانرهای پرمخاطب سینمای ایران بود و شهروندان درگیر در فشارهای اقتصادی برآمده از جنگ تحمیلی در خلأ رسانه های سرگرم کننده به سینما به چشم یک سرگرمی‎‌ساز درجه اول نگاه می کردند.

در آن روزگار آن دسته از آثاری که می‌توانستند به اندازه بزرگترها توجه کودکان را هم به خود جلب کنند بازار خوبی داشتند و “گلنار” یکی از این آثار بود.

کامبوزیا پرتوی “گلنار” را براساس فیلمنامه‌ای از خودش و با همکاری مستقیم فرشته طائرپور که تهیه‌کنندگی کار را برعهده داشت به سرانجام رساند.

نتیجه کار هم نسبتا خوب بود و فیلم توانست توجه مخاطبان کودک را به خود جلب نموده و یکی از آثار پرفروش زمان خود باشد.

حالا نزدیک به سه دهه پس از ساخت “گلنار” فرشته طائرپور تهیه کننده فیلم، پیش تولید قسمت دوم را آغاز نموده است.

در قسمت اول “گلنار” که بازیگرانی چون شهلا ریاحی، محرم بسیم، اکبر دودکار و غزل شاکری در آن حضور داشتند و فرشته صدرعرفایی و علیرضا توپچیان نیز بازیگران عروسکی بودند، ماجرای گم شدن گلنار در جنگل و اسارت او توسط خاله خرسه را می دیدیم و البته کمکهای خاله قورباغه به او برای رهایی از این اسارت.

داستان 12 نوه خاله قورباغه که در نقاط مختلف دنیا پراکنده اند

حالا اما شنیده های سینماژورنال حکایت از آن دارند که در قسمت دوم “گلنار” این زندگی خاله قورباغه است که محور درام قرار گرفته است.

خاله قورباغه حالا سن و سالی ازش گذشته، به دوران سالخوردگی پای گذاشته و البته مادربزرگ شده است!

آن هم مادربزرگ 12 نوه با خصوصیات روحی مختلف که هر کدام از آنها نیز ساکن در یک نقطه دنیا هستند.

داستان “گلنار2” از آنجا آغاز می‌شود که این نوه ها برای دیدن مادربزرگشان عازم جنگل می‌شوند و حین این عزیمت و در نهایت حضور کنار مادربزرگ است که اتفاقات مختلفی را تجربه می‌کنند.

در نگارش “گلنار2” سعی شده است به برخی ویژگیهای شخصیتی کودکان امروزی توجه شود و طائرپور که نظارت مستقیم در پروسه نگارش داشته کوشیده در قالب شخصیت پردازی نوه های خاله قورباغه تعریضهای مختلفی را هم بزند به حال و هوای کودکان روزگار فعلی.

آخرین کار کودک طائرپور “نخودی” بود که شش سال قبل تولید شده و روی پرده رفت و بعد از آن طائرپور درامی کاملا مرتبط با دنیای بزرگسالان با نام “آینه های روبرو” را تولید کرد.

محصولی که منشأ تلویزیونی نداشته و صددرصد سینمایی است

به گزارش سینماژورنال “گلنار” محصول زمانی بود که وسایل تفریحی کودکان به شدت محدود بود و البته رسانه ملی هم روزی بیشتر از 2 ساعت برنامه کودک نشان نمی داد. در آن دوران “گلنار” می توانست به عنوان رقیبی قدرتمند برای سرگرم سازی کودکان خود را عرضه کند و مورد توجه قرار گیرد.

شاید اگر بخواهیم به بررسی محصولات کودکی از آن دوران بپردازیم که در دهه های بعد هم تولید شدند و موفقیتشان هم ادامه داشت ابتدا باید به “کلاه قرمزی” اشاره کنیم و بعد “شهر موشها” که البته هر دوی آنها یک تفاوت عمده با “گلنار” داشتند.

هم “کلاه قرمزی” و هم “شهر موشها” منشأ تلویزیونی داشتند اما “گلنار” محصولی کاملا سینمایی است.

“گلنار” در کنار نمونه هایی چون “دزد عروسکها” و “گربه آوازه خوان” جزو محصولات مستقل سینمای آن دوران بودند که در جلب مخاطب موفق عمل کردند.

حالا باید منتظر ماند و دید قسمت دوم “گلنار” که از ابتدا هم سینمایی بوده و منشأ تلویزیونی نداشته هم مانند “شهر موشها2” و فیلمهای مختلف “کلاه قرمزی” با توجه مخاطبان روبرو خواهد شد یا نه؟

این را هم باید درنظر داشت که با توجه به تولید و آماده سازی قسمتی تازه از “کلاه قرمزی” با عنوان “کلاه قرمزی و دوستان”، احتمالا “گلنار2” و “کلاه قرمزی و دوستان” دو رقیب اکران 95 خواهند بود.

غرل شاکری در نقش “گلنار” در کنار “خاله قورباغه” در نمایی از “گلنار”